Wat doen jullie toch zo vaak in Drenthe?

Haaaa hallo, long time no see! En dat is volledig aan mijn blogstilte te wijten… Dus daarom even een klein voorwoord bij dit stuk.

Als eerste: welkom terug. Superleuk je hier weer te zien.
Ik doe sinds een tijdje een opleiding Reisjournalistiek. Mijn droom is namelijk om – betaald 😉 – te schrijven over mooie reisbestemmingen. En ik dacht: ik kan blijven dromen of ik kan serieus actie ondernemen om mijn schrijfwerk over wat letterlijke grenzen te tillen. Dus hopla, terug naar school.

Nu moet ik dus veel oefenen. Oefenen met het schrijven van reisverhalen en reportages, maar ook oefenen met ‘gewoon’ schrijven. Daarbij komt dat ik al een hele tijd zin had om weer lekker te bloggen, maar een soort blog-onzekerheid weerhield me daarvan. Maar daar is het nu klaar mee. Tijd om die dikke laag stof van m’n blog te vegen. En tijd om weer zonder gêne te bloggen. Want daar hield ik zo van en hou ik nog steeds van.

Dus: HOI IK BEN ER WEER! En super tof dat jij er ook weer bent!

Maar Drenthe dus.

Op Instagram plaats ik de laatste tijd veel foto’s en stories vanuit Drenthe.

Nora en Jur op hunebed in Westervelde — Ja, een hunebed is natuurlijk eigenlijk een grafheuvel waar wij nu dus respectloos bovenop zitten. Sorry.

Nu krijg ik vaak de vraag waarom we toch steeds in Drenthe zijn en wat we daar eigenlijk doen. Lekker nieuwsgierig, ik hou ervan. Dus ga even lekker zitten, pak een kopje koffie of beter nog: wijn! Dan zal ik je alle antwoorden geven over onze weekendjes in Drenthe.

Oma’s huis

In Westervelde (Dr.) staat een heel schattig huisje. Dat huisje is van mijn oma. Ongeveer 55 jaar geleden heeft zij dit samen met mijn opa – die een aantal jaar geleden is overleden – gekocht. Het huisje is dus al heel lang in de familie en ik kom er ook al mijn hele leven.

In oma’s huisje mogen wij, net als de rest van de familie, komen wanneer we willen. We moeten dat een beetje afstemmen met elkaar. Oma woont zelf in Leeuwarden en kan niet meer zo vaak naar Westervelde 🙁
Maar er is dus een huisje in Westervelde waar we graag komen en ook mógen komen, sowieso is dat een goede reden om naar Drenthe te gaan, toch?

Maar er is nog een reden

Begin juli heeft Jur een ernstig auto ongeluk gehad. Heel heftig allemaal en ik zou er trilogieën over kunnen schrijven. Maar waar het op neerkomt is dat Jur op dit moment onder andere erg gevoelig is voor geluid. Een knisperend papiertje, een brommer die langsrijdt, het carillon: het komt allemaal hard en ongefilterd binnen bij hem. Heel vermoeiend voor hem.

In Drenthe is het voornamelijk stil. Weinig prikkels, veel rust. Precies zoals het Jur het graag heeft. En ook heerlijk voor mij 🙂

Bij de revalidatie van Jur, hoort ook veel bewegen. Wandelen is goed. En toevallig kunnen we verdomd goed wandelen in Drenthe.

Dus rust en natuur. Het voelt elke keer weer als een minivakantie hier in Drenthe. Dat is de reden dat we hier (bijna) elk weekend zijn. Sterker nog: we gaan soms al op donderdagavond: chill!

‘Moet jij niet werken dan?’

Ha! Goede vraag. Het antwoord is: jazeker. Maar als er wifi is, dan kan ik werken. En oma heeft wifi. Dus top! De rust hier in Drenthe zorgt ervoor dat ik ook de rust heb om te werken. En als ik dan tussendoor even ga hardlopen of wandelen met Jur, dan kan ik daarna weer even productief zijn op mijn laptop.

Pauze tijdens het wandelen om te bellen — Er moest even gebeld worden tijdens een wandelingetje. Prima joh, dan wacht ik even 😉

‘Maar Drenthe, is dat niet saai?’

Deze vraag is door meerdere personen aan me gesteld. Echt.
Maar ik kan antwoorden met: nee! Drenthe is wel rustig (de dorpjes waar wij komen dan. Ik ben verder ook geen Drenthe expert), maar zeker niet niet saai. Tuurlijk is het niet te vergelijken met Amsterdam. Er is inderdaad veel minder ‘vermaak’. Maar we vermaken onszelf! Lekker wandelen, hardlopen, uit eten, wijntjes drinken, puzzelen (dit doet Jur, ik help soms maar heb te weinig geduld en ben te snel afgeleid om echt tot goede legpuzzel-resultaten te komen).

Puzzelen is best saai — Je ziet wie hier de puzzel-master is. Ik mis zelf een paar essentiële eigenschappen voor puzzelen, namelijk talent, geduld en concentratie… (de foto is trouwens genomen in Weesp, niet in Drenthe).

Drenthe dus! Nu weet je alle ins & outs 🙂
En YES ik heb m’n blogstilte doorbroken. Pffff. Duurde lang he? Supertof dat je op de een of andere manier toch weer op mijn stukje van het www terecht bent gekomen en dit hebt gelezen. Leuk!

Liefs! Noor

Omarm die stalker in je en volg me!
Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 1000 volgers op Instagram heb ik gehaald, yesss! Nu wil ik er meer, dat snap je. Leuk als ik je daar tegenkom!

23 oktober 2019/9 Reacties/door Nora

Europa, Reizen

Rome in 3 dagen – door de camera van m’n iPhone

Rome is niet in één dag gebouwd…

… en je kunt de stad ook echt niet in één dag bezoeken, want er is zoveel te zien. Maar in drie dagen lukt dit prima!
Mijn vriendin M. – die ik altijd U. noem om het even verwarrend te maken – appte me dat ze een congres had in Rome en of ik zin had om van te voren ook naar Rome te komen. Dat klinkt omslachtig, maar U. woont in Hongkong, dus elkaar treffen in Rome is vanuit dat perspectief best een goed alternatief.
Plus: Rome is fantastisch!!
Dus ik boekte een ticket om van vrijdagochtend tot en met maandagochtend naar Rome te gaan! En vriendin U. zou zaterdagochtend komen. Dus dan hadden we mooi een weekend samen.

Re-united in Rome!!
(Dit was trouwens ná onze gezamenlijke shop-sessie 😉 )

Romereis

Lang geleden, toen ik in de vijfde zat van het Coornhert Gymnasium, ben ik ook al een keer in Rome geweest. Vriendin U. was daar ook bij. Want we zaten bij elkaar in de klas.
Dit tripje nu was dus een soort trip down memory lane.

Zo fotogeniek!

Ik niet hoor. Vriendin U. wel. En Rome helemaal! En aangezien ik nét een iPhone X heb, met fantastische camera, was dit een mooi moment om lekker wat kiekjes te nemen, zodat ik die hier op m’n blog kon delen.
De iPhone X heeft namelijk twee lenzen aan de achterkant (dat hadden de iPhone 7 en 8 trouwens ook al), maar deze lenzen van de iPhone X hebben optische beeldstabilisatie. Dit zorgt ervoor dat trillingen worden opgevangen tijdens het filmen en fotograferen, waardoor je een stabieler beeld krijgt. En aangezien ik nooit echt stil kan zitten, dus ook niet als ik een foto maak, is dat wel handig.

Nu we het er toch over hebben: ik kan de iPhone X echt aan iedereen aanbevelen. Hoewel die wel wat prijzig is, maar HEE spenden is het nieuwe sparen toch? 😉 Als je de iPhone X te duur vindt, kun je ook een iPhone Xr kopen: die heeft geen dubbele camera zoals de iPhone X, maar dit wordt opgevangen door slimme software. De iPhone Xr is iets goedkoper dan de iPhone X. En oja, de iPhone Xr kun je in heel veel kleurtjes krijgen. Stuk leuker dan het saaie zilver van de iPhone X…

Ok, Rome in 3 dagen dus!

Rome, daar moet je niet te veel over praten, dat moet je gewoon zien. Dus let’s go!

Ik kwam vrijdagochtend aan in Rome. Dankzij een handige routebeschrijving van het hotel, wist ik zonder problemen dit knusse plekje te vinden.

Ik vond dit echt een top kamer. Zelfs een hemelbed!

Omdat vriendin U. dus pas de volgende dag zou komen, had ik de dag voor mezelf. Ik besloot een mooie stadswandeling te maken (omegod ik word oud). En ons hotel lag vlakbij de Tiber.

Op Piazza Navona ↑ was ik niet de enige 😉 Maar dit plein is wel een beetje magisch. Natuurlijk vanwege de prachtige fontein van Bernini (allemaal ‘Angels & Demons’ van Dan Brown gelezen?), maar ook omdat ik nogal leuke herinneringen aan dit plein had van Romereis in de vijfde klas 😉

Dit bakkertje maakte zoveel lekkere dingen. En toen ik gebaarde of ik een foto mocht maken ging hij ook nog mooi poseren #knus

Pantheon

Op m’n gemakje liep ik door naar het Pantheon. Het was trouwens 26 graden.

Er zit een gat van bijna 9m doorsnede in het plafond van het Pantheon.

