Tips, ervaringen, weetjes, nieuws en andere hersenspinsels over hardlopen en wielrennen!

Weekend op Texel

Jaaaa hoi!!
Zoals ik al eerder schreef was ik afgelopen weekend samen met Jur op Texel. We deden namelijk zaterdag mee aan de Texel Trail en dat was meteen een mooie gelegenheid om er een weekendje Texel van te maken! Want: Texel is tof!!

We sliepen twee nachten in een fantastisch huisje van Texelvakantie Verhuur (en hoe dat zo is gekomen is een ontzettend leuk verhaal al zeg ik het zelf 🙂 maar daar zo meer over), we renden een trail (met kater…) en we deden een rondje sightseeing.
Ik ga je er alles over vertellen en laten zien, want ik maakte ook een video van ons weekend! Klaar voor? Let’s go!

Ons appartement in De Koog

Vorig jaar waren Jur en ik ook op Texel voor de Texel Trail (hier lees + zie je daar alles over). Toen we na het hardlopen van De Koog naar Den Burg wilden, besloten we te liften. We werden opgepikt door de ontzettend leuke Erwin en Karin Zoer. Zij moesten helemaal niet naar Den Burg, maar ze wilden ons wel een lift geven, hoe tof!
In de auto raakten we aan de praat. Erwin en Karin bleken een heleboel vakantiehuisjes te hebben op Texel. Al gauw ontstond het idee dat Jur en ik dit jaar tijdens de Texel Trail in een van hun huisjes mochten verblijven en dat ik daar dan over zou bloggen.
I loooove ruilhandel♥ Dus zo geschiedde!

We kwamen vrijdagavond aan in het heerlijke appartement ‘Zon’ in De Koog.  Er stonden twee heerlijke Texelse biertjes klaar en een vaas verse tulpen: wat een warm welkom!
In m’n video geef ik een rondleiding door het huisje (en check vooral het fan-tas-ti-sche extraatje in de slaapkamer 😉 )

Het appartement lag 1 minuut lopen van de-straat-met-alle-gezelligheid-van-De-Koog, en dat was TOP! Want zo konden we vrijdagavond mooi nog even naar de kroeg lopen voor een drankje (of 10…..)

Drankje in De Koog

Drankje in De Koog

De woonkamer van ons appartement in De Koog

De knusse woonkamer van het appartement. Plus Jur.

 

Texel Trail 2018

Ergens vorig jaar hadden Jur en ik ons ingeschreven voor de Texel Trail. Het zou dit jaar mijn vijfde Texel Trail worden, dus ik had me vol enthousiasme aangemeld voor de 26 km (net als voorgaande jaren). Maar toen ik me inschreef wist ik niet dat m’n hiel-blessure zo lang zou duren… Ik heb dus niet zoveel kunnen trainen als ik zou willen, plus: hielpijn. Oplossing: een kortere afstand. Gelukkig konden we de 15,4km trail doen.

Omdat we vrijdagavond in De Koog iets teveel drankjes hadden gedronken, werd ik zaterdag wakker met een kleine kater (lees: bonkende koppijn, een droge mond waar je ‘U’ tegen zegt en een onlesbare dorst. Je kent het?)
Niet echt de perfecte omstandigheden om een trail te lopen. Maar ja, dat had ik allemaal aan mezelf te danken, dus NO EXCUSES en gewoon rennen.
Gelukkig was het heerlijk weer! De zon scheen volop, nauwelijks wind en een prima temperatuurtje♥

Texel Trail 2018 Nora Texel Trail 2018 Jur

Het rennen ging best ok (naar omstandigheden), maar wat was ik blij toen ik de finish weer zag!
De Texel Trail gaat dwars door De Slufter (= een natuurgebied), inclusief modderpoeltjes en glibberige klei-paden. Ook gaan er een paar stukken van de trail over het strand. Dat betekent dus dat je eerst het duin over moet (zwaar!!!) en dan stukken door het mulle zand moet rennen (hallo hartslag van 170 bpm).
Echt wel pittig dus, maar oh zo mooi! Want onderweg liepen we dicht langs een kudde oerrunderen, zagen we hele leuke vogeltjes met zo’n spits snaveltje (sorry, ben geen vogelkenner) en genoten we van de mooie omgeving.
Dus kater of niet: het was TOF!

Weekend Texel

Het rennen duurde maar anderhalf uur (1.27 om precies te zijn) dus we hadden de rest van het weekend om van Texel te genieten.  Zaterdagavond borrelden we in Den Burg en aten we bij Paal 9 (met een prachtige zonsondergang!).

Zondag was het tijd voor een familiebezoekje: Jur heeft wat familie wonen op Texel (hoi tante Riet!), dus daar dronken we een kopje koffie.
Andere familie van Jur heeft een snackbar in Oudeschild, waar we natuuuuurlijk ook even langs gingen 🙂

kibbeling en raspatat bij Veronica

Raspatat is lekker. Kibbeling is lekker. Maar de remouladesaus (persoonlijk gemaakt door tante Riet) is het ALLERlekkerst. Zo lekker zelfs, dat we een bakje mee hebben gekregen voor thuis.

Zondag maakten we nog een mooie strandwandeling bij de vuurtoren op Texel en nog een wandeling door De Slufter. Best lekker om even de benen los te lopen na de trail van zaterdag.
En die zon, jongens! Dat maakte alles nog een stukje heerlijker

Jur en Nora in Oudeschild Koffie bij Paal 9 op Texel

Jur op het strand bij zonsondergang

Dubbel wow.

Vuurtoren selfie

Een vuurtoren-selfie is onmisbaar tijdens sightseeing Texel.

zonsondergang op Texel

Kijk nou hoe feeëriek!

