hardlopen - Pagina 3 van 7

Berichten

Marathon Rotterdam 2017 | RACEDAY in foto’s

Met een beetje spierpijn (bovenbenen) stijfheid (overal) en pijn (hiel) zit ik hier achter m’n laptop toch best trots te wezen: Ik heb de Marathon Rotterdam 2017 uitgelopen!! Joehoeeeee!!

Klaar voor de start?

Om zes uur de wekker. Nooit leuk. En nu had ik ook nog marathon-zenuwen.
Eigenlijk kreeg ik geen hap door m’n keel, maar ik heb toch een enorme bak havermout weggewerkt… #hoedan?
Om 7.00u stond Marcel bij ons voor de deur: hij reed met ons mee naar Rotterdam. We hadden namelijk besloten om een keertje niet met de trein te gaan. En dit bleek een ontzettend goede keuze! (er was vertraging en ellende en stress. Dat is NIET wat je wil voor een marathon… Alles moet soepel gaan.)
We reden op ons gemakje naar de Kralingse Zoom. Daar parkeerden we (gratis!) en moesten toen nog 8 minuten met de metro naar de Marathon Expo! Vet snel dus!!

Zo rustig was het nog bij de expo 🙂

Geen rijen of wat dan ook, dus om 8.15u had ik mijn startnummer!!

of ik even niet zo wilde bewegen…

We dronken nog een lekker kopje koffie bij de expo (Jur, Marcel en ik dus) en liepen daarna rustig naar de startvakken.
Echt zo fijn om niet te hoeven haasten en geen stress te hebben.
Ik startte in ‘Wave 2’. Prima.

Het was 9.20u toen ik het startvak in ging: de start was om 10.00u. ZO VEEL TIJD!! Heerlijk.
Ik besloot rustig nog even naar de Dixie te gaan (zenuwen-plasje nummer 3, want bij de expo was ik ook al 2 keer geweest…).
Verder kletste ik wat met ‘Michael’ (zag ik op z’n startnummer) en ‘Maaike’ (startnummer met naam = lekker persoonlijk 🙂 ).

De security-man die het hek moest bewaken, nam zijn baan uiterst serieus en was hard bezig onze veiligheid te bewaken. Hij kwam in totale paniek langsrennen (door het startvak dus) en duwde iedereen opzij. Inclusief oergeluiden. Er was even een moment dat iedereen om me heen z’n adem in hield, want: what’s going on?!
Wat bleek? Een brutale schavuit wilde zomaar over het hek klimmen!! Ooohhhh, dat mag niet!! Kleine vlegel. Gelukkig was daar de security-meneer, die ons allen voor dit onrecht behoedde. Hij greep de deugniet bij z’n kraag, en bracht hem netjes weer buiten het startvak. Leuk geprobeerd, kwajongen!

Na dit spannende akkefietje duurde het voor mijn gevoel nog uuuuuuren voordat Lee Towers eindelijk begon te zingen. En nadat Lee ons op het hart gedrukt had dat we echt nooit alleen hoeven te lopen, kwam daar dan eindelijk het kanonschot!! GAAN!!

Heel dat pestpleuris end lopen

(Dit ↑ verwijst naar de film ‘De Marathon’. Ik zag onderweg mega veel mensen met zo’n paars-geel hardloopshirt met ‘Houssein-nog-wat’ er op. Waren dat mensen die bij de film hoorden? Of kon je die shirts ergens kopen en zijn ze ineens helemaal hip?).

Tijd om te rennen.
De eerste 15km gingen eigenlijk best fijn. Ik had het echte marathon-gevoel te pakken. Heel fijn!
Jur en de rest van het juich-team gingen met de metro naar allemaal plekken langs het parcours, dus die heb ik vaak gezien onderweg!

Deze juich-borden hadden Jur en Marcel gemaakt .
Ik kon van ver al steeds mijn naam boven ‘de massa’ zien uitsteken: handig!! En leuk 🙂 (foto is op z’n kop, vandaar het gekke perspectief…)

Jur en Marcel op de Erasmusbrug. Jammergenoeg staan Caroline, Teuni, Harry, Iris en Afke (+vriendin) niet op de foto… Maar die waren ook bij de supporters-crew!! En onderweg kwam ik ook nog allemaal Instagram vrienden tegen, vet leuk!

Bij het 15km punt zag ik Jur en kreeg ik opeens huil-drang… Ik voelde steeds m’n hiel al (m’n blessure), maar tot nu toe lukte het me om er niet aan te denken. En op zo’n moment is een vertrouwd gezicht precies genoeg om even te breken.
Maar natuurlijk ging ik niet huilen, ik rende door! Ik doe een marathon ja?!

Bloody hot

Het was wel heftig warm. Het zweet gutste uit alle poriën van mijn lijf…
Om de 5 km stonden drinkposten, gelukkig. Maar ik merkte dat ik eigenlijk niet tegen de dorst op kon drinken. Vlak na elke drinkpost had ik meteen weer dorst! En ik wilde niet meer dan 2-3 bekertjes drinken, want ik was bang dat ik dan maagpijn zou krijgen… #dilemma
Ik hou meer van rennen in de hitte dan van rennen in de kou, maar aan deze hitte was ik nog helemaal niet gewend (was eerste keer dit jaar dat ik weer in een hemdje rende!!). Ik had het al zwaar en de warmte maakte het nog zwaarder…

Een marathon is geen wandelvakantie!

Op het halve marathon punt keek ik op m’n horloge: 1.52-nog-wat. Okee. Gaat aardig. Als ik dit vol weet te houden: fantastisch. Als de pijn maar niet erger wordt…
Maar dat werd het wel.
Toen ik bij ongeveer 30km het Kralingse Bos in liep, zat ik er zo doorheen dat er wat tranen over m’n wangen liepen.
Ik besloot om even te wandelen, om m’n hiel wat rust te geven. En om gewoon even bij te komen.
Wandelen was fijn, maar voelde vreselijk! Ik kom hier niet om te wandelen!!
Dus ik ging weer rennen.

Precies dit herhaalde zich ongeveer 10 keer.

Op 35 km stonden grote schermen van Nationale Nederlanden. Daar werden filmpjes op afgespeeld die door supporters waren opgenomen. En op het laatste scherm: m’n zusje levensgroot, juichend en ‘Hup NOOOOORRR’ roepend. Fantastisch♥
Dus ik moest weer huilen. Ik moest zelfs even gaan wandelen om m’n ‘dikke keel’ weg te slikken.

En toen was daar: Jur. Bij kilometer 37 kwam hij opeens uit het publiek tevoorschijn! Hij bood aan om even een stukje mee te rennen. Als morele steun♥
Dit was PRECIES wat ik nodig had. Mennnnn wat ging ik slecht…
Jur rende zelfs mee tot kilometer 41 (met z’n rugzak om 🙂 ). Daar zei hij: ‘Nu ga je de laatste 1200m zelf rennen en GENIETEN.’
Dus dat deed ik.
Of ik probeerde het in elk geval. Ik rende, en hoorde overal juichen en gillen. Maar ik was eigenlijk alleen maar gefocust op de finish. Dan was deze ellende tenminste klaar!!!

En klaar

Die finish kwam. En toen kwamen de tranen echt.
Ik denk dat het tranen van opluchting waren? Ik ben eigenlijk helemaal niet zo’n jankerttt #huiliehuilie.
Een vrijwilliger zei tegen me: ‘Ga je nou loope te huile hieroo?’

Een marathon doet rare dingen met je.

Ik wilde een gezellige finish-selfie maken: mislukt 🙁 In het kader van ‘eerlijk en openhartig’: deel ik ook maar de minder euforische momenten…

Toen ik m’n medaille eenmaal had, ging ik op zoek naar Jur. Dat was nog een gedoe tussen al die mensen.
Uiteindelijk spraken we af bij de ‘fontein’ (ik kan echt nooit iets vinden in een vreemde stad, maar deze ‘fontein’ op het grote plein aan de Coolsingel zag ik al van ver.)

Jur, die echt PRECIES snapt wat een mensch nodig heeft na een marathon, kwam aan met een roos (aaahhh♥) en koude biertjes (joehoeee!!). En hij knuffelde m’n tranen weg.

Een paar minuutjes later haakten ook Dennis en Marcel aan voor een gezellig naborreltje bij de fontein. Super leuk!

