Nora’s week: het loopt een beetje anders…

Haaa hallo! Ik ben het! Met m’n wekelijkse weekoverzicht 🙂 En deze week loopt het een beetje anders dan anders 🙁

Het voelt een beetje raar en egoïstisch om hier een vrolijk dagboekje van mijn week te plaatsen alsof er niks aan de hand is, terwijl mijn zusje op dit moment op de IC in het ziekenhuis in Gouda ligt… Laura ligt namelijk vanaf dinsdag in het ziekenhuis: haar schildklier werd operatief verwijderd. Het was ingepland dat ze dan een nachtje zou blijven, ter observatie. Maar inmiddels is het zondag en ligt ze er nog steeds… En vanaf vrijdag zelfs op de IC…. Het gaat op zich wel goed met haar (ze is aanspreekbaar!!) maar bepaalde bloedwaardes kloppen niet: vandaar dat ze nog moet blijven. Alle ins & outs zal ik hier niet schrijven (want: IK kies er voor om mijn hele leven te delen via mijn blog, m’n zusje natuurlijk niet…)

Dus hier mijn weekoverzicht, met een dubbel gevoel.

Maandag ♥ 20 maart

Eigenlijk wilde ik ’s ochtends graag hardlopen. Maar vanwege de plantaire fasciitis (peesplaatontsteking onder m’n voet) besloot ik verstandig te zijn en dit niet te doen. In plaats van rennen werkte ik aan m’n administratie, hiephoi.
Ik had einde van de ochtend nog een aan-huis-behandeling bij een lief vrouwtje en daarna was ik de hele middag op de praktijk met een heleboel cliënten achter elkaar. Na werk wilde ik natuurlijk weer rennen… Maar dat deed ik niet. Ik liet Monster uit op de Ossenmarkt en maakte deze ‘ik-baal-flink-selfie’.

Dinsdag ♥ 21 maart

Vandaag moest m’n zusje zich dus melden in het ziekenhuis voor haar schildklier operatie. Ik werkte overdag op de praktijk. Omdat het vandaag Perzisch Nieuwjaar (?) was, had ik veel cliënten die hadden afgebeld. Ik besloot m’n laatste cliënten te verschuiven, zodat ik ’s middags tijd had voor een voorzichtig hardlooprondje.

Ik rende HEEL FIJN langs Natuurmonumenten. De zon scheen♥ ik hoorde vogeltjes fluiten♥ ik zag mooie bloemen♥ onderweg kreeg ik een berichtje dat de operatie van m’n zusje helemaal goed was gegaan♥ en ik had GEEN PIJN onder m’n voet *heel veel hartjes*. Geen pijn, woeeehoeee!! Dus ik dacht: ik kan wel wat harder! En dat ging me toch lekker! Totdat ik thuis kwam en weer stil stond: pijn. Godverdegodver. ’s Avonds had ik een vergadering van m’n kwaliteitskring van logopedisten. En de hele vergadering voelde ik een zeurende pijn onder m’n hiel. Ik baalde joh.

Woensdag ♥ 22 maart

Hele dag op de praktijk. Weinig avontuurlijks. Wat wel heel tof was: de lente is ECHT begonnen nu! Inclusief zon enzo♥ Dus na werk besloten Jur en ik een rondje op de racefiets te maken! Het eerste rondje van het jaar (voor mij). Het leek me een fantastisch idee om het fietsen te gebruiken als alternatieve training zolang ik mijn hiel rust moet geven (zo vlak voor de marathon). Want ik wil wel een beetje in beweging blijven, anders wordt die marathon over 2 weken echt een hel. Nou ging het fietsen op zich best lekker. Tuurlijk waren er de fiets-pijntjes weer, maar wat wil je: het was m’n eerste ritje dit jaar!! Ik moet m’n lichaam even de tijd gunnen om fiets-kracht (?) te krijgen en weer te wennen aan die ongemakkelijke houding.