Dus even samengevat:

  • Texel is een perfect eiland voor een weekendje weg. Zodra je op de boot zit krijg je spontaan een vakantiegevoel!
  • Hardlopen met een kater is NIET voor herhaling vatbaar.
  • Texel Trail is echt een mooi loopje, zelfs met kater!
  • M’n hiel speelde wel op, maar het onverharde parcours van de trail was fijner voor de pijn dan rennen op asfalt.
  • Remouladesaus van tante Riet zou in alle winkels in Nederland te koop moeten zijn.
  • Ons vakantiehuis van Erwin en Karin was geweldig! Hopelijk mogen we nog een keer langskomen 🙂
  • Texel, we’ll be back!

Ben jij wel eens op Texel geweest? Wat heb je allemaal gedaan en gezien toen? Laat je reactie achter, vind ik leuk!!

Liefs! Nora

deadlift triceps

Het zal je niet ontgaan zijn, maar ik hou van CrossFit.
Dus JA, alweer een blog over CrossFit #waarhethartvolvanis

Of je nou een die-hard CrossFit beest bent, of gewoon een amateur CrossFit-wannabe (hoi!!), er zijn bepaalde situaties die elke CrossFitter tegenkomt. En de meeste zijn niet fraai… Er zullen mensen zijn die het raar vinden dat ik (en iedereen die Crossfit doet) dit zichzelf aandoet. Dat zou ik misschien ook vinden als ik niet zo dol was op CrossFit. Maar nu dus niet. Want dit HOORT erbij. Het maakt CrossFit EPISCH.
Ik heb mijn meest voorkomende (gênante) situaties op een rijtje gezet en ik denk zomaar dat ik niet de enige ben die dit meemaakt.

7 situaties die elke CrossFitter herkent.

Situatie 1. Je bent nooit tevreden met je PR’s

Het maakt niet uit met hoeveel kilo je je oude 1RM hebt verbeterd: je wilt altijd meer, harder, sneller, zwaarder.
Een random voorbeeld: je kan ein-de-lijk een (1!!) kipping pull-up!! Jeeee! Maar een paar seconde later ben je al niet meer tevreden en wil je er minstens 3 achter elkaar kunnen. Ok, dit was geen ‘random’ voorbeeld, dit was ik zelf. Maar je snapt wat ik bedoel. Met een PR ben je gewoon nooit tevreden, en als je eerlijk bent: dat ga je waarschijnlijk ook nooit worden.

Situatie 2: Je krijgt regelmatig een wallball in je gezicht.

Wallballs.. sowieso geen favoriet. Tijdens een setje wallballs komt er gegarandeerd een moment waarop je armen even afhaken. Je krijgt die unit nog net de lucht in, maar zodra de wallball op z’n hoogste punt is weet je het al: dit gaat pijn doen. In een soort slow-motion zie je die 4, 6 of 9kg op je af komen en het enige dat je kunt doen is incasseren. En hopen dat je je neus niet breekt.
En dan? Ik weet alleen hoe het bij mij gaat: ik kijk eerst of niemand heeft gezien hoe onhandig ik was (want: hashtag knullig), vervolgens wrijf ik even over m’n gezicht en check ik of er geen bloedsporen achterblijven op m’n handen (je weet maar nooit). Dan raap ik de wallball op en ga verder waar ik gebleven was. In de hoop dat ik dat ding deze keer wel kan opvangen.

Situatie 3. Je hebt striemen op je hele lijf dankzij de double-unders

Voordat je de double-unders echt goed onder de knie hebt, gaat er een lang traject van zelfkastijding aan vooraf.
Als je eenmaal een paar DU’s kan, maar nog niet zo pro bent dat je er 50 achter elkaar kunt, dan komt er hoe dan ook een moment dat het springtouw tegen je arm/ kuit/ been /BIL aan ketst: met een dikke, rode striem als gevolg 🙁

double unders placement WOD

Kijkkk hoe charming ik kijk tijdens double-unders 😉

Situatie 4. je hebt overal blauwe plekken….

Je sleutelbeen zit vol met blauwe plekken van de clean & jerks, of je hebt iets te enthousiast burpees gedaan met als gevolg: blauwe knieën of zelfs schaafplekken…  En dan heb ik het nog niet eens over je schenen: tijdens deadlifts zijn deze de sjaak.
De persoon die nog nooit een blauwe plek van CrossFit heeft gekregen, wil ik persoonlijk een medaille geven.

Situatie 5. …. en daar ben je trots op!

Hell yeah! Deze battle scars zijn het bewijs dat je keihard hebt gebikkeld!

Situatie 6. Je hebt handen waar een gemiddelde stratenmaker jaloers op is.

Ik schreef er al eerder een blogpost over: Crossfit handen… Je ontkomt niet aan dikke eeltplekken op je handen als je regelmatig aan CrossFit doet. Je kunt wel proberen om er iets aan te doen (klik maar op deze link) maar in no-time zijn je handen weer bezaaid met harde stukken eelt.
Ach. Het heeft ook wel wat. Behalve tijdens romantische avondjes….

Situatie 7. Je kunt tegelijkertijd kapot en intens gelukkig zijn.

Dat gevoel aan het einde van een WOD: goud!! Dat je helemaal kapot op de grond ligt. Zwetend, misschien kwijlend.
Uitgeput. Maar intens gelukkig, omdat de WOD voorbij is en je het toch maar mooi hebt geflikt! Je weet nu al dat je morgen met een hijskraan uit bed moet worden getakeld door de spierpijn. Maar toch ben je zielsgelukkig.
Ik denk niet dat ik dit gevoel kan uitleggen, maar ik gok dat iedereen die wel eens een WOD heeft gedaan dit herkent 🙂

En? Herkenbaar? Of heb jij hele andere CrossFit struggles? Ik ben benieuwd!

Liefs! Nora

 

Om te huilen... Waarom doe ik dit?

