Uit de categorie #lifegoals kan ik weer wat afvinken:
Eerste (vrouw) worden bij een hardloopwedstrijdje!
Yep. Did it. 🙂 En ik kreeg zelfs m’n eigen fietser!! (Zo iemand in een geel hesje die voor je uit fietst. Ik was echt intens gelukkig.)
Twiskemolenloop
Een paar keer per jaar organiseert AV Waterland (in Landsmeer) de Twiskemolenloop: een knus loopje door het mooie Twiske, met als hoogtepunt: de Twiskemolen. Zeer verdrietig om te melden is dat de Twiskemolen sinds een paar weken ‘onthoofd’ is… De nok is er tijdens een heftige storm afgewaaid… Dus dit was een Twiskemolenloop zonder Twiskemolen.
foto: Jeroen Otten
Ik had eigenlijk nog nooit aan dit loopje door ’t Twiske meegedaan, dus ik ‘miste’ de molen ook niet echt. Uiteraard leef ik mee met de onfortuinlijke molenaar…
Last-minute
Vriend en ik besloten redelijk last-minute dat we wel zin hadden in een loopje. Dus zondag 30 oktober stapten we in de auto naar Landsmeer. Ik had nét iets meer zin om te rennen dan Jur, dus ik schreef me in voor de 16,1km, en Jur besloot de 10km te doen. Bij AV Waterland gaat het er allemaal heel gemoedelijk aan toe: in de kantine van de atletiekbaan kun je je inschrijven en eventueel nog een kopje koffie drinken. Mensen staan overal verspreid een beetje te rekken en te kletsen: chaos. Er zijn verschillende afstanden (21,1km, 16,1km, 10km en 5km, en ook nog 3 en 1,5 geloof ik) en om de 5 minuten is er een startschot. Beetje opletten dus (note to self). 10 seconden voor de start stond ik bij de startlijn, ik was net m’n oortjes in aan het doen toen het startschot ging. Prima timing!
10 Engelse mijl
De afstand was goed te doen: ik had 2 weken geleden nog een halve marathon in Amsterdam gedaan, dus ik maakte me niet druk. En het was echt heerlijk weer!! Koud, maar niet té. En lekker veel zuurstof in de lucht. Denk ik. Dat heb ik niet gemeten ofzo. Puur subjectief.
Tijdens het rennen zag ik niet zoveel vrouwen om me heen. Er waren sowieso niet zoveel mensen: een rustig loopje door een rustig natuurgebied. Er was 1 dame die me zo nu en dan inhaalde, en dan haalde ik haar weer in: zo hielden we elkaar lekker bezig. Tijdens de laatste 5 (?) km heb ik haar AFGESCHUD. Mwoehahahaha. (eigenlijk onbewust, ik dacht namelijk dat ze vlak achter me liep… Dat gaf me precies dat gejaagde gevoel, waardoor ik m’n tempo hoog kon houden 🙂 ) En toen gebeurde het: *tromgeroffel* ik kreeg een eigen mee-fietser!! (hoe heet zo iemand?!). De vrouw in het het gele hesje op de fiets riep naar me: ‘je bent eerste dame’. Vervolgens vroeg ze ook nog hoe het met me ging, of ik lekker had gelopen en of ik blij was. Ik moest toen nog 2km tot de finish, dus een gezellig kletspraatje was eigenlijk geen optie. En ik vond het ook wat vroeg om te juichen.
Dit was trouwens niet de vrouw die me steeds inhaalde en andersom. Dit was gewoon iemand die hier ook toevallig liep. foto: Jeroen Otten
Want zoals bij elke wedstrijd, kan er maar EEN de winnaar zijn 🙂
Vlak voordat ik de atletiekbaan weer oprende stond Jur langs de kant. Ik wilde roepen: ‘Kijk ik heb een eigen fietser!!’, maar ik had niet genoeg adem. Op de atletiekbaan hoorde ik al galmen:
…. eerste dame….. 16,1km…… NORA……
En daar was de finish. Ik probeerde zo heroïsch mogelijk m’n laatste meters te rennen. Het voelde als slow-motion, ik zag Jur in de verte al staan♥ Op de finish stond een man met een bos bloemen, die kon ik zo in mijn vaart meepakken. Tsjonge wat prachtig.
Interview
Na de finish mocht ik meteen een diepte-interview geven aan de Mart Smeets van AV Waterland (dit was een vrouw overigens). Vrouwelijke Mart Smeets: ‘Waar kom je vandaan?’ Ik (net 1 seconde geleden gefinisht): *hijg* Weesp *hap naar adem* Vrouwelijke Mart Smeets: ‘Heb je al eerder meegedaan aan de Twiskemolenloop?” Ik: ‘nee’ Vrouwelijke Mart Smeets: ‘Geniet er van, fijne zondag!’
Wat is ze lekker gewoon gebleven hè?
Jur en ik stapten in de auto en reden naar huis. En thuis bakte ik een ei. Want het leven gaat gewoon door, ook al ben je net voor het eerst EERSTE geworden.
Zo, heb jij dit weekend nog dingen van je wishlist/ bucketlist/ to-do-list kunnen afvinken? 🙂 Laat het me weten!!
https://www.milesandmore.nl/wp-content/uploads/2016/10/twiskemolenloop-2016-Nora-e1477929777226.jpg1000667Norahttp://www.milesandmore.nl/wp-content/uploads/2017/01/Logo-Miles-and-More.jpgNora2016-10-31 17:06:212017-01-04 13:41:23De eerste keer dat ik eerste werd! | Twiskemolenloop
Ik zeg dit niet omdat ik toevallig in Weesp woon, of omdat ik 3 jaar geleden de man-van-mijn-dromen tijdens de Vechtloop heb ontmoet, of omdat het parcours door mijn eigen straat loopt… Ik zeg het omdat het gewoon zo is: de Vechtloop is het leukste loopje van het land!