Terug in Weesp

We reden terug naar Weesp (ik zat lekker chill op de achterbank). We hadden afgesproken met andere marathon-finishers Lily, Ricardo en Janke op het terras bij Toeters.
Daar was het mega druk, maar we wurmden ons er gewoon tussen op het terras, bestelden bitterballen en bier (okee, ik nam even een cola light) en toen kwamen de sterke-marathon-verhalen 😉

Ik zag iemand kotsen!
Ik zag wel 10 mensen kotsen!
Ik zag iemand in een soort shock terwijl hij kotste!

Het was gezellig.
Met een deel van het gezelschap verhuisden we naar Aaltje, want: HONGER.
Ook daar pasten we nog prima op het terras!

En na het eten…. IJS van Nelis!! Want als je een marathon hebt gelopen, dan mag je daarna best even genieten.
En als je als supporter ongeveer een halve marathon hebt afgelegd, de longen uit je lijf hebt geschreeuwd en hebt gezorgd dat de marathonners konden finishen: dan heb je dat ijsje helemaal verdiend.

Hoe voel ik me nu?

In m’n hoofd zitten nog steeds de ‘mixed feelings’ over de Marathon Rotterdam 2017:

Ik heb het nog nooit zo zwaar gehad tijdens een marathon (dit was mijn vierde)
Heb ik m’n blessure verergerd? Was dit wel slim?
Het is niet eens gelukt om onder de 4 uur te finishen…
Ik moest zelfs wandelen onderweg…
En huilen…. #jesuschrist

Maar…

Ik ben gefinished! Ondanks trainingsachterstand en blessure.
Ik kan nog lopen! (poging tot hardlopen nog niet gedaan, so far)
Ik heb het gedaan!! Hell yeah!!
En eigenlijk was het best heroïsch 🙂

Ik heb tijdens de RACEDAY ook nog gefilmd! Ik heb nog niks teruggekeken, maar misschien maak ik er wel een filmpje van voor op mijn YouTube kanaal! In dat geval laat ik het je weten.

voor nu: doei!

Heb jij iets meegekregen van de marathon?
Of zelf meegedaan?? Hoe ging het??

Liefs! Nora

11 april 2017/28 Reacties/door Nora

Lief dagboek

Nora’s week: de laatste dagen voor Rotterdam Marathon 2017…

Laatste rondje voor Rotterdam Marathon 2017

Op het moment dat ik dit schrijf, lig ik languit op de bank (okee, half-zittend-half-liggend, want ik moet natuurlijk wel typen) te relaxen. Ik probeer m’n zenuwen voor morgen onder controle te houden.
Want morgen is M-day. De dag van de Rotterdam Marathon 2017.

Uiteraard stond mijn afgelopen week compleet in het teken van ‘mijn’ marathon.
Ik heb alle online artikelen die ik kon vinden over het rennen van een marathon nog een keer doorgelezen. Ik weet nu werkelijkwaar alles over voeding, taperen, glycogeen stapelen en rustig van start gaan.

De route en het route filmpje van het parcours heb ik wel 3 keer bekeken. Ik heb de marathon in Rotterdam ook al 3 keer gelopen, dus je zou verwachten dat de route me enigszins bekend voor moet komen. Gelukkig heb ik het oriëntatievermogen van een goudvis: ik heb meestal geen idee waar ik me bevind, ik volg gewoon Jur/ Google Maps/ bordjes. In het geval van de marathon morgen, volg ik gewoon de andere hardlopers #goedplan

Ik dacht: ik maak vandaag alvast mijn weekoverzichtje. Want: leuk. En dan kan ik een apart verslag van mijn Rotterdam Marathon 2017 maken. Als ‘ie eenmaal achter de rug is….

Maandag ♥ 3 april

De maandag begon lekker rustig. Ik deed eigenlijk vrij weinig! Oja, ik werkte wat dossiers uit #saai
De rest van de dag werkte ik op de praktijk en ’s avond deed ik precies: NIKS. Lekker op de bank met Monster ♥

Monster zit lekker lelijk te wezen op de bank

Wat loop je nou te LOERRRREN?! (ik hield iets te eten omhoog, zodat Monster lief zou kijken).

Dinsdag ♥ 4 april

Ik begon m’n dag met een paar cliënten op de praktijk.
Tussendoor had ik weer even een uurtje vrijgemaakt om naar Henk de Shiatsu-man te gaan. In de categorie ‘baadt het niet dan schaadt het niet’ pak ik dus alles aan om enigszins pijn-vrij (blessure vrij?) aan de start van de marathon te staan.
Na Shiatsu voelde ik me weer wat krokkie (ik kan het niet beter omschrijven dan ‘krokkie’) en had ik weer een beetje buikpijn. Dat zal wel met alle ‘energie-stromen’ en ‘meridianen’ te maken hebben #iklulookmaarwat

’s Avonds ging ik (natuurlijk met Jur) naar de atletiekbaan in Amsterdam ZuidOost, voor een training van Ricardo (Jim was in Zuid-Afrika voor een hele Ironman #respect). Deze baantraining was eigenlijk de laatste echte training voor zondag. Maar ik heb het lekker rustig gehouden: 4 x 1200 meter op wedstrijdtempo, met tussendoor 200 meter dribbelen. Goed te doen.
En m’n hiel hield zich goed!! Jeeeee! Achteraf (thuis) wel pijn. Maar toen kon ik lekker rollen en koelen.
Dus dit zijn positive vibes voor zondag!!

foto shoot met buddies Rotterdam Marathon 2017

Fotoshoot met marathonbuddy’s Lily en Janke 🙂

Woensdag ♥ 5 april

Over vandaag kan ik lekker kort zijn: ik werkte, ik at vanalles en ik bakte kwarkbollen!

Donderdag ♥ 6 april

Ik begon de dag lekker productief achter m’n computer. Flink wat dingen kunnen afstrepen van mijn to-do-list. Hiephoi.
Omdat ik nu echt aan het taperen ben en dus niet te veel mág trainen, besloot ik op de fiets naar Amsterdam te gaan, om toch wat te bewegen. Ik had namelijk afgesproken met vriendinnetje Sophie (nu hoogzwanger!), om lekker koffie te drinken en gezellig bij te kletsen.
We spraken af bij Bar Moustache aan de Utrechtsestraat (ongeveer 45 minuten fietsen (op de stadsfiets) vanuit Weesp, maar dankzij de enorme tegenwind op de heenweg deed ik er wat langer over…). Einde van de middag nam ik weer afscheid van Soof: volgende keer dat ik haar zie is waarschijnlijk bij de kraamvisite 🙂

Tegenwind naar Amsterdam… Zweet stond op m’n rug…

Vrijdag ♥ 7 april

Vrijdag is altijd een drukke dag op de praktijk… Veel te doen, dus dan gaat de dag wel lekker snel voorbij!
Toen ik thuis kwam wachtte er nog 1 laatste ’training’ op me. Nou ja, niet echt een training. Jim noemt het: ‘wel spierbelasting, maar geen trainingsprikkel.’

Ik rende samen met Jur 30 minuten heeeeeel rustig. Echt heerlijk!! Voelde ook goed. Yes!! Met dit goede gevoel ga ik dus naar Rotterdam! #halleluja

Zaterdag ♥ 8 april

Vandaag dus. Ik heb NIKS gepland. Zit intens chill op de bank dit te typen. Straks ga ik nog even m’n nagels lakken, want: ik wil wel SHINEN natuurlijk. En dan nog even rustig een rondje door Weesp wandelen, om de onrust uit m’n lijf te krijgen.

Ik heb m’n spulletjes voor morgen al (bijna) allemaal klaargelegd. Ik kocht deze gelletjes van Torq bij Bijvoet: heb 6 verschillende smaken uitgekozen voor de afwisseling 🙂 Leuk trouwens: bij Bijvoet kan je al deze smaken proeven in de winkel!! Dan stuiter je de deur uit 😉

Dit was het. Mijn pre-marathon-week. Morgen is het zover!!
Rotterdam Marathon 2017.

Ben ik er klaar voor? Nee.
Heb ik er zin in? Ja!

Plan van aanpak: ik ga ‘gewoon’ rennen. En genieten. Ik ga niet letten op tijd of snelheid. En vooral niet letten op mogelijke pijntjes….
Hopelijk red ik het tot de finish.

Je hoort het van me!!

Liefs! Nora

8 april 2017/7 Reacties/door Nora

Hardlopen

Hoe maak je een hardloopselfie?

Ik hou van foto’s. Van mezelf 🙂
Ik maak ook graag selfies, maar: de duckface-pose is aan mij voorbijgegaan hoor. Ik maak vooral hardloopselfies.