Het Pantheon ↑ is zo’n indrukwekkend gebouw in Rome. Toen het gebouwd werd in 125 door keizer Hadrianus was het een tempel voor alle goden (Pantheon is afgeleid van ‘pan’ = alle en ’theos’ = god) maar sinds 609 is het een katholieke kerk. Er liggen zelfs een paar celebrity’s begraven in het Pantheon: twee Italiaanse koningen en Renaissance schilder Raphael.
De kerk is een perfect ronde koepel met een diameter van 43 meter, zonder ramen maar met slechts een gat (oculus) in het plafond.

De koepel was de grootste in de wereld tot in 1436 de kathedraal van Florence werd gebouwd. En als je in het Pantheon staat dan vraag je je waarschijnlijk net als ik af hoe de Romeinen dit ingodsnaam hebben kunnen bouwen en vooral hoe het kan dat het zo stevig is (zonder steunbalken ofzo) dat het al die jaren alle aardbevingen, branden etc heeft doorstaan…

Nadat ik de hele middag door de stad had gewandeld – ik had zelfs pizza gegeten in de zon – ging ik even een rondje rennen. Via Piazza del Popolo rende ik naar Villa Borghese. Daar wat rondjes (geen idee, lijkt wel een doolhof) en toen via de Spaanse Trappen weer terug. Best een aanrader om rennend wat van de stad te zien!

Na het rennen liep ik weer richting Piazza Navona, om even een wijntje te drinken met mezelf. En toen zag ik dit prachtige plaatje ♥

Maar ik vond ook wijn! PS. door de portretfoto-functie van m’n telefoon is het glas een beetje raar geworden?

En toen was mijn ‘dag alleen’ alweer voorbij.
Ik had nog nooit echt een dag + avond in m’n eentje doorgebracht in een vreemde stad, maar ik moet zeggen: het beviel best goed! Het bleek dat ik mezelf goed kon vermaken.

Dit plein, met het mooie paleis van justitie, lag vlak achter ons hotel. Hier wachtte ik met een lekkere cappuccino op vriendin U.

Jaaaa daar is U.! We zijn re-united in Rome 🙂 We gingen meteen op pad. Te beginnen bij de Engelenburcht.

Even poseren bij de Fontein met de vier Rivieren op Piazza Navona (i.v.m. de mooie herinneringen 🙂 ) En nu konden U. en ik mooi foto’s van elkaar maken, in plaats van alleen de selfies waartoe ik de dag ervoor veroordeeld was.

Forum Romanum

Hoi!

Dit ↑ is het Forum Romanum. En daarachter zie je de Palatijn: een van de zeven heuvels van Rome. Volgens de legende is Rome ooit (in 753 v. Chr.) hier op de Palatijn gesticht door Romulus.

Even een onnuttig weetje tussendoor: Vroeger had ik twee goudvissen die Romulus en Remus heetten. Vernoemd naar de stichters van Rome. #boeiend

Eigenlijk is het Forum Romanum een grote vlakte vol ruïnes en oude stenen 😉 Vroeger, in de oudheid dus, was dit het bruisende centrum van Rome, het marktplein. Nu is het een bruisend centrum vol toeristen uit alle windstreken. En tour-verkopers, die zijn er ook veel.

Best vermoeiend. En warm ook.

Een prachtig stilleven van Nora + reisgids + duizend toeristen. Vooral de prullenbak op links maakt dit artistieke plaatje tot een piece-of-art. We zijn overigens het Colosseum niet in geweest. Dat hadden we ooit al eens gedaan. Nu was de rij echt te lang. #doei

Trevi Fontein

De prachtige, maar f*cking toeristische, Trevi Fontein.

Plons!

When in Rome, dan moet je natuurlijk ook even langs de Trevi Fontein. Een prachtige unit, maar U. en ik vroegen ons vooral af wat er in het pand áchter de fontein zit. Dat weet haast niemand. Dat geldt trouwens voor heel veel kunststukjes in Rome: heel mooi, maar wat gebeurt er eigenlijk achter/naast/tegenaan?

Maar goed, de Trevi Fontein dus.
Het verhaal gaat dat als je een muntje met je rechter hand over je linker schouder in de fontein gooit – zonder om te kijken – je zéker nog een keer terug komt in Rome. Als je twee muntjes in de fontein gooit, dan vind je de liefde van je leven in Rome.
En als je drie muntjes in de fontein gooit, dan trouw je met een Romein.
Voor de goede orde: ik heb het bij één muntje gehouden. Die liefde van m’n leven heb ik al gevonden en trouwen met een Romein staat ook niet bepaald op m’n wish-list.

Ik vraag me nu opeens af waarom U. niet wat meer muntjes in de fontein heeft gemikt? Een Romeinse romance voor haar zou voor mij weer voordelen hebben in de vorm van een prima vakantieadres. Maar Hongkong is ook leuk.

In Rome is het eigenlijk altijd tijd voor wijn.

We wilden ook nog even naar de Spaanse Trappen. Maar toen we daar aankwamen bleek het zo moeilijk druk te zijn dat we de trappen niet eens zagen… Snel door.

onder de toeristen zie je de Spaanse trappen

Spaanse Trappen. Als je goed kijkt zie je een paar treden.

Zondag in Rome

Toen U. en ik onze planning voor Rome doornamen, leek het ons een mooi/toepasselijk/stichtelijk plan om op zondag het Vaticaan te bezoeken. Of eigenlijk het Sint Pietersplein en de Sint Pieterskerk.

We wilden het Sint Pietersplein oplopen, toen we ineens dranghekken zagen staan. Het bleek dat de Paus HIMSELF langs zou komen! Om 12 uur precies zou hij zijn zegen uitspreken. Daar moesten we natuuuuurlijk bij zijn.

Op het plein werd het steeds drukker. Wij dachten dat de Paus vanuit een balkonnetje van de Sint Pieterskerk zou gaan preken. Klinkt logisch toch? Maar wat blijkt: in een gebouw aan de rechterkant van de kerk zit de werkkamer van de Paus. En vanuit hier komt hij op zondag tevoorschijn voor het publiek. Gelukkig hadden we dat even gegoogled terwijl we toch zaten te wachten. Zo keken we tenminste de goede kant op 😉

Daar is ‘ie hoor! En die meneer op links is geen sniper maar een cameraman. Ik moest ook twee keer kijken.

De Paus sprak prachtige woorden, waarvan we alleen ‘buongiorno’ en ‘ave Maria’ hebben verstaan.
Tijdens de speech van de Paus sneakten we snel de kerk in.

Voor het zingen de kerk IN.

Nu was het lekker rustig! We wilden namelijk de koepel van de Sint Pieter beklimmen, maar we wilden uiteraard niet uren in de rij staan. En guess what: er was helemaal geen rij!

Alle tokkies united!! Tijgerprintjes for the win.
En die sjaal moest om m’n schouders uit eerbied voor het godshuis. Echt.

Na best wat trappen (je kon ook met de lift, maar dat is voor sukkels) kom je eerst binnen in de koepel. Indrukwekkend hè? Maar er komt nog meer…

Want na nog heel veel smalle trappen – zeker niet geschikt voor claustrofobische hoogtevrezers – kom je boven op de koepel van de Sint Pietersbasiliek. En dan zie je dit ↑.

Uiteindelijk gingen we ook weer naar beneden. Dat bleek soms nog spannender dan omhoog trouwens.
Beneden in de Sint Pieter was het druk. Maar prachtig. Maar druk.
En er was een goddelijke straal zonlicht.

Even praktisch: Je kunt de Sint Pieter gewoon gratis bezoeken! Als je net als wij de toren in wilt, dan kost dat €8,- als je met de trap gaat. En volgens mij €10,- als je een stuk met de lift wilt doen. Dus hup, pak die trap. Dat is gezond en bespaart nog geld ook.

We streken zondagavond neer bij Bar Del Fico. Hier kun je heerlijke wijn drinken voor €5,- per glas. Maar als je €2,- extra betaalt (eenmalig) dan mag je zoveel als je wilt eten van het buffet.
Ja HALLO. Wij, typische Hollanders, wilden dat natuurlijk wel. Dus we aten gewoon alle heerlijkheden van het buffet. Als avondeten. En we dronken prosecco.

Uiteindelijk finishten we ons gezamenlijke Rome-weekend in een knus barretje. De ober die buiten stond te proppen, beloofde ons dat wij zelf mochten bepalen welke muziek er gedraaid werd. We waren namelijk de enige klanten 🙂
We confiskeerden de afstandsbediening van het scherm (want muziek + clips!) en kwamen al snel in de top2000 sfeer. Het werd een dolle boel en de tent stroomde vol. Geen grap.

Met een roos in de hand en prosecco en mojito in de benen liepen we naar ons hotel terug. De volgende morgen moest ik al om 7.00u richting het vliegveld. U. bleef nog een paar dagen in Rome voor haar congres.

Echt zo fijn om even een weekendje met elkaar in Rome te zijn. Ik kan het iedereen aanbevelen!
Ben jij wel eens in Rome geweest?

Liefs! ♥ Nora

♦ Deze blogpost heb ik gemaakt in samenwerking met T-Mobile. Maar dat betekent trouwens niet dat ik dingen zeg die ik niet meen. Dat doe ik nooit! #zegwatjewil ♦

13 november 2018/3 Reacties/door Nora

Azië, Reizen

Rondreis door Maleisië

In september 2018 gingen Jur en ik op huwelijksreis naar Maleisië. Uiteraard heb ik tijdens deze reis veel gepost op Instagram en Facebook. Daardoor kwamen er best veel reacties met vragen over wat hoe, waar en waarom. – Ok, niet wáárom, want dat was dus wel duidelijk #honeymoon ♥ –
Dus daarom ga ik je hier vertellen over de reis die we maakten: de route, de mooie plekken, het reizen zelf etc. En er is zoveel te vertellen over Maleisië dat ik van plan ben om dit in meerdere blogposts te delen. #leuk
Maar nu eerst alles over de reis. Want dan weet je precies wat, hoe, waar en waarom. ~~Onee, niet waarom.~~

Mocht je nog op zoek zijn naar een vakantiebestemming, ga maar vast op de uitkijk naar tickets naar Maleisië. Ik ben namelijk echt fan geworden van dit land. Dat komt in eerste instantie door het geweldig mooie landschap, maar ook door de veelzijdigheid, het lekkere eten en de toffe dingen die je er kunt doen. Maar goed, Maleisië dus. Daar gaan we.

