marathon rotterdam 2017

Berichten

Marathon Rotterdam 2017 | RACEDAY in foto’s

Met een beetje spierpijn (bovenbenen) stijfheid (overal) en pijn (hiel) zit ik hier achter m’n laptop toch best trots te wezen: Ik heb de Marathon Rotterdam 2017 uitgelopen!! Joehoeeeee!!

Klaar voor de start?

Om zes uur de wekker. Nooit leuk. En nu had ik ook nog marathon-zenuwen.
Eigenlijk kreeg ik geen hap door m’n keel, maar ik heb toch een enorme bak havermout weggewerkt… #hoedan?
Om 7.00u stond Marcel bij ons voor de deur: hij reed met ons mee naar Rotterdam. We hadden namelijk besloten om een keertje niet met de trein te gaan. En dit bleek een ontzettend goede keuze! (er was vertraging en ellende en stress. Dat is NIET wat je wil voor een marathon… Alles moet soepel gaan.)
We reden op ons gemakje naar de Kralingse Zoom. Daar parkeerden we (gratis!) en moesten toen nog 8 minuten met de metro naar de Marathon Expo! Vet snel dus!!

Zo rustig was het nog bij de expo 🙂

Geen rijen of wat dan ook, dus om 8.15u had ik mijn startnummer!!

of ik even niet zo wilde bewegen…

We dronken nog een lekker kopje koffie bij de expo (Jur, Marcel en ik dus) en liepen daarna rustig naar de startvakken.
Echt zo fijn om niet te hoeven haasten en geen stress te hebben.
Ik startte in ‘Wave 2’. Prima.

Het was 9.20u toen ik het startvak in ging: de start was om 10.00u. ZO VEEL TIJD!! Heerlijk.
Ik besloot rustig nog even naar de Dixie te gaan (zenuwen-plasje nummer 3, want bij de expo was ik ook al 2 keer geweest…).
Verder kletste ik wat met ‘Michael’ (zag ik op z’n startnummer) en ‘Maaike’ (startnummer met naam = lekker persoonlijk 🙂 ).

De security-man die het hek moest bewaken, nam zijn baan uiterst serieus en was hard bezig onze veiligheid te bewaken. Hij kwam in totale paniek langsrennen (door het startvak dus) en duwde iedereen opzij. Inclusief oergeluiden. Er was even een moment dat iedereen om me heen z’n adem in hield, want: what’s going on?!
Wat bleek? Een brutale schavuit wilde zomaar over het hek klimmen!! Ooohhhh, dat mag niet!! Kleine vlegel. Gelukkig was daar de security-meneer, die ons allen voor dit onrecht behoedde. Hij greep de deugniet bij z’n kraag, en bracht hem netjes weer buiten het startvak. Leuk geprobeerd, kwajongen!

Na dit spannende akkefietje duurde het voor mijn gevoel nog uuuuuuren voordat Lee Towers eindelijk begon te zingen. En nadat Lee ons op het hart gedrukt had dat we echt nooit alleen hoeven te lopen, kwam daar dan eindelijk het kanonschot!! GAAN!!

Heel dat pestpleuris end lopen

(Dit ↑ verwijst naar de film ‘De Marathon’. Ik zag onderweg mega veel mensen met zo’n paars-geel hardloopshirt met ‘Houssein-nog-wat’ er op. Waren dat mensen die bij de film hoorden? Of kon je die shirts ergens kopen en zijn ze ineens helemaal hip?).

Tijd om te rennen.
De eerste 15km gingen eigenlijk best fijn. Ik had het echte marathon-gevoel te pakken. Heel fijn!
Jur en de rest van het juich-team gingen met de metro naar allemaal plekken langs het parcours, dus die heb ik vaak gezien onderweg!

Deze juich-borden hadden Jur en Marcel gemaakt .
Ik kon van ver al steeds mijn naam boven ‘de massa’ zien uitsteken: handig!! En leuk 🙂 (foto is op z’n kop, vandaar het gekke perspectief…)

Jur en Marcel op de Erasmusbrug. Jammergenoeg staan Caroline, Teuni, Harry, Iris en Afke (+vriendin) niet op de foto… Maar die waren ook bij de supporters-crew!! En onderweg kwam ik ook nog allemaal Instagram vrienden tegen, vet leuk!

Bij het 15km punt zag ik Jur en kreeg ik opeens huil-drang… Ik voelde steeds m’n hiel al (m’n blessure), maar tot nu toe lukte het me om er niet aan te denken. En op zo’n moment is een vertrouwd gezicht precies genoeg om even te breken.
Maar natuurlijk ging ik niet huilen, ik rende door! Ik doe een marathon ja?!

Bloody hot

Het was wel heftig warm. Het zweet gutste uit alle poriën van mijn lijf…
Om de 5 km stonden drinkposten, gelukkig. Maar ik merkte dat ik eigenlijk niet tegen de dorst op kon drinken. Vlak na elke drinkpost had ik meteen weer dorst! En ik wilde niet meer dan 2-3 bekertjes drinken, want ik was bang dat ik dan maagpijn zou krijgen… #dilemma
Ik hou meer van rennen in de hitte dan van rennen in de kou, maar aan deze hitte was ik nog helemaal niet gewend (was eerste keer dit jaar dat ik weer in een hemdje rende!!). Ik had het al zwaar en de warmte maakte het nog zwaarder…

Een marathon is geen wandelvakantie!

Op het halve marathon punt keek ik op m’n horloge: 1.52-nog-wat. Okee. Gaat aardig. Als ik dit vol weet te houden: fantastisch. Als de pijn maar niet erger wordt…
Maar dat werd het wel.
Toen ik bij ongeveer 30km het Kralingse Bos in liep, zat ik er zo doorheen dat er wat tranen over m’n wangen liepen.
Ik besloot om even te wandelen, om m’n hiel wat rust te geven. En om gewoon even bij te komen.
Wandelen was fijn, maar voelde vreselijk! Ik kom hier niet om te wandelen!!
Dus ik ging weer rennen.

Precies dit herhaalde zich ongeveer 10 keer.

Op 35 km stonden grote schermen van Nationale Nederlanden. Daar werden filmpjes op afgespeeld die door supporters waren opgenomen. En op het laatste scherm: m’n zusje levensgroot, juichend en ‘Hup NOOOOORRR’ roepend. Fantastisch♥
Dus ik moest weer huilen. Ik moest zelfs even gaan wandelen om m’n ‘dikke keel’ weg te slikken.

En toen was daar: Jur. Bij kilometer 37 kwam hij opeens uit het publiek tevoorschijn! Hij bood aan om even een stukje mee te rennen. Als morele steun♥
Dit was PRECIES wat ik nodig had. Mennnnn wat ging ik slecht…
Jur rende zelfs mee tot kilometer 41 (met z’n rugzak om 🙂 ). Daar zei hij: ‘Nu ga je de laatste 1200m zelf rennen en GENIETEN.’
Dus dat deed ik.
Of ik probeerde het in elk geval. Ik rende, en hoorde overal juichen en gillen. Maar ik was eigenlijk alleen maar gefocust op de finish. Dan was deze ellende tenminste klaar!!!

En klaar

Die finish kwam. En toen kwamen de tranen echt.
Ik denk dat het tranen van opluchting waren? Ik ben eigenlijk helemaal niet zo’n jankerttt #huiliehuilie.
Een vrijwilliger zei tegen me: ‘Ga je nou loope te huile hieroo?’