Selfies zijn niet algemeen geaccepteerd (in mijn omgeving..). Ik snap dit ook nog wel: een selfie is het toppunt van narcisme. Maar toch: ik hou er van. Ik kom er maar gewoon eerlijk voor uit 🙂

Als je een hardloopselfie probeert te maken, maar ze allemaal mislukken…

Hashtag hardloopselfie

Als je op Instagram ‘hashtag hardloopselfie’, of ‘hashtag hardlopen’ intypt, dan komen de mooiste hardloopfoto’s voorbij. Vaak zijn het selfies (= zelf gemaakte foto. Dit weet JIJ natuurlijk wel, maar ik schrijf het erbij omdat m’n oma m’n blog ook leest 🙂 )
Oja, sorry oma, hashtag is dat hekje wat op het toetsenbord boven de 3 staat: #

Het lijkt wel of een run niet telt, als er geen foto is gemaakt onderweg. En als het niet op Strava staat dan telt het helemaal niet. Dubbele punten als je je hardlooprondje (of fietsrondje!!) MET foto op Strava zet!

Wie maakt de foto?!

Mijn vaste ren-buddy is Jur. Hij is dan ook vaak de spreekwoordelijke Sjaak, die mag fotograferen.

Schatje….? Wil je een foto van me maken? *kijkt zo lief mogelijk*

Jur wordt er soms gek van dat ik overal foto’s van wil. Ik schaam me soms ook wel een beetje, als ik WEER moet vragen of hij een foto (van mij) wil maken.
Helaas ben ik niet fotogeniek en komt het zelden voor dat een foto van mij in 1 keer leuk is. Arme Jur: hele fotoshoots heeft hij al moeten maken omdat ik alle foto’s afkeur 🙂

Maar vaak ren ik ook alleen. Dan heb ik dus niemand bij me die een foto van me kan maken.
Natuurlijk zou ik een willekeurige voorbijgangers onderweg kunnen vragen om een kiekje van me te nemen, terwijl ik langs ren. Maar dit vind ik toch een beetje ongemakkelijk #awkward
Dus maak ik zelf foto’s!

plaspauze selfie bij Gaasperplas

selfie pauze in Vreeland tijdens duurloop met nieuwe hoofdband

Selfie-pauze in Vreeland, met m’n nieuwe hoofdband.

Hoe dan?!

Enig. Maar hoe maak je een hardloopselfie?!
Er zijn 2 manieren om een foto van jezelf te nemen tijdens het rennen.
Ik zal alletwee de manieren uitleggen, inclusief tips hoe je ze kunt maken! Gratis en voor niks!!

Met je arm gestrekt en je camera voor je:

Hou je telefoon of camera met uitgestrekte arm een beetje boven je hoofd. Zo moet je een beetje naar boven kijken en heb je dus geen last van een ongewenste onderkin op de foto!
Kijk een beetje tegen het licht in, zo komen je ogen beter uit (whahahaha). Nee: zo heb je geen halve schaduw op je gezicht.
Als je je telefoon gebruikt: ‘draai’ de camera, zodat je jezelf ziet op je scherm. Bij het maken van de foto kun je beter niet op dat ronde knopje op je scherm drukken, maar gebruik de volumeknoppen aan de zijkant! Zo kan je je telefoon beter vasthouden terwijl je een selfie maakt.

Met de timer:

Op elke telefoon en camera zit een timer. Bij mijn iPhone kan ik de timer instellen op 3 en 10 seconden. Als ik dan op ‘foto maken’ klik, dan duurt het dus nog 3 of 10 seconden voor de foto gemaakt wordt! Dit geeft me mooi even de tijd.
Plaats je telefoon op een verhoging: ik kies meestal een hek, of een paaltje. Klik op je scherm het camera’tje aan: de camera draait, je ziet jezelf nu op het scherm. Zet de telefoon zo neer, dat je het stuk weg ziet waarop je wilt komen aanlopen (of weglopen). Stel de timer in op 10 seconden. Als je nu op ‘foto maken’ klikt, dan heb je nog 10 seconden om weg te lopen en weer aan te komen lopen voor je foto!
Let op dat je telefoon wel stevig staat. Een toffe selfie is geen gebroken scherm waard toch?
Mijn iPhone maakt een ‘burst‘ als ik deze op timer zet. Dat betekent dat er 10 foto’s worden genomen, en ook best snel achter elkaar. Dit is handig, want zo kan ik de mooiste foto uitzoeken!!

Algemene tips voor het maken van een hardloopselfie

Bedenk van te voren of je een selfie wilt maken aan het begin of aan het einde van je run. Aan het begin zie je er waarschijnlijk nog shiny uit: je make-up zit nog goed, je bent nog niet bezweet. Dit levert de gunstigste hardloopselfies op. Aan het einde van je run zie je er (denk ik) afgepeigerd uit. Dit is ook goed! Want dan is het tenminste duidelijk dat je flink hebt gewerkt!! Dus ook een mooi selfie-moment.
Let ook goed op je ‘goede kant’. Ik vind mezelf leuker als ik niet recht in de camera kijk, dus probeer ik vaak een beetje schuin te kijken. Gevaar is dat ik ga loenzen #geengezicht
Hoe staat de wind? Wil je lekker nonchalant je haar voor je gezicht op je selfie? Zorg dan dat de wind in je rug staat! Als je geen zin hebt in die plukken haar voor je ogen: zorg dan dat je de wind van voren hebt.
Ging je hardlooprondje goed? Straal dat dan uit op de foto!! Lach breed, wees blij!! Als het wat minder ging: pruillipje, traantjes. Maak het beeldend.

Oja. Voor het geval je me nog niet kent:
Nora, aangenaam. Fervent voorstander van sarcasme, groot fan van overdrijven en zelfspot 😉

Heb jij nog hardloopselfie-tips??

Liefs! Nora

4 april 2017/1 Reactie/door Nora

Lief dagboek

Nora’s week: rustig hardlopen, biertjes proeven en goed nieuws op zondag!

Haaaaa!! Hoi!! Ik ben er weer, met een weekoverzicht. En dat allemaal in aanloop naar de marathon. (misschien ga ik na de marathon wel door met deze weekoverzichten. Is dat leuk? Ik vind van wel.)
As we speak: nog een week tot de marathon. Maar ik ben er alles behalve klaar voor….

Afgelopen week had een paar dieptepunten:

M’n zusje lag (ligt!) nog steeds in het ziekenhuis. Wat 1 nachtje zou zijn, is inmiddels bijna 2 weken…
Ik heb wel wat kunnen hardlopen, maar echt van harte ging het niet. Mehhhh.

Maar! Er waren ook heel veel toffe en gezellige dingen deze week! Een werk-etentje bij de Chinees, een avondje Gin-Tonics op het dakterras met Jur, bier proeven in Gouda en nog veeeeeel meer.
En op zondag kwam er zelfs heel goed nieuws!! Als je nu meteen super nieuwsgierig bent naar het goede nieuws: scroll dan maar meteen door naar zondag 😉
En anders: lees gezellig mee!

Maandag ♥ 27 maart

Ik begon de week weer eens met een work-out!! Fijn ja.
Ik rende een uurtje (heel rustig!!) en ik hoopte dat m’n hiel zich ook rustig zou houden. En dit ging best goed!! Toen ik thuiskwam heb ik DIRECT gekoeld en gerold (rollen met een volle bidon uit de vriezer = magical).

’s Middags moest ik uiteraard gewoon werken, maar na werk: praktijketentje!!
Met mijn collega’s ging ik eten bij Chinees Tong-Ah in Weesp. I love Chinees eten. En bij Tong-Ah hebben ze ‘shared-dining’: allemaal kleine hapjes die je deelt. Een soort Chinese tapas ja. Echt heel lekker!

We waren de ENIGEN bij de Chinees (maandag…). Maar wij hadden het leuk!!

Dinsdag ♥ 28 maart

Ik moest vandaag uiteraard gewoon werken. Maar ’s ochtends maakte ik een uurtje vrij om langs de Shiatsu-man te gaan.
Ik had al een keer eerder een Shiatsu massage gehad (lees hier wat er toen gebeurde).
Eigenlijk ben ik niet zo van dit ‘zweverige’ gedoe. Maar met de marathon in zicht (in zicht?! Ik zit al bijna in de trein naar Rotterdam…) wil ik alles proberen om m’n hiel iets beter te krijgen.
Jur zweert bij Shiatsu: zowel fysiek als mentaal. En als Jur het fijn en nuttig vindt, dan is het misschien ook wel iets voor mij.
Na een Shiatsu-massage van een uur voelde ik me een beetje krokkie (huh? Ik heb het gewoon fonetisch opgeschreven 🙂 ) maar ik voelde me ook ontspannen! En ik had buikpijn 🙁
Ik merkte nog niet direct verschil in m’n hiel, maar voor de zekerheid heb ik voor aankomende week nog een afspraak gemaakt.
In de categorie: baat het niet dan schaadt het ook niet.