Bij manege Blijenberg was zowel de start als de finish. Wat een gezellige drukte!! Ik was zeer onder de indruk van de aantal sportieve kinderen dat meedeed aan de scholierenloop. Met knalrode koppies zag ik stoere jongens en meisjes over de finish komen. Petje af hoor! Als kind hield ik namelijk helemaal NIET van hardlopen. Ik haatte zelf de shuttle-run en de coopertest, en ik kan me niet voorstellen dat ik voor m’n plezier aan een hardloopwedstrijdje zou meedoen…
in de rij voor de wc!
Uiteraard moest ik voor de start nog naar de wc (ook al was ik 3 minuten geleden thuis nog geweest). Ik sloot aan in de lange rij voor de Dixie en werd meteen van meerdere kanten aangesproken over m’n blog voor het Weespernieuws! Wat tof!! Het doet me goed om te horen dat mensen het lezen en ook nog leuk vinden!! Jeeee!! Samen met m’n moeder (die deed ook mee!) voegde ik me bij het startvak. Nog 3 minuten tot de start… De wedstrijdkriebels waren volop aanwezig, maar ik hield mezelf maar voor dat het binnen een uur voorbij zou zijn. Gewoon even lekker rennen!
Parcours
Een reden waarom de Vechtloop zo fantastisch is, is het parcours. Na de start komt eerst een stuk door het centrum van Weesp: wat een boel supporters!! Echt zo TOF om overal je naam te horen!! (stond op het startnummer). Vervolgens renden we weer langs de manege. Toen ik daar langskwam hoorde ik de speaker: ‘Daar is onze blogster van het Weespernieuws!’ Whaaa hij ook al! Wat cool!! Hij praatte door over de hardloopinterviews en dat die wekelijks te lezen zijn op de site van het Weespernieuws in aanloop naar de triatlon. En dat dus terwijl ik langsrende. Dat gaf een boost joh! Daarna het lange stuk langs de Vecht. Veel gedeeltes in de volle zon (had ik me maar ingesmeerd…). Bij het keerpunt bij Uitermeer stond mijn held-van-de-dag met een sproeier: halleluja, dat had ik nodig. Ik haakte aan bij een jongen met een prima tempo. Een tikje snel, maar zo kon ik me mooi laten hazen 🙂 (ik heb hem er na afloop vriendelijk voor bedankt hoor!!). En voor ik het wist finishte ik alweer!! In 46.48!! Daarmee was ik meteen 5e vrouw. Hopla! (thanx haas)
Na afloop
Bij de finish was het een drukte. Mensen om de schermen om hun tijd te zien, mensen langs de hekken om ‘hun’ hardloper aan te moedigen, mensen die een stukje banaan/ sinaasappel wilden scoren…. Goede sfeer hoor!! Ik wachtte nog even tot m’n moeder gefinisht was, en daarna nog m’n vriendinnetje en ook nog m’n collega. Omdat Weesp ‘Weesp’ is kletste ik nog met 100 andere mensen ondertussen. Leuk! Ik doneerde m’n medaille aan stichting Semmy en ging weer naar huis.
Weer een Vechtloop gedaan! M’n vierde!! Dit jaar jammergenoeg zonder m’n vriendje… hij zit namelijk in CHINA, mehhhh 🙁 Maar wel met m’n moeder! En het was te gek! De Vechtloop is altijd te gek!! En warm…
Heb jij ook meegedaan met de Vechtloop? Hoe ging het? Lekker gelopen, blij met je tijd? See you next year!!
Liefs! Nora
Met m’n moeder in de rij bij de garderobe.
Dit was na afloop, gezien mijn rode kop….
Een beetje in scene gezet, deze foto… Want eigenlijk ren je de andere kant op. Maar zie je m’n naam?! Dat had de buurvrouw gedaan!! Toen we hierdoorheen renden was het ook heel druk hoor, met fans 🙂
Ik weet niet precies hoe het komt, of hoe ik het doe, maar ik ben zo’n geluksvogel!! Ik BEN niet alleen gelukkig, maar ik heb dus ook GELUK met spelletjes en prijsvragen enzo. Ik moet eerlijk zeggen: ik doe ook heel vaak mee aan winacties, prijsvragen en puzzels, vind ik namelijk leuk 🙂 Wat ik begin deze week via Facebook heb gewonnen past helemaal bij mij!! ♥
And the winner is… Nora!!!
Ik heb namelijk bijBijvoet, dat is DE sportzaak in Weesp, een paar nieuwe hardloopschoenen gewonnen!! En het allerleukste is: er hoort ook een voetanalyse bij!! Super tof!!
Nieuwe hardloopschoenen + voetanalyse
Eigenaar Hans isdevoetspecialistvan Bijvoet, ik denk niet alleen van Bijvoet maar ook van Weesp. Misschien wel van de regio. Dus met hem maakte ik een afspraak. Ik kreeg opdracht om m’n ‘oude’ hardloopschoenen mee te nemen (oud… m’n Adidasjes heb ik 4 weken geleden in m’n collectie opgenomen, en daarna pijnvrij een marathon op gelopen: dus everlasting love…). Eenmaal binnen werden er wat vragen gesteld (leeftijd, gewicht, aantal kilometers per week, etc) en daarna mocht ik met blote voeten op een apparaat gaan staan:
Hans en z’n ‘apparaat’ 🙂
M’n voet werd gescand. Deze statische meting liet zien dat ik wat drukpunten heb op de bal van m’n voet (aldus Hans) en dat het verder eigenlijk een doodnormale footprint is.