Elke CrossFitter, en eigenlijk elke sporter, kent waarschijnlijk het gevoel van afzien en pijn wel tijdens een WOD of een training. Dat moment dat je echt zo hard aan het bikkelen bent, en dat je eigenlijk geen energie meer hebt om verder te gaan, maar dat je toch verder moet. Ik heb dat zo vaak. Dit soort gedachten gaan dan door m’n hoofd (en ik schaam me een beetje om het toe te geven):

  • Waarom doe ik dit?!
  • K*t, dat was eigenlijk een no-rep, mmm dat merkt vast niemand. Ik tel ‘m gewoon, dan ben ik eerder van deze ellende af.
  • Misschien moet ik minder gewicht pakken, dan trek ik het wat beter.
  • Zal ik gewoon kappen? Dan is deze marteling tenminste over.

Maar meteen nadat ik dit ↑ denk, vind ik mezelf een verschrikkelijk MIETJE. Ik train toch gdvrdmm voor mezelf?!

Niet huilen, gewoon doorgaan!

roeien placement WOD

DOORGAAN!!!!

Ik heb een paar strategieën ontwikkeld (wow, klinkt professioneel) om het voor mezelf wat makkelijker te maken om vol te houden. En, LUCKY YOU, vandaag deel ik ik deze trucjes! Zodat je voortaan niet meer zo hoeft af te zien 🙂 Ik hoop ook dat jij, JA JIJ JA, ook wat tips voor mij hebt. Want dat kan ik wel gebruiken.

tip 1: Denk aan degene op wie je verliefd bent.

Ik begin meteen met m’n beste tip, want dit werkt echt! Denk aan degene op wie je verliefd bent: dit kan je vriend of vriendin zijn, maar het mag ook iemand zijn op wie je een stiekeme crush hebt, of George Clooney ofzo 😉 Als het maar iemand is van wie je de kriebels in je buik krijgt.

Stel je nu eens voor dat deze persoon achter je staat (terwijl jij dus aan het buffelen bent om door die WOD heen te komen) en hij/zij staat met een goedkeurende glimlach naar JOU te kijken (visualiseer vooral die goedkeurende glimlach). Als je dit in je hoofd houdt: WEDDEN dat je dan doorgaat? En dat je je best doet om extra te shinen?? Want je wil toch niet dat HIJ (of ZIJ) denkt dat je een opgever bent? Hup, lekker uitsloven! 🙂

tip 2: Laat je opfokken door je CrossFit buddies

Op het moment dat je denkt: ‘ik kap er mee’, kijk dan eens naar al je CrossFit buddies, die geven toch ook niet op?! Misschien moet je zelfs even een tandje bijzetten, want je wil die timecap halen!!
Zelfs al ben je de allerlaatste die nog bezig is, dan zal iedereen om je heen staan om je aan te moedigen. Zwaktebod om dan op te geven toch?

tip 3: Denk aan je doelen!

Als het zweet over m’n hele lijf gutst en ik een hartslag van 180 bpm of meer heb, dan denk ik soms: ‘Waarom doe ik dit?!’
Maar eigenlijk weet ik precies waarom ik het doe. Ik heb een heel rijtje doelen: en die ga ik niet halen als ik thuis op de bank zit.

Jij hebt vast ook zo je redenen waarom je aan het trainen bent. Wil je afvallen, een sixpack, een muscle-up kunnen, of 100kg clean & jerk? Doorgaan dan!!!

tip 4: Denk aan het gevoel wat je straks hebt, als dit achter de rug is.

Nu voelt het nog alsof je dood gaat. Maar straks, als alles klaar is, dan voel je je TE GEK! Echt. En dan ben je blij dat je het gedaan hebt. En dat wijntje (euhhh fles?) van afgelopen weekend is ook weer geneutraliseerd (dat hou ik me altijd voor 🙂 ).

tip 5: Bedenk een strijdkreet of mantra en herhaal dit in je hoofd

Ken je het liedje ‘Sky on Fire’ van de Handsome Poets? Daar zit zo’n riedeltje in: tuuuutudu tu, tuuuutudu tu, tuuuutudu tu etc. Als ik het echt zwaar heb tijdens een training en gewoon blind door wil gaan, dan herhaal ik dit riedeltje in m’n hoofd. En dit helpt! Je zou ook een zin in je hoofd kunnen herhalen. Als strijdkreet.
Je denkt nu misschien: Wat dan ingodsnaam?! Ik heb wat ideetjes:

  • Ik ben een badass, ik ben een badass, ik ben een badass. etc.
  • Opgeven is voor sukkels, volhouden is voor eindbazen. Opgeven is voor sukkels, volhouden is voor eindbazen. etc.
  • Als ik val, sta ik op. En als ik sta, val ik op. Als ik val, sta ik op. En als ik sta, val ik op. etc

Deze truc pas ik vooral toe tijdens hardlopen, want met CrossFit kan dit niet altijd. Soms moet je tijdens een WOD de tel bijhouden. Dan heb je geen tijd voor mantra’s. Maar tellen is ook een soort mantra.

Om te huilen... Waarom doe ik dit?

Hier moest ik nog even m’n eigen tips toepassen… Niet huilen, gewoon doorgaan!

Tot zover de ‘gouden tips van Noor’. Ik zou zeggen: doe er je voordeel mee.
Maar misschien heb jij wel hele andere trucjes? Deel ze met me! Vind ik leuk.

Liefs! Nora

Oja trouwens…
Lijkt me leuk om contact te houden! Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. Op dat laatste kanaal zit ik bijna op 500 volgers #goals. Leuk als ik je daar tegenkom!

