Tips, ervaringen, weetjes, nieuws en andere hersenspinsels over hardlopen!

Zevenheuvelenloop 2019

Het was droog, een beetje fris maar niet té koud en de zon scheen zelfs af en toe: perfect weer voor een hardloopwedstrijdje.
Afgelopen zondag (17 november 2019) was de Zevenheuvelenloop in Nijmegen en ik stond aan de start.

Nijmegen is best ver weg.

Ergens in mei hadden Jur en ik ons ingeschreven voor de Zevenheuvelenloop. Bij ons startbewijs kochten we meteen treinkaartjes (mooie deal van Zevenheuvelenloop), zodat we samen met de trein die kant op konden. Zo’n loopje aan de andere kant van het land is namelijk vooral leuk als je het samen doet. Alleen is maar alleen. En een takke-end in de trein.

Maar Jur kon dit jaar niet meelopen (hij heeft een ongeluk gehad) 🙁 We hebben zijn startbewijs nog GRATIS aangeboden aan onze Facebookvrienden, maar er was weinig animo. #snapikniet

Jur besloot toch mee naar Nijmegen te gaan, voor mentale support en vooral gezelligheid. En hij had zijn treinkaartje toch al.
n.b.: Eigenlijk was ik het er niet mee eens dat hij mee zou gaan, zoveel herrie en drukte bij de Zevenheuvelenloop. Maar hij wilde wel en toen vond ik het mega gezellig❤

Samen in de trein naar de zevenheuvelenloop — Hulde aan de noise cancelling headphone van Jur. Dan is een treinrit wel te doen voor hem (behalve dat er tegenover ons een kind NON STOP zat te tetteren en dat zelfs de headphone van Jur deze noise niet cancelde en ik mijn luisterboek op max. volume had gezet en nog steeds het kind erbovenuit hoorde mehhhh).

24.000 hardlopers in Nijmegen

Zodra we uit te trein stapten in Nijmegen liepen we de drukte in. Heel gezellig voor mij, Jur hield zich een beetje op de achtergrond.

Bij de ingang van de expo liepen we tussen alle duizenden mensen Sander tegen het lijf (die uiteindelijk de Zevenheuvelenloop in 55 minuten aftikte, wajooo).

Ik ging nog even alleen de expo in, om hoi te zeggen tegen die leuke Marjon van Anita Since 1886 en haar veel succes te wensen op de ijskoude expo.

En toen – toen echt -moest ik naar het startvak en m’n warme jas uitdoen. De startvakken waren nogal HUGE en wijdverspreid over de wijk. Dus zo kwam het dat ik ruim een half uur voor de start al in het vak stond. Ik probeerde onopvallend een beetje bij anderen in de buurt te staan, om warm te blijven.

Nora na de finish zevenheuvelenloop — Bij gebrek aan foto’s van vóór de race, dan maar deze foto die net na de finish is genomen. Ik was moe, bezweet en rood. Charming.

Hoogtepunten Zevenheuvelenloop

Ik kan natuurlijk de hele wedstrijd beschrijven, maar daar zit niemand op te wachten. Ik doe gewoon even overzichtelijk mijn hoogtepunten:

Op 1400m stond Jur te juichen. Dat was leuk! Honderd meter voor de finish stond hij er weer, maar toen zag hij me niet… (ik hem wel).
Bovenop één van de zeven heuvelen (waren het er echt zeven?!) kan je een heel stuk vooruit kijken. Geweldig uitzicht over de lange slinger van lopers.
Halverwege zaten een stuk of vijf senioren die me spontaan in koor aanmoedigden: ‘Nora! Nora! Nora!’ (op het startnummer stond mijn naam). Ik kreeg energie van deze blije bejaarden! Mag ik dat zeggen? Ze waren écht oud hoor.
Er waren nog veel meer supporters langs de route die allemaal m’n naam riepen, superleuk! Ik denk dat ik niemand kende.

Ik heb zeewierballetjes geproefd! Tijdens het rennen. Dit is wat de organisatie erover schreef:
“Tijdens de NN Zevenheuvelenloop (op zondag) worden op de tweede drankpost, na 9.5 km, Ooho drinkballetjes aangeboden. Dit zijn balletjes, gemaakt van zeewier en gevuld met AA Drink Iso-Lemon. Dit jaar voeren wij samen met AA Drink een test uit met 6600 balletjes. Er is dus niet voor iedereen een balletje. De balletjes worden ieder kwartier aangevuld, er zijn dus balletjes voor snelle lopers en iets minder snelle lopers. “
Mijn bescheiden mening: een succes. Lekker makkelijk zo’n hapje AA. Het voelde alsof ik ‘pods’ voor in de wasmachine (jeweetwel van die irritante reclame) in m’n mond deed. Ik heb het zeewier-fliebertje (met wat moeite) ook doorgeslikt, want ik wilde de full experience. Maar ik kan me ook voorstellen dat er mensen zijn die het zeewierhulsje hebben uitgespuugd. Hoe dan ook, een bekertje vind ik minder prettig dan zo’n zeewier unit.

Zevenheuvelenloop foto door organisatie — Je moet even zoeken, maar ik sta op deze foto.

Finish en gáán

Na de finish vond ik Jur vrij snel. Hij was eraan toe om uit de drukte te gaan. Ik kleedde me dus snel om – op straat, maar onder m’n grote jas, dus ik reken het goed – en we liepen naar het station.

De terugreis duurde weer net zo lang als de heenreis. Mijn hemel, ik denk volgend jaar iets beter na of ik wel weer zo ver weg wil. Want voor 15 km lopen (die ik in 1.21.34 rende, 2 minuten sneller dan in 2017 maar toen was ik geblesseerd) zit je gewoon VIER UUR in de trein.

