Tips, ervaringen, weetjes, nieuws en andere hersenspinsels over hardlopen en wielrennen!

5 redenen waarom je meer dan één sport moet doen

Meer dan één sport

Hardlopen. Crossfit. Fietsen. Zwemmen.
De sporten die ik graag doe. Ook in die volgorde 🙂

Tuurlijk is het SUPERGAAF als er 1 sport is waar je enorm goed in bent: zoals Epke kan turnen, Dafne kan sprinten en Ranomi kan zwemmen is natuurlijk fantastisch. En een goede reden om ook he-le-maal voor die ene sport te gaan.
Maar als je, net als ik, nergens écht in uitblinkt, is het goed (en handig!!) om meerdere sporten te doen.
Spreid je kansen zeg maar!

Ik zal je vertellen waarom ik vind dat meer dan één sport beoefenen super okee is!

1. Andere spieren, andere beweging

Bij elke sport train je iets anders #joh.
Waar ik met hardlopen vooral mijn duurvermogen train (want ik hou van runs van minimaal 10 km! En een (halve) marathon zo nu en dan vind ik te gek!) maak ik bij Crossfit mijn spieren sterker, maar werk ik ook aan flexibiliteit (en conditie!).
Die armkracht die ik bij Crossfit krijg, kan ik weer mooi inzetten tijdens het zwemmen (theoretisch gezien dan hè, want in de praktijk moet dit nog een beetje ‘gebeuren’ in mijn geval 😉 ) en de spierkracht in mijn benen komt weer mooi van pas bij het fietsen!
Doordat ik veel ren, merk ik dat ik conditioneel best prima ben, waardoor ik een WOD (= Crossfit-taal) beter kan volhouden.
Kort samengevat: de ene sport brengt weer voordelen met zich mee voor de andere sport.

2. Spierpijn? Even iets anders trainen!

Na een lange duurloop heb ik super vermoeide benen. Dat kan soms wel 2 dagen duren…. mehhh. Maar om dan meteen 2 dagen niet te sporten? Nee!! Ik ga gewoon wat anders doen!! Een lekker WOD in de Crossfitbox met focus op de armen bijvoorbeeld! hebben m’n benen even rust.
Na zo’n WOD heb ik wel eens (lees: bijna altijd) dikke spierpijn… mehhh. Oplossing: lekker de spieren lostrappen op de fiets! Zwemmen is hier natuurlijk ook heel geschikt voor.

3. Blessure? Gewoon doortrainen!

Het zal je niet ontgaan zijn: ik ben momenteel geblesseerd… Ik heb plantaire fasciitis: een ontsteking van de peesplaataanhechting onder mijn (linker-) hiel. Dat is KAK, want nu mag ik even niet rennen. Gelukkig hoef ik niet stil te zitten (dat is namelijk niks voor mij), want ik kan wel Crossfitten, fietsen en zwemmen!!
Soms zit er bij een Crossfit-WOD een stukje rennen, dat vervang ik nu meestal voor een stukje roeien (als de WOD zegt: 200m rennen, dan ga ik 200m roeien): ook meteen wat afwisseling dus, want wanneer ROEI ik nou?!
Tuurlijk kun je als je geblesseerd bent door de ene sport, DAN PAS op zoek gaan naar een andere sport. Maar het scheelt als je al een beetje weet wat je leuk vindt (en dus ook al het ‘equipment’ in huis hebt!), dan kan je gewoon lekker door blijven trainen!

4. Andere sport, andere mensen!

In de Crossfitbox (van Crossfit0294) train ik vaak met dezelfde mensen, maar bijna altijd zijn er ook ‘nieuwe’ mensen bij (dus onbekenden voor mij). Door samen te sporten krijg je een soort van ‘wij-gevoel’: sport verbindt! Dus op die manier klets ik steeds weer met allemaal leuke (en soms nieuwe) mensen! En de gemiddelde Crossfitter bestaat niet: jong – oud – zakelijk – vrolijk – intelligent – spiritueel: bij Crossfit kom je echt alles tegen! Dus genoeg om over te praten tijdens het sporten.
In het zwembad zwem ik meestal in een baan met dezelfde mensen. Tussen de baantjes door kletsen we wat, heel gezellig! En dit zijn weer hele andere sporters dan bij Crossfit.
En dan hardlopers: ook weer een heel ander type mensen 🙂 Ga in een startvak staan van een willekeurige hardloopwedstrijd, en je raakt gegarandeerd aan de praat met ‘lotgenoten’: leuk!!

5. Beetje afwisseling

Er is echt niemand die elke dag kip-kerrie eet (denk ik). Iedereen houdt toch van een beetje afwisseling? En dat geldt ook (zeker!!) voor sport! Elke week hetzelfde rondje langs de Vecht lopen zou mij enorm gaan vervelen. Andere route lopen af en toe? Dat is natuurlijk een oplossing. Doe ik ook! Maar ook eens iets anders dan hardlopen vind ik TOF.
Als ik geen zin heb om te fietsen, maar wel zin heb om ‘iets’ te doen: no problem, ga ik toch gewoon even zwemmen in de Vecht?

Je merkt: ik ben FAN van verschillende sporten! En eigenlijk ben ik ook best benieuwd naar andere sproten dan hardlopen. fietsen, Crossfit en zwemmen.
Het lijkt me bijvoorbeeld TE GEK om eens SUP-yoga te proberen, of aqua-spinning, of hoela-hoepen, of….

Doe jij nou een leuke sport en denk je: zou best leuk zijn als Nora een keertje mee doet?
JAAAAAAA, dat wil ik!! Een proefles is zo geregeld toch? *kijkt lief*

Welke sport doe jij?

Liefs! Nora

28 juni 2017/1 Reactie/door Nora

Hardlopen, Sport

Blessure update: Hoe is het na een maand hardlooprust?

na rennen komt rollen :-) Is er leven na lopen?