Ode aan de Deadlift vooroordelen over Crossfit

Vooroordelen over Crossfit. Er zijn er nog al wat…
Nu Crossfit echt helemaal HIP is (?) lijkt iedereen wel eens er van gehoord te hebben. Maar tussen ‘er van gehoord’ en ‘weten wat het is’ zit nogal wat verschil…
Zo moest ik laatst aan iemand uitleggen dat Crossfit niks met een crossfiets te maken heeft… #geengrap

Ik ben er inmiddels wel achter dat een heleboel vooroordelen over Crossfit wel kloppen, zoals:

  • Je krijgt eelthanden waar elke stratenmaker ‘u’ tegen zegt. (Doe er iets aan!)
  • Je krijgt blauwe plekken / schrammen/ open wonden etc. Klim maar eens in een touw zonder jezelf pijn te doen. Dit is mij nog niet gelukt.
  • Hoe harder de muziek tijdens de WOD, hoe beter het gaat. Of lijkt dit alleen maar zo?
  • Als je heel erg je best doet om een barbell te liften, ziet je gezicht er uit alsof je moet poepen. Ik ben het levende bewijs, kijk maar naar de foto in dit bericht 😉
  • De taal der afkortingen (AMRAP, EMOM, OHS, T2B, HSPU etc.) leer je vloeiend spreken.

Maar goed. Dit betoog gaat eigenlijk over de vooroordelen over Crossfit die dus NIET WAAR zijn. Ik heb er wat verzameld:

Crossfit is alleen voor BEESTEN (vooroordeel #1)

Niet waar. Crossfit is óók voor beesten, van die spierbundels die 180kg kunnen deadliften enzo. Maar deze mensen zijn ook ooit begonnen. En dat is het mooie aan Crossfit: het is voor iedereen! Alle oefeningen kun je ‘schalen‘, je doet ze op je eigen niveau.

Crossfit is een soort sekte (vooroordeel #2)

Een sekte met een eigen taal. En tijdens de geheime bijeenkomsten lopen alle mannen (of zijn het MUTANTEN?!) met een ontbloot bovenlijf. Altijd.
WRONG.
Crossfit is een community. En dat is vooral heel gezellig! En het leuke is: iedereen is welkom! Haak aan en je krijgt meteen high-fives na de workout, complimenten en pep-talk. Net als bij elke sport trainen er mannen en vrouwen van alle soorten en maten. Dus niet alleen mutanten. Tijdens een training mag je je shirt uittrekken ja, als je dat fijn vindt! Maar als je ‘m aan wil houden: ook goed! Doe lekker waar jij je goed bij voelt.
En die Crossfit-taal leer je vanzelf. Eerlijk gezegd moet ik ook nog wel eens iets google-en hoor…

Crossfit is een extreme sport (vooroordeel #3)

Ja, de topatleten doen behoorlijk extreme dingen bij Crossfit ja. Maar er is een verschil tussen echte atleten en recreanten. Op de Crossfit Games zie je bizarre workouts voorbij komen, die een gemiddelde Mat Fraser met 2 vingers in z’n neus doet. Ik vind het ook EXTREEM om iemand 10 ring muscle-ups te zien doen alsof het niks is, om daarna nog een loodzware band te flippen.
Maar in een doodnormale Crossfitbox, doe je hele toegankelijke oefeningen. Zoals opdrukken! En burpees! In elke gemiddelde sportschool doe je dat ook. Niks extreems aan.
Pas als je een echte Crossfit-gekkie (professional) wordt, dan wordt het extreem.
Hoewel…. de 222 burpees in 20 minuten die ik vanochtend moest doen, voelden toch best extreem… #burpeemadness

Door Crossfit word je een Roemeense discuswerpster (vooroordeel #4)

Dit is een letterlijke quote (= pleonasme, I know) van mijn geliefde BF Jur. Wat moet ik hiervan zeggen? In elk geval dit:
→ Er komt geen discus aan te pas bij Crossfit. En om nou met een 5kg schijf te werpen?
→ Na best wat Crossfittrainingen is mijn Roemeens nog steeds niet echt denderend.

Ode aan de Deadlift vooroordelen over Crossfit

#poephoofd

Echt iedereen kan het.

Door al deze vooroordelen over Crossfit kan het beeld ontstaan dat Crossfit niet geschikt is voor mensen zoals jij en ik. Maar deze fabel wil ik dus NU volledig onderuit trappen. Echt iedereen kan het. Gewoon op je eigen niveau. En dat niveau wordt steeds hoger, dat maakt Crossfit zo tof! Al die PR’s omdat je weer wat sterker/ leniger/ sneller bent geworden motiveren enorm!

Bij een goede Crossfitbox krijg je ook de juiste begeleiding, zodat je stap voor stap en in je eigen tempo kunt groeien. Je lichaam moet wennen aan de hoge intensiteit van sommige workouts, maar een goede trainer zal je nooit pushen tot dingen die je nog niet kan.

Je denkt nu misschien: wat weet Nora er nou eigenlijk van?!
Goed punt 😉
Ik doe ook maar wat en schrijf er soms over.

Wil je echt weten of die vooroordelen NIET WAAR zijn? Dan kan je altijd een WOD doen bij een Crossfitbox bij jou in de buurt. Dan kun je met je eigen ogen zien wat Crossfit wél is.
En dat zul je ook voelen 😉 Vooral de dag (2 dagen!) er na #spierpijn

Zo. Dit was mijn spreekbeurt over Crossfit. Heeft er iemand een vraag? 😉

Liefs! Nora

 

#DOcember blog miles and more weesp marathon interval december hardlopen weesp

Ochtendgymnastiek

Ik heb de smaak te pakken hoor: minimaal 1x per week (soms 2 keer!) sta ik om 7.00u ’s ochtends in de Crossfitbox.
Het is even doorbijten als de wekker gaat, maar het gevoel na een supervroege workout maakt alles goed. Echt waar.
En als 7.00u echt te vroeg is, kan je ook gewoon een lesje (of hardlooprondje!) om 9.00u pakken (als je niet hoeft te werken), want dat vind ik ook nog best vroeg 🙂

Waarom ’s ochtends sporten zo fijn is

Mensen die liever slapen dan sporten zullen wel denken dat ik gek ben.

Hoezo ga je zo vroeg sporten, dat kan toch ook wat later?!