Ik was (en ben) wel mega trots op Jur! Zo gezellig dat hij meeging. Toen ik aan het rennen was heeft hij de rust opgezocht en wat gewandeld. En op de heen- en terugreis heeft hij wat geslapen. Eerlijk gezegd kon ik op de terugreis ook m’n ogen nauwelijks open houden.

Thuis aangekomen haalden we Chinees (naar goed Hollands gebruik: afhaalChinees op zondag) en deden we NIKS meer. Dat hadden we wel verdiend. Ik vond het een fijne dag❤

Liefs! Nora

tijden Nora Zevenheuvelenloop — Mocht het je interesseren: dit waren mijn doorkomsttijden. Niet geweldig, dus genoeg om voor te trainen.
**Quizvraag**: ergens onderweg moest ik héél nodig plassen en ben ik dus een dixie ingedoken (grrrr ik was voor de start al 4 keer geweest en tóch moest ik vanaf 100m na de start alweer). Als je raadt bij welke km dat was win je een virtuele high five van mij!

Omarm die stalker in je en volg me!
Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 1000 volgers op Instagram heb ik gehaald! #goals. Maar ik bungel nog een beetje op het randje, dus volg me! Vind ik leuk.

19 november 2019/5 Reacties/door Nora

Hardlopen, Sport

Ode aan de Adidas Ultra Boost, mijn lievelings hardloopschoenen!

Hardloopschoenen: daar is zoveel over te zeggen, volgens mij kun je er op afstuderen. Maar daar heb ik geen zin in.
Ik ren al jaren heel erg fijn op Adidas Ultra Boost.
Never change a winning team, zeggen ze we eens. En daar ben ik het mee eens. Goed is goed.
En daarom: een ode aan mijn lievelings hardloopschoen!

Hoeveel paar hardloopschoenen heb je nodig?

Als je vaak rent, heb je meer dan één paar hardloopschoenen nodig. Heb ik gehoord.
Na een rondje rennen, hebben je schoenen meer dan een dag nodig om weer terug te vormen, of bij te komen zeg maar. Als je dus de volgende dag weer wilt rennen, kun je beter een ander paar aantrekken.

Tijdens een lange duurloop heb je ook veel meer demping nodig, dus daar kan je je hardloopschoenen op uitzoeken. Maar bij een intervaltraining staat je snelheid voorop en dan is een hardere, dunnere en stuggere zool het beste. Dus nog een goede reden om meerdere paren hardloopschoenen te hebben 🙂 ~~Ik praat die shopsessie wel even goed.~~

Lievelingsschoenen

Ik heb eigenlijk maar 1 paar hardloopschoenen. Al een paar jaar ren ik op Adidas Ultra Boost: een allround hardloopschoen met veel demping en geschikt voor zowel voor snelle als lange runs.

hardloopschoenen marathon rotterdam Adidas Ultra Boost

Mag ik u voorstellen: mijn Adidas Ultra Boost! Op deze pareltjes heb ik de o.a. twee keer de marathon van Rotterdam gerend (de tweede keer op een nieuw paar), dus je snapt dat die liefde nooit meer overgaat.

Wat is er dan zo fijn aan die Adidas Ultra Boost?

Nou dat zal ik je vertellen!
Dit is dus wat IK fijn vind he, dat is niet perse wat de rest van de mensheid ook fijn vindt 🙂 Maar misschien heb je wat aan m’n tips?

Jaaaaa de Adidas Ultra Boost zijn fantastische hardloopschoenen, want:

De schoenen zijn super licht: ze voelen als pantoffels als je ze aan hebt. Dit is heerlijk!
De Adidas Ultra Boost heeft een heerlijke demping door de zogenaamde ‘boost’ tussenzool (daarom heet deze schoen zo, aha!). Die demping kan ik wel gebruiken na alle hielspoor-ellende…
Ik kan er korte intervaltrainingen op doen, maar ook lange duurlopen.
Ook tijdens een lange duurloop blijven ze lekker zitten. Soms gaat een schoen knellen of schuren na een aantal kilometers: bij deze schoenen heb ik daar totaal geen last van.
Die kanariegele rakkers zijn prachtig! Helaas kan ik de gele variant nergens meer vinden…

Er zijn ook een paar minpuntjes…

De prijs. Want €180,- vind ik toch een smak geld voor een paar schoenen. Gelukkig kan je de Ultra Boost ook veel goedkoper vinden als je even goed zoekt. Bijvoorbeeld hier bij sportshowroom.nl.
De ‘noppen’ onder de zool slijten gemakkelijk af, daardoor verlies je wat grip tijdens het rennen.
De gele Adidas Ultra Boost voor dames worden nogal snel smerig… Misschien ligt dit wel aan mijn manier van gebruik 😉 Je kunt natuurlijk ook een andere kleur kiezen (zwart?), dan zie je al die vlekken niet. Bovendien is de gele versie onvindbaar op het moment, dus ik denk dat ik binnenkort ook Ultra Boosts in een andere kleur moet aanschaffen.

Oud vs. nieuw 🙂

Tot zover mijn liefde voor deze Adidas-schatjes.
Op welke schoenen ren jij het liefst? En waarom?

Liefs! Nora

♦ Deze post heb ik geschreven in samenwerking met Sportshowroom.nl, maar dat verandert niets aan mijn mening over de Adidas Ultra Boost. Ik ga natuurlijk niks posten waar ik niet achter sta. ♦

Oja trouwens…
Let’s keep in touch! Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 1000 volgers op Instagram zijn in zicht #goals. Leuk als ik je daar tegenkom!

