Berichten

Nora’s week 13: Rummikub, sushi, Paasbrunchen en -wandelen en limoncello maar dan anders.

Nora in de lente

‘Beter laat dan nooit’ is best een mooi spreekwoord toch? Vandaag wel. Want mennnn het is alweer DINSDAG en nu pas komt m’n dagboek online. Het Paasweekend zat er even tussen. En heel veel werk. Want ik hik nu een beetje tegen wat deadlines aan (lees: VANDAAG (op 3 april dus) worden 2 websites gelanceerd, waar ik (deels) verantwoordelijk voor ben… Best spannend dus!

Maar goed, behalve werk deed ik afgelopen week nog meer hoor! Ik maakte sushi en limoncello-sinaasappel-style, wandelde bij de Weerribben, deed 2 qualifiers met team Watskeburpee en ik rende ook nog een stukje. En meer. Ready? GO!

Maandag ♥ 26 maart

Ik werkte op de praktijk (en we hadden een maatschappelijke stagiaire van het Vechtstede College: zeer goede zaak dat 3e klassers een maatschappelijke stage moeten doen! Daar werken we graag aan mee.)
Na werk maakte ik sushi. Want: helemaal niet zo moeilijk, maar wel MEGA lekker.
En ik pakte nog een WOD mee om 20.45u. Dit is eigenlijk te laat, want daarna sta ik nog 3 uur te stuiteren… Lastig.

homemade sushi

Kijk nou, dit pareltje zou wat mij betreft niet misstaan in een culinair tijdschrift 🙂

Dinsdag ♥ 27 maart

Disndag = kantoordag. Met de deadline van 2 websites in zicht, had ik een drukke dag… Gelukkig kwam iemand vlak voor de lunch een paasstol van 1 meter (echt letterlijk één meter) brengen. Nice. Ik heb niet de hele meter op hoor. Ik nam gewoon een stukje, dat was al goed.

Na werk had ik een vol hoofd. Maar omdat ik laat thuis was, redde ik m’n hardlooptraining nèt niet meer…
Dus gingen Jur en ik lekker oud-HollandSCH Rummikubben!! Heerlijk. Ik hou van Rummikub.

knus Rummikub

Rummikub ROCKS!!

Woensdag ♥ 28 maart

Ik werkte op de praktijk (en de maatschappelijke stagiaire van 15 kletste werkelijkwaar de oren van m’n hoofd. Wel gezellig eigenlijk.) Ik heb geen idee meer wat ik ’s avonds heb gedaan…

Nora in de lente

Lente hoihoihoi.

Donderdag ♥ 29 maart

Ik werkte thuis: en yessss ik streepte lekker wat puntjes van m’n to-do-list af!! #fijn

Aan het eind van de ochtend kwam onze bruiloft-cateraar langs om wat laatste dingen door te spreken: Over ruim 3 maanden is het al zo ver…. Oeeehhhh SPANNEND!!! #jaikwil

Vlak na de lunch had ik een afspraak met een vrouw van Pfizer (= medicijnfabrikant). Ze kwam mij interviewen, en jij mag raden waarover:
a. Anti-aging pillen (want: hoe komt het dat ik me altijd moet legitimeren als ik drank koop?)
b. Anabole steroïde (want: ik schijn op een Roemeense discuswerper te lijken. Bijna dan.)
c. Hardlopen met Reuma

Kies maar!
Tiktaktiktaktiktak. Tijd voorbij!
Het juiste antwoord is c. Hardlopen met reuma. Mijn stokpaardje, zoals je misschien weet.
Het interview, incl. foto’s die nog gemaakt moeten worden, verschijnt op de website van Pfizer: dit wordt een soort dossier over verschillende aandoeningen, met tips, adviezen, succesverhalen (ik!!) etc. Het is namelijk BIJ WET VERBODEN om over medicijnen te schrijven, dus dan moet je als medicijnfabrikant iets anders verzinnen voor je website.

Heel toevallig had ik vandaag ook de laatste vergadering van de projectgroep ‘Hardlopen met Reuma’. De subsidie is op… (het verhaal zit iets complexer in elkaar eigenlijk, maar dit is niet de juiste plek om daar op in te gaan.) De hardloopgroepen voor mensen met reuma blijven door het hele land bestaan hoor, alleen de projectgroep stopt.
Om het jaar af te sluiten gingen we na de vergadering uit eten. Bij Fijnkost (in een zijstraat van de Overtoom).

restaurant FijnkostRestaurant Fijnkost heeft ‘bijzonder’ eten…

vage selfie tijdens eten

Toen iedereen naar het eten keek, kon ik stiekem even een selfie maken 🙂

Vrijdag ♥ 30 maart

In het kort:
– keihard werken ivm deadlines…
– ook een borreltje op de zaak.
– toen een drankje thuis
– ook nog wat spelletjes → Rummikub en Yahtzee.
– en klaar.

[hier had een foto kunnen staan van de bubbels tijdens de vrijmibo, of van mijn Yahtzee-formuliertje met alleen maar overwinningen. Maar ik vergat foto’s te maken.]

Paasweekend ♥  zaterdag 31 maart, zondag 1 april en maandag 2 april

Een lekker lang weekend!! Heeeeeeeerlijk.
Ik deed van alles, dus hierbij mijn Paasweekend in foto’s:

vergaderen over WOD

Op zaterdag deed ik met team Watskeburpee de qualifier WOD1 van de Battle of Amsterdam. Het plan van aanpak maken en de evaluatie achteraf waren eigenlijk nog belangrijker dan de WOD zelf (want die gaan we opnieuw doen).

paasbruch bij oma

Op zondag reden Jur en ik naar Leeuwarden voor een Paasbrunch bij oma! Dit was echt heel gezellig hoor! Ook al lijkt het hier alsof oma steeds zat te bellen (dit was maar 1 keer, en toen waren we eigenlijk al klaar met eten. Toen oma zat te bellen bedacht ik me pas dat ik een foto moest maken).

workout bij oma

Ik maakte even van de gelegenheid gebruik: workout oma-style 🙂

wandelen met pasen

We sloegen de meubelboulevard over en gingen even knus wandelen met Pasen. #burgerlijk.
Dit was trouwens bij de Weerribben-Wieden.

selfie bij weerribben

Had ik al een selfie gemaakt deze week? Oja.

limoncello van sinaasappels

Ik maakte dit weekend ook nog limoncello, maar dan van sinaasappels. Dat heet dus geen limoncello. Maar hoe heet dit wel? Ik kreeg al verschillende suggesties: oranje likeur, likeur royale, orangefit en koningsdrank (= mijn favoriet so far). Maar als je een betere naam hebt: let me know!!

rennen in discobroek

Op tweede paasdag rende ik nog een lekker stukje. Interessante outfit-keuze wel, met m’n discobroek, driehoekjes-jack en kuikentjes-gele schoenen.