Ik zal je vertellen waarom ’s ochtends sporten zo fijn is. Mijn mening dus hè. Niet omdat iemand dit heeft onderzocht. Ja ik dus, maar alleen bij mezelf.

De dag moet nog beginnen en je workout zit er al op!

Dit vind ik dus zoooo chill! Als ik een WOD doe van 7.00u tot 8.00u, dan ben ik om 8.15u thuis (hup, ontbijt er in en dan onder de douche). De rest van de wereld is dan ook aan het opstaan/ ontbijten / douchen. Maar IK heb er dan al een workout opzitten!

Stuiter stuiter stuiter

Van sporten word ik heus wel moe, maar ik krijg er ook heel veel energie van. Dus dat ene uurtje in de vroege ochtend, zorgt ervoor dat ik de rest van de dag stuiter van de energie!
Als ik ga hardlopen, merk ik dat ik ’s ochtends ook veel lekkerder loop dan ’s avonds (dit gaat vooral over het gevoel, niet over m’n prestaties…)

Lekker slapen!

Als ik ’s avonds sport, heb ik ook last van dezelfde energie die ik dus van sporten krijg. Met andere woorden: ik stuiter dan ook, maar dan dus ’s avonds. En dat is nogal onhandig als het tijd is om te gaan slapen… Als ik ’s ochtends sport, dan ben ik ’s avonds lekker moe en val ik meteen in slaap. Top.

Etentje/ borreltje / iets gezelligs ’s avonds?

Soms heb je van die avonden met allemaal leuke afspraakjes. Best balen als je dat af moet zeggen omdat je nog wilt sporten. Ook balen als je het sporten af moet zeggen omdat je een borreltje hebt. Als je nou ’s ochtends gaat sporten, dan heb je lekker de hele avond om allemaal gezellige dingen te doen! (maar dan moet je natuurlijk niet de volgende ochtend weer om 7.00u in de Crossfitbox willen staan).

Lekker rustig

’s Ochtends is de wereld nog slaperig. Je komt buiten niet zo veel mensen tegen, er is weinig verkeer: heerlijk rustig om lekker te rennen of te fietsen. Bij Crossfit0294, waar ik dus minimaal 1x per week om 7.00u ’s ochtends train, is het ook bijna uitgestorven ’s ochtends. Het komt best wel eens voor dat ik de vroege les in m’n eentje ben! Meestal met nog een andere early-morning-bikkel, maar het komt maar zelden voor dat we die les met 3 of meer personen zijn.
Dus: een soort personal training, maar dan zonder de hoge rekening die bij PT hoort 😉

zaterdag ochtend crossfit waarom 's ochtends sporten zo fijn is

 

Hoe krijg je het voor elkaar?!

En, heb ik je om? Wil je nu ook wel eens proberen om supervroeg te gaan sporten?
Je vraagt je vast af: HOE DAN?
Ik zal je wat tips geven hoe je dit gaat overleven. Tips die ik zelf bedacht heb. Dus niet wetenschappelijk onderbouwd.

Kop onder de koude kraan (tip 1)

Na het sporten kan je wel weer douchen, maar als je zo vroeg opstaat is het wel fijn om even ‘fris’ te worden. Ik doe dat door m’n hoofd onder de koude kraan te houden. Ik ben meteen wakker dan.

Drink koffie (tip 2)

Koffie om 6.30u ’s ochtends is prima te doen. Je wordt er lekker wakker van! Ik neem espresso trouwens.

Neem een vitamine bruistablet (tip 3)

Als ik wakker word heb ik meestal dorst. Ik laat dan een vitamine bruistablet (meestal vitamine C, want die smaakt lekker naar sinaasappel) oplossen in een glas water, daarna ‘klok’ ik ‘m in één keer naar binnen. Zo’n vitamine bruistablet (gewoon bij Hema of Kruidvat) is lekker dorstlessend en fris. En er zitten dus vitamines in (?), dus het zal wel goed zijn. Geen idee of dit echt zo is, het is vooral lekker. En het hoort bij m’n ochtendritueel, zelfs om 6.30u ’s ochtends.

Ontbijt pas ná het sporten (tip 4)

Ik krijg het niet voor elkaar om om 6.30u ’s ochtends een compleet ontbijt weg te werken, vooral niet qua tijd (want ik kan in principe al-tijd eten). Maar ik vind het ook niet fijn om met een volle maag te sporten.
Meestal eet ik niks voordat ik ’s ochtends vroeg ga sporten. Ik ontbijt lekker als ik weer thuis ben. Prima.

Zeik niet zo! (tip 5)

En als je dan zo vroeg bent opgestaan: zeik niet zo!
Ja, het is vroeg. JA, het is ook nog best koud. En JA, je had liever nog lekker in je bed geleden. Maar joehoe, je bent ZELF eerder opgestaan, dus dan kan je er maar beter het beste van maken toch? Echt niemand wordt vrolijk van je gezeur, jij zelf ook niet.
(ik zeg dit deels tegen mezelf 🙂 maar ik probeer ’s ochtends gewoon vrolijk te zijn hoor.)

Nou, ik neem aan dat ik je volgende week een keer om 7.00u in de box zie? Okee, 9.00u (op zaterdag) mag ook. 
Of ga je lekker rennen of iets anders doen?

Liefs! Nora

#DOcember blog miles and more weesp marathon interval december hardlopen weesp

En ’s ochtends zie je ook dit soort dingen!

Ode aan de Deadlift vooroordelen over Crossfit

20 Reps Touch and Go Deadlifts

Het eerste dat ik doe als ik ’s ochtends wakker word? Op m’n telefoon kijken.
Jaaaa, I know: slecht, vierkante ogen, mobiele eenheid etc. Maar ik doe het lekker toch.
Gisterochtend zag ik tijdens dat telefoonmomentje meteen een bericht in de Crossfit0294-Facebook-groep: WOD2 van The Nationals is bekend, en DIT is het:

Behaal een zo hoog mogelijk gewicht op: 20 Reps Touch and Go Deadlifts.
Deze workout kent geen timecap. Er mogen zoveel pogingen gedaan worden als de atleet wenst.