11 mei 2018/2 Reacties/door Nora

Hardlopen, Love

Interview in Runner’s World (+ fotoshoot)

Haaa! Hoi!
Ik schreef er al eerder over: Jur en ik staan in het maartnummer van Runner’s World (een landelijk hardlooptijdschrift, whoehoeee)! Vandaag zal ik je helemaal bijpraten over hoe dit zo is gekomen en hoe dit ging♥

Hoe dan?

Ergens in januari stond er op Facebook een oproep van Runner’s World: ze zochten stelletjes die elkaar hadden leren kennen tijdens een hardloopevenement. Ik werd door verschillende mensen in dat bericht getagd, omdat Jur en ik elkaar hebben ontmoet in het startvak van de Vechtloop, in 2013.
Omdat ik wel hou van ‘in the spotlights staan‘, schreef ik een uitgebreide mail met ons verhaal. Een week later kreeg ik een mail terug van de redactie van Runner’s World: ze wilden ons verhaal gebruiken! Of we binnenkort tijd hadden voor een telefonisch interview en een fotosessie?
Jur houdt iets minder van spotlights dan ik… *grijns*, dus die moest ik nog even overhalen. Maar dat lukte vrij snel.

Interview

We maakten een whatsapp-belafspraak met tekstschrijver Koen. Hij woont in New York en kon dus niet langskomen.
Tijdens het interview zaten Jur en ik dus lekker thuis op de bank, met de telefoon op speaker.
Koen bleek een hele leuke vent te zijn, dus het gesprek liep lekker.

Een week (?) later stuurde Koen ons de conceptversie van het interview. Hier een klein stukje:

De rest van het interview (er is veeeel meer en er zijn nog wat dingetjes aangepast) moet je maar lezen in de Runner’s World. (Niet zo netjes namelijk om dat hier te publiceren 🙂 En: ik zou zelf ook DOLGRAAG schrijven voor Runner’s World, dus ik kan ze maar beter te vriend houden.)

Fotoshoot

Dus interview: check.
Nu nog wat visuele content: een fotoshoot! Fotograaf Bibi mailde me of we een mooie plek wisten om af te spreken. Natuuuuurlijk wisten we wel wat: WEESP!! En dan het liefst op de Vechtbrug, waar iedereen ook z’n trouwfoto’s laat maken 😉

Bibi kwam op een koude middag naar ons toe. In hardloopkleren (wij dan) coachte Bibi ons in de meest romantische posities, terwijl ze ongeveer 80.000 foto’s maakte (veel in elk geval).
Dit is geen #spon, maar Bibi is echt een leuke fotograaf, waarbij we ons meteen op ons gemak voelden! En wow, wat een mooie foto’s heeft ze gemaakt!
Voor onze bruiloft wilden we eigenlijk geen trouw-fotoshoot, maar deze foto’s zijn nog beter dan dat! Romantische foto’s in hardloopkleding: dit past het allerbeste bij ons!!

Pas nadat de Runner’s World met ons interview in de winkel lag, mocht Bibi ons andere foto’s sturen. En die mag ik nu ‘gewoon’ gebruiken! Dus…. tadaaaaaa:

interview in Runner's World vrolijke foto

Deze foto maakte Bibi toen ze nog het licht enzo aan het testen was. We waren dus een beetje aan het kletsen (en hard aan het lachen blijkbaar…). De redactie van Runner’s World wilde deze foto graag gebruiken bij de inhoudsopgave. Ik was eigenlijk niet zo blij met de foto (want: jesus christ, lach ik zo?!). Maar uiteindelijk vind ik het best een vrolijke foto. We staan er op zoals we zijn 🙂 Foto: Bibi Veth

interview in Runner's World ongemakkelijke draai

Je ziet het niet, maar we hadden het intens koud. Vooral Jur met z’n korte mouwen…. Foto: Bibi Veth

Zie je die liefde? Foto: Bibi Veth

Best koud. Foto: Bibi Veth

Dit vind ik toch zo’n knusse foto! Foto: Bibi Veth

Heb je de Runner’s World gezien? Ben benieuwd wat je er van vindt!

Liefs! Nora

Oja trouwens…
Zullen we contact houden? Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. Op dat laatste kanaal zit ik bijna op 500 volgers #goals. Leuk als ik je daar tegenkom! En op Instagram plaats ik (meestal) dagelijks Instastories: jij ook?

3 maart 2018/0 Reacties/door Nora

Europa, Hardlopen, Reizen

Een weekend op Texel (incl. Texel Trail 2018 + video!)

Jaaaa hoi!!
Zoals ik al eerder schreef was ik afgelopen weekend samen met Jur op Texel. We deden namelijk zaterdag mee aan de Texel Trail en dat was meteen een mooie gelegenheid om er een weekendje Texel van te maken! Want: Texel is tof!!

We sliepen twee nachten in een fantastisch huisje van Texelvakantie Verhuur (en hoe dat zo is gekomen is een ontzettend leuk verhaal al zeg ik het zelf 🙂 maar daar zo meer over), we renden een trail (met kater…) en we deden een rondje sightseeing.
Ik ga je er alles over vertellen en laten zien, want ik maakte ook een video van ons weekend! Klaar voor? Let’s go!

Ons appartement in De Koog

Vorig jaar waren Jur en ik ook op Texel voor de Texel Trail (hier lees + zie je daar alles over). Toen we na het hardlopen van De Koog naar Den Burg wilden, besloten we te liften. We werden opgepikt door de ontzettend leuke Erwin en Karin Zoer. Zij moesten helemaal niet naar Den Burg, maar ze wilden ons wel een lift geven, hoe tof!
In de auto raakten we aan de praat. Erwin en Karin bleken een heleboel vakantiehuisjes te hebben op Texel. Al gauw ontstond het idee dat Jur en ik dit jaar tijdens de Texel Trail in een van hun huisjes mochten verblijven en dat ik daar dan over zou bloggen.
I loooove ruilhandel♥ Dus zo geschiedde!