Een paar weken vóór de marathon van Rotterdam begon mijn blessure: plantaire fasciitis (je kunt zeggen: beginnende hielspoor). De peesplaataanhechting onder mijn linker voet (hiel) is ontstoken. Gevolg: pijn. Mehhhh 🙁

♦ Lees hier hoe het begon met mijn blessure: ‘Hielspoor? Kan ik nog wel trainen?!’

♦ En hier kun je lezen hoe ik (eigenwijs!!) doortrainde voor de marathon: ‘Marathon training met een blessure‘

Inmiddels is de marathon anderhalve maand geleden, en heb ik nu zo’n twee-en-halve maand last van mijn blessure.

Hardlooprust

Ik heb na de marathon op 9 april nog een paar keer hardgelopen. In eerste instantie om ‘uit te lopen’ en ’te herstellen van de marathon’. Maar daarna ook nog een paar keer omdat ik niet wilde toegeven dat ik echt een blessure had. #eigenwijs

Op 20 april sprak ik met een fysiotherapeut. Hij vertelde me dat mijn blessure alleen overgaat als ik echt hardlooprust neem.
Ik begon meteen een beetje tegen te stribbelen en ik probeerde ‘af te dingen’: Als ik nou rustiger ging lopen? Of misschien minder lang? Steeds korte stukjes? Aahhhhh toe??

Toen kreeg ik een PREEK:
Volgens de beste man zat een groot gedeelte van het probleem in mijn hoofd. Ik moest van hem een knop omzetten. Nu accepteren dat ik minimaal een maand niet zou rennen om het herstel positief te stimuleren.
Als ik eigenwijs zou blijven en door zou rennen, dan zou ik het alleen maar erger maken en er veeeeel langer mee blijven lopen.

Oei.

Al meerdere mensen hadden dit tegen me gezegd. Maar toen deze fysio het zo streng zei, kon ik eindelijk die knop omzetten.
Ik maakte een afspraak met mezelf:

Tot eind mei neem ik hardlooprust.

En dat ben ik nu aan het doen.

Niet rennen wel sporten

Natuurlijk ben ik wel aan het sporten. Ik hou niet van stil zitten 🙂 #stuiterstuiter
Dus ik fiets.
En ik zwem.
En ik Crossfit. Maar als er een stukje rennen in de WOD zit, vervang ik die voor roeien ofzo.

Wat doe ik om m’n herstel te bevorderen?

Van de fysio heb ik allerlei oefeningen en tips gekregen, die doe ik braaf:

Elke dag de pijnlijke plek masseren (met tijgerbalsem♥ want dan wordt m’n voet zo lekker warm-koud (is het nou warm of koud?) en het ruikt zo lekker)
De zere plek rollen over een fles of iets anders (een bevroren bidon!) . Ik rol nu dagelijks op dit houten rol-ding:

Niet (te veel) wandelen. Monster moet wel uit, dat snap je. Maar Jur is er gelukkig ook vaak om dat te doen.
Met m’n tenen op een traptrede, dan m’n hiel laten zakken en weer omhoog duwen.

En hoe gaat het dan nu?

Sinds afgelopen weekend voel ik verbetering!!
Eerst had ik bij het opstaan ’s ochtends al intense pijn (die eerste stappen… oioioi). Maar nu heb ik ’s ochtends veel minder pijn! Joehoeeee!!
Tijdens wandelen voel ik m’n hiel wel ‘zeuren’, maar minder dan eerst.

Kortom: HOERA!! Het gaat over!!!

Pas als het helemaal over is trek ik de champagne open, rustâââg 😉 En dan pas ga ik weer rennen.
Ik wil natuurlijk niet dat deze ellende weer terug komt.

Zeg, mede-hielspoor-ervaringsdeskundigen: hebben jullie nu ooit nog last? Ik hoor van sommigen dat het af en toe blijft ‘zeuren’, maar niet echt meer die snijdende pijn. Of zijn er ook mensen bij wie het he-le-maal weg is? GEEF ME HOOP.

Liefs! Nora

16 mei 2017/5 Reacties/door Nora

Hardlopen, Sport

Spierpijn is best fijn

sorpesee sauerland wielrennen Nora MilesandMore

Nu ik niet mag rennen, ben ik andere manieren aan het zoeken om toch te bewegen.

VROUW, Weesp e.o., Stuiterbal v. aard, 32jr, zkt zsm sport om energie kwt te rkn. Ivm blessure hardlpn uitgesl. Spierpijn g. bzw.

Racefiets liefde kan groeien

Ik ben al weer wat kilometers aan het maken op m’n racefiets. Dit gaat niet zo soepel als ik gehoopt had… #pijntjes
MAAR hier ga ik niet over klagen, totdat ik minimaal 300km gemaakt heb. Dan heb ik een gefundeerde basis voor m’n klachten (als die er nog zijn dan). Ik moet m’n lichaam ook even de tijd gunnen om weer aan die fiets te wennen toch?

Crossfit: daar ben ik weeeeer!!

Ik was al een tijdje niet geweest: in de Crossfit box, van Crossfit 0294.
Intens fijn om daar te trainen, alleen zo vlak voor een marathon is het niet super handig om volledig stuk te gaan in de box. Dus begin maart was ik voor het laatst geweest (in aanloop naar Rotterdam Marathon). Want na de marathon zat ik een beetje in een off-mood. Door die KAK blessure zag ik vooral wat ik NIET kon, in plaats van wat ik WEL kon.
Maar ik ben terug: ik heb weer ge-crossfit!! En het was heerlijk.

Ik kon al m’n energie kwijt, maar ik kreeg er ook direct een berg aan energie voor terug. Ik hou er van.