Een marathon doet rare dingen met je.

Ik wilde een gezellige finish-selfie maken: mislukt 🙁 In het kader van ‘eerlijk en openhartig’: deel ik ook maar de minder euforische momenten…

Toen ik m’n medaille eenmaal had, ging ik op zoek naar Jur. Dat was nog een gedoe tussen al die mensen.
Uiteindelijk spraken we af bij de ‘fontein’ (ik kan echt nooit iets vinden in een vreemde stad, maar deze ‘fontein’ op het grote plein aan de Coolsingel zag ik al van ver.)

Jur, die echt PRECIES snapt wat een mensch nodig heeft na een marathon, kwam aan met een roos (aaahhh♥) en koude biertjes (joehoeee!!). En hij knuffelde m’n tranen weg.

Een paar minuutjes later haakten ook Dennis en Marcel aan voor een gezellig naborreltje bij de fontein. Super leuk!

Terug in Weesp

We reden terug naar Weesp (ik zat lekker chill op de achterbank). We hadden afgesproken met andere marathon-finishers Lily, Ricardo en Janke op het terras bij Toeters.
Daar was het mega druk, maar we wurmden ons er gewoon tussen op het terras, bestelden bitterballen en bier (okee, ik nam even een cola light) en toen kwamen de sterke-marathon-verhalen 😉

Ik zag iemand kotsen!
Ik zag wel 10 mensen kotsen!
Ik zag iemand in een soort shock terwijl hij kotste!

Het was gezellig.
Met een deel van het gezelschap verhuisden we naar Aaltje, want: HONGER.
Ook daar pasten we nog prima op het terras!

En na het eten…. IJS van Nelis!! Want als je een marathon hebt gelopen, dan mag je daarna best even genieten.
En als je als supporter ongeveer een halve marathon hebt afgelegd, de longen uit je lijf hebt geschreeuwd en hebt gezorgd dat de marathonners konden finishen: dan heb je dat ijsje helemaal verdiend.

Hoe voel ik me nu?

In m’n hoofd zitten nog steeds de ‘mixed feelings’ over de Marathon Rotterdam 2017:

Ik heb het nog nooit zo zwaar gehad tijdens een marathon (dit was mijn vierde)
Heb ik m’n blessure verergerd? Was dit wel slim?
Het is niet eens gelukt om onder de 4 uur te finishen…
Ik moest zelfs wandelen onderweg…
En huilen…. #jesuschrist

Maar…

Ik ben gefinished! Ondanks trainingsachterstand en blessure.
Ik kan nog lopen! (poging tot hardlopen nog niet gedaan, so far)
Ik heb het gedaan!! Hell yeah!!
En eigenlijk was het best heroïsch 🙂

Ik heb tijdens de RACEDAY ook nog gefilmd! Ik heb nog niks teruggekeken, maar misschien maak ik er wel een filmpje van voor op mijn YouTube kanaal! In dat geval laat ik het je weten.

voor nu: doei!

Heb jij iets meegekregen van de marathon?
Of zelf meegedaan?? Hoe ging het??

Liefs! Nora

11 april 2017/28 Reacties/door Nora

Lief dagboek

Nora’s week: de laatste dagen voor Rotterdam Marathon 2017…

Laatste rondje voor Rotterdam Marathon 2017

Op het moment dat ik dit schrijf, lig ik languit op de bank (okee, half-zittend-half-liggend, want ik moet natuurlijk wel typen) te relaxen. Ik probeer m’n zenuwen voor morgen onder controle te houden.
Want morgen is M-day. De dag van de Rotterdam Marathon 2017.

Uiteraard stond mijn afgelopen week compleet in het teken van ‘mijn’ marathon.
Ik heb alle online artikelen die ik kon vinden over het rennen van een marathon nog een keer doorgelezen. Ik weet nu werkelijkwaar alles over voeding, taperen, glycogeen stapelen en rustig van start gaan.

De route en het route filmpje van het parcours heb ik wel 3 keer bekeken. Ik heb de marathon in Rotterdam ook al 3 keer gelopen, dus je zou verwachten dat de route me enigszins bekend voor moet komen. Gelukkig heb ik het oriëntatievermogen van een goudvis: ik heb meestal geen idee waar ik me bevind, ik volg gewoon Jur/ Google Maps/ bordjes. In het geval van de marathon morgen, volg ik gewoon de andere hardlopers #goedplan

Ik dacht: ik maak vandaag alvast mijn weekoverzichtje. Want: leuk. En dan kan ik een apart verslag van mijn Rotterdam Marathon 2017 maken. Als ‘ie eenmaal achter de rug is….

Maandag ♥ 3 april

De maandag begon lekker rustig. Ik deed eigenlijk vrij weinig! Oja, ik werkte wat dossiers uit #saai
De rest van de dag werkte ik op de praktijk en ’s avond deed ik precies: NIKS. Lekker op de bank met Monster ♥

Monster zit lekker lelijk te wezen op de bank

Wat loop je nou te LOERRRREN?! (ik hield iets te eten omhoog, zodat Monster lief zou kijken).

Dinsdag ♥ 4 april

Ik begon m’n dag met een paar cliënten op de praktijk.
Tussendoor had ik weer even een uurtje vrijgemaakt om naar Henk de Shiatsu-man te gaan. In de categorie ‘baadt het niet dan schaadt het niet’ pak ik dus alles aan om enigszins pijn-vrij (blessure vrij?) aan de start van de marathon te staan.
Na Shiatsu voelde ik me weer wat krokkie (ik kan het niet beter omschrijven dan ‘krokkie’) en had ik weer een beetje buikpijn. Dat zal wel met alle ‘energie-stromen’ en ‘meridianen’ te maken hebben #iklulookmaarwat

’s Avonds ging ik (natuurlijk met Jur) naar de atletiekbaan in Amsterdam ZuidOost, voor een training van Ricardo (Jim was in Zuid-Afrika voor een hele Ironman #respect). Deze baantraining was eigenlijk de laatste echte training voor zondag. Maar ik heb het lekker rustig gehouden: 4 x 1200 meter op wedstrijdtempo, met tussendoor 200 meter dribbelen. Goed te doen.
En m’n hiel hield zich goed!! Jeeeee! Achteraf (thuis) wel pijn. Maar toen kon ik lekker rollen en koelen.
Dus dit zijn positive vibes voor zondag!!

foto shoot met buddies Rotterdam Marathon 2017

Fotoshoot met marathonbuddy’s Lily en Janke 🙂

Woensdag ♥ 5 april

Over vandaag kan ik lekker kort zijn: ik werkte, ik at vanalles en ik bakte kwarkbollen!