Rondreis door Maleisië

Route

Nog thuis in Nederland hadden we onze route al bepaald. Uiteindelijk is dit nog wel 8 keer veranderd: dan lazen we weer een blog of reisgids en wilden we het toch een beetje anders. Maar dit is het geworden (en dat pakte verdomd goed uit 🙂 ):

Kuala Lumpur
Perhentian Islands (Pulau Besar)
Georgetown, Penang
Tana Rata, Cameron Highlands
Kuala Tahan, Taman Negara
Kampung Genting, Tioman

Voordat je die route klakkeloos overneemt; het klimaat in Maleisië is best plaatselijk. Waar het in Kuala Lumpur ongeveer 30 graden was, was het in Cameron Highlands een koele 18 graden. Van november tot maart zijn de eilanden aan de oostkust (dus ook Perhentian Islands en Tioman) ‘gesloten’ in verband met het regenseizoen.
Kortom, check een weerkaart voor de periode waarin je van plan bent te gaan.

Eerste stop: Kuala Lumpur

Met KLM vlieg je in 11 uur rechtstreeks naar KL. Ik hou heel erg van vliegen met KLM: aardige stewards en stewardessen, prima eten, en lekker veel films om te kijken. Ik vermaak me altijd prima tijdens zo’n vlucht!
In KL namen we de KLIA express naar KL Sentral, het grote treinstation van KL. Vanuit daar kun je met bus, metro en trein alle kanten op. Wij pakten een taxi naar Chinatown. Ons hotel, het Swiss In, zat in hartje Chinatown, super leuk! Prima hotel ook trouwens. Mocht je het willen boeken, of gewoon een ander hotel ergens anders in de wereld, gebruik dan deze link, dan krijg je €15 korting! 🙂

In Chinatown kan je heel goedkoop allemaal onnodige troep kopen (ik hou er van) maar je kan er vooral heel lekker eten: allemaal kraampjes langs de weg, met de meest lekkere dingen!

Bij dit foodstalletje zochten we eerst zelf alle stokjes uit die ons lekker leken. Vervolgens werden die voor ons geBBQd, echt heerlijk! Wij aten ons hier een slag in de rondte, dronken er nog wat biertjes bij en alles bij elkaar was het omgerekend nog geen €14. Dikke prima!

Wij bleven 2 nachten in KL. Dat betekende dat we maar 1 volle dag hadden, maar dat was eigenlijk prima. We hebben een paar keer een taxi gepakt – helemaal niet duur, zeker niet als je gebruik maakt van Grab (een soort Uber), maar dit ontdekten wij te laat – maar we hebben ook veel gelopen.

We beklommen de KL Tower en dit was het uitzicht. Leuk uitje voor als je een dag in KL bent.

Het park met de Botanische tuin, de vlindertuin en de dierentuin is ook zeker een bezoekje waard. Wij bezochten het en chillden er heerlijk in het gras in de zon: fijne anti-jetlag bezigheden 😉

Tweede stop: Perhentian Islands

In Nederland hadden we al een vliegticket van KL naar Kuala Terengganu (aan de oostkust van Maleisie) geboekt. Vanuit daar zouden we met de bus naar Kuala Besut gaan, maar omdat het vliegtuig vertraging had besloten we in Terengganu om een taxi te nemen, anders zouden we de jetty in Kuala Besut niet halen.
De jetty van Kuala Besut naar Perhentian Islands vertrekt elk half uur (ongeveer) maar de laatste om 16.30u. En als je die mist moet je een nacht wachten voordat er weer een gaat. Zonde! Je koopt je kaartje voor de jetty gewoon in de haven.

Voor ons verblijf op Perhentian Pulau Besar (‘het grote eiland’) hadden we vanuit Nederland ook al vast een accommodatie geboekt. We hadden namelijk gelezen dat het daar heel snel vol zit en dat je kans loopt om geen slaapplaats te vinden.
Ons strandhuisje van Coral View Island Resort was knus en luxe, heel fijn!

Het strand van de Perhentian Islands is uitermate geschikt om heel fijn te chillen. Je kunt vanaf het strand ook goed snorkelen: vrijwel direct zie je prachtige vissen en zelfs haaien en schildpadden!

eerste wandelingetjes door de jungle op Perhentian Islands

Er is een wandelroute dwars over het eiland, met stukken door de (easy) jungle en stukken over het strand. Totaal doe je er een paar uur over, kun je daarna weer lekker op het strand liggen of bijkomen in een hangmat 😉 #paradijs

kanoen van Perhentian Besar naar Perhentian Kecil

Je kunt op Perhentian Islands allerlei snorkel- en duiktrips boeken. Wij huurden een kano en namen onze snorkels (die we bij het hotel hadden gehuurd) mee. Fijn om even wat actiefs te doen. We peddelden van Besar naar Kecil (kleine eiland), dronken daar een fruitjuice op het hippie-achtige strand en gingen weer terug.

Wij bleven 3 nachten op de Perhentian Islands, dit was helemaal goed.
Let op: veel resort op Perhentian Islands zijn Islamitisch waardoor je er geen alcohol kunt kopen. Maar als je even verder zoekt kom je altijd wel een plekje tegen waar Chinezen de toko runnen en waar biertjes (en cocktails) dus gewoon op de kaart staan.

Door naar: Penang

Op Perhentian Islands boekten we vast ons busticket naar Georgetown, Penang. De bus vertrok vanuit Kuala Besut, waar we dus eerst weer met de jetty naartoe moesten. De bustocht naar Penang duurde mega lang – 7 uur – maar de bus was lekker ruim.
In Georgetown bleven we 2 nachten. We zaten in een appartement buiten het centrum van Georgetown, en dat bleek een goede beslissing te zijn. Wij vonden het toeristische centrum van Georgetown niet heel bijzonder. Wel toeristisch dus.

Vlak bij ons appartement, in een buitenwijk dus, was een straathoek vol met food kraampjes. En nergens een toerist te zien! Behalve wij dus. En het was hier geweldig: top sfeertje en heeeeerlijk eten.

Biertje erbij natuurlijk 🙂

We gingen de Penang Hill op met het treintje (leuk!). Op de hill kun je mooi rondwandelen en genieten van het uitzicht. Wij kozen ervoor om naar beneden te wandelen. Dat was nog best een tocht en ik heb 3 dagen spierpijn gehad 🙂 Dus weet waar je aan begint.

En doorrrr: Cameron Highlands

Vanuit Georgetown gingen we met de bus naar Tana Rata, in de Cameron Highlands. Dit busticket kochten we gewoon op het busstation in Georgetown. De bus deed er ongeveer 6 uur over. Maar normaal is dit korter: er zat een vrouw in onze bus die halverwege onwel werd. Voordat zij door een ambulance was opgehaald was het een uur verder. En toen stonden we ook nog in de file bij Cameron Highlands, want het bleek een nationale feestdag te zijn in Maleisie, dus veel Maleisiërs gingen zelf ook een weekendje weg….

Maar goed, Tana Rata dus. Dat is wel de beste plek om te zitten in Cameron Highlands: vanuit hier kun je veel theeplantages bezoeken (wij gingen langs bij de Boh Tea Plantation, super mooi en lekkere taart 😉 ) en vanuit hier kun je ook veel hikes doen.
Wij verbleven in het Heritage Hotel. Dit hadden we de avond van te voren geboekt en zoveel keuze was er niet meer. Dat kwam wellicht door die nationale feestdag, maar misschien is het ook gewoon altijd druk in Cameron Highlands. Best toeristisch namelijk. Dus TIP als je ruime keuze in hotels wilt: boek op tijd!

Hiken in Cameron Highlands

We vroegen in het stadje wat rond naar mooie routes om te hiken. Toen werden we naar hostel Father’s Guesthouse gestuurd. Dit bleek trouwens een ontzettend knus hostel te zijn, dus als je op zoek bent naar een goedkope slaapplaats en het niet erg vindt om in een slaapzaal te slapen kan ik je dit aanbevelen!
Hier, bij Father’s Guesthouse dus, werkte een hele aardige mevrouw die ons een heleboel informatie gaf. Ze vertelde bijvoorbeeld dat we bepaalde routes niet mochten lopen omdat daar wilde honden waren gezien. Een andere route mochten we ook niet doen van haar, omdat daar een aantal berovingen waren geweest… En weer een andere route konden we ook niet doen, omdat het pad was weggevaagd tijdens een storm.
Je vraagt je nu vast af: ‘was er überhaupt nog iets te wandelen daar?!’
Het antwoord is ja! We liepen een prachtige route (path 10) met hele steile beklimmingen en glibberige afdalingen. Het regende intens hard, maar gelukkig had ik een mooie gele regenjas en een nog mooiere rode zuidwester. We waren in totaal 4 uur onderweg.

Wij bleven 2 nachten Cameron Highlands. Dat was prima. Die volle dag dat we er waren liepen we ’s ochtends die hike en bezochten we ’s middags de theeplantage. ’s Avonds lekker eten en de kroeg in: top dag!