Maar toen we weer thuis waren en ik weer wilde opstaan nadat ik even had gezeten: intense pijn onder m’n hiel!!
WAT?! Krijg ik nu van fietsen ook pijn?? Huh, hoe dan?!
Ik moet me hier even in verdiepen, want het is wel de bedoeling dat ik na de marathon flink ga fietsen (zeker zolang ik niet mag rennen).

Gedesillusioneerd liet ik Monster uit op m’n Nike Air Max. Die schoenen hebben zo’n fantastische demping dat ik er heerlijk op loop. Dat is in elk geval goed nieuws.

Donderdag ♥ 23 maart

Ik moest vroeg in het VUmc zijn voor een controle bij m’n reumatoloog. Met haar kan ik altijd heerlijk kletsen over hardlopen en sport, omdat ze daar zelf ook van houdt. Zij is nu bezig met een speciaal project: ‘Hardlopen met reuma’. En het goede nieuws is: ze heeft gevraagd of ik hier bij betrokken wil zijn!! Superleuk!!
Ik had na m’n eigen ziekenhuisbezoek (controle, bloedprikken, in een potje plassen en dat soort dingen…) dan ook meteen een koffie afspraak gepland met Jelte Brontsema: de projectleider van ‘Harlopen met reuma’. En Jelte is zelf ook een fanatieke hardloper (ooit liep hij een marathon in 2 uur 20!!! Tjemig).
Jelte heeft mooie plannen, waar ik aan mag bijdragen!! Hou Miles&More in de gaten, want ik ga jullie er komende tijd veel meer over vertellen! Dit wordt GROOT.

Vanuit het VUmc reed ik meteen door naar Gouda. Ik ging even bij m’n zusje op bezoek in het ziekenhuis. Bij Laura thuis was net een enorme doos bezorgd van Greetz (die kreeg Lau van haar schoonzus en zwager), dus die doos moest mee op de fiets!

Met een enorme Greetz-doos op de fiets 🙂

Nadat ik bij Lau was geweest, wilde Koen (m’n zwager) even bij haar langs. Omdat ik er toch was kon ik mooi even op Teun en Gijs passen 🙂

Oppassen op m’n neefjes. Alles onder controle #bomontploft

Einde van de middag reed ik snel terug naar Weesp. Want: zwemles.

Vrijdag ♥ 24 maart

Overdag: werken op de praktijk. Jawel. Niks bijzonders. Wel leuk. En nuttig, want ik moet toch geld verdienen.
Ik had maar cliënten tot 16u. En dat kwam  heel goed uit, want Jur en ik hadden een uitnodiging gekregen (dankjewel Christian!) voor de opening van een expositie in Museum Weesp. De expositie heet ‘Uit de schaduw’ en gaat over de zwarte bedienden van de rijke families in Weesp in de achttiende eeuw. En Midas Dekker (= Weesper) opende de expositie met een praatje (okee, praatje klinkt oneerbiedig. Voordracht? Speech?)
Ik was echt onder de indruk van de expositie, en sowieso van Museum Weesp. Het is klein, maar daardoor knus! En er liggen fantastische schatten met indrukwekkende verhalen: ga er heen!!
Bij de opening van de expositie werden glaasjes Anker jenever uitgedeeld♥
Ik voelde me een beetje Weesper-jetset, zo tussen de wethouders en andere Weesper-high-society. We kregen zelfs een goodie-bag! #Weespistegek

Jur met een Anker jenevertje (dit was z’n eerste 😉 )

Kijk! Ik ben een kleine zwarte bediende! (mijn 1/16 Indo-bloed komt hier mooi van pas)

Na gezellig te hebben gekletst met een heleboel mensen, gingen Jur en ik naar huis om even te eten (dat was nodig na dat jenevertje op m’n lege maag).

Want om 20.00u moesten we alweer in de City of Wesopa zijn! Ik had namelijk kaarten gekregen (dankjewel City!!) voor de voorstelling ‘We are family’. Dit was een show met onder andere Jim de Groot (= zoon van Boudewijn) over muzikale families. Met heel veel leuke meezing-liedjes! En lekker dansen natuurlijk (Daar houdt Jur echt van, hahaha). Ik heb dus (vanaf m’n stoel, dat wel) heerlijk zitten meeblèren en meezingen met alle bekende hits.
In Weesp dus! Weesp is te gek hè? Dat we dat allemaal hier hebben!!