Mijn eerste gedachte: Is dit een WOD?!
Mijn tweede gedachte: Leuk!
Mijn derde gedachte: Wacht eens even… 20 reps?! Touch and Go?! Deadlifts?! ZWAAR!!

Shinen tijdens de deadlift

Om eerlijk te zijn heb ik een haat-liefde verhouding met de deadlift.
Trainers (ja ook bij ‘mijn’ Crossfit) zeggen altijd dat de deadlift één van de beste oefeningen is. Het is namelijk een compound oefening. Dat wil zeggen dat je meerdere (ook grote) spiergroepen ermee traint.
Maar! Deze oefening is ook verdomd lastig, daarom zit ‘dead’ waarschijnlijk in de naam. (Tip: ga naar YouTube en zoek op ‘fail deadlift’ 🙂 ) Ik heb er zelf ook nogal moeite mee om het goed te doen: je moet op zoveel dingen letten!
(Ik visualiseer de stem van trainers Daan en Mees): Noor, hou je rug recht! Buikspieren aanspannen! Billen aanspannen! NOOR! RUG RECHT!

Ik las net op het wereldwijde web (op deze pagina) dat de deadlift nog een groot voordeel heeft: je verbrandt veel calorieën omdat vrijwel het gehele lichaam meewerkt aan de lift. Ha! Dat klinkt goed!!

Maar standaard de dag (en twee dagen) na deadlift-training: ‘Hallo spierpijn in je hamstings!” Want die spierpijn komt er. En is meedogenloos…

 

Ode aan de deadlift

Om even wat good-vibes te creëren voor WOD2 van The Nationals schrijf ik daarom deze ‘ode aan de Deadlift’.

Rozen zijn rood.
Blauwe plekken (ook van Crossfit) zijn blauw.
Ik doe zondag 20 deadlifts.
Dat wordt dus spierpijn, AUW.

Prachtig gedicht al zeg ik het zelf 😉 #rijmpiet.

Liefs! Nora

Hier lees je trouwens wat ik eerder schreef over The Nationals.

pure focus voor WOD 1 van the Nationals

Ik fanatiek? *grijns*

En competitief ook ja. Ik hou van wedstrijdjes, tot ongenoegen van Jur 😉 En ik wil ook winnen natuurlijk.
‘Wie het hardste kan knuffelen’ is een veel gespeeld spel hier thuis. Dat ik altijd win uiteraard.
En gisteravond om 23u hadden Jur en ik ineens een discussie over wie het sterkst was. Dit moest beslist worden tijdens armpje-drukken. Met pijn in m’n hart moet ik toegeven dat ik dat verloor 🙁

Maar als je me een half jaar geleden had gezegd dat ik mee zou doen aan een Crossfit competitie, had ik je uitgelachen.

Dat kan ik toch helemaal niet?!

Ik dacht namelijk dat je alleen mee kon doen aan een Crossfit competitie als je tot de allerbeste behoorde. Maar dat is helemaal niet zo! Bij The Nationals kan je op elk niveau meedoen, er zijn namelijk 4 verschillende divisies:

  • Platinum: voor de echte Crossfit elite. Onbereikbaar voor ‘de normale mensch’. Je moet bijvoorbeeld ‘ring muscle ups’ kunnen en kunnen snatchen met minimaal 60 kg (als vrouw). Daan (de eindbaas van Crossfit0294) zit in deze divisie #beest
  • Gold: Ook redelijk onbereikbaar voor elke hobby-Crossfitter. Als vrouw moet je kunnen deadliften met ongeveel 115kg #nochance en ‘bar muscle ups’ moeten ook tot je skills behoren…
  • Silver: Al iets meer haalbaar. Maar het zijn wel echte  sportmannen en -vrouwen in deze divisie #bikkels. Je moet niet alleen zwaar kunnen liften, maar ook een enorme conditie hebben.
  • Bronze: in deze divisie zit ik!! De divisie voor ‘het volk’ 😉 Met een beetje ervaring (ik doe nu ongeveer 2 jaar Crossfit, met twee keer een pauze van 4 maanden ivm marathontraining) is deze divisie goed haalbaar.
  • Iron: voor de Crossfit-rookies. Een prima divisie om in te beginnen, want je hoeft niet perse heel ervaren en sterk te zijn, maar je kunt wel meedoen met de competitie!

Placement Workout

Om te bepalen in welke divisie je hoort, was er een Placement WOD. Deze workout bestond uit een krachtmeting (1 RM Ground to overhead met een timecap van 4 minuten) en daarna twee rondes waarbij skills en gymnastics (o.a. pull-ups) en conditie ( minuut 1 = max calories row, minuut 2 = max wallballs, minuut 3 = max burpees, minuut 4 = max double unders) aan bod kwamen.

formulier Placement Workout the Nationals 2017Ik vond het te vergelijken met een hardloopwedstrijdje: uiteraard was ik super zenuwachtig van te voren 🙂
Ik leefde naar de Placement WOD toe door de dag er voor wat rustiger aan te doen, wat extra slaap te pakken en even goed te eten.
Het vinden van 1RM in 4 minuten was best stressvol, die tijdsdruk maakte me nerveus! Ik blijk het dus lastiger te vinden om te ‘cleanen’ (= de bar van de grond naar je schouders krijgen) dan te ‘jerken’ (= de bar van je schouders boven je hoofd krijgen).

Bij ronde 2 kwam ik niet verder dan de toes-to-bars. Die FREAKING pull-ups moet ik echt een keer onder de knie krijgen #grrrrr.

Ronde 3 was blind GAAAAAN. Ik hield mezelf voor: dit duurt maar vier minuten. Dan is het voorbij. Vier minuten half dood gaan, dan kan ik uitrusten.