Dit was mijn week (plus de maandag) alweer! Tijd vliegt hè vrienden.
See you soon!!

Liefs! Nora

Oja trouwens…
Let’s keep in touch! Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 500 volgers op Facebook zijn in zicht #goals. Leuk als ik je daar tegenkom! En op Instagram plaats ik (meestal) dagelijks Instastories: jij ook?

/0 Reacties/door

Altijd koude handen.. | Hardlopen met Reuma

Altijd koude handen tijdens het hardlopen koud handschoenen duurloop Gaasperplas

Ha! Zoals jullie weten ben ik betrokken bij het project ‘Hardlopen met Reuma’.
Waarom?!

  • Ik heb reuma.
  • Ik hou van hardlopen.
  • Ik gun IEDEREEN het plezier van hardlopen!!

Tijdens de presentatie die ik 20 april jl. gaf bij Reade, over mijn hardloop-leven met reuma, vertelde ik over een aantal problemen waar ik tegenaan loop tijdens het sporten.
Na afloop van de presentatie kreeg ik best wat vragen hierover. Ik heb toen natuurlijk al mijn tips en ervaringen gedeeld, maar in de categorie ‘sharing is caring’ zal ik op Miles&More ook wat hardlopen-met-reuma-wijsheden delen!

Koude handen tijdens het hardlopen

Ik ren eigenlijk redelijk pijn vrij: reuma-pijn-vrij dus hè, ik heb het even niet over blessures…
Maar ik heb wel ‘een dingetje’: koude handen tijdens het hardlopen.
Jaja, er zullen wel meer mensen vaak koude handen hebben: irritant he? Mijn vingers worden daarbij ook nog eens pijnlijk, dik en stijf. Ik kan vaak niet eens meer m’n huissleutel uit m’n zakje pakken als ik thuis ben.
Ik heb zelfs een keer een voorbijganger moeten vragen om de deur (van m’n huis) open te maken, omdat mijn handen echt niks meer konden… 🙁

Niet alleen mijn vingers, maar ook mijn tenen worden vaak koud en gevoelloos. Best vervelend als je er op moet lopen… #onhandig
Waar mijn vingers vooral dik en rood worden, worden m’n tenen gevoelloos en wit.

Disclaimer: de volgende plaatjes van mijn tenen kunnen als schokkend ervaren worden als je niet van voeten houdt 🙂

koude witte tenen na fietsen

Hoe komt dit?

Dat heb ik aan m’n reumatoloog gevraagd.

  • Komt dit omdat ik (Nora!) dit gewoon heb, zoals iedereen wel eens gekke dingen heeft?
  • Of komt dit omdat ik SLE heb?

Fenomeen van Raynaud

Veel mensen met SLE hebben last van het fenomeen van Raynaud. Hierbij is er sprake van een (tijdelijke) vernauwing van bloedvaatjes in vingers en/of tenen.
En dan?
Dan worden één of meer vingers/tenen koud en wit, door het samentrekken van de bloedvaatjes. Vervolgens kunnen de vingers of tenen ook blauw worden (heb ik 1 keer heel heftig gehad!), doordat er zuurstofarm bloed doorheen gaat stromen. Daarna worden de bloedvaten weer wijder en worden de vingers/tenen rood en warm. Ook kunnen vingers dik en stijf worden en soms worden de tenen pijnlijk.
Deze klachten komen vooral bij kou, of als een reactie op spanning.

Dit fenomeen komt trouwens niet alleen voor bij mensen met een reumatische aandoening, maar kan ook bij gezonde (jonge!) mensen voorkomen! De oorzaak hiervan is niet bekend.

Wat kan je hier aan doen?

Er is niet echt een bepaalde behandeling voor dit fenomeen van Raynaud (voor zover ik weet…). De koude vingers en tenen komen, maar gaan ook weer vanzelf weg.
Ik probeer eigenlijk zoveel mogelijk om koude handen te voorkomen, zodat het ook niet zo’n pijn gaat doen!

Mijn beste tip: Handschoenen

Tijdens bijna elke run draag ik handschoenen. Of het nou een korte training is van 8 of 9 kilometer, of meteen een halve marathon: ik weet dat mijn handen en vingers pijnlijk gaan worden. Door handschoenen te dragen blijven mijn handen langer warm en comfortabel (uiteindelijk worden ze ook met handschoenen ijskoud! Heel raar).

In de winter draag ik zelfs 2 paar handschoenen over elkaar! Eigenlijk 1 paar handschoenen en dan een paar dikke, gevoerde wanten eroverheen #charming


koude handen met dikke wanten op texel

Altijd koude handen tijdens het hardlopen koud handschoenen duurloop Gaasperplas

Nog meer tips:

  • Als ik na het rennen weer thuis ben, dan hou ik m’n handen vaak even onder de kraan. De koude kraan voelt dan aan als warm! En zo komen mijn handen heel langzaam weer op temperatuur 🙂
  • Als het onderweg echt pijn doet van de kou, dan hou ik m’n handen even tussen m’n bovenbenen. Die zijn namelijk meestal lekker warm 😉 Zo kunnen m’n handen heel even bijkomen. Maar dit kan niet te lang, want door het stilstaan word ik dan weer koud, waardoor m’n handen en voeten ook weel kouder worden….
  • Als ik met Jur ben, dan houdt hij wel eens mijn handen tussen zijn handen (NIET WRIJVEN!!! Dat doet intens pijn namelijk). Dit ‘vasthouden’ is niet tijdens het hardlopen hoor, maar als we ergens wandelen of door een stadje lopen. Want ook dan heb ik pijnlijke handen vaak…
  • Voordat ik de deur uit ga, smeer ik vaak m’n handen in met vaseline, daaroverheen doe ik dan handschoenen aan. Ik weet niet zeker of het echt helpt, maar ik had een keer gelezen dat schaatsers die de Elfstedentocht (= koud!!!) doen, zich helemaal insmeren met vaseline om warm te blijven.
    Ik doe trouwens als ik ga fietsen ook een laag vaseline op mijn voeten/ tenen!
  • Als het echt ijzig koud is buiten, dan heb ik ‘warmhoud-zakjes’. Geen idee hoe die dingen heten, maar je moet er in knijpen en schudden, en door een chemische reactie worden ze dan heel warm! Echt heerlijk om die in m’n wanten te stoppen!!