Jur wil niet steeds op de foto en wordt gek van al mijn selfies….

Vlak voor de pauze kreeg ik ineens allemaal telefoontjes: eerst m’n moeder, daarna m’n vader. Maar ik kon dus niet opnemen…. Toen kreeg ik berichtjes: Lau had een epileptisch insult gehad omdat haar calciumwaarde te laag was. Ze was meteen naar de IC verplaatst… Allemaal heel zorgelijk. Dus de rest van voorstelling zat ik niet meer echt lekker…

Zaterdag ♥ 25 maart

Het eerste wat ik deed vandaag: m’n moeder bellen voor een update. Eigenlijk geen nieuws…
Toen Laura zelf maar ge-appt. Jim de Groot (de zoon van ja) had een filmpje voor Lau opgenomen (heel tof! M’n zusje kent hem namelijk uit de vele musicals die ze heeft gezien). Laura was goed aanspreekbaar, maar nog steeds op de IC dus. Streng telefoon beleid, dus niet te lang appen (daar kwam ik pas na een uur heen-en-weer-appen achter… Ik dacht dat er alleen niet gebeld mocht worden…).

Ik poetste de badkamer grondig, zodat ik niet de drang zou krijgen om te gaan hardlopen.
Ondertussen kwam Sam van Puur&Kracht nog langs met een cadeautje: geurzakjes van Jacob Hooy, voor in m’n kast met stinkende sportkleding 🙂 Heel lief!!

Rond het middaguur vertrok ik met Jur richting Laren (fukking ellende om er te komen: overal file omdat alles rondom Weesp zo ongeveer afgesloten is…). We hadden afgesproken met Jurs ouders om te gaan lunchen op een terrasje.
Mennnnn, wat heerlijk!!! Ik at een vet lekker broodje kipfilet (met guacamole!) in de zon, op het terras van Mauve, in Laren dus.
Ik ben ZO BLIJ dat het eindelijk lente is!

De rest van de middag werkte ik aan een opdracht voor een website: ik moest een tekst schrijven over Save-Me, passend bij een bepaalde doelgroep (waar ik zelf geen verstand van heb). Een mooie uitdaging, die uitstekend past bij mijn ambities om tekstschrijver/ professioneel blogger te worden!

Hierna plofte ik op de bank, met de nieuwe Allerhande (mijn lievelingstijdschrift) en de Runners World. En homemade springrolls.

Zondag ♥ 26 maart

NIET HARDLOPEN. Hou je in Noor.
Jajajajaja.
Goede reden om lekker uit te slapen 🙂 Het was natuurlijk ook ineens zomertijd, dus dat uurtje was er al vanaf gesnoept. Het loopt een beetje anders deze week, ook in dit geval…
Jur en ik reden ’s middags naar de Gaasperplas, om daar met Monster te wandelen.
Jammergenoeg voel ik ook tijdens wandelen pijn onder m’n voet. Maar wandelen is een stuk minder belastend dan hardlopen. Dus ik reken het goed.

’s Middags moest ik nog wat werk doen achter m’n laptop. Aangezien Jur net het dakterras helemaal had gepoetst en de zon scheen, besloten we lekker op het dakterras te werken!!

Brrr, nog wel een beetje koud op het dakterras.

En daar zit ik nu (half zes) nog steeds!! M’n week te overdenken… Soms loopt alles een beetje anders. Dan moet je maar meegaan in de gekte. Aanpassen. Flexibel zijn.
Niet rennen vind ik KUT. Dat Laura in het ziekenhuis ligt vind ik KUT. Ik kan er over zeuren (hahaha, zojuist gedaan) maar ik kan ook aan de toffe dingen denken van deze week.
Want eerlijk is eerlijk: mijn leven is eigenlijk heel erg tof ♥

Hoe is jullie week geweest? 

Liefs! Nora