Vervolgens mocht ik op mijn eigen hardloopschoenen een paar keer heen en weer rennen in de winkel. Hans observeerde en diagnostiseerde: een voorvoetlanding! Yes! Dat is goed volgens mij!!
Voorvoetlanding
Voorvoetlanden heeft veel voordelen, zo schijnt, zoals minder blessures, want een voorvoetlanding heeft minder impact op je lichaam dan een hiellanding. Een voorvoetlanding betekent niet dat je hiel helemaal niet op de grond komt. Want als je alleen op de voorvoet landt en niet met je hak op de grond komt, kan dit pijn in de kuiten en achillespezen opleveren. Het zal vast goed zijn, dat landen op je voorvoet, want alle top-atleten doen het ook! Een aantal jaar geleden kwam het landen op de voorvoet helemaal ‘in’. Trainers van de KNAU hadden hier goede dingen over gehoord en wilden het liefst iedereen zo snel mogelijk aan de voorvoetlanding. Maar je hardloopstijl in een keer omgooien van hiel- naar voorvoetlanding gaat vaak niet soepel… Je moet het dus rustig opbouwen. Daar kwamen veel mensen the-hard-way achter: blessures! Ik weet niet precies hoe ik een voorvoetlander ben geworden, ik heb namelijk nooit loopscholing gehad. Toen ik begon met hardlopen was ik nog een hiellander (tssssss amateur 🙂 ), dat kwam uit de voetanalyse die ik 5 jaar geleden heb laten doen. Blijkbaar is mijn loopstijl met de jaren veranderd! Het blijkt trouwens dat vrouwen wat vaker van nature een voorvoetlander zijn (of worden!).
Toen ik mijn eerste voetanalyse kreeg (dus 5 jaar geleden) bleek ook dat ik last had van overpronatie (naar binnen hangen van de enkel). Ik kreeg anti-pronatie-schoenen aangemeten (met een ‘blokje’ aan de binnenkant van de voet). Volgens Hans was het vroeger ‘hip’ om anti-pronatie-schoenen aan te meten: zo’n 70% van alle hardloopschoenen die verkocht werden waren anti-pronatie-schoenen. Nu, met voortschreidend inzicht, blijkt het vaak helemaal niet nodig om dit soort hardloopschoenen te gebruiken: een beetje pronatie kan best (als je geen klachten hebt). Bij Bijvoet is slechts 5% van de hardloopschoenen die verkocht worden een anti-pronatieschoen.
Schoenen passen
Ik vertelde dat ik zelf hardloopschoenen uitzoek aan de hand van de heeldrop (de hoogte van de hak): deze kies ik meestal tussen de 8mm en 12mm. Waarom? Euhhh, daar loop ik al jaren blessurevrij op, en never change a winning team toch? Hans dook een hok in en kwam terug met een stuk of 5 dozen met schoenen. Hij wilde me schoenen laten passen met een lagere heeldrop (0-4mm), deze schoenen zijn wat minder geschikt voor de echt lange duurlopen, maar meer geschikt voor tempoloopjes en intervaltrainingen. Dat zou dus een mooie aanvulling zijn op mijn collectie hardloopschoenen (die collectie bestaat maar uit 2 paar hoor, don’t worry). Bovendien voegt een heeldrop van 8mm of meer niet heel veel toe bij een voorvoetlander. Omdat Hans de voetexpert is, besloot ik op zijn expertise af te gaan en eens uit mijn comfort-zone van de heeldrop te treden. Ik paste zo’n 5 paar schoenen en rende op allemaal door de winkel. Hans lette hierbij op de ‘afwikkeling’, ik lette op kleur 🙂 Grapje. Ik probeerde te ervaren of het ‘lekker’ liep, en of m’n tenen niet in de knel zaten.
Hele rare schoenen met ontzettend veel ruimte bij de tenen…
Uiteindelijk koos ik, op aanraden van Hans, de Brooks PureFlow 4. Een superlichte, neutrale schoen, met een heeldrop van 4mm (ik heb nog nooit zo weinig heeldrop op m’n hardloopschoenen gehad..) en veel demping. Mooi blauw-groen, beetje spacey 🙂 Op deze schoen kan ik zowel intervaltrainingen als duurlopen doen, aldus Hans. Ik ben heel benieuwd!! Want ik kan ze pas volgende week uitproberen (eerst dit weekend naar Limburg, voor de Amstel Gold Race!).
Ik neem mijn prijs ‘officieel’ in ontvangst 🙂
Nou ben ik heel benieuwd.. Ben jij je bewust van jouw loopstijl? Land jij op je hiel of op je voorvoet?
https://www.milesandmore.nl/wp-content/uploads/2016/04/IMG_3071-e1460710503357.jpg1000750Norahttp://www.milesandmore.nl/wp-content/uploads/2017/01/Logo-Miles-and-More.jpgNora2016-04-15 10:29:532016-04-15 10:42:10Ik won nieuwe hardloopschoenen + voetanalyse!!