Uitzicht over de Boh theeplantage in Cameron Highlands

Klimmen in de jungle van Cameron Highlands.

Next stop: Taman Negara

Jungle, we komen eraaaaan!!
Vanuit Cameron Highlands gingen we met een minibus (ticket gekocht op busstation) naar Kuala Tembeling. Deze busreis duurde ongeveer 3 uur. In Kuala Tembeling stapten we op de jetty naar Kuala Tahan, die poort van de jungle! De jetty overtocht duurt 3 uur, maar het is fantastisch! Want je vaart over de Tembeling rivier, dwars door de jungle!

In Kuala Tahan zijn vooral wat knusse appartementencomplexjes. Je moet je niet te veel van dit dorp voorstellen. Langs de rivier liggen wat floating restaurants, waar het eten eigenlijk overal matig is. Plus: nergens alcohol. Alleen bij het hostel kun je een biertje drinken.
Wij bleven 2 nachten in een simpel appartement in Kuala Tahan (deze), toen 2 nachten in de jungle (er komt nog een blog aan waar ik hierover veel meer ga vertellen!) en toen weer een nacht in het appartement in Kuala Tahan.

Lekker de jungle in

Als je een jungletrip wilt maken (zonder overnachting in de jungle, of met 1 of meerdere nachten) dan kun je die in Kuala Tahan boeken. Je kunt ook bij het boekingsbureau in Kuala Tembeling – waar je even moet wachten tot je de jetty op mag – trips boeken. Wij hadden de drie-dagen-twee-nachten tocht van te voren in Nederland al geboekt, want dit was zo ongeveer de reden waarvoor we naar Maleisië wilden 😉
Maar in Kuala Tembeling boekten we ook nog een Night Jungle tocht: heel leuk! Maar let op, je gaat op zoek naar insecten… Ik was blij dat ik dat van te voren niet wist, haha #held
Uiteindelijk vielen de tarantula, schorpioen en andere enge spinnen best mee 😉

Tijdens onze jungletocht ‘douchten’ we in een waterval. wat een leven 🙂

Laatste stop: Tioman Island

Vanuit Kuala Tahan, Taman Negara, kun je met de bus naar Tioman. Maar dan moet je 4 keer overstappen en dan eindig je in Mersing waar je sowieso de ferry naar Tioman Island mist, zodat je dus een nacht moet doorbrengen in deze niet-zo-bijzondere stad. Dat wilden we niet. We besloten een ‘private van’ te boeken. Die haalde ons om 6.30u op bij ons appartement in Kuala Tahan en bracht ons rechtstreeks naar de ferry in Mersing. Het was wel iets duurder dan de bus, maar hee, spenden is het nieuwe sparen toch?

Paradijsje hoor

Tioman Island is een fantastisch mooi, tropisch eiland. Afhankelijk van het tij gaat er twee keer per dag een ferry vanuit Mersing naar het eiland. De tocht duurt ongeveer twee uur.
Op Tioman hebben we onze laatste week doorgebracht in Kampung Genting: echt het leukste dorpje op Tioman! Ons huisje aan het strand was echt briljant. We werden elke dag gewekt door apen en in drie stappen stonden we in de zee.
Tioman Island is meer dan geschikt om te duiken en te snorkelen. Maar je kunt er ook mooie hikes maken. Let wel op dat je van te voren even checkt of de route nog ok is, want wij troffen een stuk jungle aan dat door een storm onbegaanbaar was. Hoe het gebeurde weten we niet meer, maar we verdwaalden in de jungle. En ik kon wel huilen 🙁
Over Tioman wil ik ook nog een aparte blog schrijven, daar zal ik ALLES over onze avonturen vertellen.

Het terrasje van ons huisje aan het strand. Ik krijg alweer heimwee als ik er aan terug denk.

Tioman heeft heel veel (bijna verlaten) stranden met een hele fijne zee. Meer paradijs dan dit wordt het niet denk ik.

De heerlijke dagen op Tioman Island waren een perfect einde van een perfecte reis.
Ik beloof dat er snel meer zal bloggen over deze reis, want Maleisië was zo fantastisch en we hebben zo veel meegemaakt, dat ik er uuuren over kan praten!

En, heb je al zin om een reisje naar Maleisië te boeken?

Liefs! Nora

Oja! Volg je me al op Facebook? Ik ben aan het sparen voor 500 volgers, dus leuk als ik je daar zie! En op Instagram post ik dagelijks Instastories en foto’s, dus let’s keep in touch

29 oktober 2018/0 Reacties/door Nora

Europa, Lief dagboek, Milos - Griekenland, Reizen

Waarom een pre-honeymoon fantastisch is! | Milos 2018

Haaa! Nu het leven even een tandje trager gaat (want f*ck wat is het warm) heb ik EINDELIJK de tijd genomen om te schrijven over onze pre-honeymoon naar Milos.
Jur en ik zijn inmiddels getrouwd – jawel, hier spreekt een getrouwde vrouw! – en hier kun je alles lezen over de bruiloft (inclusief foto’s). Maar voordat we trouwden gingen we op huwelijksreis. Een pre-honeymoon dus! Naar Milos. En dat pakte nogal goed uit.

Op je pre-honeymoon mag je er gerust als fashion-victim bijlopen (check hier m’n pyjama-achtige-pakkie met Nike Air max eronder). Want liefde gaat verder dan looks, knoop dat in je oren menschen 😉

Aan vakantie toe

Waarschijnlijk herken je het gevoel van ‘aan vakantie toe zijn’. Dat had ik niet echt. Haha.
Maar ik was er wel aan toe om met Jur even weg van alles te zijn. Hier in Nederland waren we druk met werk en druk met de voorbereidingen voor de bruiloft. Met als gevolg dat we elkaar wel zagen en ook heus wel tijd samen doorbrachten, maar dat het altijd over werk of trouwen ging. Het was dus tijd voor ‘quality time’: niks moeten, goede gesprekken, ultiem relaxen, lekker eten en drinken en LIEFDE!

Voordelen van een pre-honeymoon:

Tijd om te ontspannen, dus je bent relax op je trouwdag!
Tijd voor elkaar: laat die liefde maar SHINEN!
Vakantie is altijd een goed idee.
Een prima manier om een kleurtje te krijgen zodat je zongebruind op je bruiloft verschijnt 🙂

cocktails in favo bar adamas. Cheers op de pre-honeymoon!

Cocktails, lekker kletsen en LIEFDE!

Milos – Griekenland

Ok. We wilden op pre-honeymoon. Maar waarheen?!
We zochten een rustige plek, waar wel wat te zien/ doen is, maar waar je ook prima op het strand kunt liggen en in gezellige dorpjes kunt borrelen en eten en waar je niet struikelt over de toeristen waarvandaan-dan-ook. Dat waren onze vakantie-eisen. Liever ook geen plek waar de prijzen sky high zijn. En oja, niet te ver weg, want we hadden maar een weekje.
Zo kwamen we uit op Milos, een Grieks eiland dat hoort bij de Cycladen. En het was precies wat we zochten!

We vlogen van Schiphol naar Athene. Toen met de metro naar Piraeus (en in de metro kwam Jur erachter dat hij z’n portemonnee kwijt was… oh no. Niet zo’n goed vakantie-begin…). In Piraeus met de ferry door naar Milos. Best een tocht, maar hartstikke ok, want: HEE we gaan op vakantie!
Je zou trouwens ook gewoon op Milos kunnen vliegen: even overstappen op Athene en hopla. Maar de ferry heeft ook z’n charme.

Met de ferry naar Milos!

Ons appartementje lag vlak buiten Adamas, de plek waar de ferry op Milos aankwam. We huurden de eerste avond meteen mountainbikes voor de week, want het leek ons best een goed idee om ‘lekker sportief’ het eiland over te cruisen. Er zijn momenten geweest dat we daar anders over dachten.
Om ons appartement te bereiken moesten we elke keer een ‘muur van Huy’ opfietsen: mega steil! Zeker wat later op de avond was het soms noodzakelijk om af te stappen.

voor de deur van ons appartement Parasporos Village

Ons appartement was simpel. We konden slapen en douchen en er was zelfs een keuken trouwens, maar heel bijzonder was het niet. We zijn er ook niet veel geweest 🙂 Wat wel heel leuk was, waren de katten en de kittens die er woonden. We namen vaak een blikje kattenvoer voor ze mee: dat werd steeds een groot poezenfeest 🙂 Check onze fietsen (met sexy mandje) en de huispoes.

Strand

Milos heeft een heleboel stranden. En om dat het zo’n rustig eiland is, hadden we heel vaak een strand voor onszelf, of met slechts een paar anderen. Zo fijn!!
En dan die zee jongens ♥ Helder, blauw, verfrissend: fantastisch.

Een strand voor ons alleen! Dus toen Jur een tukje deed (want: standaard op het strand) kon ik mooi in m’n bikini de handstand oefenen, schelpen zoeken, een beauty-treatment met zand doen, zonder dat ik me daarvoor hoefde te schamen voor anderen! Want die waren er dus niet. Alleen een slapende Jur en ik. Overigens was Jur op deze foto wel wakker. Je spot ‘m in de verte!

Het strand van Fyropotamos (op de achtergrond) was iets minder rustig. Het was een soort hipster-strand, met grote loungekussens, best harde muziek en allemaal prachtige, afgetrainde mensen. Daar konden wij natuuuurlijk prima tussen liggen HAHAHA maar het was niet de ultieme ontspanning die we zochten. Overigens was de omgeving wel adembenemend. En we hebben gewoon een biertje gedronken tussen alle mooierds hoor 😉

Dit strand bij Pollonia was ook al zo rustig. En er stonden wat bomen her en der, zodat je ook prima de schaduw kon opzoeken. Mennn wat fijn.