Einde van de dag besloot ik wel gewoon naar de hardlooptraining te gaan. Ik word namelijk best chagrijnig van het stilzitten (lees: de sfeer wordt er niet beter op…). Uiteraard had ik met mezelf afgesproken om heel rustig aan te doen en er geen intensieve intervaltraining van te maken.
Dennis gaf de training (inclusief fijne, uitvoerbare loopscholing!). Vandaag was het een soort buddy-training: met z’n tweeën (ik was met Jur) moesten we rondjes rennen. De ene rende heel rustig (echt langzaam) terwijl de ander op extensief interval-tempo ging rennen (dus 5km-10km tempo). De ‘snelle’ haalt dan op een gegeven moment de ‘langzame’ in, en dan wissel je van tempo.
Fijn dat ik dus zelf kon bepalen hoe intensief mijn versnellingen waren!
De training was dan ook echt heerlijk.

Even een debiel fotoshootje voor de deur.

Woensdag ♥ 29 maart

Weinig interessants vandaag.
Wel pijn in m’n hiel (van de Shiatsu? Of van het trainen?). Dus heel rustig aan gedaan.

Ik schreef deze blogpost over ‘Start to Run – Harlopen met Reuma’, een supertof project om mensen met reumatische klachten aan het hardlopen te krijgen.
Hier op Miles&More ga ik daar de komende tijd meer over vertellen!

Donderdag ♥ 30 maart

De auto moest naar de garage. APK tijd ja. En ‘onze’ garage zit in Huizen. Iets met oude gewoontes en goede ervaringen.
Maar wel heel lastig om daar de auto dus ‘even’ te brengen… Ik besloot m’n racefiets achterin te gooien, de auto te brengen en terug te fietsen. Het was heerlijk weer, dus met de zon in m’n gezicht ben ik naar huis gefietst! ♥

De zon scheen ZO FIJN, dat ik thuis even snel m’n to-do dingen afvinkte (verslagen maken, dossiers bijwerken en dat soort dingen…) en dat ik ’s middags toch nog even m’n hardloop-outfitje aantrok om een rustig rondje te rennen.
Hardlopen in de zon, en genieten van het leven #hobby ♥

Ik liep in korte broek!! En na het rennen vond ik het te lekker weer om te douchen 🙂 Dus bleef nog even in m’n hardloop-pekske rondlopen.

Ik crashte met Jur op het dakterras, in de zon!
Vier Gin-Tonics later werd het toch een beetje fris en besloten we naar binnen te gaan.

Vrijdag ♥ 31 maart

Overdag: ik werkte op de praktijk. Just another day at the office.
Jur haalde ’s middags de auto op bij de garage (omgekeerd zoals ik het gister deed: op de fiets heen en met de auto terug), want na werk reden we meteen weg uit Weesp, op weg naar Gouda. We gingen namelijk bij m’n zusje op bezoek, die EINDELIJK van de IC af was en dus weer bezoek mocht hebben!!!
Op het moment dat wij langskwamen lag Laura precies een half uur op de ‘gewone’ afdeling. En ze voelde zich goed!
Heel fijn om haar weer even te zien! En ook heel fijn om nu zeker te weten dat alles wel goed komt♥

Na het ziekenhuisbezoekje reden we door naar m’n moeder en haar vriend. Uiteraard voor de gezelligheid, maar ook met een klein doel:
Jur en Mari (= vriend van moeder) hadden 3 maanden geleden namelijk bier gebrouwen. En inmiddels was dat bier klaar om geproefd te worden! Spannend dus 🙂

Het gebrouwen goedje was ‘zwaar Belgisch’ (whatever dat is, want het is namelijk in Gouda gemaakt). Voor zover mijn mening iets toevoegt: ik vond het super lekker!! Normaal hou ik eigenlijk vooral van blond (joh!), bier dus. Maar dit biertje was een beetje zoetig en het dronk heeeeerlijk weg! Viel wel zwaar. #hik

We bleven in Gouda: Gonda en Mari hadden een heerlijke rijsttafel gemaakt. We tafelden na tot 00.30u en gingen toen maar bed (we bleven logeren).

Zaterdag ♥ 1 april

Vandaag helemaal niks gedaan.

Hahaha, grapje. 1 april.

We werden dus wakker in Gouda, schoven aan bij een heerlijk ontbijt (eitje, broodjes uit de oven en dat soort verwennerij) en reden rustig weer terug naar Weesp.
Thuis poetsten we eerst het hele huis. Dat doet de lente blijbaar met je…
Nee, we gingen NIET naar de meubelboulevard of het tuincentrum 🙂

In Weesp van het druk, vanwege Vechten op de Vecht: een sloep-roei-wedstrijd.
Ook wij gingen even sfeer proeven en aanmoedigen. En we pakten meteen een terrasje mee 😉

’s Avonds gingen we nog even naar het verjaardagsborreltje van Louise. Heel gezellig! En ik dronk Spa Rood #ishetvermeldenwaard

Zondag ♥ 2 april

De dag begon met goed nieuws: Laura mag naar huis!! Joehoe!! Ze moet nu 2 keer per week naar het ziekenhuis voor controle, maar voor de rest mag ze dus heerlijk thuis zitten!! Echt fijn!!♥

Ik zat ’s ochtends achter m’n laptop. Ik schreef onder andere dit weekoverzicht.
Maar die zon weer hè…. Die roept!! Tijd voor een hardlooprondje 🙂

De eerste 5 minuten van m’n run waren intens pijnlijk… ik kon wel huilen 🙁 Maar ik wilde even doorzetten om te kijken of de pijn minder zou worden als ik iets langer zou rennen. Ik wil namelijk volgende week gewoon starten in Rotterdam, maar dan wil ik niet 42,195km lang huilen van de pijn.

Gelukkig werd de pijn na 5 minuten minder!! M’n hiel bleef zeuren en gevoelig, maar door de adrenaline van het rennen was het eigenlijk best te doen!! En ik denk dat ik volgende week tijdens de marathon ongeveer 100 keer meer adrenaline heb dan vandaag 🙂 Dit geeft een beetje vertrouwen: misschien kan ik de marathon gewoon uitlopen! #opkarakter
Ik rende een uur. Eenmaal thuis heb ik direct m’n bevroren bidon uit de vriezer gepakt en ben ik gaan rollen. De pijn valt mee!! Hopelijk blijft het zo.

Straks gaan we gezellig borrelen met vrienden Ruud en Anita. Ik denk dat ik verstandig ga doen (moet zijn) en weer een Spa’tje neem, want: marathon in zicht…

Dit was ‘m. De een-na-laatste week voor Rotterdam Marathon 2017. Nog 1 week te gaan. Dan shinen. Of strompelen…
Ik heb met trouwens voorgenomen om aankomende week elke dag om 22.00u naar bed te gaan (normaal ga ik pas 23.30u ofzo), zodat ik in elk geval goed uitgerust ben voor zondag.

Hoe was jouw week? Die lentezon maakt alles een stukje blijer hè?

Liefs! Nora

2 april 2017/0 Reacties/door Nora

Hardlopen met reuma

Hardlopen met reuma | ik doe het

hardlopen motivatie tips Nora Miles&More

Twee belangrijke Nora-weetjes:

Ik hou van hardlopen.

Net als 1,5 miljoen andere Nederlanders.

Ik heb reuma.

Net als bijna 2 miljoen andere Nederlanders.

Allebei niet heel bijzonder dus.

Hardlopen met reuma

Maar hardlopen met reuma is wel bijzonder. Of nou ja, iets bijzonderder (gek woord… bestaat dit wel?!)
Veel mensen denken namelijk dat je niet kan hardlopen als je reuma hebt. #stigma
Ik ben het levende bewijs: doordat ik veel sport en beweeg, blijf ik mijn reuma (tot nu toe) altijd een stapje voor!
En mennnnn, I like it!!

Over mijn reuma schreef ik al eerder deze uitgebreide blogpost (die nog steeds supervaak bekeken wordt!! Tof!)