We kwamen vrijdagavond aan in het heerlijke appartement ‘Zon’ in De Koog. Er stonden twee heerlijke Texelse biertjes klaar en een vaas verse tulpen: wat een warm welkom!
In m’n video geef ik een rondleiding door het huisje (en check vooral het fan-tas-ti-sche extraatje in de slaapkamer 😉 )

Het appartement lag 1 minuut lopen van de-straat-met-alle-gezelligheid-van-De-Koog, en dat was TOP! Want zo konden we vrijdagavond mooi nog even naar de kroeg lopen voor een drankje (of 10…..)

Drankje in De Koog

De woonkamer van ons appartement in De Koog

De knusse woonkamer van het appartement. Plus Jur.

Texel Trail 2018

Ergens vorig jaar hadden Jur en ik ons ingeschreven voor de Texel Trail. Het zou dit jaar mijn vijfde Texel Trail worden, dus ik had me vol enthousiasme aangemeld voor de 26 km (net als voorgaande jaren). Maar toen ik me inschreef wist ik niet dat m’n hiel-blessure zo lang zou duren… Ik heb dus niet zoveel kunnen trainen als ik zou willen, plus: hielpijn. Oplossing: een kortere afstand. Gelukkig konden we de 15,4km trail doen.

Omdat we vrijdagavond in De Koog iets teveel drankjes hadden gedronken, werd ik zaterdag wakker met een kleine kater (lees: bonkende koppijn, een droge mond waar je ‘U’ tegen zegt en een onlesbare dorst. Je kent het?)
Niet echt de perfecte omstandigheden om een trail te lopen. Maar ja, dat had ik allemaal aan mezelf te danken, dus NO EXCUSES en gewoon rennen.
Gelukkig was het heerlijk weer! De zon scheen volop, nauwelijks wind en een prima temperatuurtje♥

Het rennen ging best ok (naar omstandigheden), maar wat was ik blij toen ik de finish weer zag!
De Texel Trail gaat dwars door De Slufter (= een natuurgebied), inclusief modderpoeltjes en glibberige klei-paden. Ook gaan er een paar stukken van de trail over het strand. Dat betekent dus dat je eerst het duin over moet (zwaar!!!) en dan stukken door het mulle zand moet rennen (hallo hartslag van 170 bpm).
Echt wel pittig dus, maar oh zo mooi! Want onderweg liepen we dicht langs een kudde oerrunderen, zagen we hele leuke vogeltjes met zo’n spits snaveltje (sorry, ben geen vogelkenner) en genoten we van de mooie omgeving.
Dus kater of niet: het was TOF!

Weekend Texel

Het rennen duurde maar anderhalf uur (1.27 om precies te zijn) dus we hadden de rest van het weekend om van Texel te genieten. Zaterdagavond borrelden we in Den Burg en aten we bij Paal 9 (met een prachtige zonsondergang!).

Zondag was het tijd voor een familiebezoekje: Jur heeft wat familie wonen op Texel (hoi tante Riet!), dus daar dronken we een kopje koffie.
Andere familie van Jur heeft een snackbar in Oudeschild, waar we natuuuuurlijk ook even langs gingen 🙂

Raspatat is lekker. Kibbeling is lekker. Maar de remouladesaus (persoonlijk gemaakt door tante Riet) is het ALLERlekkerst. Zo lekker zelfs, dat we een bakje mee hebben gekregen voor thuis.

Zondag maakten we nog een mooie strandwandeling bij de vuurtoren op Texel en nog een wandeling door De Slufter. Best lekker om even de benen los te lopen na de trail van zaterdag.
En die zon, jongens! Dat maakte alles nog een stukje heerlijker♥

Dubbel wow.

Een vuurtoren-selfie is onmisbaar tijdens sightseeing Texel.

Kijk nou hoe feeëriek!

Dus even samengevat:

Texel is een perfect eiland voor een weekendje weg. Zodra je op de boot zit krijg je spontaan een vakantiegevoel!
Hardlopen met een kater is NIET voor herhaling vatbaar.
Texel Trail is echt een mooi loopje, zelfs met kater!
M’n hiel speelde wel op, maar het onverharde parcours van de trail was fijner voor de pijn dan rennen op asfalt.
Remouladesaus van tante Riet zou in alle winkels in Nederland te koop moeten zijn.
Ons vakantiehuis van Erwin en Karin was geweldig! Hopelijk mogen we nog een keer langskomen 🙂
Texel, we’ll be back!

Ben jij wel eens op Texel geweest? Wat heb je allemaal gedaan en gezien toen? Laat je reactie achter, vind ik leuk!!

Liefs! Nora

22 februari 2018/0 Reacties/door Nora

Crossfit, Hardlopen, Sport

Waarom ’s ochtends sporten zo fijn is.

#DOcember blog miles and more weesp marathon interval december hardlopen weesp

Ochtendgymnastiek

Ik heb de smaak te pakken hoor: minimaal 1x per week (soms 2 keer!) sta ik om 7.00u ’s ochtends in de Crossfitbox.
Het is even doorbijten als de wekker gaat, maar het gevoel na een supervroege workout maakt alles goed. Echt waar.
En als 7.00u echt te vroeg is, kan je ook gewoon een lesje (of hardlooprondje!) om 9.00u pakken (als je niet hoeft te werken), want dat vind ik ook nog best vroeg 🙂

Waarom ’s ochtends sporten zo fijn is

Mensen die liever slapen dan sporten zullen wel denken dat ik gek ben.

