Manmanman, wat heb ik een heerlijk weekend gehad!! Vermoeiend, maar heerlijk!

Ik was namelijk afgedaald naar het verre zuiden: Limburg. Heerlen om precies te zijn. Dit weekend was daar ‘Limburgs Mooiste’: een groot-opgezette toertocht door Limburg en een GROOT evenement.

Omdat de tocht helemaal in Limburg was, hadden we besloten om er maar meteen helemaal voor te gaan: ingeschreven voor de 135 km (gele lus), camping geboekt, app gedownload, bier gekocht.

Op vrijdag vertrokken we naar de camping. Het bleek voor ons nogal lastig om het verschil tussen ‘koekoeksweg’, ‘koekoekslaan’ en ‘koekoeksstraat’ in te typen op de navigatie. Dus we hadden Heerlen al enigszins verkend voordat we ook maar op de plaats van bestemming waren aangekomen 😐

lekker knus op de camping 😉

De camping (hoort ook bij het Limburgs-Mooiste-festijn) was dit jaar niet bij het start-finish gebied. Het lag zelfs 1,5 km er vandaan… Dat bleek best ver te zijn, lopend. In de regen. Vrijdagavond moesten we, nadat we de tent hadden opgezet, nog onze startnummers ophalen bij ‘het plein’ (= podium met zangertje, eettentjes, BAR, gezelligheid, alleen maar fietsers). Het regende overigens. We zochten een pendelbus, die zouden er zijn. Maar toen even niet. Waar waren de pendelbusjes? Dus we gingen lopen. Had ik al gezegd dat het regende? De biertjes op ‘het plein’ maakten alles goed 😉 En het goede nieuws: terug reed er wel een pendelbus!! In dat 8-persoonsbusje pasten we met 23 man makkelijk!! Het was maar 1,5 km.
Vroeg slapen, want: 135km de volgende dag. En het regende toch 😉 Oja, de Haagse studenten in de tent naast ons waren iets enthousiaster en bralden nog een nachtje door.

Biertjes op ‘het plein’ om het weekend in te luiden!!

Op zaterdagochtend was het al vanaf heel vroeg (6 uur?) gezellig druk op de camping. Allemaal sportieveling in de meest kekke outfits die kampioenen-ontbijtjes aan het wegwerken waren om DE TOCHT de volbrengen. Overal werden gekleurde bordjes op de fietsen ge-ty-rapt: de eindbazen zag ik heel stoer met hun oranje bordje pronken (210 km, respect). Ons gele bordje vond ik ook best stoer.

Vanaf de camping konden we zo het parcours oprijden: top!! Dus voordat we het beseften waren we gestart. Ik had al op het kaartje gezien dat er SERIEUZE klimmetjes op de route lagen. Bergen met onheilspellende namen als ‘Dode Man’ en ‘Paardendoder’ gaven me al een donkerbruin vermoeden van alle hoogtemeters die me te wachten stonden… Voor elke ‘echte’ klim had de organisatie ook een prachtig bord geplaatst, waarop je kon zien wat het stijgingspercentage was en in welke mate je op de betreffende berg dus zou doodgaan. Na de ‘Eyserbosweg’ (klinkt knus, was moordend) was ik dringend toe aan koffie (en adem). Wat denk je: bovenaan stond een gezellig Limburgs stel koffie en aardbeien te verkopen!
De gele pijlen leidden ons verder langs een stempelpost in Gulpen, zo over de ‘Koning van Spanje’, over het Drielandenpunt, langs wat Belgische en Duitse dorpjes, nog een stempelpost in Simpelveld, en hopla: terug in Heerlen!! Overigens waren de controleposten ruim voorzien van heerlijke sportdrank voor in de bidonnetjes, duizenden krentenbollen en superlekkere koekjes (mjam!). Oja, en bananen en sinaasappels. En ontbijtkoek, maar die viel een beetje in het niet naast die vetlekkere koekjes. Bij alle posten stonden ook veel vrijwilligers. Die stonden trouwens ook her en der langs de route, om het verkeer te regelen. En bij de start-finish. En op de camping. Poeh wat een boel vrijwilligers!! Helden!