Start-to-run

Het VUmc, Reade, de AtletiekUnie en InHolland hebben hun krachten gebundeld: ze starten binnenkort met speciale hardlooptrainingen voor mensen met reuma.
Dit worden laagdrempelige hardlooptrainingen, onder begeleiding van professionele trainers en artsen. Zo krijgen reuma-patiënten (ook degenen die nog nooit een meter hebben gerend!!) de kans om het hardlopen uit te proberen en hier hopelijk net zo van te gaan genieten als ik!
En ik weet zeker: iedereen die lekker beweegt en sportief bezig is, zit veeeeeeel lekkerder in z’n vel dan bankhangers en stilzitters.

Ik ben echt laaiend enthousiast hierover, dat merk je 🙂
Maar is elke reuma-patiënt zo enthousiast? Geen idee!!

Er is een speciale vragenlijst gemaakt, om te kijken hoeveel behoefte er is aan deelname aan Start-to-run met reuma. Dus ken of ben je iemand die hier misschien wel wat mee kan:
VUL EVEN DEZE VRAGENLIJST IN DAN (klikkerdeklik gewoon hier)

Het invullen duurt ongeveer 2-5 minuten. De vragenlijst wordt uiteraard vertrouwelijk behandeld.

Kick-off, met een speciale spreker…. 😉

Op donderdag 20 april is de KICK-OFF van dit speciale Start to Run project voor mensen met reumatische ziekten.
Er wordt gesproken door een reumatoloog (MIJN reumatoloog! dr Bultink), door de projectleider Jelte Brontsema (ook hardloper), nog wat andere sprekers. En ik!!!
Jawel. Ook ik mag spreken.

Iedereen is welkom!! Dus of je (potentieel) deelnemer bent, of aanhang, of gewoon geïnteresseerd. Of pers.
Kom ook!! Leuk!!

Kick-off Hardlopen met Reuma
Donderdag 20 april
19.30u
In het auditorium van Reade,
Dr. Jan van Breemenstraat 2, in Amsterdam

Later zal ik jullie veel meer vertellen over ‘Hardlopen met Reuma’! (want je wilt vast weten WAAR de trainingen plaatsvinden, WANNEER ze plaatsvinden, WAT het inhoudt etc) I keep you posted!!!

Dus: stuur je deze oproep door naar IEDEREEN die je kent die mogelijk wat heeft aan dit Start-to-run project?
En zie ik JOU (en wie je dan ook mee wilt nemen) dan donderdag 20 april?
Supertof!!

Liefs! Nora

28 maart 2017/7 Reacties/door Nora

Lief dagboek

Nora’s week: het loopt een beetje anders…

Nora Miles&More op de Ossenmarkt in Weesp

Haaa hallo! Ik ben het! Met m’n wekelijkse weekoverzicht 🙂 En deze week loopt het een beetje anders dan anders 🙁

Het voelt een beetje raar en egoïstisch om hier een vrolijk dagboekje van mijn week te plaatsen alsof er niks aan de hand is, terwijl mijn zusje op dit moment op de IC in het ziekenhuis in Gouda ligt… Laura ligt namelijk vanaf dinsdag in het ziekenhuis: haar schildklier werd operatief verwijderd. Het was ingepland dat ze dan een nachtje zou blijven, ter observatie. Maar inmiddels is het zondag en ligt ze er nog steeds… En vanaf vrijdag zelfs op de IC…. Het gaat op zich wel goed met haar (ze is aanspreekbaar!!) maar bepaalde bloedwaardes kloppen niet: vandaar dat ze nog moet blijven. Alle ins & outs zal ik hier niet schrijven (want: IK kies er voor om mijn hele leven te delen via mijn blog, m’n zusje natuurlijk niet…)

Dus hier mijn weekoverzicht, met een dubbel gevoel.

Maandag ♥ 20 maart

Eigenlijk wilde ik ’s ochtends graag hardlopen. Maar vanwege de plantaire fasciitis (peesplaatontsteking onder m’n voet) besloot ik verstandig te zijn en dit niet te doen. In plaats van rennen werkte ik aan m’n administratie, hiephoi.
Ik had einde van de ochtend nog een aan-huis-behandeling bij een lief vrouwtje en daarna was ik de hele middag op de praktijk met een heleboel cliënten achter elkaar. Na werk wilde ik natuurlijk weer rennen… Maar dat deed ik niet. Ik liet Monster uit op de Ossenmarkt en maakte deze ‘ik-baal-flink-selfie’.

Dinsdag ♥ 21 maart

Vandaag moest m’n zusje zich dus melden in het ziekenhuis voor haar schildklier operatie. Ik werkte overdag op de praktijk. Omdat het vandaag Perzisch Nieuwjaar (?) was, had ik veel cliënten die hadden afgebeld. Ik besloot m’n laatste cliënten te verschuiven, zodat ik ’s middags tijd had voor een voorzichtig hardlooprondje.

Ik rende HEEL FIJN langs Natuurmonumenten. De zon scheen♥ ik hoorde vogeltjes fluiten♥ ik zag mooie bloemen♥ onderweg kreeg ik een berichtje dat de operatie van m’n zusje helemaal goed was gegaan♥ en ik had GEEN PIJN onder m’n voet *heel veel hartjes*. Geen pijn, woeeehoeee!! Dus ik dacht: ik kan wel wat harder! En dat ging me toch lekker! Totdat ik thuis kwam en weer stil stond: pijn. Godverdegodver. ’s Avonds had ik een vergadering van m’n kwaliteitskring van logopedisten. En de hele vergadering voelde ik een zeurende pijn onder m’n hiel. Ik baalde joh.

Woensdag ♥ 22 maart

Hele dag op de praktijk. Weinig avontuurlijks. Wat wel heel tof was: de lente is ECHT begonnen nu! Inclusief zon enzo♥ Dus na werk besloten Jur en ik een rondje op de racefiets te maken! Het eerste rondje van het jaar (voor mij). Het leek me een fantastisch idee om het fietsen te gebruiken als alternatieve training zolang ik mijn hiel rust moet geven (zo vlak voor de marathon). Want ik wil wel een beetje in beweging blijven, anders wordt die marathon over 2 weken echt een hel. Nou ging het fietsen op zich best lekker. Tuurlijk waren er de fiets-pijntjes weer, maar wat wil je: het was m’n eerste ritje dit jaar!! Ik moet m’n lichaam even de tijd gunnen om fiets-kracht (?) te krijgen en weer te wennen aan die ongemakkelijke houding.

Maar toen we weer thuis waren en ik weer wilde opstaan nadat ik even had gezeten: intense pijn onder m’n hiel!!
WAT?! Krijg ik nu van fietsen ook pijn?? Huh, hoe dan?!
Ik moet me hier even in verdiepen, want het is wel de bedoeling dat ik na de marathon flink ga fietsen (zeker zolang ik niet mag rennen).

Gedesillusioneerd liet ik Monster uit op m’n Nike Air Max. Die schoenen hebben zo’n fantastische demping dat ik er heerlijk op loop. Dat is in elk geval goed nieuws.

Donderdag ♥ 23 maart

Ik moest vroeg in het VUmc zijn voor een controle bij m’n reumatoloog. Met haar kan ik altijd heerlijk kletsen over hardlopen en sport, omdat ze daar zelf ook van houdt. Zij is nu bezig met een speciaal project: ‘Hardlopen met reuma’. En het goede nieuws is: ze heeft gevraagd of ik hier bij betrokken wil zijn!! Superleuk!!
Ik had na m’n eigen ziekenhuisbezoek (controle, bloedprikken, in een potje plassen en dat soort dingen…) dan ook meteen een koffie afspraak gepland met Jelte Brontsema: de projectleider van ‘Harlopen met reuma’. En Jelte is zelf ook een fanatieke hardloper (ooit liep hij een marathon in 2 uur 20!!! Tjemig).
Jelte heeft mooie plannen, waar ik aan mag bijdragen!! Hou Miles&More in de gaten, want ik ga jullie er komende tijd veel meer over vertellen! Dit wordt GROOT.

Vanuit het VUmc reed ik meteen door naar Gouda. Ik ging even bij m’n zusje op bezoek in het ziekenhuis. Bij Laura thuis was net een enorme doos bezorgd van Greetz (die kreeg Lau van haar schoonzus en zwager), dus die doos moest mee op de fiets!

op weg naar het ziekenhuis met een doos van Greetz

Met een enorme Greetz-doos op de fiets 🙂

Nadat ik bij Lau was geweest, wilde Koen (m’n zwager) even bij haar langs. Omdat ik er toch was kon ik mooi even op Teun en Gijs passen 🙂

Oppassen op m’n neefjes. Alles onder controle #bomontploft

Einde van de middag reed ik snel terug naar Weesp. Want: zwemles.

