Tips, ervaringen, weetjes, nieuws en andere hersenspinsels over hardlopen en wielrennen!

Zevenheuvelenloop 2019

Het was droog, een beetje fris maar niet té koud en de zon scheen zelfs af en toe: perfect weer voor een hardloopwedstrijdje.
Afgelopen zondag (17 november 2019) was de Zevenheuvelenloop in Nijmegen en ik stond aan de start.

Nijmegen is best ver weg.

Ergens in mei hadden Jur en ik ons ingeschreven voor de Zevenheuvelenloop. Bij ons startbewijs kochten we meteen treinkaartjes (mooie deal van Zevenheuvelenloop), zodat we samen met de trein die kant op konden. Zo’n loopje aan de andere kant van het land is namelijk vooral leuk als je het samen doet. Alleen is maar alleen. En een takke-end in de trein.

Maar Jur kon dit jaar niet meelopen (hij heeft een ongeluk gehad) 🙁 We hebben zijn startbewijs nog GRATIS aangeboden aan onze Facebookvrienden, maar er was weinig animo. #snapikniet

Jur besloot toch mee naar Nijmegen te gaan, voor mentale support en vooral gezelligheid. En hij had zijn treinkaartje toch al.
n.b.: Eigenlijk was ik het er niet mee eens dat hij mee zou gaan, zoveel herrie en drukte bij de Zevenheuvelenloop. Maar hij wilde wel en toen vond ik het mega gezellig❤

Samen in de trein naar de zevenheuvelenloop
Hulde aan de noise cancelling headphone van Jur. Dan is een treinrit wel te doen voor hem (behalve dat er tegenover ons een kind NON STOP zat te tetteren en dat zelfs de headphone van Jur deze noise niet cancelde en ik mijn luisterboek op max. volume had gezet en nog steeds het kind erbovenuit hoorde mehhhh).

24.000 hardlopers in Nijmegen

Zodra we uit te trein stapten in Nijmegen liepen we de drukte in. Heel gezellig voor mij, Jur hield zich een beetje op de achtergrond.

Bij de ingang van de expo liepen we tussen alle duizenden mensen Sander tegen het lijf (die uiteindelijk de Zevenheuvelenloop in 55 minuten aftikte, wajooo).

Ik ging nog even alleen de expo in, om hoi te zeggen tegen die leuke Marjon van Anita Since 1886 en haar veel succes te wensen op de ijskoude expo.

En toen – toen echt -moest ik naar het startvak en m’n warme jas uitdoen. De startvakken waren nogal HUGE en wijdverspreid over de wijk. Dus zo kwam het dat ik ruim een half uur voor de start al in het vak stond. Ik probeerde onopvallend een beetje bij anderen in de buurt te staan, om warm te blijven.

Nora na de finish zevenheuvelenloop
Bij gebrek aan foto’s van vóór de race, dan maar deze foto die net na de finish is genomen. Ik was moe, bezweet en rood. Charming.

Hoogtepunten Zevenheuvelenloop

Ik kan natuurlijk de hele wedstrijd beschrijven, maar daar zit niemand op te wachten. Ik doe gewoon even overzichtelijk mijn hoogtepunten:

  • Op 1400m stond Jur te juichen. Dat was leuk! Honderd meter voor de finish stond hij er weer, maar toen zag hij me niet… (ik hem wel).
  • Bovenop één van de zeven heuvelen (waren het er echt zeven?!) kan je een heel stuk vooruit kijken. Geweldig uitzicht over de lange slinger van lopers.
  • Halverwege zaten een stuk of vijf senioren die me spontaan in koor aanmoedigden: ‘Nora! Nora! Nora!’ (op het startnummer stond mijn naam). Ik kreeg energie van deze blije bejaarden! Mag ik dat zeggen? Ze waren écht oud hoor.
  • Er waren nog veel meer supporters langs de route die allemaal m’n naam riepen, superleuk! Ik denk dat ik niemand kende.
  • Ik heb zeewierballetjes geproefd! Tijdens het rennen. Dit is wat de organisatie erover schreef:
    Tijdens de NN Zevenheuvelenloop (op zondag) worden op de tweede drankpost, na 9.5 km, Ooho drinkballetjes aangeboden. Dit zijn balletjes, gemaakt van zeewier en gevuld met AA Drink Iso-Lemon. Dit jaar voeren wij samen met AA Drink een test uit met 6600 balletjes. Er is dus niet voor iedereen een balletje. De balletjes worden ieder kwartier aangevuld, er zijn dus balletjes voor snelle lopers en iets minder snelle lopers. “
    Mijn bescheiden mening: een succes. Lekker makkelijk zo’n hapje AA. Het voelde alsof ik ‘pods’ voor in de wasmachine (jeweetwel van die irritante reclame) in m’n mond deed. Ik heb het zeewier-fliebertje (met wat moeite) ook doorgeslikt, want ik wilde de full experience. Maar ik kan me ook voorstellen dat er mensen zijn die het zeewierhulsje hebben uitgespuugd. Hoe dan ook, een bekertje vind ik minder prettig dan zo’n zeewier unit.
Zevenheuvelenloop foto door organisatie
Je moet even zoeken, maar ik sta op deze foto.

Finish en gáán

Na de finish vond ik Jur vrij snel. Hij was eraan toe om uit de drukte te gaan. Ik kleedde me dus snel om – op straat, maar onder m’n grote jas, dus ik reken het goed – en we liepen naar het station.

De terugreis duurde weer net zo lang als de heenreis. Mijn hemel, ik denk volgend jaar iets beter na of ik wel weer zo ver weg wil. Want voor 15 km lopen (die ik in 1.21.34 rende, 2 minuten sneller dan in 2017 maar toen was ik geblesseerd) zit je gewoon VIER UUR in de trein.

Ik was (en ben) wel mega trots op Jur! Zo gezellig dat hij meeging. Toen ik aan het rennen was heeft hij de rust opgezocht en wat gewandeld. En op de heen- en terugreis heeft hij wat geslapen. Eerlijk gezegd kon ik op de terugreis ook m’n ogen nauwelijks open houden.

Thuis aangekomen haalden we Chinees (naar goed Hollands gebruik: afhaalChinees op zondag) en deden we NIKS meer. Dat hadden we wel verdiend. Ik vond het een fijne dag

Liefs! Nora

tijden Nora Zevenheuvelenloop
Mocht het je interesseren: dit waren mijn doorkomsttijden. Niet geweldig, dus genoeg om voor te trainen.
Quizvraag: ergens onderweg moest ik héél nodig plassen en ben ik dus een dixie ingedoken (grrrr ik was voor de start al 4 keer geweest en tóch moest ik vanaf 100m na de start alweer). Als je raadt bij welke km dat was win je een virtuele high five van mij!

Omarm die stalker in je en volg me!
Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 1000 volgers op Instagram heb ik gehaald! #goals. Maar ik bungel nog een beetje op het randje, dus volg me! Vind ik leuk.

fit&style fitnesskleding sportkleding Nora

Een sport outfit: gewoon een broek en een shirt. Wat kan daar nou aan misgaan?! Ik zie het je denken.
Nou, zo simpel is het allemaal niet. Er zijn heel wat sportkleding do’s & don’ts.