De 135km gingen me niet echt makkelijk af moet ik eerlijk bekennen. Ik had ook niet veel trainingskilometers in de benen zitten (overmacht 😐 ). Maar toen ik, na 15 minuten in een wandelende file, eenmaal over de finish was gekomen en een koud biertje kreeg aangereikt, was ik alle ontberingen van onderweg direct vergeten. I did it!!

Op ‘het plein’ stond een TE FOUTE dj TE FOUTE plaatjes te draaien. Eigenlijk was het heel gezellig. Vooral toen een groep vrolijke mannen polonaises ging lopen kwam het feest echt los 🙂 Vermoeide, maar trotse koppies overal, prachtig! De dj bleef maar door de microfoon schreeuwen. Ach, ik had bier. En patat met zuurvlees. En liefde. Ik was gelukkig 😉

Heel goed geregeld was de fietsenstalling: zo konden we onbezorgd onze peperdure racemachines achterlaten. Weer die vrijwilligers hè. Goud.

Terug op de camping, totaal verkleumd, was ik toe aan een comfortabele, warme douche. Dat bleek een deceptie te zijn: in de voetbal-kleedkamers was de douche KOUD. Grrrr. En dunne straaltjes. Boeeeeee. Omdat het douchen gezellig met alle vrouwen bij elkaar was, werd er even flink geklaagd (want moe na de tocht. En vrouw.) over de koude douche, de afstand van de camping naar ‘het plein’, de dixies en de pasta-maaltijd (daar kon ik overigens niet over meepraten). Toen alle klachten er eenmaal uit waren konden we weer verder met het leven.

Zuurvlees bij de Kromme Toeter. En een verdiend wijntje 😉

Jur en ik waagden weer de tocht naar Heerlen, lopend: want vandaag echt geen pendelbusjes. In de ‘Kromme Toeter’ (leuke toko!! Goed eten, niet duur) at ik weer Limburgs zuurvlees (ik ben fan). Maar moe dat we waren taaiden we vroeg af. Bij de tent dronken we nog een biertje met de Haagse studenten uit de tent naast ons. Die bleken toch ook wel moe te zijn na hun ge-nachtbraak van afgelopen nacht. We wisselden nog wat stoere indianenverhalen en gevocaliseerde ‘R’s’ uit, en gingen toen echt onze eigen tent in.

Zondagochtend kwamen we erachter dat de camping zeer uitgedund was. Velen waren zaterdag, na de tocht, al naar huis gegaan. Ha, lekker de ruimte nu 🙂 Om ons heen werden tenten afgebroken, tassen ingepakt, fietsen op de auto gezet en er stond een caravan klem op de weg. Maar ook wij moesten inpakken… Nooit leuk, je tent weer inpakken. Einde van de mini-vakantie. Einde van het te gekke weekend. We werden gelukkig heel zoet uitgezwaaid door lieve vrijwilligers (waar komen ze toch vandaan?!).

Het weekend van ‘Limburgs Mooiste’ overpeinzend kom ik tot de volgende conclusie:

• Limburg is ver weg! Voelt als buitenland.
• Een camping bij een fiets-evenement is leuk!
• Maar het is nóg leuker als de camping direct bij het start-finish gebied is (zoals vorig jaar), want dan zit je veel dichter op de gezelligheid. Nu voelden we ons een beetje afgezonderd.
• Een warme douche is iets wat ik veel te vaak voor lief neem, vanaf nu ben ik DANKBAAR voor elke warme douche die ik krijg.
• Hulde aan alle vrijwilligers van Limburgs Mooiste. Ik hoorde dat er 550 vrijwilligers waren. Dus 550 keer hulde!
• Wat was de route goed gepeild!! Genoeg bordjes op duidelijke plaatsen, ook genoeg vrijwilligers bij gevaarlijke oversteek-plaatsen. Overigens kan ik dit alleen zeggen over de gele route.
• Limburgs zuurvlees is gruwelijk heerlijk.

Ik heb dus een heerlijk weekend gehad!! Hoe was jullie weekend? Ook lekker gefietst?

Liefs! Nora