Vokking spierpijn

Ik dacht goed bezig te zijn, met m’n Crossfit. Word ik direct afgestraft: mega spierpijn!!
Niets zo irritant als de trap op moeten strompelen, kreunend opstaan uit bed of met moeite m’n jas aantrekken, door spierpijn. Maar als je spieren die je al een tijdje niet hebt gebruikt ineens weer hard traint, dan krijg je spierpijn ja. #evident

Spierpijn is best fijn 🙂

Het spierpijn-gevoel is vreselijk, maar ook wel lekker #youknowwhatImean
Het voelt alsof je echt iets hebt gedaan. En alsof je spieren groter worden. Maar is dit ook echt zo?

Waarom krijg je spierpijn?

Door je spieren te belasten beschadig je ze eigenlijk. In je spiercellen ontstaan kleine scheurtjes die weer moeten helen. Dat doet pijn: tadaaa spierpijn.
Maar omdat je spieren steeds sterker worden door het trainen, zul je de volgende keer dat je met hetzelfde gewicht traint al veel minder spierpijn hebben.

Spierpijn, en dan?

Je kan spierpijn voorkomen door een goede cooling down te doen. Aha, dat doe ik dus vrijwel nooit… (bij Crossfit al helemaal niet…). Na een heftige hardlooptraining loop ik meestal wel even uit.
Toch spierpijn? Ga dan (rustig!) een rondje fietsen of maak een wandelingetje. Zorg ook dat je genoeg eiwitten binnen krijgt, want die zorgen voor de opbouw en het herstel van je spieren. Dus hup: kwark er in.
En je kunt ook je gevoelige spieren lekker insmeren met spierolie! Dit vind ik zelf altijd heel lekker (ruikt zo heerlijk!)

Geen spierpijn dus niet goed getraind?

Nee! Je spieren heb je gewoon getraind, alleen zijn ze waarschijnlijk gewend aan de oefeningen en de belasting van de training. Bij Crossfit is er elke dag een andere WOD (Workout Of the Day), dus dikke kans dat ik na de training van morgenochtend weer loeiharde spierpijn krijg, omdat ik totaal andere spieren heb gebruikt…
Ach, no problem!! Spierpijn is best fijn en de zomer is in zicht 🙂 Dus werk aan de winkel.

Vertel, heb jij vaak spierpijn? Wat doe je er aan?

Liefs! Nora

5 mei 2017/2 Reacties/door Nora

Hardlopen met reuma

Altijd koude handen.. | Hardlopen met Reuma

Altijd koude handen tijdens het hardlopen koud handschoenen duurloop Gaasperplas

Ha! Zoals jullie weten ben ik betrokken bij het project ‘Hardlopen met Reuma’.
Waarom?!

Ik heb reuma.
Ik hou van hardlopen.
Ik gun IEDEREEN het plezier van hardlopen!!

Tijdens de presentatie die ik 20 april jl. gaf bij Reade, over mijn hardloop-leven met reuma, vertelde ik over een aantal problemen waar ik tegenaan loop tijdens het sporten.
Na afloop van de presentatie kreeg ik best wat vragen hierover. Ik heb toen natuurlijk al mijn tips en ervaringen gedeeld, maar in de categorie ‘sharing is caring’ zal ik op Miles&More ook wat hardlopen-met-reuma-wijsheden delen!

Koude handen tijdens het hardlopen

Ik ren eigenlijk redelijk pijn vrij: reuma-pijn-vrij dus hè, ik heb het even niet over blessures…
Maar ik heb wel ‘een dingetje’: koude handen tijdens het hardlopen.
Jaja, er zullen wel meer mensen vaak koude handen hebben: irritant he? Mijn vingers worden daarbij ook nog eens pijnlijk, dik en stijf. Ik kan vaak niet eens meer m’n huissleutel uit m’n zakje pakken als ik thuis ben.
Ik heb zelfs een keer een voorbijganger moeten vragen om de deur (van m’n huis) open te maken, omdat mijn handen echt niks meer konden… 🙁

Niet alleen mijn vingers, maar ook mijn tenen worden vaak koud en gevoelloos. Best vervelend als je er op moet lopen… #onhandig
Waar mijn vingers vooral dik en rood worden, worden m’n tenen gevoelloos en wit.

Disclaimer: de volgende plaatjes van mijn tenen kunnen als schokkend ervaren worden als je niet van voeten houdt 🙂

Hoe komt dit?

Dat heb ik aan m’n reumatoloog gevraagd.

Komt dit omdat ik (Nora!) dit gewoon heb, zoals iedereen wel eens gekke dingen heeft?
Of komt dit omdat ik SLE heb?

Fenomeen van Raynaud

Veel mensen met SLE hebben last van het fenomeen van Raynaud. Hierbij is er sprake van een (tijdelijke) vernauwing van bloedvaatjes in vingers en/of tenen.
En dan?
Dan worden één of meer vingers/tenen koud en wit, door het samentrekken van de bloedvaatjes. Vervolgens kunnen de vingers of tenen ook blauw worden (heb ik 1 keer heel heftig gehad!), doordat er zuurstofarm bloed doorheen gaat stromen. Daarna worden de bloedvaten weer wijder en worden de vingers/tenen rood en warm. Ook kunnen vingers dik en stijf worden en soms worden de tenen pijnlijk.
Deze klachten komen vooral bij kou, of als een reactie op spanning.

Dit fenomeen komt trouwens niet alleen voor bij mensen met een reumatische aandoening, maar kan ook bij gezonde (jonge!) mensen voorkomen! De oorzaak hiervan is niet bekend.

Wat kan je hier aan doen?

Er is niet echt een bepaalde behandeling voor dit fenomeen van Raynaud (voor zover ik weet…). De koude vingers en tenen komen, maar gaan ook weer vanzelf weg.
Ik probeer eigenlijk zoveel mogelijk om koude handen te voorkomen, zodat het ook niet zo’n pijn gaat doen!