Donderdag ♥ 6 april

Ik begon de dag lekker productief achter m’n computer. Flink wat dingen kunnen afstrepen van mijn to-do-list. Hiephoi.
Omdat ik nu echt aan het taperen ben en dus niet te veel mág trainen, besloot ik op de fiets naar Amsterdam te gaan, om toch wat te bewegen. Ik had namelijk afgesproken met vriendinnetje Sophie (nu hoogzwanger!), om lekker koffie te drinken en gezellig bij te kletsen.
We spraken af bij Bar Moustache aan de Utrechtsestraat (ongeveer 45 minuten fietsen (op de stadsfiets) vanuit Weesp, maar dankzij de enorme tegenwind op de heenweg deed ik er wat langer over…). Einde van de middag nam ik weer afscheid van Soof: volgende keer dat ik haar zie is waarschijnlijk bij de kraamvisite 🙂

Tegenwind naar Amsterdam… Zweet stond op m’n rug…

Vrijdag ♥ 7 april

Vrijdag is altijd een drukke dag op de praktijk… Veel te doen, dus dan gaat de dag wel lekker snel voorbij!
Toen ik thuis kwam wachtte er nog 1 laatste ’training’ op me. Nou ja, niet echt een training. Jim noemt het: ‘wel spierbelasting, maar geen trainingsprikkel.’

Ik rende samen met Jur 30 minuten heeeeeel rustig. Echt heerlijk!! Voelde ook goed. Yes!! Met dit goede gevoel ga ik dus naar Rotterdam! #halleluja

Zaterdag ♥ 8 april

Vandaag dus. Ik heb NIKS gepland. Zit intens chill op de bank dit te typen. Straks ga ik nog even m’n nagels lakken, want: ik wil wel SHINEN natuurlijk. En dan nog even rustig een rondje door Weesp wandelen, om de onrust uit m’n lijf te krijgen.

Ik heb m’n spulletjes voor morgen al (bijna) allemaal klaargelegd. Ik kocht deze gelletjes van Torq bij Bijvoet: heb 6 verschillende smaken uitgekozen voor de afwisseling 🙂 Leuk trouwens: bij Bijvoet kan je al deze smaken proeven in de winkel!! Dan stuiter je de deur uit 😉

Dit was het. Mijn pre-marathon-week. Morgen is het zover!!
Rotterdam Marathon 2017.

Ben ik er klaar voor? Nee.
Heb ik er zin in? Ja!

Plan van aanpak: ik ga ‘gewoon’ rennen. En genieten. Ik ga niet letten op tijd of snelheid. En vooral niet letten op mogelijke pijntjes….
Hopelijk red ik het tot de finish.

Je hoort het van me!!

Liefs! Nora

8 april 2017/7 Reacties/door Nora

Hardlopen, Nora

Blessure update | Marathon training

Het kan je haast niet ontgaan zijn:

ik train voor een marathon. De marathon van Rotterdam op 9 april 2017 om precies te zijn.
Ik heb een blessure.

Lastig te combineren ja.

Blessure update

Wat ik heb = plantaire fasciitis. Dit is een ontsteking van de peesplaat onder m’n voet.
Ik voel pijn aan de binnenkant van m’n voet, onder m’n hiel. Deze pijn voel ik ’s ochtends als ik opsta (of als ik ’s nachts naar de wc moet!!!): dan strompel ik uit bed als een oud vrouwtje… Jur vindt dat ik dan te hard stamp, maar: IK KAN ER NIKS AAN DOEN!! Het doet gewoon pijn.

Tijdens het hardlopen voel ik deze pijn ook, maar alleen tijdens de warming-up. Daarna gaat het eigenlijk wel goed!! Maar als ik dan gerend heb en weer thuis ben: PIJN (erger!!). Vooral als ik even heb gezeten en weer wil opstaan. Niet leuk.

Nu is het zo dat als ik in een hoger tempo ren, of langer dan een uur ren, dit averechts werkt voor m’n herstel.
Toch heb ik dit per ongeluk al 3 keer gedaan. Het leek steeds heel goed te gaan, alleen vergat ik dan dat als ik thuis kwam de pijn weer zou beginnen. Dat gezegde over die ezel en de steen geldt niet voor mij…. 🙂

Plantaire fasciitis tips

Ik krijg heeel veeeeeel bruikbare adviezen van alle kanten (fysio, arts, trainer, social media). Ik heb ze even op een rijtje gezet, misschien heb je er ooit wat aan:

Leg naast je bed een handdoek, dan voordat je opstaan de handdoek onder de bal van je voet doen, je been strekken en de handdoek naar je toe trekken (flex je voet), dit 15-20 seconden aanhouden en zeker 2x herhalen. Dan sta je wat soepeler op (in plaats van dat olifanten-gestamp van mij). Dankjewel voor deze tip Paula vd Pouw!! Ik heb er heel veel baat bij!
Een bidon met water in de vriezer doen en dan daarmee ‘rollen’ onder je voet: dan koel je meteen. En is lekker!!
Rennen en wandelen afwisselen. Vooral niet teveel ‘aanzetten’ tijdens het rennen (dus intervalletjes zijn een NO GO) want daarmee neemt de spanning op de pees onder je voet toe. En te lang rennen is ook een te grote belasting voor de pees (dus lange duurlopen zijn een NO GO).
Warm-koud afwisselen. Dus eerst met m’n voet in een warm bad en daarna koelen! Als je je voet (of iets van je lijf) verwarmt dan worden de aders groter. Als je het daarna meteen koelt, dan willen de aders zich snel aanpassen. zo wordt de wand van de aders eigenlijk flexibeler en dit is gunstig voor de doorbloeding. En doorbloeding wil je, want dit bevordert het herstel!
Neem rust!! (m’n minst favoriete tip)

Marathon training

‘Mijn’ marathon is over twee weken. En ik train nu dus minimaal. Je kan het taperen noemen (‘rust’ voor de wedstrijd), maar ik noem het gewoon KUT. Pardon my French.
Ik heb totaal geen vertrouwen in mijn snelheid en duurvermogen. Met andere woorden: hoe ga ik ingodsnaam die marathon finishen?!

Ik start sowieso. Punt. En ik ga genieten, de volle 42.195km. ECHT.
Tot zo ver mijn blessure update.

En jij? Hoe gaat jouw training?

Liefs! Nora

24 maart 2017/4 Reacties/door Nora

Lief dagboek

Nora’s week: stemmen, nieuwe Nike Air Max en hardlopen met pijn :-(

Halllooooo daar ben ik weer met een nieuw weekoverzicht!
Het was een behoorlijke uitdaging om een beetje een ‘gezellig’ weekoverzichtje te maken, want ik heb echt te weinig foto’s gemaakt deze week. Ik zal er voortaan wat beter aan denken #beloofd
Jur maakt juist altijd grappen dat ik ALLES moet vastleggen voor m’n blog. En dat hij daardoor al-tijd koud eten heeft (omdat er dus eerst 100 foto’s van gemaakt moeten worden). Maar de conclusie is dus: alsnog te weinig foto’s…
En die hardloop-selfies zijn ook een beetje oud-nieuws… Tijd voor wat meer creativiteit!!

Maandag ♥ 13 maart

Ik begon m’n week weer eens met een hardloop-rondje!! Blijft fijn♥ (ook al is m’n hiel-ongemakje niet fijn…). Ik rende een klein uurtje in een rustig tempo: even voelen hoe m’n voet zich zou houden. Tijdens het rennen ging dit best goed! Alleen tijdens de warming-up wat zeurende pijn bij de aanhechting van m’n pees (onder m’n voet). Tijdens het rennen trok deze pijn weg! Maar toen ik weer thuis was begon de pijn weer…. grrrr.

’s Middags werkte ik op de praktijk. Ik had 8 cliënten achter elkaar: dat lijkt niet veel, het is maar 4 uur! Maar in-het-echt is het wel pittig, vind ik. Je moet 8x schakelen (allemaal andere hulpvraag, dus andere aanpak). Je kan ook niet even afdwalen, dus 8 keer een half uur gefocust.