Zeker weten zweten

Ik vertelde net al over de MTB’s. Sowieso hebben we onszelf dus elke dag in het zweet gewerkt tijdens alle fietstochtjes met eindeloze hoogtemeters. ‘Even’ naar een ander dorpje was sneller gezegd dan gedaan, maar de tocht was al een uitje op zich.

Een steile helling waar we echt even moesten afstappen 🙂 We waren op weg naar een prachtige plek op het westelijke gedeelte van het eiland: dwars door een onbewoond stuk ‘no-service-area’. Manmanman wat heb ik die MTB vervloekt af en toe 😉 Maar ook heel vaak niet, want het was gewoon tof!

Shirt kon rustig uit, er was toch niemand in de wijde omgeving. Deze foto is dus ook gemaakt met de zelfontspanner.

op tropisch strand aan anderekant eiland

We hebben twee keer een Geo Walk gedaan: mooie (gepeilde!) hikes, dwars door kuddes geiten, over sulfietmijnen, langs catacomben en over tropische strandjes. We vonden zelfs obsidiaan (=bijzonder vulkaanglas. Misschien hebben we wat mee naar huis genomen. Misschien hè.)

Na zweten komt eten (en drinken)

Een schattig Grieks terras, met de lekkerste traditionele Griekse gerechten (halloooo Griekse salade, yummmm souvlaki, yesss kebab, goooo gyros ♥), zie je het voor je? En dat dus elke dag.
En dan daarvoor vaak nog borrelen – lekkere Mojito’s joh!! M’n all-time-favourite cocktail – en après beachen.
Met de man van m’n dromen, dat ook nog!

Milos barst van de fijne restaurantjes, barretjes en strandtenten. En omdat we alleen onze MTB’s hadden, hoefde niemand de BOB te zijn 😉

Heerlijk 😉

Griekse yoghurt met honing en walnoten: sindsdien is dit ook in Nederland ons favoriete ontbijtje♥

Biertje in Pollonia

En kersen boven op de berg!

Boottocht

Met een boot zijn we een hele dag om het eiland gevaren. Dit was vrij relaxt: een hele dag lekker luieren aan boord, stoppen op mooie plekken, zwemmen, snorkelen, van de boot af duiken, heerlijk eten, ALLES!
Mocht je ooit naar Milos gaan: boek een boottocht! Dit is romantisch♥

Jur chillt tijdens de pre-honeymoon op de boot bij Kleftiko

Dit dus♥

Dit was een van de zwemplekjes. Als je goed kijkt zie je me dobberen 😉

Verliefd weer vertrekken

Na een mega fijne week waren Jur en ik uitgerust, ontspannen en in love. Op Milos en op elkaar.
En dat is goed 🙂 Want we moesten nog trouwen weet je nog.
En al op de ferry terug maakten we plannen voor onze volgende reis: de ECHTE honeymoon! Haha.

We lunchten midden in Athene! Van Piraeus (de haven) moesten we namelijk dwars door Athene naar het vliegveld. En we hadden ruim de tijd, dus we zijn maar gewoon even uit de metro gestapt. Het is dat we een enorme koffer hadden, anders had ik gráág de Akropolis beklommen. Maar lunch met een biertje was ook goed.

Souvenirs in alle soorten en maten?

Tot zover onze pre-honeymoon. Best wel tof dat je helemaal tot het einde hebt doorgelezen. In het kader van ‘liefde’ ook heel veel hartjes voor jou♥♥♥
In september gaan we drie weken rondreizen door Maleisië: best wel huwelijksreis-waardig he?
Ik hou je op de hoogte!

Liefs! Nora

Oja! Wil je meer weten over Milos?

Lees hier alles wat je moet weten over Milos. En als het toch niet ‘alles’ wat je wilde weten blijkt te zijn, mail me gerust met al je onbeantwoorde vragen!
En ik heb ook nog, speciaal voor jou, 5 dingen op Milos die je echt niet mag missen op een rijtje gezet.
Milos is een aanrader hoor!

30 juli 2018/0 Reacties/door Nora

Europa, Milos - Griekenland, Reizen

5 dingen die je niet mag missen op Milos (Griekenland)

Al eerder schreef ik ‘Alles wat je moet weten over Milos‘, hier vind je eigenlijk alles wat je moet weten over Milos, haha!
Maar er zijn 5 dingen die je echt (maar dan ook echt) niet mag missen als je op Milos bent.
Hier komen ze, in willekeurige volgorde:

Sarakiniko

Sarakiniko is een mega bijzonder ‘strand’. Kalkstenen rotsen vormen hier een soort maanlandschap. Je voelt je alsof je in een andere wereld terecht bent gekomen. Of een ander tijdperk. Of misschien een andere planeet. Het was anders, je snapt het.

Echt lekker zonnebaden kan je niet bij Sarakiniko, want het zijn vooral rotsen. Maar je kan wel super mooi zwemmen tussen de rotsen EN van de rotsen in het water duiken! Of springen, ik durf niet te duiken van zo hoog. Maar ik durfde tenminste wel te springen, in tegenstelling tot een niet nader te noemen vriend 😉

rotsen bij Sarakiniko

Niet echt lekker liggen bij Sarakiniko, maar wel een adembenemend mooi en vooral bijzonder ‘strand.’

Boottocht naar Kleftiko

Kleftiko is een van de meest gefotografeerde plekken van Griekenland en alleen per boot bereikbaar.
In de haven van Adamas liggen veel boten die boottochten verzorgen om Milos heen. Sommige tochten duren een hele dag, andere een dagdeel. Maar alle boottripjes komen in elk geval langs Kleftiko, en gelukkig maar want dit is prachtig!

Kleftiko zijn prachtige rotsen aan de westkust van Milos. Tussen de rotsen kun je zwemmen en snorkelen. Als je door sommige rotsopeningen zwemt wordt het water zelfs lichtgevend blauw! (blue caves).

Bij Kleftiko verborgen piraten vroeger hun schepen. Ook über-piraat Barbarossa. En als er dan een handelsschip langsvoer, dan kwamen de piraten ineens uit de grotten gevaren en plunderden ze de schepen. Ze gooiden dan ook slangen (adders, hier heten ze Vipera la Betina, heel giftig!) op de boten, als wapen om paniek te zaaien.
Als ‘dank’ voor het gebruik van Kleftiko lieten de piraten Milos en de bevolking van Milos met rust. De bevolking van Milos gaf op hun beurt dan weer veel cadeaus aan de piraten, om ze bevriend te houden.

Hoe vind je een leuke boot voor een trip?

Wij zijn ‘s avonds een paar keer langs de botenrij in Adamas gelopen. Met verschillende schippers spraken we even en keken we op de boot. Wij wilden graag een volledige ronde rond het eiland varen. En vooral Kleftiko stond op het lijstje!
We kozen een boot waar het ook mogelijk was om lekker op het dek te liggen. Want als je een hele dag in de zon op een boot zit, dan wil je niet alleen klem tegen anderen aanzitten aan dek, maar je wilt ook een beetje ontspannen en misschien een dutje doen.Deze boot zou 5 of meer keer stoppen om te zwemmen. Er waren ook snorkels en flippers aan boord. Perfect voor ons! En lekker eten!
Klinkt goed he? De boot heet ‘Odysseus‘ 🙂

Rotsen bij Kleftiko

Kleftiko

Chillen op de boot ‘Odysseus’

Pollonia

Pollonia is een knusse badplaats in het oosten van Milos. Het zandstrand in het dorp is fijn, er staan bomen zodat je er ook voor kunt kiezen om in de schaduw te liggen. Aan het vissershaventje zijn veel gezellige terrassen, traditionele Griekse tavernes en leuke cafeetjes.

Biertje in Pollonia

Plaka

Het pittoreske Plaka is de hoofdstad van Milos. Het ligt op een plateau op een heuvel, minder dan vijf kilometer van Adamas. In Plaka zie je veel witte huisjes met blauwe deuren en vensters: je weet meteen dat je in Griekenland bent!

In Plaka kun je naar het hoogste punt van de stad wandelen (je zou het ook klimmen kunnen noemen). Bovenop die berg staat een kapelletje. De wandeling omhoog is goed te doen! En je komt af en toe een terrasje tegen, dus als je even wilt uitrusten kun je meteen wat drinken bestellen!

Uitzicht vanuit Plaka over de baai in Milos.

Geowalks

Er zijn zeven geowalks die je kunt doen op Milos. Kijk op deze site voor alle info over de route en de bezienswaardigheden onderweg. Wij deden de route door Nychia (geowalk nr. 7): Deze route bracht ons onder andere naar een oud Grieks theater, catacomben en naar de vindplek van de Venus van Milo. En onderweg vonden we prachtige obsidiaan! Dit is een zwarte steen, een soort vulkaanglas, dat wordt gevormd als lava heel snel afkoelt. Obsidiaan kan je niet op heel veel plekken vinden in de wereld, maar deze route ligt er vol mee!

We deden ook geowalk nr. 3: langs de sulfur mines. Deze route begint in de buurt van het vliegveld. We liepen langs prachtige rotsen, bomen, weides vol met geiten en uiteindelijk kwamen we bij rokende zwavelmijnen. Daar stinkt het enigszins naar rotte eieren, maar dat vergeet je snel als je om je heen kijkt: zo mooi!

Je kunt de catacomben bezoeken met een gids. De rondleiding duurt 15 minuten en kost €5 p.p.