Vrijdag ♥ 24 maart

Overdag: werken op de praktijk. Jawel. Niks bijzonders. Wel leuk. En nuttig, want ik moet toch geld verdienen.
Ik had maar cliënten tot 16u. En dat kwam heel goed uit, want Jur en ik hadden een uitnodiging gekregen (dankjewel Christian!) voor de opening van een expositie in Museum Weesp. De expositie heet ‘Uit de schaduw’ en gaat over de zwarte bedienden van de rijke families in Weesp in de achttiende eeuw. En Midas Dekker (= Weesper) opende de expositie met een praatje (okee, praatje klinkt oneerbiedig. Voordracht? Speech?)
Ik was echt onder de indruk van de expositie, en sowieso van Museum Weesp. Het is klein, maar daardoor knus! En er liggen fantastische schatten met indrukwekkende verhalen: ga er heen!!
Bij de opening van de expositie werden glaasjes Anker jenever uitgedeeld♥
Ik voelde me een beetje Weesper-jetset, zo tussen de wethouders en andere Weesper-high-society. We kregen zelfs een goodie-bag! #Weespistegek

Jur met een Anker jenevertje (dit was z’n eerste 😉 )

Kijk! Ik ben een kleine zwarte bediende! (mijn 1/16 Indo-bloed komt hier mooi van pas)

Na gezellig te hebben gekletst met een heleboel mensen, gingen Jur en ik naar huis om even te eten (dat was nodig na dat jenevertje op m’n lege maag).

Want om 20.00u moesten we alweer in de City of Wesopa zijn! Ik had namelijk kaarten gekregen (dankjewel City!!) voor de voorstelling ‘We are family’. Dit was een show met onder andere Jim de Groot (= zoon van Boudewijn) over muzikale families. Met heel veel leuke meezing-liedjes! En lekker dansen natuurlijk (Daar houdt Jur echt van, hahaha). Ik heb dus (vanaf m’n stoel, dat wel) heerlijk zitten meeblèren en meezingen met alle bekende hits.
In Weesp dus! Weesp is te gek hè? Dat we dat allemaal hier hebben!!

Jur wil niet steeds op de foto en wordt gek van al mijn selfies….

Vlak voor de pauze kreeg ik ineens allemaal telefoontjes: eerst m’n moeder, daarna m’n vader. Maar ik kon dus niet opnemen…. Toen kreeg ik berichtjes: Lau had een epileptisch insult gehad omdat haar calciumwaarde te laag was. Ze was meteen naar de IC verplaatst… Allemaal heel zorgelijk. Dus de rest van voorstelling zat ik niet meer echt lekker…

Zaterdag ♥ 25 maart

Het eerste wat ik deed vandaag: m’n moeder bellen voor een update. Eigenlijk geen nieuws…
Toen Laura zelf maar ge-appt. Jim de Groot (de zoon van ja) had een filmpje voor Lau opgenomen (heel tof! M’n zusje kent hem namelijk uit de vele musicals die ze heeft gezien). Laura was goed aanspreekbaar, maar nog steeds op de IC dus. Streng telefoon beleid, dus niet te lang appen (daar kwam ik pas na een uur heen-en-weer-appen achter… Ik dacht dat er alleen niet gebeld mocht worden…).

Ik poetste de badkamer grondig, zodat ik niet de drang zou krijgen om te gaan hardlopen.
Ondertussen kwam Sam van Puur&Kracht nog langs met een cadeautje: geurzakjes van Jacob Hooy, voor in m’n kast met stinkende sportkleding 🙂 Heel lief!!

Rond het middaguur vertrok ik met Jur richting Laren (fukking ellende om er te komen: overal file omdat alles rondom Weesp zo ongeveer afgesloten is…). We hadden afgesproken met Jurs ouders om te gaan lunchen op een terrasje.
Mennnnn, wat heerlijk!!! Ik at een vet lekker broodje kipfilet (met guacamole!) in de zon, op het terras van Mauve, in Laren dus.
Ik ben ZO BLIJ dat het eindelijk lente is!

De rest van de middag werkte ik aan een opdracht voor een website: ik moest een tekst schrijven over Save-Me, passend bij een bepaalde doelgroep (waar ik zelf geen verstand van heb). Een mooie uitdaging, die uitstekend past bij mijn ambities om tekstschrijver/ professioneel blogger te worden!

Hierna plofte ik op de bank, met de nieuwe Allerhande (mijn lievelingstijdschrift) en de Runners World. En homemade springrolls.

Zondag ♥ 26 maart

NIET HARDLOPEN. Hou je in Noor.
Jajajajaja.
Goede reden om lekker uit te slapen 🙂 Het was natuurlijk ook ineens zomertijd, dus dat uurtje was er al vanaf gesnoept. Het loopt een beetje anders deze week, ook in dit geval…
Jur en ik reden ’s middags naar de Gaasperplas, om daar met Monster te wandelen.
Jammergenoeg voel ik ook tijdens wandelen pijn onder m’n voet. Maar wandelen is een stuk minder belastend dan hardlopen. Dus ik reken het goed.

’s Middags moest ik nog wat werk doen achter m’n laptop. Aangezien Jur net het dakterras helemaal had gepoetst en de zon scheen, besloten we lekker op het dakterras te werken!!

Brrr, nog wel een beetje koud op het dakterras.

En daar zit ik nu (half zes) nog steeds!! M’n week te overdenken… Soms loopt alles een beetje anders. Dan moet je maar meegaan in de gekte. Aanpassen. Flexibel zijn.
Niet rennen vind ik KUT. Dat Laura in het ziekenhuis ligt vind ik KUT. Ik kan er over zeuren (hahaha, zojuist gedaan) maar ik kan ook aan de toffe dingen denken van deze week.
Want eerlijk is eerlijk: mijn leven is eigenlijk heel erg tof ♥

Hoe is jullie week geweest?

Liefs! Nora

26 maart 2017/4 Reacties/door Nora

Hardlopen, Nora

Blessure update | Marathon training

Het kan je haast niet ontgaan zijn:

ik train voor een marathon. De marathon van Rotterdam op 9 april 2017 om precies te zijn.
Ik heb een blessure.

Lastig te combineren ja.

Blessure update

Wat ik heb = plantaire fasciitis. Dit is een ontsteking van de peesplaat onder m’n voet.
Ik voel pijn aan de binnenkant van m’n voet, onder m’n hiel. Deze pijn voel ik ’s ochtends als ik opsta (of als ik ’s nachts naar de wc moet!!!): dan strompel ik uit bed als een oud vrouwtje… Jur vindt dat ik dan te hard stamp, maar: IK KAN ER NIKS AAN DOEN!! Het doet gewoon pijn.

Tijdens het hardlopen voel ik deze pijn ook, maar alleen tijdens de warming-up. Daarna gaat het eigenlijk wel goed!! Maar als ik dan gerend heb en weer thuis ben: PIJN (erger!!). Vooral als ik even heb gezeten en weer wil opstaan. Niet leuk.

Nu is het zo dat als ik in een hoger tempo ren, of langer dan een uur ren, dit averechts werkt voor m’n herstel.
Toch heb ik dit per ongeluk al 3 keer gedaan. Het leek steeds heel goed te gaan, alleen vergat ik dan dat als ik thuis kwam de pijn weer zou beginnen. Dat gezegde over die ezel en de steen geldt niet voor mij…. 🙂

Plantaire fasciitis tips

Ik krijg heeel veeeeeel bruikbare adviezen van alle kanten (fysio, arts, trainer, social media). Ik heb ze even op een rijtje gezet, misschien heb je er ooit wat aan:

Leg naast je bed een handdoek, dan voordat je opstaan de handdoek onder de bal van je voet doen, je been strekken en de handdoek naar je toe trekken (flex je voet), dit 15-20 seconden aanhouden en zeker 2x herhalen. Dan sta je wat soepeler op (in plaats van dat olifanten-gestamp van mij). Dankjewel voor deze tip Paula vd Pouw!! Ik heb er heel veel baat bij!
Een bidon met water in de vriezer doen en dan daarmee ‘rollen’ onder je voet: dan koel je meteen. En is lekker!!
Rennen en wandelen afwisselen. Vooral niet teveel ‘aanzetten’ tijdens het rennen (dus intervalletjes zijn een NO GO) want daarmee neemt de spanning op de pees onder je voet toe. En te lang rennen is ook een te grote belasting voor de pees (dus lange duurlopen zijn een NO GO).
Warm-koud afwisselen. Dus eerst met m’n voet in een warm bad en daarna koelen! Als je je voet (of iets van je lijf) verwarmt dan worden de aders groter. Als je het daarna meteen koelt, dan willen de aders zich snel aanpassen. zo wordt de wand van de aders eigenlijk flexibeler en dit is gunstig voor de doorbloeding. En doorbloeding wil je, want dit bevordert het herstel!
Neem rust!! (m’n minst favoriete tip)

Marathon training

‘Mijn’ marathon is over twee weken. En ik train nu dus minimaal. Je kan het taperen noemen (‘rust’ voor de wedstrijd), maar ik noem het gewoon KUT. Pardon my French.
Ik heb totaal geen vertrouwen in mijn snelheid en duurvermogen. Met andere woorden: hoe ga ik ingodsnaam die marathon finishen?!