Een beetje moe ging ik naar huis (ben binnen een 1/2 minuut thuis, m’n werk zit 2 straten verderop). Ik dronk een kop koffie en ging door naar restaurant Aaltje: een avond van de Tafel van Weesp!
Vanavond kwam predikant Marije Hage vertellen. En WOW, wat een bijzondere vrouw!
Ik ken Marije eigenlijk niet: ik ga nooit naar de kerk. Wel las ik altijd haar columns in het WeesperNieuws (zij is mijn voorganger!) en ik volg haar op Facebook: hier post ze wekelijks prachtige hersenspinsels en teksten die áltijd stof tot nadenken geven.
Vanavond vertelde ze haar verhaal: haar weg naar haar beroep als predikant. En ook haar kijk op het leven. Ze heeft denk ik 45 minuten gesproken, en ik hing aan haar lippen! Heel bijzonder hoe zij praat over het leven, vrijheid en de liefde. En vooral zonder de woorden ‘geloof’, ‘god’ of ‘religie’ te gebruiken.
Ik ben niet gelovig, maar alleen om een preek van Marije bij te wonen zou ik nog best eens naar de kerk willen (en we wonen er naast, dus goed te doen 🙂 )

De rest van de avond kletste ik heel gezellig met m’n tafelgenoten. Leuke avond weer!

Deze kerk dus, naast ons huis. Ik fotografeerde ‘m, en ontdekte dat ik per ongeluk Jupiter ook had vastgelegd! #zoekJupiter

Dinsdag ♥ 14 maart

Overdag werkte ik op de praktijk. Joh.
Na het werk: snel eten. Want om 19.30u begint de hardlooptraining, en dan wil ik geen bomvolle maag hebben. #burp

De training ging best lekker! Na de loopscholing moesten we 10 rondjes rennen (in het park). En elke keer op het rechte stuk: versnellen. Maar geleidelijk! Dus steeds iets sneller, tot maximaal. Maar wel letten op techniek.
En precies dát, de techniek dus, is waar het aan scheelt bij mij…. Ik loop dus veel te veel op m’n voorvoet. Sterker nog: ik schijn op m’n tenen te lopen! Aldus trainer Jim.
Dit zie en voel ik zelf trouwens niet zo, het voelt namelijk alsof ik wel voor op m’n voet loop, maar niet zozeer m’n tenen. Met als gevolg: een peesontsteking onder m’n voet. Ja.
Maar omdat ik zelf dus niet precies voel wat ik verkeerd doe, gaat het denk ik best lastig worden om dit aan te passen. Oei. En kan ik dit nog in 3 weken (voor de marathon) verbeteren? Of wordt dit een (iets) lange(re) termijn doelstelling?

Oja, vandaag kwam de ‘Paaseieren zoeken in Weesp’ video online!! Kijk ‘m hier!!

[sorry geen foto’s…]

Woensdag ♥ 15 maart

Vandaag mogen we STEMMEN!! En dat deden we dus ook zodra we wakker waren. Nou ja, meteen na het ontbijt, nog vóór werk. En wel bij het prachtigste stembureau van Weesp (en Nederland?!): in het stadhuis!!

sfeervol stemmen in Weesp 🙂

De rest van de dag werkte ik gewoon. En ’s avonds deed ik vrij weinig. En dat was intens fijn.

Bijna vergeten: vandaag stond m’n column in het WeesperNieuws! Heb je ‘m al gelezen? Dat kan hier!

Donderdag ♥ 16 maart

Na overleg met m’n hardlooptrainer a.k.a. schema-maker a.k.a. triatlon-goeroe a.k.a. Jim, is m’n trainingsintensiteit drastisch omlaag gegaan. In verband met de pijn onder m’n hiel. Wel stond er voor deze week een duurloop van 2 uur op m’n schema. Ik besloot om die vandaag maar te doen.
Ik rende best lekker. Weinig pijn gehad onderweg. Een maal thuis begon het wel weer. En best heftig 🙁

duurloopje bij Gaasperplas met pijn onder m'n hiel

Een iets creatievere hardloopselfie 🙂

’s Middags moest ik naar een aan-huis behandeling en werkte ik nog wat werk-dingen van m’n to-do-list weg. Altijd fijn als die lijst wat korter wordt. Maar vrijwel direct komen er dan weer nieuwe dingen op… #hethoudtnietop
Op de een-of-andere-manier was ik super moe. Ik wilde eigenlijk naar zwemles, maar ik besloot om lekker met Jur thuis te blijven ♥

Vrijdag ♥ 17 maart

Selfie collage bij gebrek aan foto’s….

Van 8.30u tot 18.00u werkte ik best hard. Ik ging tussen-de-middag wel even naar huis om te lunchen en Monster uit te laten (maar dat bleek Jur al te hebben gedaan).
De vrijdag is altijd heel duidelijk de laatste dag van de week: al vanaf 9.00u ’s ochtends heb ik zo’n ‘bijna weekend’ gevoel 🙂 Dat gevoel gaat vaak gepaard met een ‘ik heb zin in wijn’ gevoel.
Dus na werk: tijd voor wijn! En weer knus met Jur♥ We keken wat tv, deden nog wat dingen op de laptop, ENNNN: we boekten een weekendje weg naar de Ardennen!! Voor het weekend ná de marathon.
Lekker in een hotel, misschien de racefietsen mee (afhankelijk van het weer). En dan romantisch samen Belgische biertjes drinken.
Mennn, ik kijk er nu al naar uit.

nieuwtje: hardlopen met reuma

Ik kreeg trouwens vandaag een ontzettend leuke mail van m’n reumatoloog. Ze mailde me over een groot project wat opgezet wordt, om mensen met reuma aan het hardlopen te krijgen!! Echt supergaaf! En het toffe is: ik ga helpen!! Mijn marathons (met reuma) kan je een succesverhaal noemen, en dit kan weer motiverend werken voor andere reuma patiënten 🙂
Hoe het precies gaat lopen weet ik nog niet, maar ik hou jullie op de hoogte. Dit wordt GROOTS! Echt heel leuk!!

Zaterdag ♥ 18 maart

Ik begon de zaterdag op dezelfde manier als minstens DUIZEND andere landgenoten: ik ging naar de Maxis. Mehhhh wat druk.
De reden waarom ik naar de Maxis moest, was omdat ik tompoucen moest ophalen bij de HEMA. Die had ik gekregen van de NVLF (= logopedisten vereniging) ter ere van De Dag Van De Logopedie (dit was 6 maart).
Ik ging dus naar de HEMA, maar ook meteen langs Big Bazar (troep scoren, altijd leuk) en Lidl (nog een cheap hardloop-windjackie gescoord!). Bij de Nike Store kocht ik deze pareltjes:

Einde van de ochtend kwam m’n vader gezellig langs ♥ We aten tompoucen, lieten Monster uit op de Ossenmarkt en gingen daarna koffie drinken en tosti’s eten bij Weesperplein. Heel fijn allemaal!!
De rest van de middag deed ik vrij weinig: dat betekent dat ik achter m’n laptop zat. Blog-dingen te doen.