Mijn beste tip: Handschoenen

Tijdens bijna elke run draag ik handschoenen. Of het nou een korte training is van 8 of 9 kilometer, of meteen een halve marathon: ik weet dat mijn handen en vingers pijnlijk gaan worden. Door handschoenen te dragen blijven mijn handen langer warm en comfortabel (uiteindelijk worden ze ook met handschoenen ijskoud! Heel raar).

In de winter draag ik zelfs 2 paar handschoenen over elkaar! Eigenlijk 1 paar handschoenen en dan een paar dikke, gevoerde wanten eroverheen #charming

Nog meer tips:

Als ik na het rennen weer thuis ben, dan hou ik m’n handen vaak even onder de kraan. De koude kraan voelt dan aan als warm! En zo komen mijn handen heel langzaam weer op temperatuur 🙂
Als het onderweg echt pijn doet van de kou, dan hou ik m’n handen even tussen m’n bovenbenen. Die zijn namelijk meestal lekker warm 😉 Zo kunnen m’n handen heel even bijkomen. Maar dit kan niet te lang, want door het stilstaan word ik dan weer koud, waardoor m’n handen en voeten ook weel kouder worden….
Als ik met Jur ben, dan houdt hij wel eens mijn handen tussen zijn handen (NIET WRIJVEN!!! Dat doet intens pijn namelijk). Dit ‘vasthouden’ is niet tijdens het hardlopen hoor, maar als we ergens wandelen of door een stadje lopen. Want ook dan heb ik pijnlijke handen vaak…
Voordat ik de deur uit ga, smeer ik vaak m’n handen in met vaseline, daaroverheen doe ik dan handschoenen aan. Ik weet niet zeker of het echt helpt, maar ik had een keer gelezen dat schaatsers die de Elfstedentocht (= koud!!!) doen, zich helemaal insmeren met vaseline om warm te blijven.
Ik doe trouwens als ik ga fietsen ook een laag vaseline op mijn voeten/ tenen!
Als het echt ijzig koud is buiten, dan heb ik ‘warmhoud-zakjes’. Geen idee hoe die dingen heten, maar je moet er in knijpen en schudden, en door een chemische reactie worden ze dan heel warm! Echt heerlijk om die in m’n wanten te stoppen!!

Heb jij ook last van koude handen en voeten?? Worden ze dan ook stijf en pijnlijk?? Kut hè?
Hopelijk heb ik je met mijn tips een beetje geholpen, maar misschien heb jij ook wel gouden tips voor mij!! Ik ben benieuwd!! Laat je ze achter in de comments? Als je vragen hebt, mag je me ook altijd mailen: nora@milesandmore.nl

Liefs! Nora

Ik was voorbereid op de kou: handschoenen en daaroverheen deze VETwarme Canadese wanten. #hip

Hardlopen met reuma | ik doe het

Twee belangrijke Nora-weetjes: Ik hou van hardlopen. Net als 1,5 miljoen andere Nederlanders. Ik heb reuma. Net als bijna 2 miljoen andere Nederlanders. Allebei niet heel bijzonder dus. Hardlopen met reuma Maar hardlopen…

26 april 2017/5 Reacties/door Nora

Hardlopen met reuma

Kick-off Hardlopen met Reuma | 20 april 2017

Kick-off Hardlopen met Reuma

20 april 2017
van 19.30u tot 21.30u

Sportzaal Reade
Dr. Jan van Breemenstraat 2, in Amsterdam

Deze avond krijg je uitleg en alle info over het speciale Start to Run project voor mensen met reumatische ziekten!

Programma

19.30u: Inloop

19.45u: Start van de avond:

Opening van de avond door Jelte Brontsema – projectleider Hardlopen met Reuma
Dr. Irene Bultink – Reumatoloog Vumc
Dr. Wilfred Peter – Fysiotherapeut Reade
Tijd voor vragen
Silfke van Dijk – hardloopster met reuma
Nora Schenk – hardloopster met reuma
Tijd voor vragen
Napraten

21.30u: einde

hardlopen en doelen stellen voor de zomer

hardlopen met reuma redenen Nora Weesp Miles More blog

19 april 2017/0 Reacties/door Nora

Evenementen, Marathon

Marathon Rotterdam 2017 | RACEDAY in foto’s

Met een beetje spierpijn (bovenbenen) stijfheid (overal) en pijn (hiel) zit ik hier achter m’n laptop toch best trots te wezen: Ik heb de Marathon Rotterdam 2017 uitgelopen!! Joehoeeeee!!

Klaar voor de start?

Om zes uur de wekker. Nooit leuk. En nu had ik ook nog marathon-zenuwen.
Eigenlijk kreeg ik geen hap door m’n keel, maar ik heb toch een enorme bak havermout weggewerkt… #hoedan?
Om 7.00u stond Marcel bij ons voor de deur: hij reed met ons mee naar Rotterdam. We hadden namelijk besloten om een keertje niet met de trein te gaan. En dit bleek een ontzettend goede keuze! (er was vertraging en ellende en stress. Dat is NIET wat je wil voor een marathon… Alles moet soepel gaan.)
We reden op ons gemakje naar de Kralingse Zoom. Daar parkeerden we (gratis!) en moesten toen nog 8 minuten met de metro naar de Marathon Expo! Vet snel dus!!

Zo rustig was het nog bij de expo 🙂

Geen rijen of wat dan ook, dus om 8.15u had ik mijn startnummer!!

of ik even niet zo wilde bewegen…

We dronken nog een lekker kopje koffie bij de expo (Jur, Marcel en ik dus) en liepen daarna rustig naar de startvakken.
Echt zo fijn om niet te hoeven haasten en geen stress te hebben.
Ik startte in ‘Wave 2’. Prima.

Het was 9.20u toen ik het startvak in ging: de start was om 10.00u. ZO VEEL TIJD!! Heerlijk.
Ik besloot rustig nog even naar de Dixie te gaan (zenuwen-plasje nummer 3, want bij de expo was ik ook al 2 keer geweest…).
Verder kletste ik wat met ‘Michael’ (zag ik op z’n startnummer) en ‘Maaike’ (startnummer met naam = lekker persoonlijk 🙂 ).