Tot zover mij Milos must-sees! Ga er heen mensen, komt dat zien!
Heb jij nog tips of aanraders die hier écht bij horen? Laat het me weten!

Liefs! Nora

Lees ook: Alles wat je moet weten over Milos (Griekenland).

28 juni 2018/1 Reactie/door Nora

Europa, Milos - Griekenland, Reizen

Alles wat je moet weten over Milos (Griekenland)

Een rustig eiland, waar wel wat te zien/ doen is, maar waar je ook hele dagen op het strand kunt liggen en in gezellige dorpjes kunt borrelen en eten en waar je niet struikelt over de toeristen waarvandaan-dan-ook. Dat waren onze vakantie-eisen. Liever ook niet een plek waar de prijzen sky high zijn. En oja, niet te ver weg, want we hadden maar een weekje.
Zo kwamen we uit op Milos. En het voldeed helemaal aan onze wensen!

Algemeen

Milos (soms Melos genoemd) is een Grieks eiland dat hoort bij de Cycladen, in het zuidwesten van de Egeïsche Zee. Het is niet zo groot (151 km2) maar heeft een kustlijn van 120 km. Het is een vulkanisch eiland en dat zie je terug in de indrukwekkende rotsen en grotten!
Het westen van het eiland is een ‘no service area’, daar is haast niks: geen stadjes en weinig wegen – de wegen die er zijn zijn slecht. Plus: je moet er goed uitkijken voor vipers, of zoals de Grieken ze noemen: Vipera Lebetina (giftige adders).

Toen wij er (in juni) waren, was het helemaal niet druk op het Griekse eiland. We hebben zelfs geen Nederlander gezien! Wel waren er wat Duitsers, Russen, Griekse toeristen en Amerikanen. Maar het is vaak voorgekomen dat we op een strand aankwamen en dat we de enigen waren! Het massa-toerisme is op Milos nog helemaal niet doorgedrongen, en dat is fijn.

Hoe kom je er?

Milos heeft een vliegveldje. Vanuit Nederland kun je niet rechtstreeks op Milos vliegen, maar je kunt wel in Athene overstappen op een vlucht naar Milos.
Behalve met het vliegtuig kun je ook met de boot naar Milos, dat hebben wij gedaan. We vlogen naar Athene, daar pakten we de metro (of was het een sneltrein?) naar Piraeus, dat is een havenplaats op ongeveer 6 km van Athene. Er zijn verschillende ferry-maatschappijen die boottickets verkopen naar eilanden rondom Athene. Wij hadden onze tickets al in Nederland gekocht, maar volgens mij kun je ze ook ter plekke regelen, er zijn namelijk overal van die ticket-kantoortjes. Dan moet je natuurlijk wel net het geluk hebben dat er plek is op de ferry die je wil.

Met de ferry naar Milos!

De ferry van Piraeus naar Milos doet er ongeveer 3,5 uur over en stopt onderweg op Serifos en Sifnos (twee andere Cycladische eilanden). Je hebt vaste zitplaatsen en je mag onderweg niet naar buiten. Je kunt op de boot wel drankjes en snacks kopen.
Ik heb op de boot niemand gezien die zeeziek was, maar we werden van te voren wel gewaarschuwd dat dit nogal snel kan gebeuren op zo’n ferry. Ik vond het eigenlijk heel chill om 3,5u lang ‘verplicht’ te chillen: beetje kletsen, boekje lezen, muziek luisteren en naar buiten kijken: heerlijk!

De ferry stopt in de haven van Adamas. En in die plaats zat ook ons appartement voor die week. Vijf minuten in de taxi en we waren er!

Vervoer op het eiland

Er zijn veel plekken waar je auto’s, scooters en fietsen kunt huren. Vrijwel iedereen verplaatst zich op Milos met een auto (Fiat Panda’s all over) of een scooter. Ook zie je af en toe een quad langskomen.

Omdat wij van fietsen houden, besloten we mountainbikes te huren. Wel MTB’s met een bergverzet, want dat heb je op Milos wel nodig. We hebben behoorlijke fietstochten gemaakt en oneindig veel hoogtemeters, tenminste zo voelde het. De hele week zijn we maar twee andere fietsers tegengekomen. En na een paar dagen werden we ook herkend als ’the crazy cycling Dutch couple’, haha!
Fietsen op Milos is best zwaar. Als wij wilden eten in Pollonia (wij zaten in Adamas) dan was dat 9 km fietsen. Maar met steile stukken er tussen. Dus dat duurde iets minder dan een uur om er te komen. En dan waren we bezweet 😉
Wil je het jezelf makkelijk maken? Huur een auto! Dan ben je overal zo, want de wegen (op het oostelijke deel van het eiland) zijn goed. Heb je zin om (net als wij) een beetje sportief te doen? Dan kun je MTB’s huren. Lekker die billen trainen!

Een steile helling waar we echt even moesten afstappen 🙂

Waar te slapen?

Via booking.com boekten we een studio bij Parasporus Village, vlakbij Adamas. De studio was vrij simpel, er was wel airco en wifi. Omdat we toch voornamelijk buiten en op pad waren, en we het appartement alleen gebruikten om te douchen en te slapen, was dit prima. Hoewel de badkamer en dan met name de douche wel piepklein was. Maar och, de prijs was er ook naar.
In de tuin van Parasporus Village liepen veel katten en kittens die bij het complex hoorden. Ik vond ze schattig.

In Adamas zitten ook vele hotels en appartementen, die je via booking.co of airbnb kunt boeken. Maar als wij nog een keer naar Milos zouden gaan, dan zouden we een appartement of hotel boeken in Pollonia. Deze stad is namelijk heel gezellig, heeft een fijn strand en vele knusse restaurants en terrasjes.

Waar te eten en drinken?

In Pollonia

Zoals gezegd: Pollonia (een stad in het oosten van Milos) heeft veel gezellige restaurants met mooie terrassen. Er is veel keuze: van de traditioneel Griekse keuken tot sushi en barbecue, waar je maar zin in hebt! En veel terrassen hebben een prachtig uitzicht op zee.

Bij Gyalos kun je heerlijk lunchen: de echte Griekse keuken. Tip: de aubergine salade is goed, want het gehalte knoflook is matig voor Griekse begrippen maar volledig acceptabel voor Nederlandse begrippen!

Bij Hanabi Seaside Sushi kun je – je raadt het al – sushi eten. Het is zelfs van 16.00u tot 19.00u happy hour: alle cocktails €6,-. En dat is een hele goede deal, want ze maken hier de beste en meest luxe cocktails die je maar kunt bedenken. Plus: je krijgt heerlijke schaaltjes chips en nootjes erbij. Nice!

Cocktails in Pollonia

In Adamas

In Adamas heb je aan de boulevard veel (drukke) restaurants zitten. Het is niet altijd goed eten, maar over het algemeen zit je er best prima. Ook voor ontbijt/ lunch trouwens.

Wij gingen graag aan het einde van de middag een cocktail drinken bij een cocktailbar NAAST Aragosta Cocktailbar. Een fijne plek met uitzicht over de haven. Bij Aragosta zijn we ook geweest, maar daar kwamen mensen vooral om ‘gezien’ te worden en heerste geen relaxte sfeer vonden we.

AlevroMilos

Dit restaurant zat vlak naast ons appartement, net buiten Adamas dus. Hier hebben we een aantal keer gegeten: echt lekker! En ontzettend aardige obers. We kregen zelfs hapjes mee voor de volgende ochtend (deze hadden ze over van een doopfeest). De ober (en eigenaar) was heel behulpzaam en gaf ons tips voor de volgende dag. Mijn tip: De Griekse salade is hier heerlijk: ik koos voor die met originele Milonese kaas i.p.v. feta: heerlijk!

Medusa

Medusa is een fijn restaurant bij Mandrakia beach, met prachtig uitzicht over de zee.

Eten bij Medusa in Mandrakia

Wat te doen op Milos?

Lees ook: 5 dingen die je niet mag missen op Milos!

Strand

Natuurlijk kun je heerlijk relaxen op een van de vele (rustige maar voor paradijselijke) stranden. Met af en toe een verfrissende duik in zee: intens genieten! Er zijn ongeveer 100 stranden op Milos, dus zoek maar uit!

Wandelen

Er zijn zeven geowalks die je kunt doen op Milos. Kijk op deze site voor alle info over de route en de bezienswaardigheden onderweg. Wij deden de route (geowalk nr. 7) door Nychia (waar we prachtige obsidiaan vonden onderweg!! Een soort lava-glas, zeer bijzonder) en de route (geowalk nr. 3) langs de sulfur mines. Allebei echte aanraders!

Boottocht om het eiland

Dit is een absolute aanrader! Langs de haven van Adamas liggen elke avond vele boten die tripjes om het eiland verkopen. Je kunt op elke boot even aan boord kijken als je wilt. Ik raad ook aan om prijzen (en routes!) te vergelijken. Wij kozen voor een dagtocht op een boot genaamd ‘Odysseus’ (dit kostte €70 pp, inclusief ontbijt, drankjes en een uitgebreide vers gekookte lunch). De tocht ging helemaal om het eiland, langs het prachtige Kleftiko (supermooi en alleen per boot te bereiken) en Klima. Op vijf verschillende plekken werd het anker uitgegooid om te zwemmen en te snorkelen in het helderblauwe water.
Wij hebben zo’n heerlijke dag op de boot gehad, dit kan ik echt aan iedereen aanbevelen. En oja, vergeet je niet in te smeren…

Plaka

In Plaka, de hoofdstad van Milos, kun je naar het hoogste punt van de stad wandelen. Of noem het klimmen. Het was met een beetje inspanning goed te doen. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht! En op de route kom je af en toe een gezellig terrasje tegen.