Ik start sowieso. Punt. En ik ga genieten, de volle 42.195km. ECHT.
Tot zo ver mijn blessure update.

En jij? Hoe gaat jouw training?

Liefs! Nora

24 maart 2017/4 Reacties/door Nora

Lief dagboek

Nora’s week: een blessure (actief herstel!), de Verkiezingswinkel en een limoentaart

Goedemiddag!! Ik hoop dat jullie een heeeele fijne zondag hebben! Wat een fijn lenteweer vandaag he?
Daar krijg ik dus lentekriebels van: die zon!!!!

Afgelopen week was ik onder andere bij de sportfysio, ik vierde Internationale Vrouwendag, ik kookte een driegangendiner voor vrienden en deed nog veel meer! Lees maar!

Maandag ♥ 6 maart

Omdat ik al meer dan een week last heb van pijn in m’n linkerhiel, besloot ik vandaag een afspraak te maken met een sportfysio. Helaas kon ik pas dinsdag terecht… dan hou ik me vandaag nog even koest.

’s Ochtends deed ik verder wat administratie en deed nog wat blog-gerelateerde dingen.
De middag werkte ik gewoon op de praktijk, maar om 17.00u had ik afgesproken met Lily (en Julia haakte later aan) om paaseieren te gaan zoeken in Weesp!!
We hebben paaseieren gezocht en gevonden, en later uiteraard ook nog geproefd 🙂 Er komt een video: hou m’n YouTube kanaal in de gaten!!

Dit knusse schaaltje paaseitjes stond bij een van de bakkers waar we hebben ‘gezocht’ 🙂

Uiteraard kan je geen paaseieren zoeken zonder ze daarna te proeven. De proefsessie komt ook op YouTube!!

Dinsdag ♥ 7 maart

Ik begon m’n dag met een aantal clienten op de praktijk. Gewoon, een doodnormale dinsdagochtend.
Maar om 11.30u had ik een afspraak bij de sportfysio in Weesp. Ik schreef er al een hele uitgebreide blog over (waar echt SUPERveel reacties op kwamen: wow!! Echt heel tof!!). De korte samenvatting is: ik moet even wat rustiger aan doen met hardlopen… Maar wel blijven bewegen. Actief herstel dus. Lees m’n blog maar. #blessure

Dat ‘actief herstel’ kon ik meteen in de praktijk brengen *grijns*, want ’s avonds had ik natuurlijk baantraining!
Er stond een 3 km test op de planning, die ik niet wilde missen! Anderhalve maand geleden rende ik de 3 km in 13.16, vandaag deed ik het in 12.43!! Joehoe!! #blijmee
Na de training had ik trouwens wel wat last van m’n hiel…

M’n voet, ingetaped door de sportfysio. Ik vraag me af of zo’n tape-je helpt… Het ziet er in elk geval spectaculair uit 🙂

Woensdag ♥ 8 maart

Overdag: gewoon op de praktijk… Veel cliënten achter elkaar, best vermoeiend. Ook leuk hoor.
Toen ik na werk thuis kwam, lag er een cadeautje op me te wachten! Ik had in de gezamelijke agenda van Jur en mij gezet dat het Internationale Vrouwendag was, en dat bloemen en/of bonbons en/of andere cadeaus altijd welkom zouden zijn 😉 Jur had dat advies opgevolgd!! #vetlief

Deze mok kreeg ik!! (past bij een andere mok: ik HOU van deze stijl)
En daarnaast ligt de nieuwe Save-Me folder die deze week klaar was!! #veelwerk

Om 19.30u ging ik met buurvrouw A. naar de City of Wesopa: De Tafel van Weesp (= vrouwennetwerk van Weesp) organiseerde een avond ter ere van Internationale Vrouwendag. Volgens mij was half vrouwelijk Weesp uitgelopen: heel druk, en veel bekenden!! Gezellig!

De avond begon met een kort praatje van 7 politica van 7 verschillende politieke partijen. (Ik vond dit zelf erg nuttig, want ik ben namelijk NOG STEEDS een zwevende kiezer…). Alle vrouwen die spraken waren op de een of andere manier aan Weesp gebonden en spraken bevlogen over hun politieke partij en hun verkiezingsprogramma. Echt leuk en nuttig!

Niet grappig

Na de pauze kwam een cabaretière. Ze werd aangekondigd als ‘hilarisch’, ‘scherp’ en nog meer van dat soort lofuitingen.
Maar mènnnnn. Wat heb ik me zitten ergeren. Ik vond er werkelijk waar NIKS aan. Het ging over het verschil tussen mannen en vrouwen (waar je op zich best iets grappigs mee zou kunnen denk ik), maar dit was echt tenenkrommend.
Sorry mevrouw de cabaretière… Ik zal maar niet vertellen wie de grappenmaakster in kwestie was. En smaken verschillen hè? Al ergerend (‘duurt lang.. ik wil naar huis! Want ik moet nog 100 dingen doen…’) zat ik om me heen te kijken: heel vel vrouwen zag ik smakelijk lachen, die vonden het dus wel grappig. Overigens zag ik ook wat bondgenoten….

Boven: buurvrouw C. en ik 🙂
Onder: de vrouwen die de politieke praatjes hielden.

Donderdag ♥ 9 maart

Tijd voor actief herstel poging 2 (eerste poging was de 3 km test. Die was qua test geslaagd, maar qua actief herstel niet…). Ik rende een rondje ‘Natuurmonumenten’. Dat is ongeveer een uur. Tijdens inlopen had ik een zeurende hiel… Niet fijn. Dit werd minder na ongeveer 2 km. Toen dacht ik: ik ga even wat versnellen! Dit bleek nog meer pijn te geven in m’n hiel. Dus toen heb ik op een rustig tempo het rondje uitgelopen en daarna flink gestretcht en gerold met m’n deegroller en flesje.

Ik douchte en ging boodschappen doen. Op weg naar de Appie besloot ik even langs de Verkiezingswinkel in Weesp te gaan. Ik heb namelijk nog geen idee op wie ik moet stemmen….
In de Verkiezingswinkel werd ik ongelooflijk warm ontvangen! Echt leuk!! Heel gezellig ook.

In de Verkiezingswinkel waren allemaal afgevaardigden van politieke partijen. Handig!!

Ik werd meteen aan het werk gezet met een Filosofische Stemwijzer… Heel bijzonder. Dit soort stellingen kwamen langs:

Als je wilt weten welk stemadvies uit deze stemwijzer kwam en wat ik nog meer voor spannends meemaakte bij de Verkiezingswinkel: lees m’n column (aanstaande woensdag in WeesperNieuws) maar!! #warmmakertje

’s Middags had ik een afspraak bij een uitgever in Zeist, voor een samenwerking met Save-Me (ik ben niet alleen logopedist en blogger, maar ook ‘visitekaartje’ voor Save-Me. Echt, dat staat op m’n visitekaartje: ‘visitekaartje‘.)

Weer thuis bakte ik een VETHEERLIJKE limoentaart met maar 5 ingrediënten!! Morgen komen vrienden eten, en de limoentaart wordt het toetje. Dan heb ik die vast gemaakt!
En ’s avonds ging ik ook nog naar zwemles.