Biertjes na de film

Jur en ik keken ’s avonds een film op film1 (we hebben een gratis abonnement van een maand): American Sniper. Echt een hele heftige, waargebeurde film. Over het leven van een scherpschutter van het Amerikaanse leger, die wordt uitgezonden naar Irak. En alle heftige dingen die daar bij horen. Die leuke scherpschutter gaat uiteindelijk dood. #spoiler
‘American Sniper’ is trouwens wel een aanrader (als je ‘m nog wil zien, nu je het einde weet. En het is waargebeurd, dus misschien kende je het einde al. Je wist waarschijnlijk ook al dat de Titanic zou gaan zinken, en tóch heb je ‘m gekeken 🙂 )

Maar door deze film waren Jur en ik allebei een beetje uit-het-veld-geslagen. We zaten suf op de bank (op zaterdagavond dus) en hadden behoefte aan iets gezelligs, na deze indrukwekkende film….
We hadden gezien dat er een gezellig feestje zou zijn in City of Wesopa. Met jongens die letterlijk plaatjes draaien, Wispe bier en Anker jenever.
En het was inderdaad een knus feestje! We dronken een paar biertjes en hielden het netjes 🙂

Zondag ♥ 19 maart

Vandaag was de Spiegelplasloop. Een heel fijn loopje in Nederhorst den Berg.
Vorig jaar heb ik met ontzettend veel plezier meegedaan en dit jaar was dat weer de bedoeling!
Maar….. sinds gister is de pijn onder m’n hiel nogal aanwezig…. KAK. Ik voel het haast bij elke stap…. En als ik stilzit ‘zeurt’ het soms ook. Mehhhhhh. #stom
Dus, na overleg met allerlei hulplijnen (heel fijn dat jullie zo meedenken!! Echt heel lief!) , heb ik besloten de Spiegelplasloop NIET te doen. Want een loopje ren je nooit rustig. En nu flink aanzetten tijdens het rennen is niet het handigste wat ik kan doen, blessure-technisch gezien.
Ter compensatie besloot ik zelf een uurtje te gaan rennen. Lekker rustig aan. Actief herstel hè.
Maar het rennen ging kut, want m’n hiel deed pijn. Grrrrr. En ik baalde dat ik alleen liep en niet bij de Spiegelplasloop.

in m’n Lidl-windjackje.

Dat was het. Mijn week.
Nog maar 20 dagen tot de Marathon van Rotterdam. En de moed zakt me in de schoenen bij de gedachte 🙁 Ik ben NIET marathon klaar.
Ok, no worries, nog 3 weken!! Waarin vanalles kan gebeuren!!

Hoe is het met JOU? Heb jij wel Spiegelplasloop gedaan? Hoe ging het?
Of iets anders leuks?? Tell me!

Liefs! Nora

19 maart 2017/0 Reacties/door Nora

Sport

Wat neem ik mee tijdens een duurloop? | Video

Marathon training

Het is weer zo ver. De lange, lange duurlopen in aanloop naar de marathon.

Ga je alweer een marathon doen ofzo?

Ja. Had ik dat nog niet verteld? 😉 Op 9 april start ik (weer) in Rotterdam. En ik heb er al vet veel zin in!!
Maar ik ben ook al vet zenuwachtig. #joh

Nu dacht ik: zal ik eens aan jullie laten zien HOE ik eigenlijk op pad ga tijdens zo’n duurloop?
Want: wat neem je nou eigenlijk mee als je (minimaal) 3 uur gaat rennen?

Make love to the camera

Disclaimer: Ik filmde dit ongeveer 2 minuten nadat ik terug was gekomen van mijn duurloop. Vandaar dat ik zo rood ben. En er zo verlopen uit zie (want: make-up-loos). #ijdeltuit

Wat neem ik mee tijdens een duurloop?

Voor het geval je liever leest dan kijkt, dit neem ik dus mee:

Een thermoshirt en een windjack (heb ik dus allebei aan. Want het is nu februari-maart. En dan heb ik het koud)
Handschoenen en wanten erover (zie hierboven. En vooral mijn handen hebben het altijd koud.)
Waterflesjes in een belt. (Soms doe ik er limonade of sportdrank in, vandaag gewoon water).
Soms neem ik ook gelletjes mee. Niet altijd. Het blijkt namelijk dat ik tijdens die hele rustige duurlopen in Z2 (zoals deze) prima zonder gelletjes kan.
Tissues in het zakje van de belt (als je onderweg ineens je neus wilt snuiten. Ook handig tijdens een sanitaire stop.)
Oordopjes en mijn telefoon: ik luister naar de radio tijdens lange duurlopen. Dat gekeuvel vind ik gezellig!
Een haarbandje. Voor m’n weelderige haardos.
M’n Garmin forerunner 735xt.
Mijn Save-Me armband.

Wat mis ik nou nog volgens jou? Neem jij andere dingen mee? Heb je nog tips??

Liefs! Nora

3 maart 2017/2 Reacties/door Nora

Lief dagboek

Nora’s week: nieuwe schoenen, een vrij weekend, sneeuw en jenever!

Hallooooo!! Ik ben het. En er is weer een week voorbij, dus: tadaaaaaaa! Een weekoverzicht. Deze week (en vooral het weekend) liep wat anders dan gedacht, maar dat pakte positief uit! Want:

Verandering biedt kansen.

Ben je benieuwd wat ik zoal deed? Lees maar.

Maandag ♥ 6 februari

Ik had van donderdag tot en met zondag op de Gezondheidsbeurs gestaan, en dat had m’n gezondheid niet veel goeds gedaan. Ik was vandaag een beetje ziek. Dus geen sport deze ochtend…
Uiteraard ging ik wel werken, want zo ziek was ik nou ook weer niet. Daar heb ik ook echt een hekel aan: mensen die zich bij elk kuchje of snottebelletje direct ziek melden. Mehhhhh. #steljenietaan
Ik ging dus wel werken, maar ik had nog steeds geen stem… Dat zou in vele beroepen geen probleem zijn, maar als logopedist is je stem (en de manier waarop je daar mee omgaat) best essentieel. Ik moest dus helaas wel m’n stem-cliënten afbellen: want zonder stem zou ik hen natuurlijk nooit kunnen begeleiden tijdens de stemoefeningen. #slechtvoorbeeld
Na m’n werk crashte ik thuis op de bank. Ik ging om 21.00u naar bed, maar heb mezelf (en Jur) de halve nacht wakker gehouden met hoestbuien 🙁

Vandaag kreeg ik m’n nieuwe Adidas Ultra Boost binnen! Ik heb hier vorig jaar tijdens de marathon zo lekker op gelopen, dat ik ze gewoon weer wilde. Ik bewaar de oude nog even voor de Texel Trail 🙂

Dinsdag ♥ 7 februari

Beroerd geslapen dus nogal GAAR op m’n werk. Verrassend genoeg voelde ik me gedurende de dag steeds beter! Dus ’s avonds gewoon naar de baantraining! Was leuk: 7x 600m met 200m/400m rust tussendoor. En loopscholing natuurlijk. Ik merk trouwens nog geen directe effecten van de loopscholing. Ik ben wel veel meer op mijn hardloop-techniek aan het letten (ik moet vooral letten op het afmaken van mijn stappen en ik moet m’n armen meebewegen naar voren, in plaats van van-links-naar-rechts). Uiteindelijk hoop ik natuurlijk dat die loopscholing en technische training me veel sneller maakt, zonder dat het meer inspanning kost. Ik denk dat de marathon en mooi meetmoment is 😉

citroencake miles&more cake recept citroen limoncello

Ik maakte ook nog deze citroencake + bijbehorende blogpost (klik op foto voor recept!)