Heb jij ook last van koude handen en voeten?? Worden ze dan ook stijf en pijnlijk?? Kut hè?
Hopelijk heb ik je met mijn tips een beetje geholpen, maar misschien heb jij ook wel gouden tips voor mij!! Ik ben benieuwd!! Laat je ze achter in de comments? Als je vragen hebt, mag je me ook altijd mailen: nora@milesandmore.nl

Liefs! Nora

koude winterse duurloop

Ik was voorbereid op de kou: handschoenen en daaroverheen deze VETwarme Canadese wanten. #hip

Dit vind je misschien ook interessant!


hardlopen motivatie tips Nora Miles&More

Hardlopen met reuma | ik doe het

Twee belangrijke Nora-weetjes: Ik hou van hardlopen. Net als 1,5 miljoen andere Nederlanders. Ik heb reuma. Net als bijna 2 miljoen andere Nederlanders. Allebei niet heel bijzonder dus. Hardlopen met reuma Maar hardlopen…

/0 Reacties/door

Nora’s week 13: Rummikub, sushi, Paasbrunchen en -wandelen en limoncello maar dan anders.

Nora in de lente

‘Beter laat dan nooit’ is best een mooi spreekwoord toch? Vandaag wel. Want mennnn het is alweer DINSDAG en nu pas komt m’n dagboek online. Het Paasweekend zat er even tussen. En heel veel werk. Want ik hik nu een beetje tegen wat deadlines aan (lees: VANDAAG (op 3 april dus) worden 2 websites gelanceerd, waar ik (deels) verantwoordelijk voor ben… Best spannend dus!

Maar goed, behalve werk deed ik afgelopen week nog meer hoor! Ik maakte sushi en limoncello-sinaasappel-style, wandelde bij de Weerribben, deed 2 qualifiers met team Watskeburpee en ik rende ook nog een stukje. En meer. Ready? GO!

Maandag ♥ 26 maart

Ik werkte op de praktijk (en we hadden een maatschappelijke stagiaire van het Vechtstede College: zeer goede zaak dat 3e klassers een maatschappelijke stage moeten doen! Daar werken we graag aan mee.)
Na werk maakte ik sushi. Want: helemaal niet zo moeilijk, maar wel MEGA lekker.
En ik pakte nog een WOD mee om 20.45u. Dit is eigenlijk te laat, want daarna sta ik nog 3 uur te stuiteren… Lastig.

homemade sushi

Kijk nou, dit pareltje zou wat mij betreft niet misstaan in een culinair tijdschrift 🙂

Dinsdag ♥ 27 maart

Disndag = kantoordag. Met de deadline van 2 websites in zicht, had ik een drukke dag… Gelukkig kwam iemand vlak voor de lunch een paasstol van 1 meter (echt letterlijk één meter) brengen. Nice. Ik heb niet de hele meter op hoor. Ik nam gewoon een stukje, dat was al goed.

Na werk had ik een vol hoofd. Maar omdat ik laat thuis was, redde ik m’n hardlooptraining nèt niet meer…
Dus gingen Jur en ik lekker oud-HollandSCH Rummikubben!! Heerlijk. Ik hou van Rummikub.

knus Rummikub

Rummikub ROCKS!!

Woensdag ♥ 28 maart

Ik werkte op de praktijk (en de maatschappelijke stagiaire van 15 kletste werkelijkwaar de oren van m’n hoofd. Wel gezellig eigenlijk.) Ik heb geen idee meer wat ik ’s avonds heb gedaan…

Nora in de lente

Lente hoihoihoi.

Donderdag ♥ 29 maart

Ik werkte thuis: en yessss ik streepte lekker wat puntjes van m’n to-do-list af!! #fijn

Aan het eind van de ochtend kwam onze bruiloft-cateraar langs om wat laatste dingen door te spreken: Over ruim 3 maanden is het al zo ver…. Oeeehhhh SPANNEND!!! #jaikwil

Vlak na de lunch had ik een afspraak met een vrouw van Pfizer (= medicijnfabrikant). Ze kwam mij interviewen, en jij mag raden waarover:
a. Anti-aging pillen (want: hoe komt het dat ik me altijd moet legitimeren als ik drank koop?)
b. Anabole steroïde (want: ik schijn op een Roemeense discuswerper te lijken. Bijna dan.)
c. Hardlopen met Reuma

Kies maar!
Tiktaktiktaktiktak. Tijd voorbij!
Het juiste antwoord is c. Hardlopen met reuma. Mijn stokpaardje, zoals je misschien weet.
Het interview, incl. foto’s die nog gemaakt moeten worden, verschijnt op de website van Pfizer: dit wordt een soort dossier over verschillende aandoeningen, met tips, adviezen, succesverhalen (ik!!) etc. Het is namelijk BIJ WET VERBODEN om over medicijnen te schrijven, dus dan moet je als medicijnfabrikant iets anders verzinnen voor je website.

Heel toevallig had ik vandaag ook de laatste vergadering van de projectgroep ‘Hardlopen met Reuma’. De subsidie is op… (het verhaal zit iets complexer in elkaar eigenlijk, maar dit is niet de juiste plek om daar op in te gaan.) De hardloopgroepen voor mensen met reuma blijven door het hele land bestaan hoor, alleen de projectgroep stopt.
Om het jaar af te sluiten gingen we na de vergadering uit eten. Bij Fijnkost (in een zijstraat van de Overtoom).

restaurant FijnkostRestaurant Fijnkost heeft ‘bijzonder’ eten…

vage selfie tijdens eten

Toen iedereen naar het eten keek, kon ik stiekem even een selfie maken 🙂

Vrijdag ♥ 30 maart

In het kort:
– keihard werken ivm deadlines…
– ook een borreltje op de zaak.
– toen een drankje thuis
– ook nog wat spelletjes → Rummikub en Yahtzee.
– en klaar.

[hier had een foto kunnen staan van de bubbels tijdens de vrijmibo, of van mijn Yahtzee-formuliertje met alleen maar overwinningen. Maar ik vergat foto’s te maken.]