Vrijdag ♥ 10 maart

Overdag werkte ik gewoon op de praktijk. Again.
Maar na werk moest ik snel naar huis, want vrienden H. en I. kwamen eten, en ik moest nog van alles voorbereiden…

Vooraf maakte ik Vietnamese loempia’s uit de oven (zelf gerold, met filodeeg) en Vietnamese fresh springrolls (zelf gerold, met rijstvellen). Als hoofdgerecht had ik een gehaktbrood uit de slowcooker gemaakt: die stond als vanaf tussen-de-middag aan. Ik heb namelijk een nieuw kookboek met allemaal slowcooker recepten: te gek!! En dit gehaktbrood was ook echt fantastisch!! Ga ik zeker nog een keer maken! Erbij aten we zoete aardappel met rozemarijn uit de oven en een salade.
En als toetje: limoentaart!!

[ er had hier een foto kunnen staan van het drie-gangen-menu dat ik maakte. Ik heb wel een paar foto’s gemaakt: die zijn mislukt… Door het slechte licht (gezellig hoor, kaarslicht…) zie je niet wat het is. ]

Eerlijk: alle gerechten vielen ontzettend in de smaak! #schouderklopje
We kletsten en dronken gezellig wat wijntjes. Om 1.00u lag ik in bed, best netjes toch!

Zaterdag ♥ 11 maart

Weekend!! Dus ein-de-lijk tijd om uit te slapen!! Ik liep om 9.30u met Monster buiten: en wat een heeeerlijk weer!!
Ik besloot thuis eerst aan m’n column voor in het WeesperNieuws te werken (want: deadline…) en ’s middags was het weer tijd voor actief herstel: ik deed een hardlooprondje van een uur. Deze keer ging het rennen echt goed!! Ik kon ook versnellen! En achteraf had ik wel wat pijn, maar niet meer dan vorige keer.
En dat is fijn, want Rotterdam is echt in zicht…. Nog maar 4 weken!! *slik*

’s Avonds crashte ik met Jur (en Monster) op de bank. Dit soort zaterdagavonden komen steeds vaker voor (zeker in aanloop naar de marathon!!) en ik vind het heerlijk!!!

Ultiem geluk samen op de bank naar Wie is de Mol kijken

Ultiem geluk: op zaterdagavond knus op de bank, met Jur en Monster. En dan ‘Wie is de mol’ kijken. #kannietbeter

Toen ik Monster uitliet, kwam ik ook nog deze prachtige volle maan tegen:

Zondag ♥ 12 maart

Okee, vandaag heb ik ECHT uitgeslapen. Ik werd om 10.30u wakker!! Ik hoorde vogeltjes fluiten en zag de zon door de gordijnen glinsteren♥ LENTEKRIEBELS!!!!
Een perfecte dag om heeeeerlijk te lanterfanten, want ik ‘moest’ helemaal niks vandaag.

Monster en ik gingen een rondje lopen door Weesp. Alles is leuker als de zon schijnt.

’s Middags maakte ik deze blog en hielp ik Jur met de nieuwsbrief van Save-Me.
We gingen daarna nog even lekker burgerlijk wandelen. Met de hond. Op zondag. Hand in hand. ♥

Wat mij betreft kan de lente nu echt doorzetten! Ik wil weer lekker op een terrasje zitten en BBQen op het dakterras.
In de zon dus.

Hoe was jouw week? Weet jij al op wie je gaat stemmen woensdag?

Liefs! Nora

12 maart 2017/1 Reactie/door Nora

Hardlopen

Hielspoor?! Kan ik nog wel trainen?

Hielspoor: het is geen idyllisch stoomtreintje in Zwitserland en ook geen schimmel of paddenstoel. Of dacht je dat niet? 🙂

Ik heb een blessure…

Sinds ruim een week heb ik pijn in m’n linker hiel. Geen ondraaglijke pijn, maar zeurende pijn.
Vooral als ik opsta, of als ik even heb gezeten en weer ga lopen.
Ik voel onder mijn hiel ook een ‘bobbeltje’: nogal pijnlijk als ik daar overheen wrijf.

Afgelopen zondag deed ik een duurloop van 24km. Tijdens de eerste kilometer voelde ik pijn in m’n hiel, maar daarna ging het over! Ik kon dus gewoon m’n duurloop afmaken!
Toen ik eenmaal thuis op de bank geploft was en na een kwartiertje weer op wilde staan om te gaan douchen: intense pijn!! Kak.

Ik overlegde even met de triatlon-goeroe aka trainer aka Jim: die vond dat ik maar even een afspraak moest maken met een professional om naar m’n hiel te laten kijken. Hij heeft ook direct m’n trainingsintensiteit van de komende weken verlaagd.

Ik, als echte dramaqueen, zag meteen m’n marathon in duigen vallen… (want die is al over minder dan 5 weken!!!)
Kan ik nog wel trainen?! Kan ik nog wel een marathon lopen?? Was dit het einde van mijn hardloop-leven??? #paniek

Wat is hielspoor?

Om de hypochonder in mij even aan te wakkeren, ging ik lekker online op zoek naar een diagnose 😉
Gezien mijn pijntjes zou dit best wel eens hielspoor kunnen zijn…..

Hielspoor is een verkalking van het hielbot, dit komt door een ontsteking van een peesplaat onder de voet. De aanhechting van de pees, aan de hiel dus, is geïrriteerd. En dit doet pijn.
Ik vermoed dat het bij mij (alleen) de ontsteking van de pees is, en dus nog geen verkalking van het bot.
Ik lees (op een heleboel verschillende sites zoals deze, deze en deze) dat er zeker wel iets aan deze klacht te doen is, maar dan moet je er wel op tijd bij zijn…

Dus ik heb een afspraak gemaakt met een sport-fysiotherapeut.

Naar de sportfysio

Ik ben benieuwd. Ik wil eigenlijk maar 1 keer naar de fysio (want: niet extra verzekerd hiervoor) en dat hij me dan tips en oefeningen geeft en dat alles dan goed komt.

Eind goed al goed. Happily ever after. Mooi.

Bij de fysio word ik pas 20 minuten later dan dat we hadden afgesproken uit de wachtkamer gehaald.
Grrrr. Ik ben zelf ook ‘behandelaar’ (logopedist) en ik werk met afspraken van een half uur. Als ik een keer uitloop, dan is dat maximaal 3 minuten. Want de rest van de dag blijf je achter de feiten aanlopen! (je kan niet ineens iemand maar 10 minuten behandelen omdat je zelf 20 minuten te laat was…).
Dus dat. Einde geklaag.

Veel te lang in de wachtkamer van de sportfysio….

De sportfysio keek en voelde. Ik moest op 1 been gaan staan, met m’n ogen dicht (een halve minuut ofzo! Voelde als een eeuwigheid) en toen ook nog op m’n andere been…
Uiteindelijk concludeerde de man dat ik ‘beginnende hielspoor‘ heb. Dat is wél een ontsteking van de pees-aanhechting, maar geen verkalking! Dit komt door overbelasting… #marathontraining
Hij heeft de zere plek hard gemasseerd. Best lekker eigenlijk *grijns*.

Advies: een beetje rustig aan doen.

Met rust kan de ontsteking over gaan. En op zich mag ik best rennen, maar als ik pijn voel: dan stoppen. Anders maak ik het allemaal veel erger dan het is. Want in principe is het nu allemaal niet zo erg!!
Ik moet dagelijks stretchen: op een trapje staan, met alleen m’n voorvoet op de traptrede. En dan m’n hiel naar beneden duwen.
En ook moet ik dagelijks met mijn voet over een fles (of deegroller) rollen. En de zere plek masseren en oprekken (met m’n handen). Goed te doen allemaal.
Tot slot heeft de fysiotherapeut m’n voet ook nog ingetaped:

Training

Gisteravond ben ik gewoon naar de baantraining gegaan. Er stond namelijk een 3 km test op de agenda.
Tijdens het inlopen voelde ik m’n hiel wel even. Daarna niet echt meer!! En het rennen ging ook weer eens echt lekker!
Okee, het was maar 3 km. Maar wel in een hoog tempo. En ik heb niet zo lopen harken en zwoegen als tijdens m’n duurloop.

Na de training reed ik met Jur (in de auto) naar huis. Toen ik uit de auto stapte: pijn in m’n hiel. Das jammer.
Thuis braaf gestretcht en met de deegroller m’n rol-oefening gedaan.

Ik heb het gevoel dat mijn ‘blessure’ wel goed komt! Geen paniek!!
Iets minder duurlopen de komende weken, maar wel lekker blijven rennen. Gewoon omdat het LEUK is!!
En laat die marathon maar komen, ik krijge er steeds meer zin in!

Hielspoor: had jij daar ooit al van gehoord?

Liefs! Nora

8 maart 2017/18 Reacties/door Nora