Voor iemand die meer sportkleren dan gewone kleren heeft, mag ik mezelf best een expert noemen in sport-outfitjes. Ok, het is niet helemaal waar dat ik meer sportkleren heb. Maar ik heb in elk geval wel meer sport-bh’s dan gewone bh’s.

Maar goed het gaat hier niet over bh’s, maar sportkleding dus. Ik heb behoorlijk wat outfit-issues meegemaakt. Daarom hier 5 sportkleding do’s & don’ts!

Sportkleding do's & dont's

Het ‘rollade’ effect

Je kent het wel: een sportbroekje met zo’n lekkere strakke band. Ik snap de gedachtegang van de makers: dan zakt ‘ie niet af. Goed punt, want dat wil niemand. Maar als je sportbroekje nogal strak om je middel zit, dan gaan die gezellige buikvetjes (hoi chocola, hoi wijn) zich profileren als een rollade. Tenzij je geen vet hebt natuurlijk. #hoedan
Mijn Crossfit-buddy Jo noemt dit trouwens het muffin effect. Je snapt ons punt?

Dus: trek nooit een sportbroek aan met een te strakke rand!

Het ‘bouwvakkersdecolleté’ effect

Situatie: je hebt een kek broekske aan dat lekker soepel op de heupen valt. He, heerlijk meid.
Vervolgens maak je een diepe squat. Visualiseer een goed zware front- of backsquat. Thruster mag ook. En een burpee is denk ik in dit geval ook een goed voorbeeld. Want zodra je door je knieën gaat, zakt je heupbroekje af en komt er – jawel – een stukje bilspleet tevoorschijn. Niet leuk. Ongemakkelijk zelfs, want je bent de hele tijd aan het hijsen.

Dus: Zorg dat je sportbroek hoog genoeg is! Doe wat mij betreft in de winkel maar wat squats, om te kijken of je er echt lekker in kan bewegen.

Het ’too much information’ effect

Heb je wel eens achter iemand gestaan tijdens het trainen en dat je daarna precies wist welke kleur ondergoed ze aan had? Too much information.
Sommige sportbroeken schijnen door. En dan niet als je gewoon loopt, maar als je bukt of voorover buigt. Of nog erger: als je toes-to-bars doet en je dus precies met je kont op ooghoogte zit.
Eerlijk is eerlijk, je hebt het zelf niet altijd door wanneer je een doorschijnende broek aan hebt… Oproep aan alle vrouwen: in deze harde wereld moeten we elkaar beschermen tegen deze blamages. Hou een oogje in het zeil voor elkaar ok?

Dus: Check je broek op transparantie. Hoe dan?! Even bukken voor de spiegel, tussen je benen doorkijken. En oja, zorgen dat niemand je ziet als je dit doet 🙂

Ook in de categorie ’too much information’: de camel toe. Wil je ook niet.

sportbroek blijft gewoon zitten
Deze legging van Fit&Style heeft de op-de-kop-hang-test doorstaan EN hij schijnt niet door.

Het ‘vier billen’ effect

Dit puntje gaat eigenlijk over ondergoed. Sommige vrouwen trekken onder hun strakke legging een te strakke onderbroek aan. Gevolg: vier billen. Want de randen van je onderbroek verdelen je bilpartij in net wat meer delen dan eigenlijk de bedoeling is.

Mijn tip: trek een string aan onder een legging.

Fit&Style string Q-linn
Ik mocht deze very-special-sport-string uitproberen. En nu ben ik fan. Geen randjes en naden. Plus: ademend (Ik bedoel dus een luchtig stofje. Een string kan natuurlijk niet ademen dat weet ik ook wel)

Het ‘nipplegate’ effect

Sporttopjes, -hemdjes en -shirts. Je hebt ze in alle soorten en maten.
Wat wil je? Zorgeloos bewegen, met alle bewegingsruimte die je nodig hebt.
Wat wil je niet? Dat je borsten eruit vallen. En dat je je voelt ‘opgesloten’ in je shirt. Beetje bewegingsvrijheid is fijn dus.
Je kunt dus een heel sexy hemdje aantrekken, maar als je vervolgens alleen maar aan het checken bent of je tieten nog op z’n plek zitten, gaat het niet ok.

Op dit gebied kan ik niet echt tips geven. Doe waar jij je fijn bij voelt. Maar uit piëteit voor je omgeving wil je er niet te promiscue bijlopen.
Hopla, ik strooi wat eloquente termen. Dat vond ik nodig na ’tieten’.

To the rescue!!

Van Jade van Fit&Style mocht ik een tof sport outfitje uitzoeken dat aan al mijn wensen voldeed. In haar webshop koos ik een fitness legging en een shirtje uit (ze heeft trouwens mega veel fitness kleding voor dames). En het leuke is: Jade denkt echt met je mee! Vond ik fijn. Ze raadde me zelfs die speciale naadloze string aan (zie foto hierboven), met speciale zweetabsorptie en gemaakt van ademende stof. Dat laatste is belangrijk als je niet van een zweetreet houdt 😉 (oh god, moet ik ‘zweetreet’ ook vervangen door iets welbespraakter? In dat geval: humide derrière.)

Fit&Style outfit in Oosterpark
Hulde aan dit magnesium shirt.

De Cushy Pink legging van Anarchy Apparel, die ik van Jade kreeg, zit heerlijk! Ik kan er in squatten, rennen, op m’n handen lopen, alles! Geen string of bilspleet te zien, en maar twee billen. Top!
En ik zocht er dit magnesium shirt bij uit.

handstand fitnesskleding Fit&Style
Handstand: check.

Tot zover mijn sportkleding do’s & don’ts op een rijtje. Ik ben nog niet alwetend, dus als jij nog meer tips hebt: yes please!!

Liefs! Nora

Dit artikel heb ik gemaakt in samenwerking met Fit&Style. Maar dat heeft mijn mening niet beïnvloed. Ik ga natuurlijk geen dingen schrijven die ik niet meen of waar ik niet achter sta.

Fit&Style ingepakt pakketje
PS. En zo leuk zat mijn Fit&Style pakketje ingepakt!
bikinifitness Nora fitgirl 3doc

Terwijl de hele wereld – zo voelde het tenminste – naar Ajax keek, keek ik naar 3Doc’s ‘Fitgirl’. Niet omdat ik erlangs zappte, want sinds ik een paar weken geleden als verrrry late adopter Netflix heb ontdekt staat de tv nauwelijks meer aan, maar omdat m’n moeder appte dat er een interessante documentaire was. En interessant was wel het goede woord ja.

Fitgirl Robin

De documentaire neemt de kijker gedurende 10 maanden mee in de voorbereiding van basisschooljuf Robin Moolenaar op het Nederlands Kampioenschap Bodyfitness. En om daar te kunnen shinen moest Robin 22 kilo afvallen.

Plan? Dat had haar potige personal trainer/ coach wel: 25 uur per week sporten. Dat betekende voor Robin dat ze elke dag belachelijk vroeg op moest staan voor een flinke cardio sessie en dagelijks in het krachthonk moest bikkelen. Met potige trainer dus. Die tussen neus en lippen door nog wat schimmige foto’s liet zien uit zijn ‘anabolen-tijd.’