Woensdag ♥ 8 februari

Een drukke dag op de praktijk, zoals bijna elke woensdag. Na werk trok ik METEEN m’n hardloopkleren aan om 60 minuten in Z2 te gaan rennen (it’s all about mijn schema). Uiteraard op m’n nieuwe schoenen!! #knalgeel

Onderweg zag ik een kudde herten!! Ik heb geprobeerd om een foto te maken waarop je ze ook daadwerkelijk ziet, maar je moet wel goed kijken… Vet bijzonder!! #slechtefoto

Donderdag ♥ 9 februari

Ik begon de dag met een intervaltraining: 6 x 800m in Z4, met tussendoor steeds 400m in Z2. Best pittig.
Eenmaal thuis had ik nog meer bak-drang, dus ik bakte speculaas! Met meel van molen de Vriendschap! Helaas van dit baksel geen foto’s.
Het leek wel of vandaag m’n hoestbuien zich tot een hoogtepunt hadden verzameld: er was geen normaal gesprek met me te voeren, want tijdens elke zin kreeg ik een enorme hoest-aanval 🙁
Ik bleef ’s middags lekker binnen en besteedde m’n tijd aan het schrijven van een column voor het WeesperNieuws (woensdag in de krant!!).
’s Avonds nog zwemles van Jim. Mijn zwem-kunsten lijken met ienie-mienie-stapjes vooruit te gaan. Ik heb NOOIT zin in zwemles, maar na elke les ben ik toch blij dat ik geweest ben. Ik krijg zoveel tips om mijn zwemtechniek te verbeteren, dat ik ze onmogelijk allemaal direct kan toepassen… Maar volgens mij lukt het steeds beter om er ‘iets’ van te maken. ~~Ik zet niet voor niets aanhalingstekens bij ‘iets’… #zwemLOSER~~

Na zwemles at ik deze grappige snackjes: varkentjes en lachende zoutjes, ik vind het knus.

Vrijdag ♥ 10 februari

Ik had de hele dag cliënten… En een UNIT van een to-do-lijst… En keelpijn. Zo’n dag ja. Blehhh.
Lang gewerkt, vroeg naar bed. Stomme vrijdag.

Monster en ik hadden het koud.

Zaterdag ♥ 11 februari

Eigenlijk, tja ei-gen-lijk, zou ik dit weekend voor Save-Me op de Fiets en Wandelbeurs staan. Maar eergisteren bleek dat ik helemaal niet nodig ben daar! #danniet
Dus in dat geval: joehoeeee een vrij weekend!! Zeer welkom, mede in verband met m’n aanhoudende blaf-hoest.
Ik begon de zaterdag in de Crossfit-box. Yes! Hele week niet geweest, nu wel.
Daarna keek ik wat tv (ik wilde ‘Geslacht’ terugkijken, daar had namelijk compleet Twitter het al dagen over, dus ik kreeg FOMO. Ik ben het met de meesten eens: de presentatrice is oprecht grappig en verfrissend 😉 lol. De items waren soms een beetje vergezocht. Maar ik ga volgende week weer kijken.) en ik las wat in m’n boek (op bed, onder de deken. Want ik had het koud.)
Het bleef maar sneeuwen!! Dus ik besloot Monster mee uit te nemen. Monster houdt niet echt van koud weer. Hij houdt sowieso niet zo van koud. En van weer. Eigenlijk houdt hij van vrij weinig. #chagrijnighondje

Om 15u pakte ik de trein naar Utrecht. Ik ging Jur even opzoeken op de Fiets en Wandelbeurs. Kon ik daar ook nog even rondkijken! De beurs leek een beetje op een vakantiebeurs voor actieve vakanties. Vooral veel stands over mooie plekken in Nederland en Europa. Zo belandde ik ineens op de stand van Friesland: heel gezellig!
Met ijs! Om te proeven! Met Friese smaakjes: oranjekoek en suikerbrood. Lekker ja.
Jur en ik maakten ook nog een Friese foto.

Fryslan boppe en Nora boppe.

Na dit dolle beurs-uurtje, gingen Jur en ik door naar Stolwijk: om oma’s 85ste verjaardag te vieren!! We aten ons buikje rond van het heerlijke buffet♥
En we kletsten bij met de familie, heel fijn! Ik was zo druk met kletsen dat ik helemaal geen foto’s heb van oma’s feest. Oh no. Sorry!

Zondag ♥ 12 februari

Jaaa! Weer een ‘vrije’ dag! Ongepland, maar heel erg welkom #klinktalsbabynieuws #ishetniet 😉
Ik sliep een beetje uit. Dat kan hè, op je vrije dag *grijns*.
Toen ik Monster uit ging laten kwam ik er achter dat het vannacht nog wat extra gesneeuwd had: Weesp was weer wit!!
Ik moest, schema-technisch, nog 30 minuten in Z3 rennen. Ik besloot om het maar gewoon te doen: die sneeuw maakt het glad maar vooral heel mooi! Ik rende krampachtig, omdat ik bang was om uit te glijden (ik zag al rampscenario’s voor me, met gebroken ledematen etc…. daar had ik geen zin in). Na precies 15 minuten ben ik omgekeerd, zodat m’n loopje ook precies 30 minuten duurde. #klaarmee

Onze fijne Middenstraat!

Jenever

Na het rennen werkte ik aan m’n blog, douchte ik en liet ik Monster weer uit (sneeuw pret!). Ik had om 13.45u met collega B. en haar man afgesproken om naar het Museum Weesp te gaan: daar gaf de enige echte jeneverstoker van Weesp een lezing, over jenever dus. Collega B. en ik zijn trotse eigenaren van een vrienden-van Museum-Weesp-museumpas (gewonnen bij Anker jenever!!) dus dit was een mooie gelegenheid om er gebruik van te maken!
Veel geleerd over Weesp en de jenever-geschiedenis. Mooie verhalen, die dankzij de visuele ondersteuning levendig tot de verbeelding spraken (is dit een antithese?). Iedereen die nu denkt: ‘wow tof!’ kan ik van harte doorverwijzen naar de website van Anker jenever, daar kan je veel lezen (en leren) over de geschiedenis van de Weesper jenever.
De sneeuw maakte dat ik ook wel zin had in een jenevertje (huh? word ik oud ofzo?!). Maar jenever drinken in het museum scheen niet te mogen 🙁 We liepen nog een rondje door Museum Weesp, maar door de lezing was het nogal druk (lees: vol). Dus we besloten om een andere keer terug te komen, en dan op ons gemakje alles te bekijken (met rondleiding). We hebben nu toch onze Museum-Weesp-kaart!

Jeneverstoker Christian aan het praten over jenever.

Zondagavond

Jur is net thuis van de Fiets en Wandelbeurs, en drinkt hij een biertje, ik een wijntje. Fijn.
En de kaarsjes staan aan. KNUS!

Dat was mijn week! Komende week staat er weer vanalles in m’n agenda: een etentje met de Tafel van Weesp, een weekendje Texel inclusief een trail van 25km…

Hoe was jouw week? Heb je een sneeuwpop gemaakt? Ook nog gesport?