Het zit er op!! Maanden voor getraind, naar toe geleefd, zenuwachtig voor geweest: Rotterdam Marathon 2016. Het euforische gevoel dat ik verwachte na afloop had ik niet 🙁 Dingen liepen anders, waardoor ik eigenlijk best wel baal…
De uren voor de start
Omdat we om 10u moesten starten, en Rotterdam niet om de hoek is, stonden m’n vriendje en ik om 6 uur op en pakten we om 7 uur de trein. Op een zondag. Uiteraard hadden we ALLES klaargelegd en voorbereid op zaterdag (en de dagen er voor). Zelfs ons havermout-kampioenen-ontbijt stond al klaar 🙂 Dus zonder stress konden we naar het station! Ook het treinreizen ging probleemloos (there’s a first time for everything 🙂 ) er is namelijk een superhandige intercity-direct waardoor je vanuit Weesp binnen een uur in Rotterdam bent!! In Rotterdam was het al goed druk: overal lopers met bleke snoetjes van de spanning (ik ook 😉 ) en ook al veel supporters. We moesten eerst ons startnummer en T-shirt ophalen bij de Expo. Op de een-of-andere manier kregen ALLE vrouwen een prachtig roze-met-wit T-shirt en kreeg ik een lelijke rood-met-zwarte…. Waarom?? Ik ga NU de organisatie van de marathon mailen. We besloten ons hier ook om te kleden, en ik ging naar de wc (eerste keer). Onze tassen moesten we weer naar een andere locatie brengen. Daar was het behoorlijk druk: veel beveiliging en controle (dank! safety first!!) Maar wel behoorlijk wat lopen dus: van station naar de expo, van expo naar kleedruimtes, van kleedruimtes naar de start: ik noem het maar warming-up. Bij de kleedruimtes ging ik eerst nog even naar de wc, en voordat we naar het startvak liepen nog een keer. Liever nu dan onderweg 🙂 Om het startvak te bereiken konden we weer achter in de rij aansluiten. Man wat was het druk!! Ondertussen werkte ik nog een banaantje weg, strikte ik m’n veters voor de derde keer en probeerde ik m’n hartslag laag te houden. We stonden nog maar net in het startvak toen Lee Towers begon te zingen. Kippenvelmomentje als je met ALLE lopers ‘you’ll never walk alone’ meeblert♥ De snelle lopers startten om 10u en de menigte van ons startvak schoof langzaam door naar voren. We kwamen nog langs een Dixi, dus ik besloot nog maar een keer te plassen. Ik moest ook echt!! Om 10.15u ging nog een startschot: die van ons!! Op de startstreep drukte ik m’n Garmin aan: ready to go!!!
De marathon
We begonnen rustig. Dat kon ook niet anders, want het was druk op het parcours!! Ik kreeg een beetje het ‘Damloop-gevoel’: veel mensen die 3-breed over de weg kachelden en geen ruimte lieten voor inhalers…. Best frustrerend om steeds om mensen heen te moeten, te versnellen en weer af te zwakken en ruimte te moeten zoeken. Dit kost energie. We konden geen tempo houden en besloten na 5 km om maar mee te gaan met de flow… Weer een kippenvelmoment toen we de Erasmusbrug voor de eerste keer over gingen: die hele stoet hardlopers, al die supporters en harde muziek. Even kwam dat besef:
Yes! We lopen ‘gewoon’ de marathon van Rotterdam!!!
Elke 5 km stond er een drink-post, met water en AA-drink. Zeer welkom: want het was warm!! Ik had handschoenen aan, maar die kon ik na 10 km echt uitdoen (en m’n lieve vriendje hield ze bij zich ♥ liefde!). De kilometers gingen voor m’n gevoel snel. We hadden een fijn tempo (langzamer dan gepland, maar te overzien. Het kon gewoon niet sneller). Bij 15 km nam ik m’n eerste gelletje. Ik had van te voren namelijk bedacht dat ik bij de 15 km, 25 km en 35 km een sport-gel zou nemen. En dan had ik er nog één extra bij me, want je weet maar nooit.
Ergens rond de 20 km was er een hardloper voor me die vond dat ‘ie wat van de grond moest oprapen: waardoor ik tegen hem aan liep en bijna viel. Grrrrr!!! Van de schrik direct een hoge hartslag. En door de inspanning was ik sowieso al wat minder tolerant (die gast liep met een hele hutkoffer op z’n rug!! En dan ook nog ineens stilstaan en bukken?! Come on!!!). Maar ik vond m’n ritme weer terug hoor.
Bij het 30 km drinkpunt dronk ik 2 bekers AA (stilstaand, anders komt er meer op m’n shirt dan dat ik binnen krijg) en rende daarna weer door, maar ik zag m’n vriendje daarna niet meer. Ik besloot even te wachten, maar ik wist niet zeker of ‘ie voor of achter me was… Gelukkig zag ik ‘m weer achter me: we konden weer samen verder! Het tempo was wel wat ingezakt…
Bij het 35 km drinkpunt zei m’n vriendje dat ‘ie even rustig aan moest doen. Ik dronk weer stilstaand en dribbelde heel rustig verder, er vanuit gaand dat m’n vriendje achter me liep. Maar dat was niet zo… Ik besloot weer te wachten. Daar kwam ‘ie! Na wat ‘kom op’, ‘nog even’ en ‘we zijn er bijna’ wilde ik het tempo vervolgen. M’n vriendje zei dat ik maar moest gaan. En ik begreep daaruit dat hij aan zou haken in m’n kielzog. Het bleek anders. Toen ik even later achterom keek zag ik hem niet meer…. Ik wachtte even, maar merkte dat m’n spieren verstijfden, dus ik rende heel rustig door (terwijl ik steeds achterom keek of ik ‘m al zag). Bij de drinkpost van 40 km wachtte ik nog even. Nog steeds geen vriendje… Omdat ik in beweging moest blijven hobbelde ik wat voort. Ook bij het 500m-punt (finish in zicht!!!) stopte ik om te wachten. Niks… Inmiddels was de moed me in de schoenen gezakt en was ik (mede door de vermoeidheid) lichtelijk in paniek. Wat was er aan de hand? Hij was toch niet gestopt? Of stil gaan staan? Ik besloot om door te rennen en na de finish op m’n vriendje te wachten.