25 uur per week trainen, is dat alles? Nee natuurlijk niet domme, onwetende kijker. Er is ook een voedingsplan. Vanaf nu mag Robin alleen nog maar rijst met broccoli en kip. En af en toe appeldag. Dat is een dag dat ze alleen maar appels mag eten, maar zoiets vermoedde je waarschijnlijk al. En in de dagen voor de wedstrijd mag Robin ook af en toe 27 eieren op een dag eten. Lekker schijf-van-vijf. Appeltje eitje.

Doel van deze hele exercitie? Winnen van het Nederlands Kampioenschap Bodyfitness.

Dit is Robin van de 3Doc ‘Fitgirl’

Focus

We zijn 8 maanden voor de wedstrijd. Er zit nog een lekker gezond vetlaagje over Robins gespierde, bleke lichaam. Spierwit is hier wel op z’n plaats. Maar haar coach beschikt over de gave om hierdoorheen te kijken. Hij ziet progressie! Robin blij, coach blij, ik als kijker blij. Want ik wil natuurlijk niet dat Robin dit allemaal voor niks doet.

Tijdens het kerstdiner met de kinderen van haar school, laat Robin zien dat ze echt ‘ruggengraat’ heeft, zoals ze het zelf noemt. Ze laat alle lekkernijen staan. Vervolgens gaat ze met haar bakkie rijst-kip-broccoli afgezonderd in de gang zitten. Kan ze daar lekker haar kerstdiner eten. Merry christmas. Emotioneel vertelt ze dat ze een emo-eter is. En dat ze een haat liefde verhouding met eten heeft. En dat ze heus geen eten nodig heeft om gelukkig te zijn. En dat ze dat wel even aan de wereld gaat laten zien.

Alarmbellen gaan af. In mijn hoofd. En op de app, want ondertussen app ik met m’n moeder. Arme Robin. Ze heeft een moeilijke relatie met voeding en ze denkt dat dit in haar fysieke vorm zit. Maar het zit in haar hoofd.

Robin heeft ook een prinsessenkalender waarop ze elke dag dat ze zich aan de regels van de fitgirl-coach heeft gehouden afvinkt. Ze is nu al 48 dagen ‘clean’. En ze is trots op zichzelf. Ik ben ook trots op Robin: wat een focus. Ik doe het haar niet na.

Game on!

In de week voor de wedstrijd worden glitterbikini’s gepast, beenspieren aangespannen, selfies van buikspieren gemaakt en eieren gegeten. 27 per dag.

Robins snoetje is ingevallen, ze is lijkbleek. Of nee sorry, SPIERwit dus. Maar dat komt goed! Want hoera voor de spray-tan. Binnen een minuut van spierwit naar oempaloempa bruin.

Robin is duidelijk gespannen voor de wedstrijd. En ik inmiddels ook. Wat mij betreft mag ze winnen! Robin wil winnen omdat ze denkt dat ze dat nodig heeft om gelukkig te zijn en om aan de wereld te laten zien dat ze heus wel discipline heeft. Ik wil dat Robin wint omdat ik het haar gun.

“Ik geniet hier zo van”, Robin kan het niet vaak genoeg zeggen. Waarschijnlijk omdat ze zichzelf wil overtuigen. Want ze ziet er niet uit of ze aan het genieten is. Ze ziet er doodongelukkig uit.

Lijm op je kont

Wat flitsen van de wedstrijd. Er worden bikinibroekjes met prittstift vastgelijmd op billen en er worden nep-lachjes vastgelijmd op gezichten. Strike a pose, span je mega-spieren van je mega-bruine lichaam aan, zwaai naar de jury, en klaar!

Robin wordt zevende. Of ‘buiten de top vijf’, zoals ze het zelf noemt. De coach is boos. Niet op Robin, want op haar is hij trots, maar boos op het resultaat. Hij gaat dit nooit meer doen, alles was voor niets. Robin is trots op zichzelf, zegt ze. Ze heeft ervan genoten. En tja, het blijft een jurysport he? “Waarschijnlijk heeft de jury te diep in het glaasje gekeken, want die andere meiden waren echt niet beter,” aldus de woorden van een sportieve net-buiten-de-top-vijf-atlete.

En dan komen de tranen. Ik heb met Robin te doen. Ze oogt zo ongelukkig. Het meisje was prachtig, voor tijdens en na de wedstrijd. Maar daar werd ze door niemand, ook niet door zichzelf, op gewezen… Ik vind dit moeilijk om naar te kijken.

En nu dan?

We zijn weer vier maanden verder. Robin loopt op het strand. Ze bestelt een grote friet met mayo. En ze ziet er gelukkiger uit dan vier maanden geleden. Ze vertelt dat de levensstijl naar aanloop van het NK bodyfitness voor haar niet continu vol te houden is. Ik snap haar. Sporten? Dat doet ze haast niet meer. Ze geniet nu weer van haar sociale leven. Go girl! Ze weet nu dat ze genoeg discipline heeft om fysiek te worden wat ze wil, maar dat wil ze nu niet. Toch sluit ze een volgende deelname aan een bodyfitness wedstrijd niet uit.

Kijk Robin op de voorgrond stralen! #mooi

Moraal?

De docu is afgelopen, maar ik blijf met een onbestemd gevoel op de bank zitten. Ik denk dat er een les te leren valt uit 3Doc’s ‘Fitgirl’. Ja jongens, hier komt het moraal van het verhaal! Of in elk geval mijn moraal.

Een tien maanden lange prep en full-focus voor een wedstrijd levert zeker resultaat, kijk naar Robin, wat een doorzetter! Maar als je daarna alles weer he-le-maal laat varen is het resultaat ook zo weer weg. Een beetje te vergelijken met de spray-tan: mooi zo’n bruin laagje, maar het slijt er zo weer af.

Kun je sporten niet beter gewoon inpassen in je levensstijl? Ga lekker elke week een paar keer Crossfitten, rennen, fietsen of wat je dan ook leuk vindt. En geniet ervan. En neem ook lekker een wijntje als je daar zin in hebt. En een pizza. Dat sport je wel weer break-even. Geen appeldag voor nodig wat mij betreft.

Maar het echte moraal van het verhaal is: doe gewoon waar je gelukkig en blij van wordt. Doe geen dingen omdat je denkt dat andere mensen dat van je verwachten, of omdat je andere mensen iets wil bewijzen. Doe het gewoon voor jezelf. Als dat bikinifitness is met een vastgelijmde glitterbikini, soit.

PS. Ik vond ‘Fitgirl’ geen goede naam voor deze documentaire.

PPS. Ik vond het wel een heftige documentaire.

PPPS. Heb jij de docu ook gezien? Wat vond je er van?

PPPPS. Ik heb vandaag een speculaasjes-dag.

Liefs! Nora

Allerlaatste PS: dit is dus allemaal MIJN mening he. Jij mag gerust een andere mening hebben. Dat is ok!