Hoezo ga je zo vroeg sporten, dat kan toch ook wat later?!

Ik zal je vertellen waarom ’s ochtends sporten zo fijn is. Mijn mening dus hè. Niet omdat iemand dit heeft onderzocht. Ja ik dus, maar alleen bij mezelf.

De dag moet nog beginnen en je workout zit er al op!

Dit vind ik dus zoooo chill! Als ik een WOD doe van 7.00u tot 8.00u, dan ben ik om 8.15u thuis (hup, ontbijt er in en dan onder de douche). De rest van de wereld is dan ook aan het opstaan/ ontbijten / douchen. Maar IK heb er dan al een workout opzitten!

Stuiter stuiter stuiter

Van sporten word ik heus wel moe, maar ik krijg er ook heel veel energie van. Dus dat ene uurtje in de vroege ochtend, zorgt ervoor dat ik de rest van de dag stuiter van de energie!
Als ik ga hardlopen, merk ik dat ik ’s ochtends ook veel lekkerder loop dan ’s avonds (dit gaat vooral over het gevoel, niet over m’n prestaties…)

Lekker slapen!

Als ik ’s avonds sport, heb ik ook last van dezelfde energie die ik dus van sporten krijg. Met andere woorden: ik stuiter dan ook, maar dan dus ’s avonds. En dat is nogal onhandig als het tijd is om te gaan slapen… Als ik ’s ochtends sport, dan ben ik ’s avonds lekker moe en val ik meteen in slaap. Top.

Etentje/ borreltje / iets gezelligs ’s avonds?

Soms heb je van die avonden met allemaal leuke afspraakjes. Best balen als je dat af moet zeggen omdat je nog wilt sporten. Ook balen als je het sporten af moet zeggen omdat je een borreltje hebt. Als je nou ’s ochtends gaat sporten, dan heb je lekker de hele avond om allemaal gezellige dingen te doen! (maar dan moet je natuurlijk niet de volgende ochtend weer om 7.00u in de Crossfitbox willen staan).

Lekker rustig

’s Ochtends is de wereld nog slaperig. Je komt buiten niet zo veel mensen tegen, er is weinig verkeer: heerlijk rustig om lekker te rennen of te fietsen. Bij Crossfit0294, waar ik dus minimaal 1x per week om 7.00u ’s ochtends train, is het ook bijna uitgestorven ’s ochtends. Het komt best wel eens voor dat ik de vroege les in m’n eentje ben! Meestal met nog een andere early-morning-bikkel, maar het komt maar zelden voor dat we die les met 3 of meer personen zijn.
Dus: een soort personal training, maar dan zonder de hoge rekening die bij PT hoort 😉

Hoe krijg je het voor elkaar?!

En, heb ik je om? Wil je nu ook wel eens proberen om supervroeg te gaan sporten?
Je vraagt je vast af: HOE DAN?
Ik zal je wat tips geven hoe je dit gaat overleven. Tips die ik zelf bedacht heb. Dus niet wetenschappelijk onderbouwd.

Kop onder de koude kraan (tip 1)

Na het sporten kan je wel weer douchen, maar als je zo vroeg opstaat is het wel fijn om even ‘fris’ te worden. Ik doe dat door m’n hoofd onder de koude kraan te houden. Ik ben meteen wakker dan.

Drink koffie (tip 2)

Koffie om 6.30u ’s ochtends is prima te doen. Je wordt er lekker wakker van! Ik neem espresso trouwens.

Neem een vitamine bruistablet (tip 3)

Als ik wakker word heb ik meestal dorst. Ik laat dan een vitamine bruistablet (meestal vitamine C, want die smaakt lekker naar sinaasappel) oplossen in een glas water, daarna ‘klok’ ik ‘m in één keer naar binnen. Zo’n vitamine bruistablet (gewoon bij Hema of Kruidvat) is lekker dorstlessend en fris. En er zitten dus vitamines in (?), dus het zal wel goed zijn. Geen idee of dit echt zo is, het is vooral lekker. En het hoort bij m’n ochtendritueel, zelfs om 6.30u ’s ochtends.

Ontbijt pas ná het sporten (tip 4)

Ik krijg het niet voor elkaar om om 6.30u ’s ochtends een compleet ontbijt weg te werken, vooral niet qua tijd (want ik kan in principe al-tijd eten). Maar ik vind het ook niet fijn om met een volle maag te sporten.
Meestal eet ik niks voordat ik ’s ochtends vroeg ga sporten. Ik ontbijt lekker als ik weer thuis ben. Prima.

Zeik niet zo! (tip 5)

En als je dan zo vroeg bent opgestaan: zeik niet zo!
Ja, het is vroeg. JA, het is ook nog best koud. En JA, je had liever nog lekker in je bed geleden. Maar joehoe, je bent ZELF eerder opgestaan, dus dan kan je er maar beter het beste van maken toch? Echt niemand wordt vrolijk van je gezeur, jij zelf ook niet.
(ik zeg dit deels tegen mezelf 🙂 maar ik probeer ’s ochtends gewoon vrolijk te zijn hoor.)

Nou, ik neem aan dat ik je volgende week een keer om 7.00u in de box zie? Okee, 9.00u (op zaterdag) mag ook.
Of ga je lekker rennen of iets anders doen?

Liefs! Nora

En ’s ochtends zie je ook dit soort dingen!

20 oktober 2017/1 Reactie/door Nora

Crossfit, Hardlopen

Is er leven na het lopen?

na rennen komt rollen :-) Is er leven na lopen?