Paasweekend ♥  zaterdag 31 maart, zondag 1 april en maandag 2 april

Een lekker lang weekend!! Heeeeeeeerlijk.
Ik deed van alles, dus hierbij mijn Paasweekend in foto’s:

vergaderen over WOD

Op zaterdag deed ik met team Watskeburpee de qualifier WOD1 van de Battle of Amsterdam. Het plan van aanpak maken en de evaluatie achteraf waren eigenlijk nog belangrijker dan de WOD zelf (want die gaan we opnieuw doen).

paasbruch bij oma

Op zondag reden Jur en ik naar Leeuwarden voor een Paasbrunch bij oma! Dit was echt heel gezellig hoor! Ook al lijkt het hier alsof oma steeds zat te bellen (dit was maar 1 keer, en toen waren we eigenlijk al klaar met eten. Toen oma zat te bellen bedacht ik me pas dat ik een foto moest maken).

workout bij oma

Ik maakte even van de gelegenheid gebruik: workout oma-style 🙂

wandelen met pasen

We sloegen de meubelboulevard over en gingen even knus wandelen met Pasen. #burgerlijk.
Dit was trouwens bij de Weerribben-Wieden.

selfie bij weerribben

Had ik al een selfie gemaakt deze week? Oja.

limoncello van sinaasappels

Ik maakte dit weekend ook nog limoncello, maar dan van sinaasappels. Dat heet dus geen limoncello. Maar hoe heet dit wel? Ik kreeg al verschillende suggesties: oranje likeur, likeur royale, orangefit en koningsdrank (= mijn favoriet so far). Maar als je een betere naam hebt: let me know!!

rennen in discobroek

Op tweede paasdag rende ik nog een lekker stukje. Interessante outfit-keuze wel, met m’n discobroek, driehoekjes-jack en kuikentjes-gele schoenen.

Dit was mijn week (plus de maandag) alweer! Tijd vliegt hè vrienden.
See you soon!!

Liefs! Nora

Oja trouwens…
Let’s keep in touch! Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 500 volgers op Facebook zijn in zicht #goals. Leuk als ik je daar tegenkom! En op Instagram plaats ik (meestal) dagelijks Instastories: jij ook?

/0 Reacties/door

Altijd koude handen.. | Hardlopen met Reuma

Altijd koude handen tijdens het hardlopen koud handschoenen duurloop Gaasperplas

Ha! Zoals jullie weten ben ik betrokken bij het project ‘Hardlopen met Reuma’.
Waarom?!

  • Ik heb reuma.
  • Ik hou van hardlopen.
  • Ik gun IEDEREEN het plezier van hardlopen!!

Tijdens de presentatie die ik 20 april jl. gaf bij Reade, over mijn hardloop-leven met reuma, vertelde ik over een aantal problemen waar ik tegenaan loop tijdens het sporten.
Na afloop van de presentatie kreeg ik best wat vragen hierover. Ik heb toen natuurlijk al mijn tips en ervaringen gedeeld, maar in de categorie ‘sharing is caring’ zal ik op Miles&More ook wat hardlopen-met-reuma-wijsheden delen!

Koude handen tijdens het hardlopen

Ik ren eigenlijk redelijk pijn vrij: reuma-pijn-vrij dus hè, ik heb het even niet over blessures…
Maar ik heb wel ‘een dingetje’: koude handen tijdens het hardlopen.
Jaja, er zullen wel meer mensen vaak koude handen hebben: irritant he? Mijn vingers worden daarbij ook nog eens pijnlijk, dik en stijf. Ik kan vaak niet eens meer m’n huissleutel uit m’n zakje pakken als ik thuis ben.
Ik heb zelfs een keer een voorbijganger moeten vragen om de deur (van m’n huis) open te maken, omdat mijn handen echt niks meer konden… 🙁

Niet alleen mijn vingers, maar ook mijn tenen worden vaak koud en gevoelloos. Best vervelend als je er op moet lopen… #onhandig
Waar mijn vingers vooral dik en rood worden, worden m’n tenen gevoelloos en wit.

Disclaimer: de volgende plaatjes van mijn tenen kunnen als schokkend ervaren worden als je niet van voeten houdt 🙂

koude witte tenen na fietsen

Hoe komt dit?

Dat heb ik aan m’n reumatoloog gevraagd.

  • Komt dit omdat ik (Nora!) dit gewoon heb, zoals iedereen wel eens gekke dingen heeft?
  • Of komt dit omdat ik SLE heb?

Fenomeen van Raynaud

Veel mensen met SLE hebben last van het fenomeen van Raynaud. Hierbij is er sprake van een (tijdelijke) vernauwing van bloedvaatjes in vingers en/of tenen.
En dan?
Dan worden één of meer vingers/tenen koud en wit, door het samentrekken van de bloedvaatjes. Vervolgens kunnen de vingers of tenen ook blauw worden (heb ik 1 keer heel heftig gehad!), doordat er zuurstofarm bloed doorheen gaat stromen. Daarna worden de bloedvaten weer wijder en worden de vingers/tenen rood en warm. Ook kunnen vingers dik en stijf worden en soms worden de tenen pijnlijk.
Deze klachten komen vooral bij kou, of als een reactie op spanning.

Dit fenomeen komt trouwens niet alleen voor bij mensen met een reumatische aandoening, maar kan ook bij gezonde (jonge!) mensen voorkomen! De oorzaak hiervan is niet bekend.

Wat kan je hier aan doen?

Er is niet echt een bepaalde behandeling voor dit fenomeen van Raynaud (voor zover ik weet…). De koude vingers en tenen komen, maar gaan ook weer vanzelf weg.
Ik probeer eigenlijk zoveel mogelijk om koude handen te voorkomen, zodat het ook niet zo’n pijn gaat doen!

Mijn beste tip: Handschoenen

Tijdens bijna elke run draag ik handschoenen. Of het nou een korte training is van 8 of 9 kilometer, of meteen een halve marathon: ik weet dat mijn handen en vingers pijnlijk gaan worden. Door handschoenen te dragen blijven mijn handen langer warm en comfortabel (uiteindelijk worden ze ook met handschoenen ijskoud! Heel raar).

In de winter draag ik zelfs 2 paar handschoenen over elkaar! Eigenlijk 1 paar handschoenen en dan een paar dikke, gevoerde wanten eroverheen #charming


koude handen met dikke wanten op texel

Altijd koude handen tijdens het hardlopen koud handschoenen duurloop Gaasperplas

Nog meer tips:

  • Als ik na het rennen weer thuis ben, dan hou ik m’n handen vaak even onder de kraan. De koude kraan voelt dan aan als warm! En zo komen mijn handen heel langzaam weer op temperatuur 🙂
  • Als het onderweg echt pijn doet van de kou, dan hou ik m’n handen even tussen m’n bovenbenen. Die zijn namelijk meestal lekker warm 😉 Zo kunnen m’n handen heel even bijkomen. Maar dit kan niet te lang, want door het stilstaan word ik dan weer koud, waardoor m’n handen en voeten ook weel kouder worden….
  • Als ik met Jur ben, dan houdt hij wel eens mijn handen tussen zijn handen (NIET WRIJVEN!!! Dat doet intens pijn namelijk). Dit ‘vasthouden’ is niet tijdens het hardlopen hoor, maar als we ergens wandelen of door een stadje lopen. Want ook dan heb ik pijnlijke handen vaak…
  • Voordat ik de deur uit ga, smeer ik vaak m’n handen in met vaseline, daaroverheen doe ik dan handschoenen aan. Ik weet niet zeker of het echt helpt, maar ik had een keer gelezen dat schaatsers die de Elfstedentocht (= koud!!!) doen, zich helemaal insmeren met vaseline om warm te blijven.
    Ik doe trouwens als ik ga fietsen ook een laag vaseline op mijn voeten/ tenen!
  • Als het echt ijzig koud is buiten, dan heb ik ‘warmhoud-zakjes’. Geen idee hoe die dingen heten, maar je moet er in knijpen en schudden, en door een chemische reactie worden ze dan heel warm! Echt heerlijk om die in m’n wanten te stoppen!!