De security-man die het hek moest bewaken, nam zijn baan uiterst serieus en was hard bezig onze veiligheid te bewaken. Hij kwam in totale paniek langsrennen (door het startvak dus) en duwde iedereen opzij. Inclusief oergeluiden. Er was even een moment dat iedereen om me heen z’n adem in hield, want: what’s going on?!
Wat bleek? Een brutale schavuit wilde zomaar over het hek klimmen!! Ooohhhh, dat mag niet!! Kleine vlegel. Gelukkig was daar de security-meneer, die ons allen voor dit onrecht behoedde. Hij greep de deugniet bij z’n kraag, en bracht hem netjes weer buiten het startvak. Leuk geprobeerd, kwajongen!

Na dit spannende akkefietje duurde het voor mijn gevoel nog uuuuuuren voordat Lee Towers eindelijk begon te zingen. En nadat Lee ons op het hart gedrukt had dat we echt nooit alleen hoeven te lopen, kwam daar dan eindelijk het kanonschot!! GAAN!!

Heel dat pestpleuris end lopen

(Dit ↑ verwijst naar de film ‘De Marathon’. Ik zag onderweg mega veel mensen met zo’n paars-geel hardloopshirt met ‘Houssein-nog-wat’ er op. Waren dat mensen die bij de film hoorden? Of kon je die shirts ergens kopen en zijn ze ineens helemaal hip?).

Tijd om te rennen.
De eerste 15km gingen eigenlijk best fijn. Ik had het echte marathon-gevoel te pakken. Heel fijn!
Jur en de rest van het juich-team gingen met de metro naar allemaal plekken langs het parcours, dus die heb ik vaak gezien onderweg!

Deze juich-borden hadden Jur en Marcel gemaakt .
Ik kon van ver al steeds mijn naam boven ‘de massa’ zien uitsteken: handig!! En leuk 🙂 (foto is op z’n kop, vandaar het gekke perspectief…)

Jur en Marcel op de Erasmusbrug. Jammergenoeg staan Caroline, Teuni, Harry, Iris en Afke (+vriendin) niet op de foto… Maar die waren ook bij de supporters-crew!! En onderweg kwam ik ook nog allemaal Instagram vrienden tegen, vet leuk!

Bij het 15km punt zag ik Jur en kreeg ik opeens huil-drang… Ik voelde steeds m’n hiel al (m’n blessure), maar tot nu toe lukte het me om er niet aan te denken. En op zo’n moment is een vertrouwd gezicht precies genoeg om even te breken.
Maar natuurlijk ging ik niet huilen, ik rende door! Ik doe een marathon ja?!

Bloody hot

Het was wel heftig warm. Het zweet gutste uit alle poriën van mijn lijf…
Om de 5 km stonden drinkposten, gelukkig. Maar ik merkte dat ik eigenlijk niet tegen de dorst op kon drinken. Vlak na elke drinkpost had ik meteen weer dorst! En ik wilde niet meer dan 2-3 bekertjes drinken, want ik was bang dat ik dan maagpijn zou krijgen… #dilemma
Ik hou meer van rennen in de hitte dan van rennen in de kou, maar aan deze hitte was ik nog helemaal niet gewend (was eerste keer dit jaar dat ik weer in een hemdje rende!!). Ik had het al zwaar en de warmte maakte het nog zwaarder…

Een marathon is geen wandelvakantie!

Op het halve marathon punt keek ik op m’n horloge: 1.52-nog-wat. Okee. Gaat aardig. Als ik dit vol weet te houden: fantastisch. Als de pijn maar niet erger wordt…
Maar dat werd het wel.
Toen ik bij ongeveer 30km het Kralingse Bos in liep, zat ik er zo doorheen dat er wat tranen over m’n wangen liepen.
Ik besloot om even te wandelen, om m’n hiel wat rust te geven. En om gewoon even bij te komen.
Wandelen was fijn, maar voelde vreselijk! Ik kom hier niet om te wandelen!!
Dus ik ging weer rennen.

Precies dit herhaalde zich ongeveer 10 keer.

Op 35 km stonden grote schermen van Nationale Nederlanden. Daar werden filmpjes op afgespeeld die door supporters waren opgenomen. En op het laatste scherm: m’n zusje levensgroot, juichend en ‘Hup NOOOOORRR’ roepend. Fantastisch♥
Dus ik moest weer huilen. Ik moest zelfs even gaan wandelen om m’n ‘dikke keel’ weg te slikken.

En toen was daar: Jur. Bij kilometer 37 kwam hij opeens uit het publiek tevoorschijn! Hij bood aan om even een stukje mee te rennen. Als morele steun♥
Dit was PRECIES wat ik nodig had. Mennnnn wat ging ik slecht…
Jur rende zelfs mee tot kilometer 41 (met z’n rugzak om 🙂 ). Daar zei hij: ‘Nu ga je de laatste 1200m zelf rennen en GENIETEN.’
Dus dat deed ik.
Of ik probeerde het in elk geval. Ik rende, en hoorde overal juichen en gillen. Maar ik was eigenlijk alleen maar gefocust op de finish. Dan was deze ellende tenminste klaar!!!

En klaar

Die finish kwam. En toen kwamen de tranen echt.
Ik denk dat het tranen van opluchting waren? Ik ben eigenlijk helemaal niet zo’n jankerttt #huiliehuilie.
Een vrijwilliger zei tegen me: ‘Ga je nou loope te huile hieroo?’

Een marathon doet rare dingen met je.