Dat was echt het stomste wat ik ooit kon doen. Had ik maar gewacht.
Met dikke tranen kwam ik over de finish. Niet blij, of opgelucht…. Ik zocht Jur. We zouden samen over de finish. Ultieme liefde zeg maar. En in plaats van te wachten rende ik door…. Bij de finish wachtte ik hem op, maar omdat de finishers twee kanten op konden liep ik hem mis. Ik zag op m’n marathon-app dat hij 3 minuten na mij gefinisht was. Ik probeerde hem te bellen, maar zijn telefoon stond uit (was leeg, bleek later). Inmiddels was ik ontroostbaar 🙁 De tranen rolden over m’n wangen toen ik m’n medaille omkreeg. Een oenig sulletje vroeg nog of ik op de foto wilde. Wat denk je zelf?! Ik ben eigenlijk helemaal geen huilerig type, maar ik vermoed dat de stress en de vermoeidheid van de marathon ook een groot aandeel hadden in m’n emo-gedrag… Ik besloot om terug te lopen naar de kleedruimte (waar onze tas stond) in de hoop daar m’n vriendje te vinden. De kleedruimte vinden bleek lastiger dan gedacht, ik heb namelijk het oriëntatie-vermogen van een ui… Gelukkig had ik een route-kaartje op m’n telefoon. Intens ongelukkig en verdrietig sjokte ik naar de tassen. En daar zat ie!!! Op de trap voor de kleedruimte zat m’n vriendje!! Al omgekleed en wel :-). Omdat m’n emoties nogal hoog zaten vloog ik hem lichtelijk dramatisch in de armen.
Achteraf baal ik van mezelf. Als ik toch door ging rennen, dan had ik het beter goed kunnen doen en niet telkens moeten wachten. Dan was het misschien nog iets geworden met m’n eindtijd. Maar beter had ik gewoon samen met m’n vriendje kunnen lopen. Dan had ik me VEEL BETER gevoeld. Zo’n eindtijd zegt toch eigenlijk helemaal niks? Het gaat om het gevoel dat je er aan over houdt. De enorme prestatie die je levert, ongeacht de tijd! En dat je dat geweldige gevoel dan deelt met degene met wie je keihard hebt getraind om dit überhaupt te kunnen doen. Voorafgaand aan de marathon riep ik ook om het hardst dat het doel was: hand-in-hand over de finish. Maar blijkbaar doet een marathon rare dingen met je…
We besloten onze marathon-ellende weg te drinken met een biertje (ik nam wijn) en bitterballen op een Rotterdams terras. Eerlijk is eerlijk, dit maakte veel goed! Totaal ingekakt stapten we daarna in de trein terug naar Weesp. M’n vriendje had ongeveer 10 blaren, dus lopen ging niet zo soepel meer. We belandden nog even op het terras bij Toeters, maar we kwamen er achter dat we niet zoveel meer waard waren, dus strompelden we lekker naar huis.
Op Instagram las ik wijze woorden: een marathon is een ‘animal’ waarbij zoveel meer factoren een rol spelen dan alleen een stukje (takke-eind) rennen: wind, temperatuur, over-training/under-training, taper, plas-pauzes, mentale state-of-mind, vorm van de dag, etc. Makkelijk is het nooit!
Het was niet mijn mooiste marathon, ik ben niet tevreden en heb geen goed gevoel. Maar toch heb ik het gedaan! En gefinisht! Dat telt ook. Ik verwacht dat ik vanzelf wat milder word, de tijd heelt alle wonden. Ook nog goed bericht: ik moest onderweg NUL keer naar de wc!!
Via social media heb ik van jullie allemaal ontzettend veel lieve support en cheers gekregen: voorafgaand aan de marathon, maar ook heel veel lieve woorden er na! Super bedankt!! Dat maakt alles echt een heel stuk fijner!! Jullie zijn lief!♥
Heb je gerend gister in Rotterdam? Hoe ging het? Of staat er een marathon op je planning? Heb je er nog zin in, na mijn verhalen? 😉
https://www.milesandmore.nl/wp-content/uploads/2016/04/IMG_3028-e1460363768531.jpg7501000Norahttp://www.milesandmore.nl/wp-content/uploads/2017/01/Logo-Miles-and-More.jpgNora2016-04-11 19:11:222017-04-13 12:47:11Marathon madness!! | the day after….
De allerlaatste voorbereidingen voor de marathon…. Wat betreft trainen is het wel zo’n beetje gedaan. Een rustige week dus: opladen en uitkijken naar zondag.
Maar de onzekerheid slaat toe: Wat nou als ik het niet kan? Of wat nou als mijn schoenen ineens niet meer zo lekker lopen zondag? Of misschien krijg ik wel kramp? Wat nou als het echt KAA-UU-TEE gaat zondag? Ik kan niet meer ‘bij’ trainen deze week, want in deze laatste week ga ik echt niet beter of sneller worden… Daar had ik eerder voor moeten zorgen. Gelukkig heb ik de afgelopen 12 weken ALLE trainingen van m’n schema vol overgave gedaan *trots*, zodat ik mezelf op dat punt in elk geval niks kan verwijten. Die gin-tonics en wijntjes die af en toe langs kwamen waren misschien niet het allerbeste plan, maar wel lekker en gezellig. Dat telt ook! YOLO.
Nog trainen?
Deze week heb ik nog wel 2 keer getraind: een rustig rondje van een uur met wat versnellinkjes op het einde, en een rustig rondje van een uur met 5 x 2 minuten wedstrijdtempo tussendoor. Goed te doen. En ook fijn voor m’n gevoel: ik kan het nog.