Heb jij ook last van koude handen en voeten?? Worden ze dan ook stijf en pijnlijk?? Kut hè?
Hopelijk heb ik je met mijn tips een beetje geholpen, maar misschien heb jij ook wel gouden tips voor mij!! Ik ben benieuwd!! Laat je ze achter in de comments? Als je vragen hebt, mag je me ook altijd mailen: nora@milesandmore.nl

Liefs! Nora

koude winterse duurloop

Ik was voorbereid op de kou: handschoenen en daaroverheen deze VETwarme Canadese wanten. #hip

Dit vind je misschien ook interessant!


reuma medicijnen blog Nora
,

Wat niemand van mij weet…

Ik loop er niet graag mee te koop, het is ook niet iets om van de daken te schreeuwen. Maar ik heb het wel. Reuma. Ik heb besloten om het maar een out-in-the-open te gooien. Dit is mijn coming-out! Want ik wil laten zien hoe fit en sportief…

/5 Reacties/door

Kick-off Hardlopen met Reuma | 20 april 2017

kick-off hardlopen met reuma

Kick-off Hardlopen met Reuma

20 april 2017
van 19.30u tot 21.30u

Sportzaal Reade
Dr. Jan van Breemenstraat 2, in Amsterdam

in het startvak, You never walk alone.

Deze avond krijg je uitleg en alle info over het speciale Start to Run project voor mensen met reumatische ziekten!

Programma

19.30u: Inloop

19.45u: Start van de avond:

  • Opening van de avond door Jelte Brontsema – projectleider Hardlopen met Reuma
  • Dr. Irene Bultink – Reumatoloog Vumc
  • Dr. Wilfred Peter – Fysiotherapeut Reade
  • Tijd voor vragen
  • Silfke van Dijk – hardloopster met reuma
  • Nora Schenk – hardloopster met reuma
  • Tijd voor vragen
  • Napraten

21.30u: einde

hardlopen en doelen stellen voor de zomer

hardlopen training triatlon Weesp

hardlopen met reuma redenen Nora Weesp Miles More blog

/0 Reacties/door

Hardlopen met reuma | ik doe het

hardlopen motivatie tips Nora Miles&More

Twee belangrijke Nora-weetjes:

Ik hou van hardlopen.

Net als 1,5 miljoen andere Nederlanders.

Ik heb reuma.

Net als bijna 2 miljoen andere Nederlanders.

Allebei niet heel bijzonder dus.

Hardlopen met reuma

Maar hardlopen met reuma is wel bijzonder. Of nou ja, iets bijzonderder (gek woord… bestaat dit wel?!)
Veel mensen denken namelijk dat je niet kan hardlopen als je reuma hebt. #stigma
Ik ben het levende bewijs: doordat ik veel sport en beweeg, blijf ik mijn reuma (tot nu toe) altijd een stapje voor!
En mennnnn, I like it!!

Over mijn reuma schreef ik al eerder deze uitgebreide blogpost (die nog steeds supervaak bekeken wordt!! Tof!)

Start-to-run

Het VUmc, Reade, de AtletiekUnie en InHolland hebben hun krachten gebundeld: ze starten binnenkort met speciale hardlooptrainingen voor mensen met reuma.
Dit worden laagdrempelige hardlooptrainingen, onder begeleiding van professionele trainers en artsen. Zo krijgen reuma-patiënten (ook degenen die nog nooit een meter hebben gerend!!) de kans om het hardlopen uit te proberen en hier hopelijk net zo van te gaan genieten als ik!
En ik weet zeker: iedereen die lekker beweegt en sportief bezig is, zit veeeeeeel lekkerder in z’n vel dan bankhangers en stilzitters.

Ik ben echt laaiend enthousiast hierover, dat merk je 🙂
Maar is elke reuma-patiënt zo enthousiast? Geen idee!!

Er is een speciale vragenlijst gemaakt, om te kijken hoeveel behoefte er is aan deelname aan Start-to-run met reuma. Dus ken of ben je iemand die hier misschien wel wat mee kan:
VUL EVEN DEZE VRAGENLIJST IN DAN (klikkerdeklik gewoon hier)

Het invullen duurt ongeveer 2-5 minuten. De vragenlijst wordt uiteraard vertrouwelijk behandeld.

Kick-off, met een speciale spreker…. 😉

Op donderdag 20 april is de KICK-OFF van dit speciale Start to Run project voor mensen met reumatische ziekten.
Er wordt gesproken door een reumatoloog (MIJN reumatoloog! dr Bultink), door de projectleider Jelte Brontsema (ook hardloper), nog wat andere sprekers. En ik!!!
Jawel. Ook ik mag spreken. 

Iedereen is welkom!! Dus of je (potentieel) deelnemer bent, of aanhang, of gewoon geïnteresseerd. Of pers.
Kom ook!! Leuk!!

Kick-off Hardlopen met Reuma
Donderdag 20 april
19.30u
In het auditorium van Reade,
Dr. Jan van Breemenstraat 2, in Amsterdam

Later zal ik jullie veel meer vertellen over ‘Hardlopen met Reuma’! (want je wilt vast weten WAAR de trainingen plaatsvinden, WANNEER ze plaatsvinden, WAT het inhoudt etc) I keep you posted!!!

Dus: stuur je deze oproep door naar IEDEREEN die je kent die mogelijk wat heeft aan dit Start-to-run project?
En zie ik JOU (en wie je dan ook mee wilt nemen) dan donderdag 20 april?
Supertof!!