Omarm die stalker in je en volg me!
Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 1000 volgers op Instagram heb ik gehaald! #goals. Maar ik bungel nog een beetje op het randje, dus volg me! Vind ik leuk.

double DT met 16kg bij Crossfit

Een kettlebell, je weet wel: zo’n ijzeren kogel met een handvat er aan. Het heeft wel iets weg van een handtasje en daarom lijkt het misschien op een onbenullig trainingsobject, maar ik ga je vandaag even meenemen in de wereld van de kettlebell. Want wat kan je er eigenlijk mee doen? En waarom zou je?!

 

double DT met 16kg bij Crossfit

Je hebt kettlebells in allerlei verschillende soorten en maten: ze zijn er al vanaf 1 kg #paksuiker
Bij ons in de CrossFitbox hebben we er zelfs eentje van 32 kg #tweeëndertigpakkensuiker

Toen ik vorig jaar een drop-in deed bij CrossFit852 in Hongkong, zag ik daar (heeeeele zware) KB’s in de vorm van een soort horrorclown. Ook leuk.

kettlebels bij Crossfit852

Spooky kettlebels bij Crossfit852

Voordelen van een kettlebell

Overal en altijd

Het grote voordeel van trainen met een kettlebell is dat het vrijwel overal kan. Een kettlebell is namelijk heel compact, dus je kunt ‘m makkelijk meenemen en opbergen. Mijn buddy Jo nam bijvoorbeeld deze zomer een kettlebell mee naar Frankrijk, zodat ze daar op de camping lekker kon trainen. Of ze er ook echt mee heeft getraind moet je maar aan haar vragen 😉

Als je met een kettlebell wilt trainen heb je dus helemaal geen sportschool nodig. Maar LET OP! – Hier spreekt oma – Probeer niet zomaar wat uit thuis (of waar dan ook). Neem eerst met een trainer de oefeningen goed door, zodat je ze daarna vlekkeloos thuis kan uitvoeren.
Mocht je nou geen idee hebben wat je zoals met een kettlebell kunt doen: Als je iets verder naar beneden scrollt, dan geef ik je wat voorbeelden van oefeningen.

Niet duur

Kettlebells zijn goed betaalbaar. Dat betekent dat als je zou willen, je er best eentje zou kunnen aanschaffen voor thuis! Je zult verbaasd zijn over de verschillende soorten, vormen en kleuren kettlebells die er zijn.
Toen ik een aantal jaar geleden nog wel eens trainde bij een ‘gewone’ sportschool, deed ik oefeningen met de kunststof KB’s die ze daar hadden. Echt heel prima om mee te beginnen, maar deze kunststof gevallen worden zodra het gewicht toeneemt al snel nogal groot. Onhandig ja.
De gietijzeren kettlebells, waar ik nu bij CrossFit0294 mee train, zijn een stuk compacter en daarom veel fijner om mee te trainen. Aldus Nora, slechts een ervaringsdeskundige.

Zwaar, zwaarder zwaarst

Er is altijd wel een KB met een gewicht dat bij jou past. Wil je een licht gewicht omdat je pas net bent begonnen met trainen? No problem! Of toch liever wat zwaarders omdat je gaat deadliften? Kies maar!

Een ander voordeel van trainen met een kettlebell is dat je met één zo’n unit je hele lichaam kunt trainen. Je kunt werken aan stabiliteit, kracht, flexibiliteit en cardio in één training.

Wat kun je dan allemaal doen met een kettlebell?

Eigenlijk kun je wel zeggen dat je alle kanten op kan met een kettlebell. Ik ben natuurlijk geen fitnesstrainster, maar ik kan je wel wat voorbeelden geven van oefeningen met een kettlebell die bij CrossFit vaak voorkomen:

  • Kettlebell swing → je ‘zwaait’ de KB (dat is dus kettlebell afgekort, want bij CrossFit gebruiken we graag afkortingen) van tussen je benen naar boven je hoofd. Ok, het is ietsje ingewikkelder, maar voor de specifieke oefening details verwijs ik je graag naar een Crossfitbox.
  • Goblet squat → Je houdt de KB met twee armen tegen je borst en squatten maar!
  • Deadlift → Dit kan met 1 of 2 KB’s.  Eigenlijk de gewone deadliftbeweging, maar dan met een KB.
  • Clean → Je lift de KB van de grond naar schouderhoogte. HOE DAN?! Vraag dat maar aan je trainer.
  • Thruster → Je lift de KB van de grond tot schouderhoogte, en tegelijk maak je een squat. Vervolgens kom je uit de squat en lift je de KB tot boven je hoofd.
  • En er zijn nog vele andere oefeningen!

zaterdag ochtend crossfit

kettlebell (squat) cleans

 

kettlebell swing

Lekker swingen met die kettlebell 🙂

Zal ik je nog wat leuks vertellen?

Waar komt die kettlebell eigenlijk vandaan? Het antwoord op deze vraag is: Rusland.
In de voormalige Sovjet Unie werd de kettlebell gebruikt om landbouwproducten te wegen. De boeren daar werden op een gegeven moment lekker competitief en wilden weten wie het sterkst was. En toen lag daar voor hun neus: de kettlebell! Lekker makkelijk om te tillen en een wedstrijdje mee te houden.
Bij het Russische leger en de geheime dienst werd er voor het eerst echt getraind met kettlebells: dat verklaart ook de ‘Russian KB swing’ (de KB komt niet voorbij neushoogte tijdens de swing). Een trainer van de Russische Special Force (Spetsnaz) heeft de kettlebelltraining in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Daar werd het populair en nou ja, nu doen we het overal.

Dit was mijn spreekbeurt over de kettlebell.
Grapje. Het was meer een ode aan de KB. Want ik ben er best dol op. Klein minpuntje is wel dat ik nogal snel blaren op m’n handen krijg van KB trainingen… Heb jij dat ook? 
Train je wel eens met een kettlebell? En wat vind je er van?

Liefs! Nora

♦ Ik maakte deze post in samenwerking met Betersport, waar ze trouwens ook een heleboel dumbells hebben. ♦

Oja! Volg je  me al op Facebook? Ik ben aan het sparen voor 500 volgers, dus leuk als ik je daar zie! En op Instagram post ik dagelijks Instastories en foto’s, dus let’s keep in touch 🙂

Team Watskeburpee

Och jongens. Ik heb me toch een PRACHTIG weekend gehad.
Ik was namelijk bij The Battle of Amsterdam – dat is een CrossFit wedstrijd – en het was te gek. Het was vooral te gek omdat ik niet alleen was, maar met het tofste team dat je maar kunt bedenken: Watskeburpee.

Team Watskeburpee

Mag ik je even voorstellen aan team Watskeburpee?
V.l.n.r.: Aad, Jo, Noor, Jaap.

Team Watskeburpee

Let the BATTLE begin!