Ik wilde een gezellige finish-selfie maken: mislukt 🙁 In het kader van ‘eerlijk en openhartig’: deel ik ook maar de minder euforische momenten…

Toen ik m’n medaille eenmaal had, ging ik op zoek naar Jur. Dat was nog een gedoe tussen al die mensen.
Uiteindelijk spraken we af bij de ‘fontein’ (ik kan echt nooit iets vinden in een vreemde stad, maar deze ‘fontein’ op het grote plein aan de Coolsingel zag ik al van ver.)

Jur, die echt PRECIES snapt wat een mensch nodig heeft na een marathon, kwam aan met een roos (aaahhh♥) en koude biertjes (joehoeee!!). En hij knuffelde m’n tranen weg.

Een paar minuutjes later haakten ook Dennis en Marcel aan voor een gezellig naborreltje bij de fontein. Super leuk!

Terug in Weesp

We reden terug naar Weesp (ik zat lekker chill op de achterbank). We hadden afgesproken met andere marathon-finishers Lily, Ricardo en Janke op het terras bij Toeters.
Daar was het mega druk, maar we wurmden ons er gewoon tussen op het terras, bestelden bitterballen en bier (okee, ik nam even een cola light) en toen kwamen de sterke-marathon-verhalen 😉

Ik zag iemand kotsen!
Ik zag wel 10 mensen kotsen!
Ik zag iemand in een soort shock terwijl hij kotste!

Het was gezellig.
Met een deel van het gezelschap verhuisden we naar Aaltje, want: HONGER.
Ook daar pasten we nog prima op het terras!

En na het eten…. IJS van Nelis!! Want als je een marathon hebt gelopen, dan mag je daarna best even genieten.
En als je als supporter ongeveer een halve marathon hebt afgelegd, de longen uit je lijf hebt geschreeuwd en hebt gezorgd dat de marathonners konden finishen: dan heb je dat ijsje helemaal verdiend.

Hoe voel ik me nu?

In m’n hoofd zitten nog steeds de ‘mixed feelings’ over de Marathon Rotterdam 2017:

Ik heb het nog nooit zo zwaar gehad tijdens een marathon (dit was mijn vierde)
Heb ik m’n blessure verergerd? Was dit wel slim?
Het is niet eens gelukt om onder de 4 uur te finishen…
Ik moest zelfs wandelen onderweg…
En huilen…. #jesuschrist

Maar…

Ik ben gefinished! Ondanks trainingsachterstand en blessure.
Ik kan nog lopen! (poging tot hardlopen nog niet gedaan, so far)
Ik heb het gedaan!! Hell yeah!!
En eigenlijk was het best heroïsch 🙂

Ik heb tijdens de RACEDAY ook nog gefilmd! Ik heb nog niks teruggekeken, maar misschien maak ik er wel een filmpje van voor op mijn YouTube kanaal! In dat geval laat ik het je weten.

voor nu: doei!

Heb jij iets meegekregen van de marathon?
Of zelf meegedaan?? Hoe ging het??

Liefs! Nora

11 april 2017/28 Reacties/door Nora

Hardlopen

Hoe maak je een hardloopselfie?

Ik hou van foto’s. Van mezelf 🙂
Ik maak ook graag selfies, maar: de duckface-pose is aan mij voorbijgegaan hoor. Ik maak vooral hardloopselfies.

Selfies zijn niet algemeen geaccepteerd (in mijn omgeving..). Ik snap dit ook nog wel: een selfie is het toppunt van narcisme. Maar toch: ik hou er van. Ik kom er maar gewoon eerlijk voor uit 🙂

Als je een hardloopselfie probeert te maken, maar ze allemaal mislukken…

Hashtag hardloopselfie

Als je op Instagram ‘hashtag hardloopselfie’, of ‘hashtag hardlopen’ intypt, dan komen de mooiste hardloopfoto’s voorbij. Vaak zijn het selfies (= zelf gemaakte foto. Dit weet JIJ natuurlijk wel, maar ik schrijf het erbij omdat m’n oma m’n blog ook leest 🙂 )
Oja, sorry oma, hashtag is dat hekje wat op het toetsenbord boven de 3 staat: #

Het lijkt wel of een run niet telt, als er geen foto is gemaakt onderweg. En als het niet op Strava staat dan telt het helemaal niet. Dubbele punten als je je hardlooprondje (of fietsrondje!!) MET foto op Strava zet!

Wie maakt de foto?!

Mijn vaste ren-buddy is Jur. Hij is dan ook vaak de spreekwoordelijke Sjaak, die mag fotograferen.

Schatje….? Wil je een foto van me maken? *kijkt zo lief mogelijk*

Jur wordt er soms gek van dat ik overal foto’s van wil. Ik schaam me soms ook wel een beetje, als ik WEER moet vragen of hij een foto (van mij) wil maken.
Helaas ben ik niet fotogeniek en komt het zelden voor dat een foto van mij in 1 keer leuk is. Arme Jur: hele fotoshoots heeft hij al moeten maken omdat ik alle foto’s afkeur 🙂

Maar vaak ren ik ook alleen. Dan heb ik dus niemand bij me die een foto van me kan maken.
Natuurlijk zou ik een willekeurige voorbijgangers onderweg kunnen vragen om een kiekje van me te nemen, terwijl ik langs ren. Maar dit vind ik toch een beetje ongemakkelijk #awkward
Dus maak ik zelf foto’s!

plaspauze selfie bij Gaasperplas

selfie pauze in Vreeland tijdens duurloop met nieuwe hoofdband

Selfie-pauze in Vreeland, met m’n nieuwe hoofdband.

Hoe dan?!

Enig. Maar hoe maak je een hardloopselfie?!
Er zijn 2 manieren om een foto van jezelf te nemen tijdens het rennen.
Ik zal alletwee de manieren uitleggen, inclusief tips hoe je ze kunt maken! Gratis en voor niks!!