Liefs! Nora

hardlopen met reuma redenen Nora Weesp Miles More blog

/7 Reacties/door

Nora’s week: het loopt een beetje anders…

Nora Miles&More op de Ossenmarkt in Weesp

Haaa hallo! Ik ben het! Met m’n wekelijkse weekoverzicht 🙂 En deze week loopt het een beetje anders dan anders 🙁

Het voelt een beetje raar en egoïstisch om hier een vrolijk dagboekje van mijn week te plaatsen alsof er niks aan de hand is, terwijl mijn zusje op dit moment op de IC in het ziekenhuis in Gouda ligt… Laura ligt namelijk vanaf dinsdag in het ziekenhuis: haar schildklier werd operatief verwijderd. Het was ingepland dat ze dan een nachtje zou blijven, ter observatie. Maar inmiddels is het zondag en ligt ze er nog steeds… En vanaf vrijdag zelfs op de IC…. Het gaat op zich wel goed met haar (ze is aanspreekbaar!!) maar bepaalde bloedwaardes kloppen niet: vandaar dat ze nog moet blijven. Alle ins & outs zal ik hier niet schrijven (want: IK kies er voor om mijn hele leven te delen via mijn blog, m’n zusje natuurlijk niet…)

Dus hier mijn weekoverzicht, met een dubbel gevoel.

Maandag ♥ 20 maart

Eigenlijk wilde ik ’s ochtends graag hardlopen. Maar vanwege de plantaire fasciitis (peesplaatontsteking onder m’n voet) besloot ik verstandig te zijn en dit niet te doen. In plaats van rennen werkte ik aan m’n administratie, hiephoi.
Ik had einde van de ochtend nog een aan-huis-behandeling bij een lief vrouwtje en daarna was ik de hele middag op de praktijk met een heleboel cliënten achter elkaar. Na werk wilde ik natuurlijk weer rennen… Maar dat deed ik niet. Ik liet Monster uit op de Ossenmarkt en maakte deze ‘ik-baal-flink-selfie’. Nora Miles&More op de Ossenmarkt in Weesp Het loopt een beetje anders deze week

Dinsdag ♥ 21 maart

Vandaag moest m’n zusje zich dus melden in het ziekenhuis voor haar schildklier operatie. Ik werkte overdag op de praktijk. Omdat het vandaag Perzisch Nieuwjaar (?) was, had ik veel cliënten die hadden afgebeld. Ik besloot m’n laatste cliënten te verschuiven, zodat ik ’s middags tijd had voor een voorzichtig hardlooprondje.

Ik rende HEEL FIJN langs Natuurmonumenten. De zon scheen♥ ik hoorde vogeltjes fluiten♥ ik zag mooie bloemen♥ onderweg kreeg ik een berichtje dat de operatie van m’n zusje helemaal goed was gegaan♥ en ik had GEEN PIJN onder m’n voet *heel veel hartjes*. blessure update Nora Geen pijn, woeeehoeee!! Dus ik dacht: ik kan wel wat harder! En dat ging me toch lekker! Totdat ik thuis kwam en weer stil stond: pijn. Godverdegodver. ’s Avonds had ik een vergadering van m’n kwaliteitskring van logopedisten. En de hele vergadering voelde ik een zeurende pijn onder m’n hiel. Ik baalde joh.

Woensdag ♥ 22 maart

Hele dag op de praktijk. Weinig avontuurlijks. Wat wel heel tof was: de lente is ECHT begonnen nu! Inclusief zon enzo♥ Dus na werk besloten Jur en ik een rondje op de racefiets te maken! Het eerste rondje van het jaar (voor mij). Het leek me een fantastisch idee om het fietsen te gebruiken als alternatieve training zolang ik mijn hiel rust moet geven (zo vlak voor de marathon). Want ik wil wel een beetje in beweging blijven, anders wordt die marathon over 2 weken echt een hel. Nou ging het fietsen op zich best lekker. Tuurlijk waren er de fiets-pijntjes weer, maar wat wil je: het was m’n eerste ritje dit jaar!! Ik moet m’n lichaam even de tijd gunnen om fiets-kracht (?) te krijgen en weer te wennen aan die ongemakkelijke houding.

Maar toen we weer thuis waren en ik weer wilde opstaan nadat ik even had gezeten: intense pijn onder m’n hiel!!
WAT?! Krijg ik nu van fietsen ook pijn?? Huh, hoe dan?!
Ik moet me hier even in verdiepen, want het is wel de bedoeling dat ik na de marathon flink ga fietsen (zeker zolang ik niet mag rennen).

Gedesillusioneerd liet ik Monster uit op m’n Nike Air Max. Die schoenen hebben zo’n fantastische demping dat ik er heerlijk op loop. Dat is in elk geval goed nieuws.

nike air max Nora met lekker veel demping

Donderdag ♥ 23 maart

Ik moest vroeg in het VUmc zijn voor een controle bij m’n reumatoloog. Met haar kan ik altijd heerlijk kletsen over hardlopen en sport, omdat ze daar zelf ook van houdt. Zij is nu bezig met een speciaal project: ‘Hardlopen met reuma’. En het goede nieuws is: ze heeft gevraagd of ik hier bij betrokken wil zijn!! Superleuk!!
Ik had na m’n eigen ziekenhuisbezoek (controle, bloedprikken, in een potje plassen en dat soort dingen…) dan ook meteen een koffie afspraak gepland met Jelte Brontsema: de projectleider van ‘Harlopen met reuma’. En Jelte is zelf ook een fanatieke hardloper (ooit liep hij een marathon in 2 uur 20!!! Tjemig).
Jelte heeft mooie plannen, waar ik aan mag bijdragen!! Hou Miles&More in de gaten, want ik ga jullie er komende tijd veel meer over vertellen! Dit wordt GROOT.

Vanuit het VUmc reed ik meteen door naar Gouda. Ik ging even bij m’n zusje op bezoek in het ziekenhuis. Bij Laura thuis was net een enorme doos bezorgd van Greetz (die kreeg Lau van haar schoonzus en zwager), dus die doos moest mee op de fiets!

op weg naar het ziekenhuis met een doos van Greetz

Met een enorme Greetz-doos op de fiets 🙂

Nadat ik bij Lau was geweest, wilde Koen (m’n zwager) even bij haar langs. Omdat ik er toch was kon ik mooi even op Teun en Gijs passen 🙂

oppassen bij mijn neefjes

Oppassen op m’n neefjes. Alles onder controle #bomontploft

Einde van de middag reed ik snel terug naar Weesp. Want: zwemles.