 

En ik ging half dood. Maar ik was best tevreden. Ook al heb ik de double-unders nog niet echt onder controle….

 

double unders placement WOD

Kijkkk hoe charming ik kijk tijdens Double Unders 😉

wallballs placement WOD

De wallballs zaten zowel in de placement workout als in de eerste WOD.
En damn, wat zijn wallballs zwaar….

WOD 1

De competitie van The Nationals duurt 10 maanden. Elke maand doe je 1 WOD.
Het toffe (en meteen toegankelijke) vind ik dat je de WODs gewoon in je eigen, vertrouwde box doet. En bij Crossfit0294 wordt er een zondag ingepland waarop iedereen die meedoet aan de Nationals gezamenlijk de WOD doet. Heel erg motiverend om dit samen te doen! En ook gezellig: precies dat community-gevoel wat Crossfit zo leuk maakt!

the Nationals WOD 1WOD 1 bestond weer uit twee gedeeltes: kracht en metcon (= conditie).
In mijn divisie (I’m a bronze girl) moesten we eerst een 3 reps max hang clean doen. Dus weer dat k*t stuk van de grond tot je schouders, maar dan niet vanaf de grond, maar vanaf nèt boven je knieën (nog lastiger dus…). En dat in 5 minuten (dus ook weer die tijd pressure….).
Op m’n scoreformulier zie je dat ik vanalles heb geprobeerd, maar uiteindelijk ben blijven steken op 52kg.

Het tweede gedeelte begon met een buy-in van 50 venijnige wallballs. Ik had dus al een hartslag van 165 bpm en toen moest ik nog met de AMRAP beginnen…. Deze bestond uit box jump overs, kettlebell swings en kettlebell lunges. Eerst 3 van alles, daarna 6, daarna 9 etc (tafel van 3 #terugnaardebasisschool)
Ook dit was weer een gevalletje van: niet teveel nadenken maar gewoon GAAAAAN.
En eigenlijk was ik best tevreden met m’n score van 248!

Na een WOD vul je je score in op het leaderbord. Daar kan je meteen zien hoeveelste je staat (in je eigen divisie dus).

the nationals bij Crossfit0294 the nationals bij Crossfit0294

pure focus voor WOD 1 van the Nationals

Pure focus.

Schouderklopje voor mezelf

Nu, na de eerste WOD van The Nationals, sta ik 22e in mijn divisie!  En daar ben ik stiekem (helemaal niet stiekem) best trots op 🙂

Ik zal de komende maanden updates geven over The Nationals!

Doe jij eigenlijk ook mee aan The Nationals? Welke divisie? Je hoeft trouwens niet meteen alle 10 de WODs te doen, je kunt je ook inschrijven voor 5 of 3 WODs!

Liefs! Nora

ripfix eerste hulp bij Crossfit handen

Crossfit handen

Aan de ene kant ben ik er best trots op, maar aan de andere kant haat ik het: die dikke eeltlaag op m’n handen door Crossfit. Vooral op het stukje onder m’n ringvinger zit zo’n enorme eelt-unit (die ook af en toe open scheurt tijdens bijvoorbeeld kettlebell-swings #mehhhhh) dat het redelijk awkward is, vooral als ik iemand een hand geef.

Ben je stratenmaker ofzowwwww?

In de Crossfitbox merk ik tijdens het high-five-en na de WOD dat ik niet de enige ben met een overdosis eelt 🙂

Eelt

Een beetje eelt heb je natuurlijk nodig als bescherming. Met eelt heb je meer grip en minder snel blaren. Maar het moet niet te veel worden. Want veel en stug eelt scheurt makkelijker. En vrijwel elke Crossfitter (en roeier?) weet dat dit PIJN doet. En dat je daarna onder de douche helemaal stuk gaat van de pijn.

Handverzorging voor Crossfit-handen

Na uitgebreid rondvragen bij andere Crossfitters en uit eigen ervaring, heb ik inmiddels best wat tips over hoe je je Crossfit-/ roei-/ stratenmakers handen het best kun verzorgen:

  • Gebruik elke dag na of tijdens het douchen een eeltrasp (‘eeltrasp’ is er één uit de categorie: vieze woorden). Als je handen lekker zacht zijn geworden onder de douche, dan kun je zo het bovenste laagje eelt eraf raspen!
  • Als je echt HEEL VEEL eelt hebt (plaatselijk) dan bestaat er ook nog de eeltschaaf. Ja, dat is zowaar een nóg viezer woord dan eeltrasp… De eeltschaaf werkt als een soort kaasschaaf, maar dan voor eelt. Klinkt als een martelwerktuig, en dat is het ook een beetje. Want als je niet oplet tijdens het schaven kan het behoorlijk mis gaan.
  • Scrub daarna je handen met een grove scrub: dit haalt alle losse velletjes weg en maakt je handen weer (een beetje) zacht. eeltschaaf
  • Smeer je handen royaal in met vette crème. Ik ben zelf nogal fan van eeltschaaf (mensen met kinderen kennen dit vast: je smeert het ook op schrale baby-billetjes.Mijn mening: wat goed is voor baby-billen is ook goed voor ruwe handen.)
    Tip: smeer een dikke laag creme op je handen vóórdat je gaat slapen, dan kan het lekker intrekken ’s nachts!

Lees ook: 7 situaties die elke CrossFitter herkent.

SOS! Opengescheurde blaren

Als je lekker fanatiek je pullups (of nog erger: kipping pullups) hebt geoefend, of als je een heftige WOD hebt gedaan met nogal veel kettlebell-swings, dan is het meer regel dan uitzondering: opengescheurde blaren (onder je eelt). Tot bloedens toe waarschijnlijk…
En als je daarna onder de douche stapt: helse pijn. Want dat brandt.

zo pijnlijk! een opengescheurde blaar...