Uitgeschakeld

Als je me een beetje kent, of als je m’n blog volgt, weet je dat ik graag loop. Rennen dus. Hardlopen. Maar je weet waarschijnlijk ook dat ik geblesseerd ben: hielspoor (eigenlijk: plantaire fasciitis, de aanhechting van een peesplaat op m’n hiel is ontstoken).
Want JA DIE K*TBLESSURE IS ER NOG STEEDS.

Er zijn mensen (fysio’s, artsen) die vinden dat hielspoor over moet gaan door rust.
RUST?! Dat woord stond eigenlijk niet in mijn woordenboek.
Maar met rust bedoelen ‘ze’: niet lopen. Niet rennen dus. Niet hardlopen.
En dan wel oefeningen doen om de hiel soepel te houden.
Ik doe dit allemaal braaf. Ik ren niet. Ik doe oefeningen.

(even een dienstmededeling: ik ben bezig om toch iets actiever van m’n hielspoor af te komen. Ik hoop op dry-needling. Later meer.)

Is er leven na het lopen?

Klinkt dramatisch hè? Maar zo erg is het eigenlijk niet. Want ik ga niet ‘nooit meer lopen’. Ik ga nu-even-niet-lopen. Straks weer wel. Ik zit in een inter-running-fase.

Maar dat betekent dus niet dat ik stilzit.
Ik Crossfit, ik fiets, ik zwem (zo af en toe…).

Inmiddels heb ik een beetje geaccepteerd dat ik nu even niet ren. Dat was een proces 😉

Triatlon

Ik maak me wel een beetje zorgen om de kwart triatlon in Weesp (begin september). Want natuuuuurlijk heb ik me ingeschreven!! Maar kan/wil ik meedoen?

Het zwemmen: blijft ellendig. Ik kom wel vooruit, het duurt alleen wat langer. Is dit heel erg? Neuhhh. Dit haal ik wel weer in tijdens het hardloop-onderdeel! Oh wacht….

Het fietsen: gaat best okee, nog niet fantastisch. Ik zit in elk geval al iets lekkerder op de fiets. Die 40km in Weesp moet wel lukken, maar ik zal niet enorm snel zijn. Is dit heel erg? Neuhhh. Dit haal ik wel weer in tijdens het hardloop-onderdeel! Oh wacht….

Het hardlopen: mijn lievelingsonderdeel!! Als ik eenmaal aan het rennen ben komt alles goed! Maar helaas heb ik vanaf april GEEN METER meer gerend… Wat nou als ik voor de triatlon niet meer kan trainen (rennen dus). Zal ik dan wel meedoen en die 10km op karakter rennen? Met als gevolg dat ik misschien nog wel weer langer last hou van m’n hiel? #dilemma

Misschien is m’n hiel ergens deze zomer weer genezen! #fingerscrossed
Maar dan heb ik dus behoorlijk wat trainingstijd gemist. Ik denk dat ik in dat geval de 10km puur op wilskracht moet uitlopen. Kan ik dat?

Je merkt: de blessure zit niet alleen in m’n hiel, maar is ook al een beetje tussen m’n oren gaan zitten 😉

Weet je wat ik doe? Ik pak vanavond een lesje Crossfit, zie ik je daar?

Liefs! Nora

12 juli 2017/3 Reacties/door Nora

Crossfit, Hardlopen, Sport, Wielrennen

5 redenen waarom je meer dan één sport moet doen

Meer dan één sport

Hardlopen. Crossfit. Fietsen. Zwemmen.
De sporten die ik graag doe. Ook in die volgorde 🙂

Tuurlijk is het SUPERGAAF als er 1 sport is waar je enorm goed in bent: zoals Epke kan turnen, Dafne kan sprinten en Ranomi kan zwemmen is natuurlijk fantastisch. En een goede reden om ook he-le-maal voor die ene sport te gaan.
Maar als je, net als ik, nergens écht in uitblinkt, is het goed (en handig!!) om meerdere sporten te doen.
Spreid je kansen zeg maar!

Ik zal je vertellen waarom ik vind dat meer dan één sport beoefenen super okee is!

1. Andere spieren, andere beweging

Bij elke sport train je iets anders #joh.
Waar ik met hardlopen vooral mijn duurvermogen train (want ik hou van runs van minimaal 10 km! En een (halve) marathon zo nu en dan vind ik te gek!) maak ik bij Crossfit mijn spieren sterker, maar werk ik ook aan flexibiliteit (en conditie!).
Die armkracht die ik bij Crossfit krijg, kan ik weer mooi inzetten tijdens het zwemmen (theoretisch gezien dan hè, want in de praktijk moet dit nog een beetje ‘gebeuren’ in mijn geval 😉 ) en de spierkracht in mijn benen komt weer mooi van pas bij het fietsen!
Doordat ik veel ren, merk ik dat ik conditioneel best prima ben, waardoor ik een WOD (= Crossfit-taal) beter kan volhouden.
Kort samengevat: de ene sport brengt weer voordelen met zich mee voor de andere sport.

2. Spierpijn? Even iets anders trainen!

Na een lange duurloop heb ik super vermoeide benen. Dat kan soms wel 2 dagen duren…. mehhh. Maar om dan meteen 2 dagen niet te sporten? Nee!! Ik ga gewoon wat anders doen!! Een lekker WOD in de Crossfitbox met focus op de armen bijvoorbeeld! hebben m’n benen even rust.
Na zo’n WOD heb ik wel eens (lees: bijna altijd) dikke spierpijn… mehhh. Oplossing: lekker de spieren lostrappen op de fiets! Zwemmen is hier natuurlijk ook heel geschikt voor.