Vrijdag ♥ 24 maart

Overdag: werken op de praktijk. Jawel. Niks bijzonders. Wel leuk. En nuttig, want ik moet toch geld verdienen.
Ik had maar cliënten tot 16u. En dat kwam  heel goed uit, want Jur en ik hadden een uitnodiging gekregen (dankjewel Christian!) voor de opening van een expositie in Museum Weesp. De expositie heet ‘Uit de schaduw’ en gaat over de zwarte bedienden van de rijke families in Weesp in de achttiende eeuw. En Midas Dekker (= Weesper) opende de expositie met een praatje (okee, praatje klinkt oneerbiedig. Voordracht? Speech?)
Ik was echt onder de indruk van de expositie, en sowieso van Museum Weesp. Het is klein, maar daardoor knus! En er liggen fantastische schatten met indrukwekkende verhalen: ga er heen!!
Bij de opening van de expositie werden glaasjes Anker jenever uitgedeeld♥
Ik voelde me een beetje Weesper-jetset, zo tussen de wethouders en andere Weesper-high-society. We kregen zelfs een goodie-bag! #Weespistegek

opening expositie museum Weesp

Jur met een Anker jenevertje (dit was z’n eerste 😉 )

 

opening expositie bij museum Weesp

Kijk! Ik ben een kleine zwarte bediende! (mijn 1/16 Indo-bloed komt hier mooi van pas)

Na gezellig te hebben gekletst met een heleboel mensen, gingen Jur en ik naar huis om even te eten (dat was nodig na dat jenevertje op m’n lege maag).

Want om 20.00u moesten we alweer in de City of Wesopa zijn! Ik had namelijk kaarten gekregen (dankjewel City!!) voor de voorstelling ‘We are family’. Dit was een show met onder andere Jim de Groot (= zoon van Boudewijn) over muzikale families. Met heel veel leuke meezing-liedjes! En lekker dansen natuurlijk (Daar houdt Jur echt van, hahaha). Ik heb dus (vanaf m’n stoel, dat wel) heerlijk zitten meeblèren en meezingen met alle bekende hits.
In Weesp dus! Weesp is te gek hè? Dat we dat allemaal hier hebben!!

Jur wil niet steeds op de foto

Jur wil niet steeds op de foto en wordt gek van al mijn selfies….

Vlak voor de pauze kreeg ik ineens allemaal telefoontjes: eerst m’n moeder, daarna m’n vader. Maar ik kon dus niet opnemen…. Toen kreeg ik berichtjes: Lau had een epileptisch insult gehad omdat haar calciumwaarde te laag was. Ze was meteen naar de IC verplaatst… Allemaal heel zorgelijk. Dus de rest van voorstelling zat ik niet meer echt lekker…
We are family met Jim de Groot

Zaterdag ♥ 25 maart

Het eerste wat ik deed vandaag: m’n moeder bellen voor een update. Eigenlijk geen nieuws…
Toen Laura zelf maar ge-appt. Jim de Groot (de zoon van ja) had een filmpje voor Lau opgenomen (heel tof! M’n zusje kent hem namelijk uit de vele musicals die ze heeft gezien). Laura was goed aanspreekbaar, maar nog steeds op de IC dus. Streng telefoon beleid, dus niet te lang appen (daar kwam ik pas na een uur heen-en-weer-appen achter… Ik dacht dat er alleen niet gebeld mocht worden…).

Ik poetste de badkamer grondig, zodat ik niet de drang zou krijgen om te gaan hardlopen.
Ondertussen kwam Sam van Puur&Kracht nog langs met een cadeautje: geurzakjes van Jacob Hooy, voor in m’n kast met stinkende sportkleding 🙂 Heel lief!!
geurzakjes Jacob Hooy van Puur&Kracht

Rond het middaguur vertrok ik met Jur richting Laren (fukking ellende om er te komen: overal file omdat alles rondom Weesp zo ongeveer afgesloten is…). We hadden afgesproken met Jurs ouders om te gaan lunchen op een terrasje.
Mennnnn, wat heerlijk!!! Ik at een vet lekker broodje kipfilet (met guacamole!) in de zon, op het terras van Mauve, in Laren dus.
Ik ben ZO BLIJ dat het eindelijk lente is!

De rest van de middag werkte ik aan een opdracht voor een website: ik moest een tekst schrijven over Save-Me, passend bij een bepaalde doelgroep (waar ik zelf geen verstand van heb). Een mooie uitdaging, die uitstekend past bij mijn ambities om tekstschrijver/ professioneel blogger te worden!

Hierna plofte ik op de bank, met de nieuwe Allerhande (mijn lievelingstijdschrift) en de Runners World. En homemade springrolls.
springrolls met allerhade en Runners World

Zondag ♥ 26 maart

NIET HARDLOPEN. Hou je in Noor.
Jajajajaja.
Goede reden om lekker uit te slapen 🙂 Het was natuurlijk ook ineens zomertijd, dus dat uurtje was er al vanaf gesnoept. Het loopt een beetje anders deze week, ook in dit geval…
Jur en ik reden ’s middags naar de Gaasperplas, om daar met Monster te wandelen.
Jammergenoeg voel ik ook tijdens wandelen pijn onder m’n voet. Maar wandelen is een stuk minder belastend dan hardlopen. Dus ik reken het goed.
Wandelen met Monster bij de Gaasperplas als actief herstel

’s Middags moest ik nog wat werk doen achter m’n laptop. Aangezien Jur net het dakterras helemaal had gepoetst en de zon scheen, besloten we lekker op het dakterras te werken!!

werken op het dakterras

Brrr, nog wel een beetje koud op het dakterras.

En daar zit ik nu (half zes) nog steeds!! M’n week te overdenken… Soms loopt alles een beetje anders. Dan moet je maar meegaan in de gekte. Aanpassen. Flexibel zijn.
Niet rennen vind ik KUT. Dat Laura in het ziekenhuis ligt vind ik KUT. Ik kan er over zeuren (hahaha, zojuist gedaan) maar ik kan ook aan de toffe dingen denken van deze week.
Want eerlijk is eerlijk: mijn leven is eigenlijk heel erg tof ♥

Hoe is jullie week geweest? 

Liefs! Nora

/4 Reacties/door
,

Wat niemand van mij weet…

reuma medicijnen blog Nora

Ik loop er niet graag mee te koop, het is ook niet iets om van de daken te schreeuwen. Maar ik heb het wel.

Reuma.

Ik heb besloten om het maar een out-in-the-open te gooien. Dit is mijn coming-out!
Want ik wil laten zien hoe fit en sportief je kunt zijn met reuma: ik ben het bewijs! En ik hoop dat mijn verhaal misschien iemand (al is het maar 1 iemand) die ook reuma heeft, zal inspireren om ook de grote stap te nemen om hardloopschoenen aan te trekken en in beweging te komen. Geloof me, het is okee!