Zo pijnlijk! Een opengescheurde blaar…

Wat kun je doen aan opengescheurde blaren?

  • Week je handen een kwartiertje in een warm badje met soda (Driehoek Soda, Biotex of iets anders: lekker ontsmetten!). Het losse stuk vel/ eelt wordt dan ook fijn zacht.
  • Elimineer daarna het losse stuk vel. Dit is een pijnlijk klusje. Je kunt het die-hard eraf scheuren, of je gebruikt een nagelschaartje.
    Disclaimer: ik weet niet of het weghalen van dit stuk loshangend vel officieel het beste is om te doen. Maar ik vind dat de wond beter geneest als dat stuk weg is.
  • En dan komt het: smeer het wondermiddel RipFix op je zere plek. Hierdoor geneest het écht sneller! Je moet wel een paar keer per dag smeren trouwens (tenminste, dat doe ik.)
    Disclaimer: ik ben pas sinds kort fan van Ripfix. Maar sinds ik het in huis heb, smeer ik het overal op: ik had wat uitslag van de zon: Ripfix er op! Droog plekje op m’n gezicht: Ripfix er op! Schaafwond (ook door Crossfit trouwens): Ripfix er op! Hoe heb ik ooit zonder Ripfix kunnen leven?! 😉

ripfix eerste hulp bij Crossfit handen

Ook handig: 5 tips om je door een zware WOD heen te helpen.

Grote kans dat je met je opengescheurde blaar toch weer gaat trainen. Dan helpt het ook om je blaar af te plakken met tape. Enige nadeel: als je daarna de tape er weer afhaalt is het alsof je even sterft #auww

Extra tip (gratisss en voor niets): gebruik niet te veel magnesium!! Dat bakje wit poeder is heel aanlokkelijk als je klamme handjes hebt door het intense zweten, maar gebruik maar een klein beetje! Veel magnesium zorgt voor meer wrijving, wrijving zorgt voor blaren en blaren zorgen voor ellende.

En NOG een tip (of eigenlijk een open deur): doe je ringen af tijdens een workout! Een ring zorgt voor een extra drukpuntje en dat kan dus ook weer een blaar veroorzaken. Plus: zonde van je ring.

Tot zo ver mijn tips.
Hoe ga jij met je ruwe handen om? Nog extra tips?

Liefs! Nora

PS. Dit al gelezen? 4 vooroordelen over CrossFit die onterecht zijn.

 

Omarm die stalker in je en volg me!
Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 1000 volgers op Instagram heb ik gehaald! #goals. Maar ik bungel nog een beetje op het randje, dus volg me! Vind ik leuk.

na rennen komt rollen :-) Is er leven na lopen?

Uitgeschakeld

Als je me een beetje kent, of als je m’n blog volgt, weet je dat ik graag loop. Rennen dus. Hardlopen. Maar je weet waarschijnlijk ook dat ik geblesseerd ben: hielspoor (eigenlijk: plantaire fasciitis, de aanhechting van een peesplaat op m’n hiel is ontstoken).
Want JA DIE K*TBLESSURE IS ER NOG STEEDS.

Er zijn mensen (fysio’s, artsen) die vinden dat hielspoor over moet gaan door rust.
RUST?! Dat woord stond eigenlijk niet in mijn woordenboek.
Maar met rust bedoelen ‘ze’: niet lopen. Niet rennen dus. Niet hardlopen.
En dan wel oefeningen doen om de hiel soepel te houden.
Ik doe dit allemaal braaf. Ik ren niet. Ik doe oefeningen.

na rennen komt rollen :-) Is er leven na lopen?

(even een dienstmededeling: ik ben bezig om toch iets actiever van m’n hielspoor af te komen. Ik hoop op dry-needling. Later meer.)

Is er leven na het lopen?

Klinkt dramatisch hè? Maar zo erg is het eigenlijk niet. Want ik ga niet ‘nooit meer lopen’. Ik ga nu-even-niet-lopen. Straks weer wel. Ik zit in een inter-running-fase.

Maar dat betekent dus niet dat ik stilzit.
Ik Crossfit, ik fiets, ik zwem (zo af en toe…).

Inmiddels heb ik een beetje geaccepteerd dat ik nu even niet ren. Dat was een proces 😉

Triatlon

Ik maak me wel een beetje zorgen om de kwart triatlon in Weesp (begin september). Want natuuuuurlijk heb ik me ingeschreven!! Maar kan/wil ik meedoen?

Het zwemmen: blijft ellendig. Ik kom wel vooruit, het duurt alleen wat langer. Is dit heel erg? Neuhhh. Dit haal ik wel weer in tijdens het hardloop-onderdeel! Oh wacht….

Het fietsen: gaat best okee, nog niet fantastisch. Ik zit in elk geval al iets lekkerder op de fiets. Die 40km in Weesp moet wel lukken, maar ik zal niet enorm snel zijn. Is dit heel erg? Neuhhh. Dit haal ik wel weer in tijdens het hardloop-onderdeel! Oh wacht….

Het hardlopen: mijn lievelingsonderdeel!! Als ik eenmaal aan het rennen ben komt alles goed! Maar helaas heb ik vanaf april GEEN METER meer gerend… Wat nou als ik voor de triatlon niet meer kan trainen (rennen dus). Zal ik dan wel meedoen en die 10km op karakter rennen? Met als gevolg dat ik misschien nog wel weer langer last hou van m’n hiel? #dilemma

Misschien is m’n hiel ergens deze zomer weer genezen! #fingerscrossed
Maar dan heb ik dus behoorlijk wat trainingstijd gemist. Ik denk dat ik in dat geval de 10km puur op wilskracht moet uitlopen. Kan ik dat?

Je merkt: de blessure zit niet alleen in m’n hiel, maar is ook al een beetje tussen m’n oren gaan zitten 😉

Weet je wat ik doe? Ik pak vanavond een lesje Crossfit, zie ik je daar?

Liefs! Nora