3. Blessure? Gewoon doortrainen!

Het zal je niet ontgaan zijn: ik ben momenteel geblesseerd… Ik heb plantaire fasciitis: een ontsteking van de peesplaataanhechting onder mijn (linker-) hiel. Dat is KAK, want nu mag ik even niet rennen. Gelukkig hoef ik niet stil te zitten (dat is namelijk niks voor mij), want ik kan wel Crossfitten, fietsen en zwemmen!!
Soms zit er bij een Crossfit-WOD een stukje rennen, dat vervang ik nu meestal voor een stukje roeien (als de WOD zegt: 200m rennen, dan ga ik 200m roeien): ook meteen wat afwisseling dus, want wanneer ROEI ik nou?!
Tuurlijk kun je als je geblesseerd bent door de ene sport, DAN PAS op zoek gaan naar een andere sport. Maar het scheelt als je al een beetje weet wat je leuk vindt (en dus ook al het ‘equipment’ in huis hebt!), dan kan je gewoon lekker door blijven trainen!

4. Andere sport, andere mensen!

In de Crossfitbox (van Crossfit0294) train ik vaak met dezelfde mensen, maar bijna altijd zijn er ook ‘nieuwe’ mensen bij (dus onbekenden voor mij). Door samen te sporten krijg je een soort van ‘wij-gevoel’: sport verbindt! Dus op die manier klets ik steeds weer met allemaal leuke (en soms nieuwe) mensen! En de gemiddelde Crossfitter bestaat niet: jong – oud – zakelijk – vrolijk – intelligent – spiritueel: bij Crossfit kom je echt alles tegen! Dus genoeg om over te praten tijdens het sporten.
In het zwembad zwem ik meestal in een baan met dezelfde mensen. Tussen de baantjes door kletsen we wat, heel gezellig! En dit zijn weer hele andere sporters dan bij Crossfit.
En dan hardlopers: ook weer een heel ander type mensen 🙂 Ga in een startvak staan van een willekeurige hardloopwedstrijd, en je raakt gegarandeerd aan de praat met ‘lotgenoten’: leuk!!

5. Beetje afwisseling

Er is echt niemand die elke dag kip-kerrie eet (denk ik). Iedereen houdt toch van een beetje afwisseling? En dat geldt ook (zeker!!) voor sport! Elke week hetzelfde rondje langs de Vecht lopen zou mij enorm gaan vervelen. Andere route lopen af en toe? Dat is natuurlijk een oplossing. Doe ik ook! Maar ook eens iets anders dan hardlopen vind ik TOF.
Als ik geen zin heb om te fietsen, maar wel zin heb om ‘iets’ te doen: no problem, ga ik toch gewoon even zwemmen in de Vecht?

Je merkt: ik ben FAN van verschillende sporten! En eigenlijk ben ik ook best benieuwd naar andere sproten dan hardlopen. fietsen, Crossfit en zwemmen.
Het lijkt me bijvoorbeeld TE GEK om eens SUP-yoga te proberen, of aqua-spinning, of hoela-hoepen, of….

Doe jij nou een leuke sport en denk je: zou best leuk zijn als Nora een keertje mee doet?
JAAAAAAA, dat wil ik!! Een proefles is zo geregeld toch? *kijkt lief*

Welke sport doe jij?

Liefs! Nora

28 juni 2017/1 Reactie/door Nora

Hardlopen, Sport

Blessure update: Hoe is het na een maand hardlooprust?

Een paar weken vóór de marathon van Rotterdam begon mijn blessure: plantaire fasciitis (je kunt zeggen: beginnende hielspoor). De peesplaataanhechting onder mijn linker voet (hiel) is ontstoken. Gevolg: pijn. Mehhhh 🙁

♦ Lees hier hoe het begon met mijn blessure: ‘Hielspoor? Kan ik nog wel trainen?!’

♦ En hier kun je lezen hoe ik (eigenwijs!!) doortrainde voor de marathon: ‘Marathon training met een blessure‘

Inmiddels is de marathon anderhalve maand geleden, en heb ik nu zo’n twee-en-halve maand last van mijn blessure.

Hardlooprust

Ik heb na de marathon op 9 april nog een paar keer hardgelopen. In eerste instantie om ‘uit te lopen’ en ’te herstellen van de marathon’. Maar daarna ook nog een paar keer omdat ik niet wilde toegeven dat ik echt een blessure had. #eigenwijs

Op 20 april sprak ik met een fysiotherapeut. Hij vertelde me dat mijn blessure alleen overgaat als ik echt hardlooprust neem.
Ik begon meteen een beetje tegen te stribbelen en ik probeerde ‘af te dingen’: Als ik nou rustiger ging lopen? Of misschien minder lang? Steeds korte stukjes? Aahhhhh toe??

Toen kreeg ik een PREEK:
Volgens de beste man zat een groot gedeelte van het probleem in mijn hoofd. Ik moest van hem een knop omzetten. Nu accepteren dat ik minimaal een maand niet zou rennen om het herstel positief te stimuleren.
Als ik eigenwijs zou blijven en door zou rennen, dan zou ik het alleen maar erger maken en er veeeeel langer mee blijven lopen.

Oei.

Al meerdere mensen hadden dit tegen me gezegd. Maar toen deze fysio het zo streng zei, kon ik eindelijk die knop omzetten.
Ik maakte een afspraak met mezelf:

Tot eind mei neem ik hardlooprust.

En dat ben ik nu aan het doen.

Niet rennen wel sporten

Natuurlijk ben ik wel aan het sporten. Ik hou niet van stil zitten 🙂 #stuiterstuiter
Dus ik fiets.
En ik zwem.
En ik Crossfit. Maar als er een stukje rennen in de WOD zit, vervang ik die voor roeien ofzo.

Wat doe ik om m’n herstel te bevorderen?