Met je arm gestrekt en je camera voor je:

Hou je telefoon of camera met uitgestrekte arm een beetje boven je hoofd. Zo moet je een beetje naar boven kijken en heb je dus geen last van een ongewenste onderkin op de foto!
Kijk een beetje tegen het licht in, zo komen je ogen beter uit (whahahaha). Nee: zo heb je geen halve schaduw op je gezicht.
Als je je telefoon gebruikt: ‘draai’ de camera, zodat je jezelf ziet op je scherm. Bij het maken van de foto kun je beter niet op dat ronde knopje op je scherm drukken, maar gebruik de volumeknoppen aan de zijkant! Zo kan je je telefoon beter vasthouden terwijl je een selfie maakt.

Met de timer:

Op elke telefoon en camera zit een timer. Bij mijn iPhone kan ik de timer instellen op 3 en 10 seconden. Als ik dan op ‘foto maken’ klik, dan duurt het dus nog 3 of 10 seconden voor de foto gemaakt wordt! Dit geeft me mooi even de tijd.
Plaats je telefoon op een verhoging: ik kies meestal een hek, of een paaltje. Klik op je scherm het camera’tje aan: de camera draait, je ziet jezelf nu op het scherm. Zet de telefoon zo neer, dat je het stuk weg ziet waarop je wilt komen aanlopen (of weglopen). Stel de timer in op 10 seconden. Als je nu op ‘foto maken’ klikt, dan heb je nog 10 seconden om weg te lopen en weer aan te komen lopen voor je foto!
Let op dat je telefoon wel stevig staat. Een toffe selfie is geen gebroken scherm waard toch?
Mijn iPhone maakt een ‘burst‘ als ik deze op timer zet. Dat betekent dat er 10 foto’s worden genomen, en ook best snel achter elkaar. Dit is handig, want zo kan ik de mooiste foto uitzoeken!!

Algemene tips voor het maken van een hardloopselfie

Bedenk van te voren of je een selfie wilt maken aan het begin of aan het einde van je run. Aan het begin zie je er waarschijnlijk nog shiny uit: je make-up zit nog goed, je bent nog niet bezweet. Dit levert de gunstigste hardloopselfies op. Aan het einde van je run zie je er (denk ik) afgepeigerd uit. Dit is ook goed! Want dan is het tenminste duidelijk dat je flink hebt gewerkt!! Dus ook een mooi selfie-moment.
Let ook goed op je ‘goede kant’. Ik vind mezelf leuker als ik niet recht in de camera kijk, dus probeer ik vaak een beetje schuin te kijken. Gevaar is dat ik ga loenzen #geengezicht
Hoe staat de wind? Wil je lekker nonchalant je haar voor je gezicht op je selfie? Zorg dan dat de wind in je rug staat! Als je geen zin hebt in die plukken haar voor je ogen: zorg dan dat je de wind van voren hebt.
Ging je hardlooprondje goed? Straal dat dan uit op de foto!! Lach breed, wees blij!! Als het wat minder ging: pruillipje, traantjes. Maak het beeldend.

Oja. Voor het geval je me nog niet kent:
Nora, aangenaam. Fervent voorstander van sarcasme, groot fan van overdrijven en zelfspot 😉

Heb jij nog hardloopselfie-tips??

Liefs! Nora

4 april 2017/1 Reactie/door Nora

Hardlopen met reuma

Hardlopen met reuma | ik doe het

Twee belangrijke Nora-weetjes:

Ik hou van hardlopen.

Net als 1,5 miljoen andere Nederlanders.

Ik heb reuma.

Net als bijna 2 miljoen andere Nederlanders.

Allebei niet heel bijzonder dus.

Hardlopen met reuma

Maar hardlopen met reuma is wel bijzonder. Of nou ja, iets bijzonderder (gek woord… bestaat dit wel?!)
Veel mensen denken namelijk dat je niet kan hardlopen als je reuma hebt. #stigma
Ik ben het levende bewijs: doordat ik veel sport en beweeg, blijf ik mijn reuma (tot nu toe) altijd een stapje voor!
En mennnnn, I like it!!

Over mijn reuma schreef ik al eerder deze uitgebreide blogpost (die nog steeds supervaak bekeken wordt!! Tof!)

Start-to-run

Het VUmc, Reade, de AtletiekUnie en InHolland hebben hun krachten gebundeld: ze starten binnenkort met speciale hardlooptrainingen voor mensen met reuma.
Dit worden laagdrempelige hardlooptrainingen, onder begeleiding van professionele trainers en artsen. Zo krijgen reuma-patiënten (ook degenen die nog nooit een meter hebben gerend!!) de kans om het hardlopen uit te proberen en hier hopelijk net zo van te gaan genieten als ik!
En ik weet zeker: iedereen die lekker beweegt en sportief bezig is, zit veeeeeeel lekkerder in z’n vel dan bankhangers en stilzitters.

Ik ben echt laaiend enthousiast hierover, dat merk je 🙂
Maar is elke reuma-patiënt zo enthousiast? Geen idee!!

Er is een speciale vragenlijst gemaakt, om te kijken hoeveel behoefte er is aan deelname aan Start-to-run met reuma. Dus ken of ben je iemand die hier misschien wel wat mee kan:
VUL EVEN DEZE VRAGENLIJST IN DAN (klikkerdeklik gewoon hier)

Het invullen duurt ongeveer 2-5 minuten. De vragenlijst wordt uiteraard vertrouwelijk behandeld.

Kick-off, met een speciale spreker…. 😉

Op donderdag 20 april is de KICK-OFF van dit speciale Start to Run project voor mensen met reumatische ziekten.
Er wordt gesproken door een reumatoloog (MIJN reumatoloog! dr Bultink), door de projectleider Jelte Brontsema (ook hardloper), nog wat andere sprekers. En ik!!!
Jawel. Ook ik mag spreken.

Iedereen is welkom!! Dus of je (potentieel) deelnemer bent, of aanhang, of gewoon geïnteresseerd. Of pers.
Kom ook!! Leuk!!