Wedstrijd schema
Mijn vriendje is echt THE BEST: hij heeft een kien tijdschema voor zondag uitgewerkt. En hij heeft het op stickers geprint (die plakken we op onze arm). Zodat we PRECIES weten na hoeveel tijd wel op welke kilometer zouden moeten zijn. Tipje van de sluier: Na 1u en 17 minuten moeten we op het 15km-punt zijn. Je hoort het: het is nogal een strak schema. Een soort utopie. Of noem het een ambitie!! Al die lieve mensen om me heen zeiden afgelopen tijd dat uitlopen van de marathon ook al fantastisch is… Maar wij hebben natuurlijk een droomtijd in gedachten. Tja, dat MOETEN ‘presteren’ om aan die tijd te voldoen (dat heb ik uiteraard mezelf opgelegd, het moet verder van niemand) geeft me ook weer zenuwen en stress. Als zondag alles meezit (het weer, m’n benen, m’n HOOFD) dan lukt het misschien. En anders ren ik SOWIESO de marathon uit. Langer dan 4 uur erover doen? NO WAY!! Dan kom ik huilend over de finish 🙁 Ik wil een sub-4, ikwilhet, ikwilhet, ikwilhet. 😉
Plaspauze
Waar ik me ook nogal zorgen over maak is mijn irritante gewoonte om duizend keer per dag te moeten plassen… Wat nou als ik tijdens de marathon naar de wc moet? Dat kost tijd!!! Okee, het is niet eens een vraag. Hoe dan ook moet ik in die kleine 4 uur naar de wc. Maar wat nou als ik meer dan 1 keer moet?? Dat kost tijd!!!! En wat nou als er nergens een Dixie meteen vrij is?? Ik ga dus niet wachten in een rij voor de Dixie! Dat kost tijd!!! Alleen van deze plas-zenuwen moet ik al extra plassen #niethandig.
M’n outfitje
Inmiddels heb ik al 80 keer het weerbericht voor Rotterdam gecheckt: Bij de start 8ºC en dat loopt op tot 12ºC rond een uur of 14.00u, windkracht 1. Gelukkig geen regen!! Maar nu komt weer die onzekerheid: wat trek ik aan?! Niet te koud kleden, dat is niet fijn en kost energie!! Maar te warm gekleed is ook geen pretje. Pffff…. Ik sprak gister een marathon-master (finisht ruim onder de 3 uur, dan ben je een master) die zondag ook start. Hij gaat naar eigen zeggen ‘bijna nakend‘. Dapper 😉 Zelf ben ik nogal een koukleum, en ik weet dat ik tijdens een lange duurloop (definately de categorie waar de marathon in valt) snel koude handen krijg. Handschoenen dus sowieso. En lange broek, want ik heb dit jaar eigenlijk nog helemaal niet in kort gerend. Ook maar een jack. T-shirtje met lange of korte mouwen er onder? M’n sokken en schoenen zijn de enige items waarvan ik zeker weet welke ik aan doe 🙂
Vandaag (zaterdag, the day before….) ben ik een beetje rusteloos. Ik heb ALLE TIJD van de wereld, want ik heb helemaal niks gepland voor vandaag. Ik had me voorgenomen om heerlijk uit te slapen, maar ik werd al om 6.30u wakker. Mehhh. Ik had vaag gedroomd over allerlei marathon-dingen die mis gingen (gelukkig ben ik geen Nostradamus…) waardoor ik al zenuwachtig wakker werd… Ik heb wat gewandeld net (lekker de benen los lopen), boodschappen gedaan en ik ga straks maar even m’n nagels lakken: ik moet natuurlijk wel SHINEN morgen 😉
Ik gok dat m’n zenuwen nog duren tot morgen, uurtje of 10. Want zodra Lee Towers begint te zingen, dan kruipt het kippenvel over m’n rug en maken de zenuwen plaats voor FOCUS! Ik ga die marathon ROCKEN! Tot aan de finish! En als ik dan met m’n vriendje hand-in-hand over de finish kom, ben ik ultiem gelukkig ♥
Als je morgen ook de marathon rent: SUCCES!! Of als je iets anders leuks gaat doen: PLEZIER!! Denk je aan me?
https://www.milesandmore.nl/wp-content/uploads/2015/05/IMG_9905-e1460213099295.jpg1000955Norahttp://www.milesandmore.nl/wp-content/uploads/2017/01/Logo-Miles-and-More.jpgNora2016-04-09 14:54:222016-04-09 14:54:22De week voor de marathon… | Miles van Noor
Toen ik vanmorgen wakker werd, enigszins katerig en brak (leuk die Middenstraat-BBQ…), hoorde ik al vrijwilligers in de weer met hekken. Yes! Vechtloop-time!!
Voor mij is de Vechtloop in Weesp een heel speciaal loopje: 2 jaar geleden ben ik daar namelijk Jur tegengekomen. Liefde. Zucht♥
Bij manege Bleijenberg was het Vechtloop-festijn al flink aan de gang toen we aankwamen: allemaal sportieve kids die in hun startvak klaarstonden voor hun run. Echt stoer hoor kiddo’s!! Allemaal bloed fanatiek en ongeremd, awesome!! Er waren dan ook veel kinderen die totaal afgepeigerd en stuk de finish overkwamen. Maar wel gefinisht! Knap!
Wij gingen voor de 10km. Wachtend op de start moest ik natuurlijk nog 2 keer naar de wc (top Dixies!!). Het was lekker knus in het startvak: gezonde spanning en veel ‘hoi’ en ‘hee’ door alle bekenden en minder bekenden.
Na de start zijn we eigenlijk veel te hard van start gegaan. Beetje stom. Maar het gave is dat het parcours van de eerste 2km door de stad gaat! En omdat daar super-supporters staan, ga je vanzelf wat harder! In de Middenstraat werden we door al onze toffe buren toegejuicht (we gingen even een tandje sneller daar, voor de bühne 😉 ).