Zie je die mooie shirts op de foto? Dat zijn dus onze team shirts. Gefixt door Jaap.
Je vraagt je misschien af: ‘wat is dat voor vlekje onder het vraagteken?’ Dat is de ‘punisher’.
Ik weet eigenlijk ook niet wat dat is. Maar dat soort dingen gebeuren als je een man de T-shirts laat regelen. Volgens Jaap was het ‘verplicht’ om een skull op het shirt te zetten.
Heel voorzichtig heb ik nog een poging gewaagd om een schedel met een strikje/ zonnebril/ bloemetje te ontwerpen. Maar dat werd genegeerd.

shirts Watskeburpee

Er is zelfs een rompertje in Watskeburpee-style, voor de nieuwe baby van Aad. Maar, voor de oplettende kijker: hier geen skull, maar in plaats daarvan een Zwitsal-baby 🙂

Top voorbereiding

Uiteraard waren we al weken aan het trainen met het team. Worm-thrusters, sync burpees over de worm, buddy deadlift: ALLES.
Op de een of andere manier bestonden die trainingen ook voor een groot deel uit ‘tactisch overleg’ (je kunt het ook ‘discussiëren’ of ‘ongecoördineerd door elkaar heen praten’ noemen).

Om echt even een effectieve teambespreking te houden, besloten we om de donderdag voor The Battle of Amsterdam samen een pizza’tje te gaan eten. Vrij onschuldig zou je zeggen.
Zonder al te veel in detail te treden: Een wijntje bij het eten liep iets uit de hand, tot we om 1.00u de kroeg uitgezet werden 🙂

Handig? Misschien niet.
Gezellig? Hell yeah.
En goed voor de teamgeest 😉

voorbereiding en teambespreking Watskeburpee style

Kijk hoe knus.

The Battle of Amsterdam ♥ zaterdag 9 juni 2018

Omdat ik altijd mega zenuwachtig ben voor een wedstrijd, had ik slecht geslapen.
Gelukkig hadden we om 6.30u afgesproken om uit Weesp weg te rijden: ik was toch al wakker.

Bij Pakhuis West schreven we in, kregen we diarree-kleurige armbandjes die we verplicht het hele weekend om moesten houden en zagen we onze WOD’s van vandaag:

BOA 18.1     BOA 18.2     BOA 18.3

Toen ik de WOD’s zag was ik een stuk minder zenuwachtig. Gelukkig geen pull-ups, praise the lord.

concentratie voor WOD 1

Hier stonden we een beetje zenuwachtig te doen voor WOD 1. Het is wat hoor, zo’n throwdown. Maar DAMN wat ging WOD18.1 goed! We werden 15e (terwijl we ons als 36e, LAATSTE, hadden geplaatst voor deze finals)

Wachten voor de WOD

En tussen de WOD’s door hadden we plenty tijd om te chillen, beetje te hangen, pre-workout te drinken, mooi gespierde Duitse meisjes te bekijken en goede gesprekken te hebben.

De dag vloog voorbij! Om 17.35u hadden we onze laatste WOD. Toen snel naar huis om even een goede nacht te pakken, zodat we morgen weer konden SHINEN.

The Battle of Amsterdam ♥ zondag 10 juni 2018

Wakey, wakey! Weer vroeg uit de veren: vandaag spraken we om 7.00u af om weg te rijden uit Weesp.
De WOD’s stonden zaterdagavond al online:

BOA 18.4     BOA 18.5

En je snapt, ik heb weer geen oog dicht gedaan vannacht. Want: pull-ups #mehhhhh
The Battle of Amsterdam drukt me wel meteen weer met m’n neus op m’n tekortkomingen. Werk aan de winkel.

Maar eerst WOD18.4: de Worm-WOD. En wat was het gaaaaaf! Die worm weegt 160 kg. Honderdzestig kilo!!
In elk geval vond ik dat we met z’n vieren behoorlijk behendig waren met dit ding 🙂 #trots

WOD 4 BOA Watskeburpee

Whoop whoop worm! En eerst een stukje roeien.

WOD 18.5 was een klein drama. Tijdens mijn pull-ups, die er wel waren maar tergend traag, bereikten we de timecap.
Dat was in elk geval een verlossing. Saved by the bell zeg maar.
Maar echt blij was ik niet, terwijl het de laatste WOD was!

Geen tijd om te treuren, dus: HUP frustratie weg en HUP wijn er in.

zwetend na WOD 4 Watskeburpee

Zweten en SHINEN! Dit is team-liefde.

Eind goed al goed

Uiteindelijk zijn we, team Watskeburpee dus, 23e overall geworden (intermediate). En daar zijn we toch een potje trots op!! Want we hadden ons namelijk als allerlaatste gekwalificeerd. Het was zelfs even onzeker of we wel naar de finals mochten..
Maar dit weekend konden we echt lekker meekomen, al zeg ik het zelf 🙂

Het kon ook haast niet anders dan goed gaan, met zo’n briljant team. Ik ben fan. Niet perse van mezelf maar wel van de rest van m’n team.

En weet je wat ook zo tof was: dat er een paar leukerds van CrossFit0294 als vrijwilliger aan het werk waren bij deze wedstrijd. Zo gezellig! ♥
En het publiek ♥
En team Sexy 0294 ♥
En het prima tijdschema ♥
En de toffe WOD’s behalve de pull-ups ♥
En Jo ♥
En Jaap ♥
En Aad ♥

Ik tel vast af naar The Battle of Amsterdam 2019. Nu al zin in.

Liefs! Nora

hardlopen training triatlon Weesp

Blote benen

Hebben jullie ook zo’n heerlijk zonnig weekend gehad?
Als de zon schijnt zijn er altijd nét wat meer leuke dingen om te doen: Lekker lang buiten zitten, wijntjes op een terras, fijn sporten in de zon, of zelfs het water op in een bootje!
Maar warm weer betekent ook: blote benen.

op een watervalletje onderweg

Hier was ik TOEVALLIG best bruin. Of is het een gunstige lichtinval?

Mijn benen zijn oogverblindend. WIT dus.

Het is voor mij altijd even slikken: dat moment dat ik met blote benen naar buiten ga. Niet in de minste plaats omdat mijn benen spierwit zijn. Melkflessen, in de lelijkste vorm van het woord. Ik overdrijf niet! Als je naar mijn benen kijkt doen je ogen pijn.
Ok. You got the point.
Mijn benen worden ook niet snel bruin. Nou scheelt het natuurlijk dat ze zo’n 11 maanden per jaar lekker verborgen zitten onder een lange broek, maar als ik ze dan eenmaal ‘vrij laat’ lijken ze wraak te willen nemen ofzo, door zo lang mogelijk oogverblindend wit te blijven.

Nu heb ik nog veel meer onzekerheden over m’n benen. Veel CrossFitten zorgt bij mij voor nogal ontwikkelde bovenbenen… Dit is een understatement. Ik zou ook graag lange, dunne stelten hebben, zoals, tja zoals IEDEREEN om me heen eigenlijk.
En dan heb ik ook nog blauwe plekken en rare plekken op m’n benen #mehhhh

Dus dikke, witte worstenbeentjes met blauwe plekken. Je snapt dat ik niet sta te springen om een korte broek aan te doen.

Sporten met blote benen

Je hebt van die mensen die bij elk zonnestraaltje al een korte broek aan trekken om in te hardlopen. Vooral mannen laten graag wat bloot zien.
Hetzelfde geldt in de CrossFitbox, er is een duidelijke tweedeling: sommige mensen trainen standaard in een korte broek. Anderen doen alleen een korte broek aan als de mussen van het dak vallen van de hitte.
Ik hoor bij die laatste groep. Maar het is wel een drempel die ik over moet.