 

Het begin

In 2010 kreeg ik last van pijnlijke handen. Niet zomaar pijnlijke handen, maar mijn handen waren dik en opgezet (ook mijn polsen), ik kon ze haast niet meer bewegen en ik kon zo ongeveer niks meer vastpakken. Als ik iemand een hand moest geven (bij voorbeeld op mijn werk) dan wilde ik het het liefst uitschreeuwen. Ook m’n voeten deden pijn en waren dik, weliswaar niet zo erg als mijn handen, maar wel vervelend. Ik kreeg OOK NOG pijnlijke knieën en had een chronische stijve nek. En daarbij was moe, heel erg moe. Ik werd er GEK van.

Ik was in 2010 helemaal niet sportief, en met alle klachten die ik had kon ik eigenlijk niet eens van de bank komen (opstaan was pijnlijk!!) of Monster (m’n hond) uitlaten, laat staan dat ik kon knallen in de sportschool of een rondje kon hardlopen. Sporten was echt het laatste waar ik aan dacht.

 

De diagnose

Ik ben niet iemand die voor elk wissewasje naar de dokter gaat, maar al mijn klachten maakten ‘normaal’ functioneren best lastig. Ik hoopte dat ik een griepje onder de leden had waar mijn huisarts een pilletje voor zou kunnen geven. Maar een ‘griepje’ bleek het niet te zijn…
Via de huisarts en verschillende specialisten, kwam ik uiteindelijk bij het VUmc terecht. Ik kreeg (na heeeeeel veel onderzoeken) de diagnose SLE: Een vorm van reuma (reuma is een verzamelnaam voor meer dan 100 verschillende ziekten).

 

SLE

Wat had ik?! SLE: Systemische Lupus Erythematosus, ik had er nog nooit van gehoord. Jullie ook niet denk ik, daarom zal ik in een notendopje vertellen wat dit is:

SLE is een chronische ontstekingsziekte, een auto-immuunziekte. Bij een auto-immuunziekte produceert het lichaam antistoffen tegen onderdelen van het eigen lichaam. Op deze manier beschermt het afweersysteem het lichaam niet meer, maar valt het juist aan. Door deze antistoffen kunnen er ontstekingen in alle organen van het lichaam ontstaan. Niet iedereen met SLE heeft hier evenveel last van.

SLE komt vooral voor bij vrouwen (hee! Dat ben ik!). Verder ontstaat SLE meestal tussen het 10e en 30e levensjaar (Yes, ook ik.) Alle symptomen die ik had bleken te komen door de vorm van reuma die ik heb.

 

En toen…

Mijn reumatoloog in het VUmc is gespecialiseerd in SLE. Zij wilde meteen aanpakken: we gingen medicijnen uitproberen om te zien welke medicatie bij mij zou aanslaan. Veel medicijnen hebben zo’n 4 maanden tijd nodig om iets van resultaat te laten zien, dus mijn geduld werd behoorlijk op de proef gesteld. Ondertussen probeerde ik, zo goed en zo kwaad als het ging, te ‘leven’ met mijn klachten. Het was ook in die tijd dat ik besloot dat ik wat wilde afvallen. Ik wilde sporten. Mijn reumatoloog (= zelf super sportief!) moedigde me daarbij aan. Doordat mijn moeder ineens fanatiek was gaan hardlopen vond ik dat ik dat ook maar eens moest proberen. Hardloopschoenen had ik, conditie had ik niet.

Ik begon met wandelen, dat was soms al vermoeiend genoeg (ik was vrij vaak uitgeput-moe, door de SLE). En ik had ook nog wat gewrichtsontstekingen (dat waren die dikke handen, voeten, knieën en nek) die het bewegen niet makkelijker maakten. Maar het wandelen ging steeds beter, ook omdat mijn medicijnen aansloegen. Ik bouwde mijn wandelrondje uit: ik ging kleine stukjes rennen. Ondertussen probeerden mijn reumatoloog en ik de medicijnen te ‘finetunen’: welke dosis van welke medicijnen?

Eigenlijk ging ik me steeds wat beter voelen: ik kon hele stukken hardlopen en had steeds minder gewrichtsontstekingen. Doordat ik meer sportte leek ik ook meer energie te krijgen! Dat motiveerde enorm!!

 

Hardlopen met reuma

Het sporten (bewegen!!) zorgde ervoor dat ik me veel beter voelde! En de medicijnen deden zijn werk! Ik voelde me goed!! Ik was inmiddels zo lekker aan het hardlopen, dat ik in 2012 de Dam tot Damloop liep!! Dat had ik een jaar eerder ECHT NOOIT durven dromen: toen kon ik namelijk niet eens een uur wandelen. Vrij snel daarna liep ik mijn eerste halve marathon: de Berenloop op Terschelling.

Nu was het hek van de dam: doordat ik sportte voelde ik me TE GEK! Mijn reumatische klachten namen zienderogen af, ik zat weer vol met energie! Juist door te bewegen blijf ik soepel en hou ik mijn lichaam fit: FUCK YOU reuma!!rotterdam marathon 2014 met reuma

Toen ik in 2013 de Rotterdam Marathon finishte, en dat daarna aan mijn reumatoloog vertelde, viel ze bijna van haar stoel: van trots!! Mijn arts is een groot voorstander van bewegen en hardlopen met reuma (er zijn ook reumatologen die heel behoudend zijn over hardlopen) en loopt zelf ook marathons. Zij vindt het fantastisch dat ik met hardlopen mijn reuma bestrijd!

Sporten is mijn medicijn, en ik ga er verdomd lekker op 🙂

Dus ja: reuma heeft mijn leven veranderd. Maar sporten (hardlopen!!) heeft mijn leven weer terug op de rit gekregen! Ik ben sterker, fitter en energieker dan ooit! Ik moet leven met een dagelijkse dosis medicatie, en wat ongemakken van de reuma. Maar er zijn mensen ZONDER reuma, die nog geen 10 km kunnen rennen! En ik wel!

Deze ‘coming-out’ vind ik best spannend. Ik wil niet in een hokje geplaatst worden: Nora, het zielige, zieke meisje…
Alleen de mensen die dicht bij me staan weten van mijn reuma en de klachten die ik (soms nog) heb. Maar heel misschien is er ergens in Nederland wel een ‘Nora-van-6-jaar-geleden’, die dit leest en denkt: dat kan ik ook! Daartegen wil ik zeggen: JA! Kom in beweging!! Het helpt mij, en ik kan het iedereen aanbevelen!!

Ik zou het superleuk vinden om je reactie op deze persoonlijke onthulling te horen of te lezen!
Het R*-woord (jaaahaaaaa REUMA) is er uit! 

Liefs! Nora

 

/23 Reacties/door