Eenmaal weer op de ’s Gravelandseweg toch maar iets rustiger. Want pffffooe wat was het warm. Goed geregeld van de organisatie waren de 2 drinkposten, waarvan je er eentje ook nog 2 keer tegenkomt. Echt, dit water had ik nodig!! Ik zag om me heen ook veel rode (paarse?!) hoofden en dorstige blikken.
Omdat de route over de ’s Gravelandseweg heen-en-terug gaat kan je mooi na het keerpunt kijken wie je allemaal achter je hebt gelaten 😉 Uiteraard heb je daarvoor al gezien wie er voor je rennen, dit werkt best motiverend 🙂 Omdat ik het zo zwaar had lukte het niet om te zwaaien naar iedereen die ik kende… M’n moeder en m’n vriendinnetje heb ik wel wat toegeroepen (wat?), hopelijk heeft dat geholpen voor ze.
Foto: Andrea de Graaf – Smit
Toen de manege weer in zicht kwam, was ik best opgelucht. Zoals ik al schreef, ik had het zwaar (Nooit. Meer. Alcohol. De avond voor een loopje.)
De laatste meters waren vol met aanmoedigers: jeeeee!
En door de speaker klonk mijn naam: jeeeee!!
En ik kreeg een medaille van m’n collega die als vrijwilliger aan het werk was: jeeeee!
En er waren sinaasappeltjes: jeeeeee!!
Nog even over die vrijwilligers: GOUD! Echt fantastisch dat er zoveel mensen zich zo inzetten voor een stelletje hardloop-fans! De 10km was echt super geregeld!
Met de medaille om onze nek hebben we, toen m’n hardloop-gang weer compleet was, de biertjes en chips opengetrokken. Heel erg verdiend!! (Toch wel alcohol. Iets met YOLO.)
Deze warme Vechtloop overpeinzend kom ik tot de conclusie:
Wat is Weesp toch fantastisch!! Vooral de Middenstraat. Heerlijk om in zo’n sportieve stad te wonen!
Bij de top 10 van de vrouwen eindigen is STOER.
Ik ben trots op m’n Vechtloop-matties: Gonda, Mari, Sophie en Luuk EN Jur natuurlijk: stelletje knapperds!!
De Vechtloop bracht mij de liefde. Daarom hou ik van de Vechtloop ♥
Wat een vetheerlijke dag, ik heb genoten! Ik hoop jullie ook!!
Liefs! Nora
Onze fans in de Middenstraat!! Foto: Elle Jansen
Rennend door de Middenstraat. Ik met m’n oogjes dicht, Jur super vrolijk 😉 Foto: Elle Jansen
Als je regelmatig een rondje gaat hardlopen, dan weet je misschien dat het superlastig is om je tempo omhoog te krijgen én te houden. Dat hoeft natuurlijk ook niet altijd: rustige duurloopjes zijn zeer belangrijk! Duurlopen helpt je uithoudingsvermogen op te bouwen en je lichaam voor te bereiden op bijvoorbeeld een halve of hele marathon.
Maar als je traint voor een kortere run (10km, 5km) dan wil je vast, net als ik :-P, een enorm strakke tijd neer zetten en het liefst elke keer je eigen PR verbeteren! (confession: ook al zeg ik bij elke start dat ik ‘gewoon lekker ga rennen en genieten en m’n eindtijd maakt echt niks uit….’, stiekem draait ALLES om m’n tijd 😛 )
Hier 5 tips om sneller te worden! Kom op, challenge yourself!! Je zal me dankbaar zijn als je je resultaat straks ziet op de klok bij de finish 😉
Interval training! Haat vs. Liefde…. Ik zie er vaak als een berg tegenop, maar als ik het eenmaal achter de rug heb voel ik me TE GEK!! Eigenlijk is intervaltraining gewoon een kwestie van het afwisselen van tempo’s. Je begint met rustig inlopen, even warm worden. Dan ren je een stuk net iets harder dan je normale tempo bij een duurloop en wisselt dit af met een pauze. Blijf tijdens deze pauze wel in beweging, rustig dribbelen is al genoeg. Een effectieve intervaltraining is bijvoorbeeld 5 minuten voluit met 2 minuten pauze. Oh, klinkt easy! Maar dit moet je 5 keer herhalen 🙂
Krachttraining! You’ve got the power!! Tenminste, als je op tijd begint met krachttraining. Als je ongeveer 2 maanden voor je run begint met regelmatige krachttraining van je ‘core’ (je traint dus je spieren rond je romp) dan zul je hier profijt van hebben! Deze core-spieren zorgen ervoor dat je een goede houding en techniek hebt gedurende de hele run, met een snellere tijd tot gevolg! Een goede core-training is planken!
Kill the hill! Doe eens een heuveltraining (of pak een stevige brug)! Bij heuveltrainingen gebruik je je eigen lichaamsgewicht als weerstand om tegen de heuvel op te lopen. Daardoor krijg je sterke beenspieren en die zorgen ervoor dat je op de vlakke weg sneller gaat.
Loose those love-handles! Als je al een afgetraind lichaam hebt, dan kun je deze tip overslaan. Maar als je wat overgewicht hebt, dan loont het echt om wat gewicht te verliezen: Als je 1 kilo verliest kun je zo een halve minuut sneller worden op de tien kilometer!!!! Dit geldt alleen voor het verliezen van overgewicht, dus als je teveel afvalt, zal dit je alleen maar zwakker en langzamer maken.