Als ik ga rennen met mooi weer, dan denk ik altijd aan het ‘mogelijk verkrijgen van bruine benen’ als ik nu een korte broek aan doe. Dat helpt me dan over de streep om toch een in het kort te gaan hardlopen.

na rennen komt rollen :-) Is er leven na lopen?

Fuck it!

Wat zit ik eigenlijk te zeiken? Waarom maak ik me hier zo druk om? Er zijn veel ergere dingen in de wereld.

Ik HEB tenminste benen, om maar iets te noemen.

En weet je, witte benen worden nooit bruin als je ze nooit blootstelt aan de zon. En tuurlijk kan je onder de zonnebank gaan, maar weet je wel hoe slecht dat voor je is? #joh. En duur ook. En ik krijg allergische reacties van de zonnebank, dus voor mij beter van niet. Witte benen met rode vlekken is sowieso NO GO.

Dus hup, alle schaamte voorbij! Gewoon lekker trainen in korte broek! (Zeg ik hierbij ook tegen mezelf.)

Een kort sportbroekje

Ga op zoek naar een kort sportbroekje om in te SHINEN. Want als je het doet, dan wil je het goed doen toch?
Kijk eens bij Intersport voor mooie exemplaren!
En als je een kort broekje koopt, even hier op letten:

  • Valt het sportbroekje goed over je billen heen? Kruipt het broekje niet omhoog als je gaat hardlopen? En voor het geval je er mee wilt CrossFitten: Blijft de broek op z’n plaats zitten als je een squat maakt? Heb je geen inkijk tijdens sit-ups? Je hebt natuurlijk geen zin om na elke oefening of stap aan je broekje te moeten sjorren.
  • Koop de goede maat. Vooral bij korte strakke broekjes zie je alles. Alles ja. We’re talking about ‘liplezen‘ aka ‘cameltoe‘. Koop dus liever een maatje groter. #tip
  • Wil je niet cold-turkey van een lange broek naar een strak, kort sportbroekje? Je kunt altijd kiezen voor een wijd broekje met een binnenbroek!

Ik ben benieuwd: train jij met een kort sportbroekje? En moet je dan ook altijd een spreekwoordelijke drempel over, of is dit voor jou no problem?

Liefs! Nora

♦ Deze post heb ik geschreven in samenwerking met Intersport.nl, maar dat verandert niets aan mijn mening over blote benen en korte sportbroekjes. Ik ga natuurlijk niks posten waar ik niet achter sta. ♦

 

Oja trouwens…
Let’s keep in touch! Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 1000 volgers op Instagram zijn in zicht #goals. Leuk als ik je daar tegenkom!

adidas ultra boost blog marathon

Hardloopschoenen: daar is zoveel over te zeggen, volgens mij kun je er op afstuderen. Maar daar heb ik geen zin in.
Ik ren al jaren heel erg fijn op Adidas Ultra Boost.
Never change a winning team, zeggen ze we eens. En daar ben ik het mee eens. Goed is goed.
En daarom: een ode aan mijn lievelings hardloopschoen!

Hoeveel paar hardloopschoenen heb je nodig?

Als je vaak rent, heb je meer dan één paar hardloopschoenen nodig. Heb ik gehoord.
Na een rondje rennen, hebben je schoenen meer dan een dag nodig om weer terug te vormen, of bij te komen zeg maar. Als je dus de volgende dag weer wilt rennen, kun je beter een ander paar aantrekken.

Tijdens een lange duurloop heb je ook veel meer demping nodig, dus daar kan je je hardloopschoenen op uitzoeken. Maar bij een intervaltraining staat je snelheid voorop en dan is een hardere, dunnere en stuggere zool het beste. Dus nog een goede reden om meerdere paren hardloopschoenen te hebben 🙂 Ik praat die shopsessie wel even goed.

Lievelingsschoenen

Ik heb eigenlijk maar 1 paar hardloopschoenen. Al een paar jaar ren ik op Adidas Ultra Boost: een allround hardloopschoen met veel demping en geschikt voor zowel voor snelle als lange runs.

hardloopschoenen marathon rotterdam Adidas Ultra Boost

Mag ik u voorstellen: mijn Adidas Ultra Boost! Op deze pareltjes heb ik de o.a. twee keer de marathon van Rotterdam gerend (de tweede keer op een nieuw paar), dus je snapt dat die liefde nooit meer overgaat.

Wat is er dan zo fijn aan die Adidas Ultra Boost?

Nou dat zal ik je vertellen!
Dit is dus wat IK fijn vind he, dat is niet perse wat de rest van de mensheid ook fijn vindt 🙂 Maar misschien heb je wat aan m’n tips?

Jaaaaa de Adidas Ultra Boost zijn fantastische hardloopschoenen, want:

  • De schoenen zijn super licht: ze voelen als pantoffels als je ze aan hebt. Dit is heerlijk!
  • De Adidas Ultra Boost heeft een heerlijke demping door de zogenaamde ‘boost’ tussenzool (daarom heet deze schoen zo, aha!). Die demping kan ik wel gebruiken na alle hielspoor-ellende
  • Ik kan er korte intervaltrainingen op doen, maar ook lange duurlopen.
  • Ook tijdens een lange duurloop blijven ze lekker zitten. Soms gaat een schoen knellen of schuren na een aantal kilometers: bij deze schoenen heb ik daar totaal geen last van.
  • Die kanariegele rakkers zijn prachtig! Helaas kan ik de gele variant nergens meer vinden…

Er zijn ook een paar minpuntjes…

  • De prijs. Want €180,- vind ik toch een smak geld voor een paar schoenen. Gelukkig kan je de Ultra Boost ook veel goedkoper vinden als je even goed zoekt. Bijvoorbeeld hier bij sportshowroom.nl.
  • De ‘noppen’ onder de zool slijten gemakkelijk af, daardoor verlies je wat grip tijdens het rennen.
  • De gele Adidas Ultra Boost voor dames worden nogal snel smerig… Misschien ligt dit wel aan mijn manier van gebruik 😉 Je kunt natuurlijk ook een andere kleur kiezen (zwart?), dan zie je al die vlekken niet. Bovendien is de gele versie onvindbaar op het moment, dus ik denk dat ik binnenkort ook Ultra Boosts in een andere kleur moet aanschaffen.

nieuwe adidas ultra boost

Oud vs. nieuw 🙂

Tot zover mijn liefde voor deze Adidas-schatjes.
Op welke schoenen ren jij het liefst? En waarom?