Bezoek stadjes

Plaka, Adamas, Pollonia: dit zijn stadjes waar je prima kunt struinen, koffie drinken, eten, borrelen, zwemmen etc. Met de auto ben je er zo!

Tot zover deze reistips voor Milos! Wij hebben echt ontzettend genoten van onze week op Milos. Wat een fijne plek. Ga er heen mensen! Maar niet allemaal tegelijk, dan blijft het tenminste zo’n knus en rustig eiland als het nu is.

Heb jij nog tips of aanraders die hier écht bij horen? Laat het me weten!

Liefs! Nora

26 juni 2018/9 Reacties/door Nora

Europa, Hardlopen, Reizen

Een weekend op Texel (incl. Texel Trail 2018 + video!)

Jaaaa hoi!!
Zoals ik al eerder schreef was ik afgelopen weekend samen met Jur op Texel. We deden namelijk zaterdag mee aan de Texel Trail en dat was meteen een mooie gelegenheid om er een weekendje Texel van te maken! Want: Texel is tof!!

We sliepen twee nachten in een fantastisch huisje van Texelvakantie Verhuur (en hoe dat zo is gekomen is een ontzettend leuk verhaal al zeg ik het zelf 🙂 maar daar zo meer over), we renden een trail (met kater…) en we deden een rondje sightseeing.
Ik ga je er alles over vertellen en laten zien, want ik maakte ook een video van ons weekend! Klaar voor? Let’s go!

Ons appartement in De Koog

Vorig jaar waren Jur en ik ook op Texel voor de Texel Trail (hier lees + zie je daar alles over). Toen we na het hardlopen van De Koog naar Den Burg wilden, besloten we te liften. We werden opgepikt door de ontzettend leuke Erwin en Karin Zoer. Zij moesten helemaal niet naar Den Burg, maar ze wilden ons wel een lift geven, hoe tof!
In de auto raakten we aan de praat. Erwin en Karin bleken een heleboel vakantiehuisjes te hebben op Texel. Al gauw ontstond het idee dat Jur en ik dit jaar tijdens de Texel Trail in een van hun huisjes mochten verblijven en dat ik daar dan over zou bloggen.
I loooove ruilhandel♥ Dus zo geschiedde!

We kwamen vrijdagavond aan in het heerlijke appartement ‘Zon’ in De Koog. Er stonden twee heerlijke Texelse biertjes klaar en een vaas verse tulpen: wat een warm welkom!
In m’n video geef ik een rondleiding door het huisje (en check vooral het fan-tas-ti-sche extraatje in de slaapkamer 😉 )

Het appartement lag 1 minuut lopen van de-straat-met-alle-gezelligheid-van-De-Koog, en dat was TOP! Want zo konden we vrijdagavond mooi nog even naar de kroeg lopen voor een drankje (of 10…..)

Drankje in De Koog

De woonkamer van ons appartement in De Koog

De knusse woonkamer van het appartement. Plus Jur.

Texel Trail 2018

Ergens vorig jaar hadden Jur en ik ons ingeschreven voor de Texel Trail. Het zou dit jaar mijn vijfde Texel Trail worden, dus ik had me vol enthousiasme aangemeld voor de 26 km (net als voorgaande jaren). Maar toen ik me inschreef wist ik niet dat m’n hiel-blessure zo lang zou duren… Ik heb dus niet zoveel kunnen trainen als ik zou willen, plus: hielpijn. Oplossing: een kortere afstand. Gelukkig konden we de 15,4km trail doen.

Omdat we vrijdagavond in De Koog iets teveel drankjes hadden gedronken, werd ik zaterdag wakker met een kleine kater (lees: bonkende koppijn, een droge mond waar je ‘U’ tegen zegt en een onlesbare dorst. Je kent het?)
Niet echt de perfecte omstandigheden om een trail te lopen. Maar ja, dat had ik allemaal aan mezelf te danken, dus NO EXCUSES en gewoon rennen.
Gelukkig was het heerlijk weer! De zon scheen volop, nauwelijks wind en een prima temperatuurtje♥

Het rennen ging best ok (naar omstandigheden), maar wat was ik blij toen ik de finish weer zag!
De Texel Trail gaat dwars door De Slufter (= een natuurgebied), inclusief modderpoeltjes en glibberige klei-paden. Ook gaan er een paar stukken van de trail over het strand. Dat betekent dus dat je eerst het duin over moet (zwaar!!!) en dan stukken door het mulle zand moet rennen (hallo hartslag van 170 bpm).
Echt wel pittig dus, maar oh zo mooi! Want onderweg liepen we dicht langs een kudde oerrunderen, zagen we hele leuke vogeltjes met zo’n spits snaveltje (sorry, ben geen vogelkenner) en genoten we van de mooie omgeving.
Dus kater of niet: het was TOF!

Weekend Texel

Het rennen duurde maar anderhalf uur (1.27 om precies te zijn) dus we hadden de rest van het weekend om van Texel te genieten. Zaterdagavond borrelden we in Den Burg en aten we bij Paal 9 (met een prachtige zonsondergang!).

Zondag was het tijd voor een familiebezoekje: Jur heeft wat familie wonen op Texel (hoi tante Riet!), dus daar dronken we een kopje koffie.
Andere familie van Jur heeft een snackbar in Oudeschild, waar we natuuuuurlijk ook even langs gingen 🙂

Raspatat is lekker. Kibbeling is lekker. Maar de remouladesaus (persoonlijk gemaakt door tante Riet) is het ALLERlekkerst. Zo lekker zelfs, dat we een bakje mee hebben gekregen voor thuis.

Zondag maakten we nog een mooie strandwandeling bij de vuurtoren op Texel en nog een wandeling door De Slufter. Best lekker om even de benen los te lopen na de trail van zaterdag.
En die zon, jongens! Dat maakte alles nog een stukje heerlijker♥

Dubbel wow.

Een vuurtoren-selfie is onmisbaar tijdens sightseeing Texel.

Kijk nou hoe feeëriek!

Dus even samengevat:

Texel is een perfect eiland voor een weekendje weg. Zodra je op de boot zit krijg je spontaan een vakantiegevoel!
Hardlopen met een kater is NIET voor herhaling vatbaar.
Texel Trail is echt een mooi loopje, zelfs met kater!
M’n hiel speelde wel op, maar het onverharde parcours van de trail was fijner voor de pijn dan rennen op asfalt.
Remouladesaus van tante Riet zou in alle winkels in Nederland te koop moeten zijn.
Ons vakantiehuis van Erwin en Karin was geweldig! Hopelijk mogen we nog een keer langskomen 🙂
Texel, we’ll be back!

Ben jij wel eens op Texel geweest? Wat heb je allemaal gedaan en gezien toen? Laat je reactie achter, vind ik leuk!!

Liefs! Nora

22 februari 2018/0 Reacties/door Nora

Reizen

5 tips voor je after-zomer dip

Een after-zomer dip

Is het vandaag de laatste zomerdag, of telt zo’n laatste septemberdag niet meer als zomer?
Het voelt in elk geval (voor mij) alsof de zomer nu echt voorbij is. Iedereen is ook weer lang en breed aan het werk. Vooral de zomervakantie lijkt alweer een eeuw geleden hè?

Nu het zo koud en regenachtig is buiten, heb ik zo af en toe last van zomer-heimwee. En soms ook: vakantie-heimwee…
Ik heb een after-zomer dip!!!
Ken je dit gevoel? Krijg je ook kriebels in je buik als je terugdenkt aan die luie dagen op het strand, uitgebreid lunchen op een zonnig terrasje en die heerlijke warme zomeravonden met Gin-Tonics en goede gesprekken?

Ik ga je vandaag helpen. Met vijf tips om door je after-zomer dip heen te komen. Het wordt niet makkelijk, maar we gaan er voor. Rehab starts now!

Ontkennen (tip 1)

Hoezo einde zomer?! Ik zie af en toe nog een zonnestraal!
Ik smeer elke ochtend stug zonnebrandcrème op m’n gezicht (alleen die geur al brengt me in zomerse sferen) en ik breng m’n zomerkleren ook nog niet naar zolder. Want misschien komt er nóg wel een zomers dagje aan toch?

op het strand in Muiderberg in m'n huispak

naar het strand in je huispak, ik kan het iedereen aanbevelen.

Herbeleven = verwerken (tip 2)

Belangrijk onderdeel van dit 5-delige programma van after-zomer-recovery is herbeleven. We moeten herbeleven opdat we niet vergeten.
Herbeleven dus. En hoe kan dat beter dan met een fotoboek vol met fantastische vakantiefoto’s?
Ik maak altijd superveel foto’s (niet alleen op vakantie, gewoon altijd). En toen kreeg ik ineens een leuk mailtje van Fotofabriek.nl, of ik een fotoboek wilde maken: ja natuuuuurlijk! #vindikleuk

Op de site van Fotofabriek zette ik mijn fotoboek in elkaar: zelfs een grafische-dork als ik kon dit. Ik klikte op ‘versturen’ en binnen een week had ik mijn fotoboek in huis! Toen het fotoboek werd gemaakt kreeg ik zelfs nog een filmpje toe gemaild van het afdrukken van mijn boek: ik zag mijn cover voorbijkomen!