Chill!! Die klinkt fijn he? Geoorloofd chillen! Als je zwaar en veel traint is dit belastend voor je lichaam. Dus het is belangrijk dat je na een pittige training voldoende uitrust: neem een rustdag! Dan heeft je lichaam de tijd om te herstellen, zodat je de volgende keer nog fitter, krachtiger en….sneller bent!!
Genoeg te doen lijkt me! Voor welk loopje ben jij aan het trainen? Laat je comment achter: vind ik leuk!
On your mark…. Get set…… Go! En ik ben online! Mijn blog is online!!!
Mijn eerste, eigen blogpost! Na enige tijd geprutst te hebben met domeinnaam, hosting, wordpress-themes, HTML en dat soort zaken (waar ik me eerder nog nooit in verdiept had, van sommige dingen had ik zelfs nog nooit gehoord 🙂 ) kan ik nu met gepaste trots presenteren: Miles & More! Mijn blog Miles & More zal ik wekelijks – en later misschien wel dagelijks – vullen met interessante, grappige, leuke info. In de basis over sport: hardlopen en wielrennen. Want dat zijn mijn sportieve liefdes. Al rennend en fietsend leg ik de MILES af.
Maar Miles & More gaat ook over mijn andere liefde (ik heb een groot hart) eten. Ik hou van lekker en gezond eten, om zo optimaal te kunnen presteren! Ik kook graag een lekker maaltje en ben altijd op zoek naar nieuwe, leuke receptjes!
Betekent dit dat ik ook alles weet over hardlopen, wielrennen en eten? NEE!
Ik ben geen topsporter, geen chefkok, geen health-freak. Ik ben eigenlijk net als jij. Gewoon een vrouw (meisje!) van 30 jaar, met een baan (ik ben zelfstandig logopedist), een vriendje (Jur), een hond (Monster) en een druk sociaal leven. Niks bijzonders dus!
In 2011 ben ik fanatiek begonnen met hardlopen, in 2012 en 2013 heb ik zelfs een marathon gelopen! Toen ik in het najaar van 2013 mijn eerste racefiets kocht was ik meteen verslaafd! Vele trainingsrondjes en toertochten later heb ik vorige week een veel mooiere, betere, snellere, luxere (en duurdere…) racefiets gekocht. Ook dat is liefde, dat snap je 🙂 Ik zal er later meer over vertellen.
Sinds ik fanatiek sport ben ik altijd bezig met het krijgen van een ‘bikiniproof’ lichaam. Maar tegen een wijntje (of iets meer dan 1) of een stuk chocola (puur, met hazelnoten!!) zeg ik: ja graag!!
Veel leesplezier op Miles & More, ik hoop je hier vaak terug te zien! En laat je me weten wat je er van vindt?
We kunnen vragen om cookies op uw apparaat te plaatsen. We gebruiken cookies om ons te laten weten wanneer u onze websites bezoekt, hoe u met ons omgaat, om uw gebruikerservaring te verrijken en om uw relatie met onze website aan te passen.
Klik op de verschillende rubrieken voor meer informatie. U kunt ook enkele van uw voorkeuren wijzigen. Houd er rekening mee dat het blokkeren van sommige soorten cookies van invloed kan zijn op uw ervaring op onze websites en de services die we kunnen bieden.
Essentiële Website Cookies
Deze cookies zijn strikt noodzakelijk om u diensten aan te bieden die beschikbaar zijn via onze website en om sommige functies ervan te gebruiken.
Omdat deze cookies strikt noodzakelijk zijn om de website te leveren, heeft het weigeren ervan invloed op het functioneren van onze site. U kunt cookies altijd blokkeren of verwijderen door uw browserinstellingen te wijzigen en alle cookies op deze website geforceerd te blokkeren. Maar dit zal u altijd vragen om cookies te accepteren/weigeren wanneer u onze site opnieuw bezoekt.
We respecteren volledig als u cookies wilt weigeren, maar om te voorkomen dat we u telkens opnieuw vragen vriendelijk toe te staan om een cookie daarvoor op te slaan. U bent altijd vrij om u af te melden of voor andere cookies om een betere ervaring te krijgen. Als u cookies weigert, zullen we alle ingestelde cookies in ons domein verwijderen.
We bieden u een lijst met opgeslagen cookies op uw computer in ons domein, zodat u kunt controleren wat we hebben opgeslagen. Om veiligheidsredenen kunnen we geen cookies van andere domeinen tonen of wijzigen. U kunt deze controleren in de beveiligingsinstellingen van uw browser.
Google Analytics Cookies
Deze cookies verzamelen informatie die in geaggregeerde vorm wordt gebruikt om ons te helpen begrijpen hoe onze website wordt gebruikt of hoe effectief onze marketingcampagnes zijn, of om ons te helpen onze website en applicatie voor u aan te passen om uw ervaring te verbeteren.
Als u niet wilt dat wij uw bezoek aan onze site volgen, kunt u dit in uw browser hier uitschakelen:
Overige externe diensten
We gebruiken ook verschillende externe services zoals Google Webfonts, Google Maps en externe videoproviders. Aangezien deze providers persoonlijke gegevens zoals uw IP-adres kunnen verzamelen, kunt u ze hier blokkeren. Houd er rekening mee dat dit de functionaliteit en het uiterlijk van onze site aanzienlijk kan verminderen. Wijzigingen zijn pas effectief zodra u de pagina herlaadt
Google Webfont Instellingen:
Google Maps Instellingen:
Google reCaptcha instellingen:
Vimeo en Youtube video's insluiten:
Andere cookies
De volgende cookies zijn ook nodig - U kunt kiezen of u ze wilt toestaan:
Privacy Beleid
U kunt meer lezen over onze cookies en privacy-instellingen op onze Privacybeleid-pagina.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