Van de fysio heb ik allerlei oefeningen en tips gekregen, die doe ik braaf:

Elke dag de pijnlijke plek masseren (met tijgerbalsem♥ want dan wordt m’n voet zo lekker warm-koud (is het nou warm of koud?) en het ruikt zo lekker)
De zere plek rollen over een fles of iets anders (een bevroren bidon!) . Ik rol nu dagelijks op dit houten rol-ding:

Niet (te veel) wandelen. Monster moet wel uit, dat snap je. Maar Jur is er gelukkig ook vaak om dat te doen.
Met m’n tenen op een traptrede, dan m’n hiel laten zakken en weer omhoog duwen.

En hoe gaat het dan nu?

Sinds afgelopen weekend voel ik verbetering!!
Eerst had ik bij het opstaan ’s ochtends al intense pijn (die eerste stappen… oioioi). Maar nu heb ik ’s ochtends veel minder pijn! Joehoeeee!!
Tijdens wandelen voel ik m’n hiel wel ‘zeuren’, maar minder dan eerst.

Kortom: HOERA!! Het gaat over!!!

Pas als het helemaal over is trek ik de champagne open, rustâââg 😉 En dan pas ga ik weer rennen.
Ik wil natuurlijk niet dat deze ellende weer terug komt.

Zeg, mede-hielspoor-ervaringsdeskundigen: hebben jullie nu ooit nog last? Ik hoor van sommigen dat het af en toe blijft ‘zeuren’, maar niet echt meer die snijdende pijn. Of zijn er ook mensen bij wie het he-le-maal weg is? GEEF ME HOOP.

Liefs! Nora

16 mei 2017/5 Reacties/door Nora

Hardlopen, Sport

Spierpijn is best fijn

sorpesee sauerland wielrennen Nora MilesandMore

Nu ik niet mag rennen, ben ik andere manieren aan het zoeken om toch te bewegen.

VROUW, Weesp e.o., Stuiterbal v. aard, 32jr, zkt zsm sport om energie kwt te rkn. Ivm blessure hardlpn uitgesl. Spierpijn g. bzw.

Racefiets liefde kan groeien

Ik ben al weer wat kilometers aan het maken op m’n racefiets. Dit gaat niet zo soepel als ik gehoopt had… #pijntjes
MAAR hier ga ik niet over klagen, totdat ik minimaal 300km gemaakt heb. Dan heb ik een gefundeerde basis voor m’n klachten (als die er nog zijn dan). Ik moet m’n lichaam ook even de tijd gunnen om weer aan die fiets te wennen toch?

Crossfit: daar ben ik weeeeer!!

Ik was al een tijdje niet geweest: in de Crossfit box, van Crossfit 0294.
Intens fijn om daar te trainen, alleen zo vlak voor een marathon is het niet super handig om volledig stuk te gaan in de box. Dus begin maart was ik voor het laatst geweest (in aanloop naar Rotterdam Marathon). Want na de marathon zat ik een beetje in een off-mood. Door die KAK blessure zag ik vooral wat ik NIET kon, in plaats van wat ik WEL kon.
Maar ik ben terug: ik heb weer ge-crossfit!! En het was heerlijk.

Ik kon al m’n energie kwijt, maar ik kreeg er ook direct een berg aan energie voor terug. Ik hou er van.

Vokking spierpijn

Ik dacht goed bezig te zijn, met m’n Crossfit. Word ik direct afgestraft: mega spierpijn!!
Niets zo irritant als de trap op moeten strompelen, kreunend opstaan uit bed of met moeite m’n jas aantrekken, door spierpijn. Maar als je spieren die je al een tijdje niet hebt gebruikt ineens weer hard traint, dan krijg je spierpijn ja. #evident

Spierpijn is best fijn 🙂

Het spierpijn-gevoel is vreselijk, maar ook wel lekker #youknowwhatImean
Het voelt alsof je echt iets hebt gedaan. En alsof je spieren groter worden. Maar is dit ook echt zo?

Waarom krijg je spierpijn?

Door je spieren te belasten beschadig je ze eigenlijk. In je spiercellen ontstaan kleine scheurtjes die weer moeten helen. Dat doet pijn: tadaaa spierpijn.
Maar omdat je spieren steeds sterker worden door het trainen, zul je de volgende keer dat je met hetzelfde gewicht traint al veel minder spierpijn hebben.

Spierpijn, en dan?

Je kan spierpijn voorkomen door een goede cooling down te doen. Aha, dat doe ik dus vrijwel nooit… (bij Crossfit al helemaal niet…). Na een heftige hardlooptraining loop ik meestal wel even uit.
Toch spierpijn? Ga dan (rustig!) een rondje fietsen of maak een wandelingetje. Zorg ook dat je genoeg eiwitten binnen krijgt, want die zorgen voor de opbouw en het herstel van je spieren. Dus hup: kwark er in.
En je kunt ook je gevoelige spieren lekker insmeren met spierolie! Dit vind ik zelf altijd heel lekker (ruikt zo heerlijk!)

Geen spierpijn dus niet goed getraind?

Nee! Je spieren heb je gewoon getraind, alleen zijn ze waarschijnlijk gewend aan de oefeningen en de belasting van de training. Bij Crossfit is er elke dag een andere WOD (Workout Of the Day), dus dikke kans dat ik na de training van morgenochtend weer loeiharde spierpijn krijg, omdat ik totaal andere spieren heb gebruikt…
Ach, no problem!! Spierpijn is best fijn en de zomer is in zicht 🙂 Dus werk aan de winkel.

Vertel, heb jij vaak spierpijn? Wat doe je er aan?

Liefs! Nora

5 mei 2017/2 Reacties/door Nora