Nu blader ik geregeld door dit heerlijke vakantie-fotoboek. En dan denk ik weemoedig terug aan die fantastische, zonnige tijden *snik*. Herbeleven is verwerken.

after-zomer dip fotoboek Vietnam op het strand

Ooohhhhh dat heerlijk strand in Vietnam….

after-zomer dip vakantie fotoboek omslaan

En dan die stoere hike door Bach-Ma #goud

Next level herbeleven (tip 3)

Sharing is caring toch? Laat je vakantiefoto’s aan iedereen die het maar wil (of niet wil) zien, zo kan je lekker praten over je vakantie en krijg je weer een beetje dat zomergevoel!

Heb je het idee dat mensen niet echt zitten te springen om je hele vakantie-fotoboek te bekijken? (Huh?? Raarrrr.) Dan kan je ook af en toe een foto tevoorschijn toveren op je mobiel en deze vol trots voor iemands neus houden (‘Kijk, hier zit ik heel relax op de top van een berg van het uitzicht te genieten in Vietnam. MOOI HE?’ → Hopla! Dit kan je rustig elke dag herhalen, totdat je echt geen vrienden meer over hebt 😉 )

Dit dus.

Haal de smaak van je vakantie naar Nederland (tip 4)

In Vietnam heb ik zo intens lekker gegeten: springrolls, heerlijke salades, verse vis en delicious vers fruit.
Eenmaal terug in Nederland heb ik al een paar keer ‘iets Vietnamees’ gekokkereld. Lekker ja! Okee, niet zo lekker als in Vietnam, maar prima om weer even terug te dromen naar die fijne vakantie tijd!
Dus gooi die Italiaanse pizza de oven in, besmeer je stokbroodje met Franse kaas en haal nog een lekker ijsje bij de plaatselijke ijsboer: HET HELPT!

Op een fijn terrasje in Hoi An (Vietnam) at ik deze pareltjes *smiley met hartjesogen*

Volgend jaar weer (tip 5)

De beste tip om van je after-zomer dip af te komen is denk ik: vooruit kijken. Hup, bedenk maar vast waar de volgende vakantie heen gaat! En beter nog: boeken die hap!! Het liefst naar een of ander tropisch oord, want dan heb je wel meteen het ultieme zomergevoel te pakken.
Heb je meteen iets om naar uit te kijken.

Top tips he? #grijns

Hoe hou jij dat zomergevoel een beetje vast?

Liefs! Nora

♦ Deze blogpost heb ik in samenwerking met Fotofabriek.nl geschreven. ♦

after-zomer dip vakantie fotoboek omslag

Dit prachtige fotoboek kreeg ik van Fotofabriek!

28 september 2017/2 Reacties/door Nora

Azië, Op pad, Reizen

Dragon’s Back en meer toffe trails in Hongkong

Meer dan alleen een drukke stad

Ik kan het je niet kwalijk nemen als je denkt dat Hongkong alleen maar een hele drukke, chaotische stad is.
Dat dacht ik namelijk eerst ook.
Maar! 73% van Hongkong (dus alle eilanden bij elkaar) bestaat uit bossen, bergen, stranden en natuurparken. Genoeg plekken dus om er op uit te trekken voor een gave hike of een mooie stranddag♥
Ik durf zelfs te zeggen dat als je in Hongkong bent geweest en je hebt géén hike gedaan, dan heb je echt wat gemist! (ik voel me nu al de ultieme HK kenner, merk je het? 😉 )

Dragon’s Back trail

Volgens mijn Hongkong-bronnen is de Dragon’s Back trail een van de meest populaire trails in Hong Kong.
Het is een redelijk korte hike: er staat 1 tot 2 uur voor. Ik heb er ruim een uur over gedaan, maar ik had een lekker tempootje 🙂 Uiteraard heb ik bovenop (bij de verschillende uitkijk-punten) rustig m’n tijd genomen om intens te genieten van het prachtige uitzicht over het zuidelijke deel van Hongkong Island.

Het hoogste punt van de trail is ‘slechts’ 284 meter, dat maakt ook dat de Dragon’s Back trail niet ontzettend zwaar is.
En wat ik ook een ontzettend voordeel vond: je hoeft alleen maar de MTR naar Shau Kei Wan te nemen (en eventueel nog een klein stukje met de bus) en je kunt beginnen!

Het eerste stuk van de trail gaat door het bos: tof!

Deze bordjes kom je onderweg tegen: handig als je zoals ik alleen bent en nogal een slecht richtingsgevoel hebt.

Zelfs bovenop staat een bordje!

Onderweg kwam ik watervalletjes tegen.

steile klim omhoog!

En dan het uitzicht♥

Dat is waar je het allemaal voor doet: het uitzicht vanaf het hoogste punt!
De dag waarop ik de Dragon’s Back liep, was het bloedheet en was de lucht mooi blauw (met af en toe een wolkje). Ik had het dus enorm getroffen, want ik kon super ver kijken! Op een bewolkte dag zie je ongetwijfeld minder, maar ik kan me niet voorstellen dat het dan ook meteen minder gaaf is.

Wow!

Nog meer wow!!

Uitzicht op Shek O Beach: dubbel wow!

Klaar? Hup de zee in!

Ik liep de trail richting het zuiden: ik eindigde vlakbij het strand.
Van vriendin U. had ik gehoord dat Big Wave Bay een leuk surfers-strand is, waar ik prima even kon chillen. Aan het einde van de trail moet je dan nog een paar kilometer langs een weg lopen naar Big Wave Bay (er is ook een strandje iets dichter bij: Shek O Beach, maar daar wilde ik dus niet heen). Omdat er langs de weg niet echt een stoep was om op te lopen, hield ik een minibusje aan (die rijden af-en-aan) en zo was ik binnen een paar minuutjes op een heel knus strandje!!

Van de hike had ik het nogal warm gekregen (lees: zweet all over) dus ik ben meteen maar even de zee in gedoken: zo heerlijk!!
Er lagen inderdaad surfers in de zee en ook op het strand was het gezellig. Bij het enige strandtentje dat er was bestelde ik een biertje (en, okee, daarna nog een) en genoot ik even van ‘mijn’ moment♥

Dit biertje op Big Wave Bay beach was meer dan fijn!!

Daarna stapte ik in een minibus en was ik zo weer bij de MTR!

Twins Peak Trail

Deze trail was wat heftiger dan de Dragon’s Back. Want: meer dan 1000 treden. In de vochtige hitte.
De trail gaat eerst over Violet Hill (een heel stuk klimmen, en nee, dit zijn nog niet de 1000 treden). Vanaf de top is er natuuuurlijk weer een prachtig uitzicht♥ en na Violet Hill beginnen de Twins pas: dus nog 2 (twee!) toppen om te beklimmen…

Toen ik afdaalde van Violet Hill naar Repulse Bay, wist ik wel dat ik er nog lang niet was. Er is daar een ‘escape-route’, voor degene die echt geen puf meer heeft om verder te gaan. Maar dat was me m’n eer te na! Voor me zag ik het begin van de 1000 (meer!) treden, dus ik begon vol goede moed.
Mennnn heavy shit hoor, als het 35 graden is… Ik had wat last van m’n hielspoor, maar het hielp om in beweging te blijven. Mijn tactiek: in een rustig maar constant tempo de eindeloze trap op.
De eerste top van de Twins is het heftigst, van de tweede zegt men dat deze een kwart zo erg is… Nou, ik vond ze allebei pittig en deed ongeveer anderhalf uur over de trail. Toen was ik drijfnat van het zweet, maar wel supervoldaan en gelukkig: in je eentje een trail lopen geeft bijna (bijna hè) een runners high!
Deze hele tocht kwam ik NIEMAND tegen. En omdat het een beetje bewolkt was (en het pad deels door de wolken liep) was een magische tocht!! Ik weet niet of dit is wat ze met ZEN bedoelen, maar ik voelde me ZEN 🙂

Over Violet Hill…

een trap met meer dan 1000 treden

Dit soort spooky paadjes bij Twins Peak, en dan helemaal in m’n eentje….

Bewolkt uitzicht op Stanley Beach

Een beetje bewolkt, maar WOW!

En weer afkoelen in zee!

De Twins Peak trail komt uit bij Stanley beach: perfect voor een frisse duik. En dat was precies wat ik nodig had.
Aangezien ik toch al doorweekt was, heb ik niet eens m’n kleren uitgetrokken voordat ik in het water sprong 🙂
Bij Stanley beach is ook een knus marktje: Stanley Market. Nu ik er toch was heb ik daar ook meteen even rondgestruind.

Stanley Beach

Naast het strand was een gezellig marktje. Ik was net een beetje opgedroogd van m’n trail-zweet-sessie en m’n duik, toen het heel hard begon te regenen… Ach.

Lamma Island

Toen ik vorig jaar in Hongkong was, liep ik de wandeling op Lamma Island: deze gaat van de ene kant van het eiland naar de andere. Dit is een vlakke tocht, over vooral geasfalteerde paadjes. Er is maar 1 weg, dus je kunt niet verdwalen (ideaal voor verdwaal-nerds zoals ik).
Hier kun je zien + lezen hoe deze wandeling was!

Nog veeeeel meer trails

Ik heb ergens (in de bus) gehoord dat er in Hongkong meer dan 300km aan trail-paden zijn. Dus ik heb nog wel wat te doen. Goede reden om terug te gaan!!

Ik denk dat ik in HK een nieuwe hobby heb ontwikkeld: trails lopen! Wandelen dus (aangezien ik niet kan rennen 🙁 ).
Ik werd er heerlijk rustig van en het was nog mooi ook.

Eigenlijk wil ik veel vaker dit soort trails doen, kan dat ook dichter bij huis? Weet jij mooie plekken om dit te doen? Ik hoor ze graag!

Liefs! Nora

22 augustus 2017/0 Reacties/door Nora