Liefs! Nora

12 februari 2017/0 Reacties/door Nora

Lief dagboek

Nora’s week: een presentatie, geen stem en de (on)Gezondheidsbeurs

Happy monday!! En stille maandag. Want ik heb geen stem. Nou ja, wel een beetje stem: een soort piepgeluid. Niet zo handig voor een logopedist….
Hoe het komt, dat m’n stem zo is? Lees mee.

Maandag ♥ 30 januari

Ik begon de dag (en de week!) met Crossfit.
*alert* nu volgen er veel Crossfit-termen, dus doorscrollen als je dat onboeiend vindt. *einde alert*

WOD: double Airforce (echt f*cking zwaar):

For time, en elke minuut 4 burpees:
20 Thrusters
20 Sumo deadlift high pulls
20 Push jerks
20 Overhead squats
20 Front squat

(en dat dus 2 keer…)

Ik deed er 25 minuten (en nog wat) over: dus ik heb 25 x 4 burpees moeten doen: HALLELUJA 100 burpees inderdaad.
Resultaat: 4 dagen spierpijn….

’s Middags had ik cliënten op de praktijk. Niks bijzonders. Maar om 19.30u moest ik (met collega L.) bij kinderdagverblijf Kindergarden zijn: om een presentatie te geven! En wel over de spraak-taalontwikkeling van kinderen van 0 tot 4 jaar. Mocht je nou geïnteresseerd zijn in de inhoud van deze presentatie: stuur me even een mailtje! Dan mail ik je de handout die ik maakte 🙂

Ik maakte voor het eerst in m’n leven risotto! Intens goed gelukt, al zeg ik het zelf (het smaakte veeeel lekkerder dan deze foto doet vermoeden).

Dinsdag ♥ 31 januari

Overdag werkte ik gewoon. Ik voel me bijna schuldig dat ik geen spannende avonturen beleefd heb… niks aan zo.
Uiteraard is het op dinsdagavond tijd voor: hardlooptraining van Jim! Deze keer bij de Gaasperplas. Veel loopscholing en daarna een interval training (ik weet niet meer precies wát we nou deden, ik weet nog wel dat het vermoeiend was..)

Woensdag ♥ 1 februari

Overdag: heel veel cliënten, heel weinig pauze….
Na werk moest ik snel boodschappen doen (en bij de Appie kom je dan natuuuurlijk weer 1000 bekenden tegen, zodat ‘snel’ boodschappen doen ongeveer 45 minuten duurt…) want m’n vader zou komen eten.
Jur was vandaag al de hele dag druk geweest met het opbouwen van de stand van Save-Me op de Gezondheidsbeurs. Donderdag t/m zondag staan we daar te shinen, dus dan hebben we geen tijd om Monster uit te laten. Gelukkig is m’n vader DOL op Monster (het is zijn lievelingskind): dus een honden-oppas is zo geregeld 🙂 En m’n vader kwam Monster dus vanavond ophalen en at meteen een hapje mee. Ik maakte een shitload aan eten (soep vooraf, toen een macaroni-schotel en als toetje chocolade-mousse (niet zelf gemaakt hoor)) en alles ging op. Hongerige mannen.

Donderdag – vrijdag – zaterdag -zondag ♥ 2 t/m 5 februari

De Nationale Gezondheidsbeurs!! In de Jaarbeurs in Utrecht. En ik was er bij! Met Save-Me. En Jur natuurlijk.
Ik had van te voren gedacht dat de Gezondheidsbeurs een-en-al geschikt zou zijn voor fitgirls. Zoals ik. Whahaha. Grapje. Ik dacht dus dat de beurs was voor: gezonde, sportieve mensen die zin hebben in het leven en er daarom iets fantastisch moois van maken. Zoals ik dus. Maar dan echt.
Maar. Op de Gezondheidsbeurs bleken verrassend veel ’types’ rond te lopen. Natuurgeneeskunde, haptotherapie, ayurveda en de kracht van gewoon ‘zijn’, waren termen die bij veel stands rijkelijk vloeiden. Er was zelfs dit:

Geen grap.

Op donderdag bemanden Jur en ik de Save-Me stand met z’n tweetjes, van we verwachtten niet al te veel mensen.
WRONG! Het was meteen om 10.00u (toen de beurs opende) al druk! Omdat de stand dicht bij de ingang was, kwamen er ook direct mensen op ons af. Wat een belangstelling voor Save-Me zeg! Super tof!! We lulden ons 3 slagen in de rondte, en om 16.00u hadden we eindelijk tijd om te lunchen. ZO DRUK.
Gelukkig hadden we van Kookers een fantastisch koffiezetapparaat geleend: want zonder koffie zou het leven een stuk minder fijn zijn en was ik deze dag niet doorgekomen #drama

Op vrijdag zou het nóg drukker worden op de beurs. Dus we hadden hulp ingeschakeld: Ilse kwam ons helpen! Vet lief.
Inderdaad: continu mensen op de stand, iedereen geïnteresseerd, en veel mensen die met een Save-Me armband weer naar huis gingen!! Joehoe!!
Ik had zelfs nog even tijd om rond te lopen (als een Spidi Gonzales) en liet ook nog even snel (voor ik er erg in had) m’n wenkbrauwen bijtekenen. #heelveelwenkbrauwineens

Om 17.30u sloot de Gezondheidsbeurs, dus wij trokken een wijntje open. De rest van de standhouders nam trouwens de benen. NIEMAND die nog even na-borrelde, dat is toch raar?! In elk geval begon voor ons de pret en hebben we op ons gemak even wat stands kunnen bekijken (geen last van andere mensen 🙂 )

wijntje met Ilse en Jur

Bij deze stand waren relax-stoelen waarin je prima een wijntje kon drinken 🙂

Na wat wijntjes op de beurs, besloten we in Weesp nog even na te borrelen bij La Ruelle. Gedurende de dag had ik steeds meer keelpijn gekregen, en na de beurs: BOEM. Stem weg. Mehhh.
Dus lekker rustig bij La Ruelle, want ik kon niks zeggen. Maar ik deed het wel.

Ik ben echt de slechtste logopedist ooit, want ik zou al mijn cliënten stemrust verplichten, maar zelf doe ik dat natuurlijk niet.

Zaterdag: alle standhouders hielden hun adem in, want het zou moeilijk druk worden. Het was zelfs uitverkocht. Jawel.
Wij kregen gelukkig wat hulp van Caroline, super fijn! En het was inderdaad druk. Gelukkig had ik GEEN STEM, zodat ik iedereen goed te woord kon staan… Met veel gepiep en gehoest heb ik toch de hele dag gepraat. Ik kan Save-Me daar toch niet laten staan?! IK BEN NODIG!! Vond ik.