Liefs! Nora

♦ Deze post heb ik geschreven in samenwerking met Sportshowroom.nl, maar dat verandert niets aan mijn mening over de Adidas Ultra Boost. Ik ga natuurlijk niks posten waar ik niet achter sta. ♦

Oja trouwens…
Let’s keep in touch! Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 1000 volgers op Instagram zijn in zicht #goals. Leuk als ik je daar tegenkom!

hardlopen in de zon

Ha hoi!! Ik ben er weer! En superleuk dat jij er ook weer bent.
Het was je misschien al opgevallen dat er vorige week geen weekoverzicht was. ‘Week 15′ ontbreekt in het rijtje 🙂
Waarom geen dagboek? Die vraag kreeg ik ook een paar keer te horen (ok, te lezen. Het was via app/ socials). Heel erg tof dat m’n blog wordt gemist als ‘ie er niet is. Maar sorry jongens! Er was vorige week geen weekoverzicht omdat ik er geen tijd voor had… #duimomlaag

Nu m’n ‘werkende leven’ zich nogal heeft uitgebreid, merk ik dat ik weinig tijd over heb om te bloggen. Vroeger ~ die goeie ouwe tijd ~ kon ik nog wel eens drie blogposts per week schrijven. Nu lukt soms eentje er al niet meer…

Het bloggen is vooral iets wat ik leuk vind om te doen. Het MOET niet, het is een hobby 🙂 Ik wil dus geen ‘stress’ hebben omdat er nog een blogpost moet verschijnen ofzo. Ik wil bloggen als ik wil bloggen. Maar ik wil wel bloggen!
Ok. En door. Tijd voor m’n weekoverzicht, nu wel 🙂

Maandag ♥ 16 april

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: deze week stond wat betreft CrossFit in het teken van de kwalificaties van de Beach Throwdown. Samen met m’n buddy Jo doe ik mee in de scaled divisie. Naam: team Trouble Unders, want double unders vinden we problematisch. Verder geen ’troubles’ daar beneden ofzo #FYI 😉

Vandaag ging ik na een dag op de praktijk naar de CrossFitbox om met Jo een qualifier WOD te doen We moeten er in totaal 3 doen. Elke WOD moet je opnemen, zodat het later kan worden goedgekeurd.
En daar ging het mis vandaag: de camera KAPTE ermee halverwege de WOD…. Maar dat hadden we pas door NA de WOD #gdvrdgdvr
Deze WOD moest dus opnieuw. Een keer. Niet vandaag, want: moe.

Thuis nam ik, om de pijn te verzachten, nog lekker wat zelfgemaakte advocaat. De avond er voor had ik die namelijk gemaakt als toetje voor een etentje.
Denk je nu: Jesus Christ hoe oud is die Nora eigenlijk?!
Leeftijd staat hier los van MENSEN.
Zelfgemaakte advocaat is gewoon fan-tas-tisch. Echt waar, probeer maar eens.

homemade advocaat na de qualifier WOD

Dit gele kwakkie is zelfgemaakte advocaat met slagroom. Ik ben het met je eens: het oog wil ook wat. Maar ik had hier al lukraak uit gelepeld toen ik me bedacht dat ik er wel een foto van kon maken.

Dinsdag ♥ 17 april

Een dag op kantoor. Lekker gewerkt, kan ik verder kort over zijn.
Na werk trok ik snel m’n hardloop tenue aan, want sjongejongejonge wat was het lekker weer! En toen wist ik nog niet eens dat het de rest van de week nóg lekkerder zou worden.

hardlopen in de zon

Lopen met mooi weer is toch wel een van de fijnere dingen des levens, wat jullie?

De rest van de avond zat ik met collega’s om de tafel om een AVG verklaring te verdienen.
AVG = Algemene Verordening Gegevensbescherming. Aan deze nieuwe privacy wetgeving moet elk bedrijf dat persoonsgegevens verwerkt (hoi logopediepraktijk) vanaf 25 mei 2018 voldoen.
Goede zaak. Want dankzij de AVG is de bescherming van persoonsgegevens in alle landen van de EU op dezelfde manier geregeld en gelden in elke lidstaat dezelfde regels. Vind ik leuk.
Maar om aan alle voorwaarden en verplichtingen te voldoen kost best veel tijd. En niet alleen nu, maar dat blijft zich herhalen. Vind ik niet leuk.

Maar Logopediepraktijk Weesp heeft de AVG-verklaring binnen! Bedankt voor alle felicitaties, bloemen en speeches 😉

Woensdag ♥ 18 april

Ik werkte op de Logopediepraktijk. Ja precies: die praktijk die de nieuwe wet voor het beschermen van persoonsgegevens zo goed en grondig handhaaft.

Hierna was ik weer met Jo in de CrossFitbox voor een qualifier WOD. En deze keer deed de camera het wel!
Mennnn wat was dit een heftige WOD (we deden vandaag 18.1). De temperatuur was inmiddels ook bijna zomers te noemen, misschien maakte dat het iets zwaarder nog?

Voor als je interesse hebt, dit zijn de 3 WODs die we gedaan hebben.
Als je geen interesse hebt: DOORSCROLLEN.

Donderdag ♥ 19 april

Jongens, dit was toch zo’n heeeeerlijke dag!!
Ik begon met wat werk thuis: sponsordingen voor de Vechtloop, website dingen voor een opdrachtgever, nieuwsbrief voor Save-Me. Rond 11u bleek het zulk intens lekker weer te zijn, dat ik op m’n (stads-)fiets stapte naar Abcoude. Daar zit namelijk een ontzettend fijn terras: De Witte Dame. Het leek me zo te gek om daar op het terras m’n laptop open te klappen en even lekker te werken.
Helaas was ik niet de enige die vandaag op het terras wilde zitten, dus ik kwam een beetje in het verdomhoekje terecht. Maar dit was eigenlijk juist heel fijn, want zo kon ik ongestoord en rustig werken en zat ik niet tussen het getetter van alle terras-piepels.

werken in de zon

En precies zó had ik me het leven van een freelance tekstschrijver voorgesteld!

’s Middags stapte ik samen met Jur op de racefiets voor een rondje om de Loosdrechtse Plassen.
Ik heb sinds vorige week een leenfiets van Handmade. Misschien schrijf ik nog wel een blog over het hele verhaal hier achter. Misschien ook niet.
In elk geval mag ik deze fiets uitproberen. En fietsen met dit zomerse weer is hashtag-genieton.

 fietsen met Jur

Die achterste fiets is mijn leenfiets. Je ziet ‘m bijna niet, dat komt door de camouflagevlekken 😉

’s Avonds sprong ik weer op de gewone fiets. Samen met Joost, Louise en Ilse fietste ik naar Muiderberg (Het gebeurde per ongeluk dat we door mijn toedoen drie keer verkeerd reden. Ik heb het richtingsgevoel van een ui: wie laat MIJ dan ook de weg wijzen?).
In Muiderberg aten we op het strand allemaal lekkere hapjes die we zelf meegenomen hadden. En we dronken bubbels en wijn. Het was prachtig. En het was zonnig en warm. Totdat de zon onder ging, toen werd het direct koud.

Vrijdag ♥ 20 april

Ik werkte op kantoor. Maar ik baalde natuurlijk dat ik binnen zat, want buiten was het ontelbaar veel lekkerder dan binnen…
Eigenlijk had ik vandaag gewoon weer op het terras meoten gaan werken. Kon prima. Gemiste kans, jammer.

Na werk ging ik meteen door naar de CrossFitbox (= 500 meter verderop) voor een qualifier met m’n buddy Jo.
We deden 18.3 voor de 2e keer, zie filmpjes hierboven ↑.
We moesten deze opnieuw doen omdat de camera het niet deed afgelopen keer, maar nu hadden we ook veel meer reps!! Wat fijn.