Kick-off Hardlopen met Reuma
Donderdag 20 april
19.30u
In het auditorium van Reade,
Dr. Jan van Breemenstraat 2, in Amsterdam

Later zal ik jullie veel meer vertellen over ‘Hardlopen met Reuma’! (want je wilt vast weten WAAR de trainingen plaatsvinden, WANNEER ze plaatsvinden, WAT het inhoudt etc) I keep you posted!!!

Dus: stuur je deze oproep door naar IEDEREEN die je kent die mogelijk wat heeft aan dit Start-to-run project?
En zie ik JOU (en wie je dan ook mee wilt nemen) dan donderdag 20 april?
Supertof!!

Liefs! Nora

28 maart 2017/7 Reacties/door Nora

Hardlopen, Nora

Blessure update | Marathon training

Het kan je haast niet ontgaan zijn:

ik train voor een marathon. De marathon van Rotterdam op 9 april 2017 om precies te zijn.
Ik heb een blessure.

Lastig te combineren ja.

Blessure update

Wat ik heb = plantaire fasciitis. Dit is een ontsteking van de peesplaat onder m’n voet.
Ik voel pijn aan de binnenkant van m’n voet, onder m’n hiel. Deze pijn voel ik ’s ochtends als ik opsta (of als ik ’s nachts naar de wc moet!!!): dan strompel ik uit bed als een oud vrouwtje… Jur vindt dat ik dan te hard stamp, maar: IK KAN ER NIKS AAN DOEN!! Het doet gewoon pijn.

Tijdens het hardlopen voel ik deze pijn ook, maar alleen tijdens de warming-up. Daarna gaat het eigenlijk wel goed!! Maar als ik dan gerend heb en weer thuis ben: PIJN (erger!!). Vooral als ik even heb gezeten en weer wil opstaan. Niet leuk.

Nu is het zo dat als ik in een hoger tempo ren, of langer dan een uur ren, dit averechts werkt voor m’n herstel.
Toch heb ik dit per ongeluk al 3 keer gedaan. Het leek steeds heel goed te gaan, alleen vergat ik dan dat als ik thuis kwam de pijn weer zou beginnen. Dat gezegde over die ezel en de steen geldt niet voor mij…. 🙂

Plantaire fasciitis tips

Ik krijg heeel veeeeeel bruikbare adviezen van alle kanten (fysio, arts, trainer, social media). Ik heb ze even op een rijtje gezet, misschien heb je er ooit wat aan:

Leg naast je bed een handdoek, dan voordat je opstaan de handdoek onder de bal van je voet doen, je been strekken en de handdoek naar je toe trekken (flex je voet), dit 15-20 seconden aanhouden en zeker 2x herhalen. Dan sta je wat soepeler op (in plaats van dat olifanten-gestamp van mij). Dankjewel voor deze tip Paula vd Pouw!! Ik heb er heel veel baat bij!
Een bidon met water in de vriezer doen en dan daarmee ‘rollen’ onder je voet: dan koel je meteen. En is lekker!!
Rennen en wandelen afwisselen. Vooral niet teveel ‘aanzetten’ tijdens het rennen (dus intervalletjes zijn een NO GO) want daarmee neemt de spanning op de pees onder je voet toe. En te lang rennen is ook een te grote belasting voor de pees (dus lange duurlopen zijn een NO GO).
Warm-koud afwisselen. Dus eerst met m’n voet in een warm bad en daarna koelen! Als je je voet (of iets van je lijf) verwarmt dan worden de aders groter. Als je het daarna meteen koelt, dan willen de aders zich snel aanpassen. zo wordt de wand van de aders eigenlijk flexibeler en dit is gunstig voor de doorbloeding. En doorbloeding wil je, want dit bevordert het herstel!
Neem rust!! (m’n minst favoriete tip)

Marathon training

‘Mijn’ marathon is over twee weken. En ik train nu dus minimaal. Je kan het taperen noemen (‘rust’ voor de wedstrijd), maar ik noem het gewoon KUT. Pardon my French.
Ik heb totaal geen vertrouwen in mijn snelheid en duurvermogen. Met andere woorden: hoe ga ik ingodsnaam die marathon finishen?!

Ik start sowieso. Punt. En ik ga genieten, de volle 42.195km. ECHT.
Tot zo ver mijn blessure update.

En jij? Hoe gaat jouw training?

Liefs! Nora

24 maart 2017/4 Reacties/door Nora

Meer dan één sport

1. Andere spieren, andere beweging

2. Spierpijn? Even iets anders trainen!

3. Blessure? Gewoon doortrainen!

4. Andere sport, andere mensen!

5. Beetje afwisseling

Hardlooprust

Niet rennen wel sporten

Wat doe ik om m’n herstel te bevorderen?

En hoe gaat het dan nu?

Racefiets liefde kan groeien

Crossfit: daar ben ik weeeeer!!

Vokking spierpijn

Spierpijn is best fijn 🙂

Waarom krijg je spierpijn?

Spierpijn, en dan?

Geen spierpijn dus niet goed getraind?

Koude handen tijdens het hardlopen

Hoe komt dit?

Fenomeen van Raynaud

Wat kan je hier aan doen?

Mijn beste tip: Handschoenen

Nog meer tips:

Dit vind je misschien ook interessant!

Programma

Klaar voor de start?

Heel dat pestpleuris end lopen

Bloody hot

Een marathon is geen wandelvakantie!

En klaar

Terug in Weesp

Hoe voel ik me nu?

Hashtag hardloopselfie

Wie maakt de foto?!

Hoe dan?!

Met je arm gestrekt en je camera voor je:

Met de timer:

Algemene tips voor het maken van een hardloopselfie

Hardlopen met reuma

Start-to-run

Kick-off, met een speciale spreker…. 😉

Blessure update

Plantaire fasciitis tips

Marathon training