Ik denk dat ik hier aan het uitleggen was dat ik enorme keelpijn had…

En uiteraard weer een wijntje (de overburen waren al lang en breed weg)

Zondag, laatste beursdag. We kregen hulp van Louise, echt te gek!! Ook zondag was een drukke dag. Mensen stonden te drommen (is dit een woord?!) voor onze stand. Ik ouwehoerde dus weer de hele dag. Zonder stem *grijns*.
We deden goede zaken en ik gaf nog een televisie-interview voor een Hindoestaans tv-programma: wereldfaam is nabij 😉

Een selfie tijdens m’n tv-interview. Ik had trouwens nog steeds geen stem #onhandig

Zondagavond moest de beurs weer opgeruimd worden. Gelukkig kreeg Jur hulp van vriend Stef, en konden ze mijn hulp slecht gebruiken. Dus samen met Louise reed ik naar huis.
Het zat er op. Finally!
Zoals ik al eerder schreef: een beurs is een soort klein vakantie-kampje. Je bent continu met dezelfde mensen (en veel van die mensen heb je net leren kennen) en met elkaar maak je allemaal avonturen mee. Dat schept een band! En dat maakt een beurs ook zo fantastisch: de sfeer, de gezelligheid en vooral dat voldane gevoel achteraf.
Ik vond het tof! Mijn stem niet. Nu (maandag) is het nog ellendig. Hoesten, keelpijn, hees: alles. Dus ik schenk nog even een theetje in okee?

Hoe was jullie weekend? Ik heb best wat van jullie op de gezondheidsbeurs gezien!! Was leuk!!
Wat vonden jullie het leukste daar? Save-Me he? 😉

Liefs! Nora

6 februari 2017/0 Reacties/door Nora

Lief dagboek, Nora

Nora’s week: een radio-scoop, film kijken, een Wibra-legging en platte gehaktballen

Omdat ik eigenlijk superdruk ben met m’n nieuwe lay-out van m’n website, heb ik m’n weekoverzicht een beetje verwaarloosd… I’m sooo sorry.
Foto’s maken is deze week ook een beetje erbij ingeschoten (ook omdat ik met een blauw oog liep, zoals mensen die me ‘live’ hebben gezien al hadden opgemerkt).

Maar belofte maakt schuld, dus hierbij alsnog mijn weekoverzicht!! Ik heb best wel wat leuke dingetjes gedaan hoor. Leest u maar.

Maandag ♥ 9 januari

Om te beginnen: lesje Crossfit. Hopla.
Dat voelt altijd goed: maandagochtend meteen even zweten en klaar voor de week!
De rest van de dag werkte ik heel hard (zo voelde het tenminste) en ’s avonds plofte ik met mijn laptop op schoot op de bank.
Niks bijzonders. Oja, ik maakte gehaktballen voor luie mensen: plat.

Dinsdag ♥ 10 januari

Wakker worden met watten in je hoofd, ken je dat? Ik had vandaag zo’n dag…. Beetje hoofdpijn (nog steeds dat blauwe oog) moe, hangerig, blehhhh. Algehele malaise.
Ik werkte me de dag door en eenmaal thuis bleek dat Jur een zelfde soort OFF-day had.. Geheel tegen onze principes in besloten we de hardlooptraining te skippen en lekker onder een dekentje op de bankt te cocoonen. Heerlijk. Precies wat ik nodig had 🙂

Bij gebrek aan een foto van mezelf van vandaag, doe ik maar deze foto. Ik heb er zelf nogal hard om gelachen.
Want: PRECIES DIT! 😉

Woensdag ♥ 11 januari

Na een goede nacht voel ik me een stuk beter!
Woensdag is altijd druk op de praktijk: veel cliënten. Maar: probleemloos verlopen deze dag.
’s Avonds toch maar weer tijd om een hardlooptraining (van m’n schema) erdoorheen te knallen: 60 minuten in Z3, goed te doen!

Donderdag ♥ 12 januari

Ik begon de dag met 30 minuten hardlopen in Z3. Stelt niet zo veel voor nee, maar zo stond het nou eenmaal in mijn schema.
Ik werkte nog wat aan m’n nieuwe blog-layout en schaafde een en ander aan m’n column voor het WeesperNieuws (JA! Die komt aanstaande woensdag in de krant!!). Zo’n dagje achter de computer vliegt eigenlijk zo voorbij.
Door het dramatisch-druilerige weer wilde Monster (=hond) ook liever niet naar buiten… Saai! Dus ik heb ‘m gewoon door de regen gesleurd.

Ik moest een beetje op tijd eten (Jur was op een nieuwjaarsborrel van z’n werk) want ik moest om 18.30u in het zwembad zijn. Zwemles is niet mijn favoriete hobby. Ik kijk er steeds best wel tegenop zelfs…. Ik heb ook nog steeds niet het gevoel dat ik beter word ofzo….
Maar vandaag kon ik een kwartiertje eerder weg!! Samen met Jolien. Want we gingen naar de film! Met Joost en Ilse. Crossfit-buddy’s united. Voor het eerst in mijn leven ging ik naar een film in de City of Wesopa!! Super stom dat ik dat nooit eerder heb gedaan zeg. De film was wel okee (‘perfetti sconosciuti’ = een Italiaanse film over een groep vrienden die tijdens een etentje allemaal in elkaars telefoon mag kijken. Hierdoor komen de meest smerige affaires, duistere geheimen en onbetrouwbare alterego’s aan het licht. Vermakelijk!) en de City is lekker dichtbij! En knus. Dus ik ga vaker! #deal

Vrijdag ♥ DE DERTIENDE… 13 januari

Vrijdag de dertiende begon KUT. M’n computer deed alles wat ik NIET wilde. Iets met een volle ‘opstartschijf’ waar zelfs de computer-virtuoos via TeamViewer geen raad mee wist… Nogal frustrerend.
Ik werkte me de dag door, schreef nog een blogpost voor Puur&Kracht en besteedde vooral veel tijd aan m’n tegenwerkende computer. Zo’n dag. Grrr.
Van 18u tot 19u was ik sidekick bij Radio Weesp!! We interviewden de nieuwe voorzitter van zwemvereniging Triton, en dankzij mijn gewiekste vraag (=’Heeft u uw zwemdiploma’s?) weet heel Weesp nu dat de beste man NUL zwemdiploma’s heeft. Geen beste binnenkomer voor een nieuwe zwem-voorzitter…
Foto’s ontbreken, maar na m’n radio-uurtje plofte ik naast Jur op de bank en hebben we knus een film zitten kijken♥

Zaterdag ♥ 14 januari

Een niks-doe-dag.
Ik kan er daarom ook maar beter niks over schrijven. Ik deed overigens heus wel ‘iets’. Maar dat stelde weinig voor.
Natuurlijk keek ik ‘Wie is de Mol’.

Zondag ♥ 15 januari

Lange duurloop dag!! Samen met Jur even 22,6km weggetikt! Hopla!! Lekker tempot’tje, niet te snel en dus goed vol te houden. Geen regendruppel gezien!! Kortom: FIJN!!!

’s Middags ging ik met een damesclubje uit Weesp (laat ik het maar even zo noemen, voordat ik per ongeluk mensen bij naam noem die dat niet willen….) naar een workshop ‘handlettering’ in Hilversum. Handlettering is eigenlijk gewoon letters schrijven. En dan heel mooi. Op allerlei verschillende manieren.
Veel geleerd tijdens de workshop: was echt leuk! Hier zie je ons in actie:

En ik maakte onder andere deze creaties:

Tot zover, tot morgen! (kleine imitatie van DWDD)

Komende week staat er weer vanalles in m’n agenda: veel hardloop-kilometers, een bezoekje aan Handmade (voor m’n fiets) maar vooral: mijn column-debuut in het WeesperNieuws!! Ik hou jullie op de hoogte!!

Hoe was jullie week?

Liefs! Nora

16 januari 2017/0 Reacties/door Nora