Zaterdag ♥ 21 april

’s Ochtends deed ik zaterdag-dingen: beetje schoonmaken, boodschappen bij de slager/ bakker/ kaaswinkel, koffie drinken, etc.
’s Middags fietste ik met Jur naar Amsterdam. Daar lunchten we echt zo gezellig met m’n vader en zijn vriendin.
Groot PLUSPUNT was ook dat het 27ºC was. Ik hou er van.

terrasje in de zon met papa renee en Jur

Oh jongens, dit was toch zo fijn! Lekker op een terras in de zon, met m’n vader en Renee en Jur! #knus

Zaterdagavond ging ik naar de verjaardag van een vriendinnetje in Zaandam. Zij woont, met haar vriend en twee kinderen, aan de Zaan. Dus de borrel begon lekker buiten aan de Zaan. Prima plekje!

Zondag ♥ 22 april

Zondag stond ik al om 9.00u met Jur in de AH. Vanmiddag hadden we een borrel met de buren en er moesten drankjes en hapjes worden ingeslagen. Vervolgens stond ik om 10.00u al guacamole te maken. En te proeven. Want guacamole kan altijd.
Om 12.00u: De laatste van de qualifier WODs met Jo voor de Beach Throwdown…. Het ging gesmeerd, al zeg ik het zelf 🙂 Ook mede dankzij judge Jaap die ons behoorlijk zat op te fokken. En dat hadden we nodig, dat had hij goed gezien.

De borrel met onze lieve buren was heerlijk buiten in de zon. En het bleef zowaar netjes!
Haha, eigenlijk altijd wel beschaafd, don’t worry, maar soms loopt het wat uit, qua tijd 🙂

[Hier had een foto kunnen staan van de nachos met guacamole die ik maakte, of van de gevulde eieren. Of van de gezelligheid met de buren, of van de drank van een-of-andere zichzelf-voortplantende-zwam die buurvrouw Caroline meenam. Maar ik ben helaas vergeten deze foto’s te maken. Die drank met die zwam heet trouwens Kombucha en is alcoholvrij, dat je het weet.]

En dit was mijn week, VRIENDEN!
Inmiddels is het alweer dinsdag en ben ik gewoon weer aan het werk. Het is nu al een volle week. Zo had ik gister (maandag) een fotoshoot voor Pfizer en een ‘volle maan meditatie’…. WHAT??! Ik zal je er volgende week ALLES over vertellen ok? En het is deze week natuurlijk Koningsdag. Maar we zijn niet van plan om wilde dingen te doen ofzo. Die tijd is geweest.

Hoe was jouw ZOMERSE weekend? Ook lekker gesport?

Liefs! Nora

Oja trouwens…
Let’s keep in touch! Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 500 volgers op Facebook zijn in zicht #goals. Leuk als ik je daar tegenkom! En op Instagram plaats ik (meestal) dagelijks Instastories: jij ook?

interview Runner's World vrolijke foto

Haaa! Hoi!
Ik schreef er al eerder over: Jur en ik staan in het maartnummer van Runner’s World (een landelijk hardlooptijdschrift, whoehoeee)! Vandaag zal ik je helemaal bijpraten over hoe dit zo is gekomen en hoe dit ging♥

Hoe dan?

Ergens in januari stond er op Facebook een oproep van Runner’s World: ze zochten stelletjes die elkaar hadden leren kennen tijdens een hardloopevenement. Ik werd door verschillende mensen in dat bericht getagd, omdat Jur en ik elkaar hebben ontmoet in het startvak van de Vechtloop, in 2013.
Omdat ik wel hou van ‘in the spotlights staan‘, schreef ik een uitgebreide mail met ons verhaal. Een week later kreeg ik een mail terug van de redactie van Runner’s World: ze wilden ons verhaal gebruiken! Of we binnenkort tijd hadden voor een telefonisch interview en een fotosessie?
Jur houdt iets minder van spotlights dan ik… *grijns*, dus die moest ik nog even overhalen. Maar dat lukte vrij snel.

Interview

We maakten een whatsapp-belafspraak met tekstschrijver Koen. Hij woont in New York en kon dus niet langskomen.
Tijdens het interview zaten Jur en ik dus lekker thuis op de bank, met de telefoon op speaker.
Koen bleek een hele leuke vent te zijn, dus het gesprek liep lekker.

Een week (?) later stuurde Koen ons de conceptversie van het interview. Hier een klein stukje:

stukje interview Runner's WorldDe rest van het interview (er is veeeel meer en er zijn nog wat dingetjes aangepast) moet je maar lezen in de Runner’s World. (Niet zo netjes namelijk om dat hier te publiceren 🙂 En: ik zou zelf ook DOLGRAAG schrijven voor Runner’s World, dus ik kan ze maar beter te vriend houden.)

Fotoshoot

Dus interview: check.
Nu nog wat visuele content: een fotoshoot! Fotograaf Bibi mailde me of we een mooie plek wisten om af te spreken. Natuuuuurlijk wisten we wel wat: WEESP!! En dan het liefst op de Vechtbrug, waar iedereen ook z’n trouwfoto’s laat maken 😉

Bibi kwam op een koude middag naar ons toe. In hardloopkleren (wij dan) coachte Bibi ons in de meest romantische posities, terwijl ze ongeveer 80.000 foto’s maakte (veel in elk geval).
Dit is geen #spon, maar Bibi is echt een leuke fotograaf, waarbij we ons meteen op ons gemak voelden! En wow, wat een mooie foto’s heeft ze gemaakt!
Voor onze bruiloft wilden we eigenlijk geen trouw-fotoshoot, maar deze foto’s zijn nog beter dan dat! Romantische foto’s in hardloopkleding: dit past het allerbeste bij ons!!

Pas nadat de Runner’s World met ons interview in de winkel lag, mocht Bibi ons andere foto’s sturen. En die mag ik nu ‘gewoon’ gebruiken! Dus…. tadaaaaaa:

interview in Runner's World vrolijke foto

Deze foto maakte Bibi toen ze nog het licht enzo aan het testen was. We waren dus een beetje aan het kletsen (en hard aan het lachen blijkbaar…). De redactie van Runner’s World wilde deze foto graag gebruiken bij de inhoudsopgave. Ik was eigenlijk niet zo blij met de foto (want: jesus christ, lach ik zo?!). Maar uiteindelijk vind ik het best een vrolijke foto. We staan er op zoals we zijn 🙂 Foto: Bibi Veth

interview in Runner's World ongemakkelijke draai

Je ziet het niet, maar we hadden het intens koud. Vooral Jur met z’n korte mouwen…. Foto: Bibi Veth

 

 

 

Fotoshoot Runner's World

Zie je die liefde? Foto: Bibi Veth

Fotoshoot Runner's World 2

Best koud. Foto: Bibi Veth

Fotoshoot voor Runner's World

Dit vind ik toch zo’n knusse foto! Foto: Bibi Veth

Heb je de Runner’s World gezien? Ben benieuwd wat je er van vindt!

Liefs! Nora

Oja trouwens…
Zullen we contact houden? Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. Op dat laatste kanaal zit ik bijna op 500 volgers #goals. Leuk als ik je daar tegenkom! En op Instagram plaats ik (meestal) dagelijks Instastories: jij ook?