Haaa hallo! Zo vlak voor kerst nog een weekoverzicht van mij.
Allereerst: heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes die ik heb gekregen na het treurige nieuws over Monster♥
Ongelofelijk fantastisch hoe iedereen met ons meeleefde! Dat gaf ons echt zoveel steun, dankjulliewel!
Afgelopen week was heel raar: geen hondje dat ’s ochtends uit z’n mand komt om je te begroeten, niet meer de dagelijkse wandelingetjes, geen knuffeldiertje dat op de bank bij je wilt zitten… Het is echt leeg in huis 🙁
Inmiddels kan ik al weer over Monster praten zonder meteen in tranen uit te barsten, maar ik mis hem echt elke dag. Ik denk dat dat ‘missen’ nog wel even blijft, maar het leven gaat door (= dooddoener, I know. Maar wel waar.)
Dus mijn tactiek: veel praten over de mooie herinneringen aan Monster, niet aan het verdrietige einde denken. Z’n mand hebben we ook nog even in de kamer laten staan (het voelt zo ‘definitief’ als de mand ook weg is), maar we hebben besloten om de mand + etensbakjes + riem dit weekend naar zolder te brengen.
Ondertussen ging het leven dus door. En ik deed eigenlijk best wel leuke dingen deze week! Dus als je het leuk vindt: lees lekker mee!
Maandag ♥ 18 december
Ik begon de dag met een meeting bij Save-Me. Nuttig en gezellig: een goede maandagochtend-besteding.
’s Middags ging ik naar m’n oma, die zit sinds vandaag in een zorghotel in Hilversum. Oma was vorige week gevallen, heel vervelend. Ze woont in Leeuwarden (niet echt om de hoek) maar ze gaat nu dus revalideren in Hilversum (best wel om de hoek).
Oma is ontzettend blij in het zorghotel! Ze vindt het gezellig, ze heeft veel aanspraak. Plus: lekker eten (aldus oma) en veel visite! En ik ben blij dat oma blij is!
Na het bezoekje aan oma pakte ik nog fijn een WOD mee bij CrossFit0294.
Best een drukke dag: heel fijn om niet de hele dag aan Monster te denken.
Dinsdag ♥ 19 december
Een dag op de praktijk. Normaal ging ik op een ‘praktijk-dag’ tussen de middag altijd even naar huis om Monster uit te laten. Vandaag hoefde dat niet… Maar ik ging toch tussendoor even naar huis. Gewoon. Om even thuis te zijn.
’s Avonds ging ik nog even naar CrossFit, want: leuk.
Een client die normaal altijd alleen komt, nam vandaag (uitgerekend vandaag) een hond mee: die logeerde bij hem…. Terwijl m’n stagiaire met de client bezig was, kwam het lieve hondje onder tafel tegen me aan zitten om geaaid te worden♥
Volgens m’n collega was dit een ‘groetje’ van Monster, om te laten weten dat het goed is. Of het nou waar is of niet: ik vond het een prachtig idee!
Woensdag ♥ 20 december
Vandaag verscheen mijn column in het WeesperNieuws, een klein eerbetoon aan Monster♥
Je kunt de column hier lezen.
We kregen zoveel lieve kaartjes en berichtjes voor Monster! Zelfs bloemen, kaarsjes en chocola. Zo lief iedereen!!
Na een hele dag op de praktijk gewerkt te hebben, ging ik meteen door naar ‘De Walrus’ (een fijne kroeg bij ons om de hoek), voor een kerstborrel van Save-Me. Het was zo gezellig dat we meteen maar bleven eten 🙂
Donderdag ♥ 21 december
Eigenlijk zou ik afgelopen zaterdag bij CrossFit ‘werken’ aan mijn clean (= een stang van de grond liften naar je schouders). Deze speciale les heet ‘Road to excellence’: je bewegingen en houding wordt gefilmd, zodat je dan zelf kunt zien wat er wel/niet mus gaat.
Maar omdat het zaterdag de treurigste dag uit m’n leven was (vanwege het afscheid van Monster) kon ik er niet bij zijn bij CrossFit. Maar hoe tof was het dat Daan (the godfather van Crossfit0294) aanbood om dit in te halen?! #supertof
Dus vandaag had ik een soort privéles (een soort?! Het wás een privéles)! Heel erg fijn! En heel leerzaam: ik heb nogal wat verbeterpunten…. (Lees: RUG RECHT!!)
Na CrossFit dronk ik even gezellig koffie met Louise, bij Weesperplein.
Hierna ging ik meteen door naar oma, in Hilversum dus. Heel fijn om weer even met haar te kletsen (want ze zat op d’r praatstoel hoor 🙂 Goed om te zien dat ze zo opgewekt is!)
En toen moest ik weer iets moeilijks doen. Bij het dierencrematorium ging ik de as van Monster ophalen. Dit moest heel officieel: ik werd gebeld om een afspraak te maken zodat ‘Monster weer naar huis kon’ (dit waren hun woorden…) en zodat ik het certificaat van de crematie in ontvangst kon nemen…
Wachten bij het dierencrematorium… Ik vond mezelf in dit lijstje bijna (BIJNA) een stilleven.
Na 5 minuutjes gewacht te hebben, werd ik opgehaald door een stemmig geklede man. Hij begon met het uitspreken van zijn medeleven. We gingen naar een ‘aula’, met allemaal beelden en schilderijen van dieren. En er brandden ook kaarsjes.
Het voelde als een soort therapie: de man vouwde z’n handen ineen en vroeg me met een gezalfde stem hoe het nu met me ging. Of ik het verlies van Monster een plekje kon geven. En wat Monster voor me betekende….
Pfffff. Geef me gewoon de as. Dan pin ik en kan ik weer door. Ik zit hier niet voor de gezelligheid. En als je echt alles wilt weten: lees m’n blog maar.
Maar dit zei ik natuurlijk niet. En zo duurde het bezoekje aan het dierencrematorium langer dan me lief was.
Monster is weer thuis. Z’n as dan. Met certificaat. De as zit in een strooikoker, maar ik denk niet dat we Monster gaan uitstrooien. Hij wilde in z’n leventje het allerliefste bij ons zijn. Dus we hebben besloten Monsters as lekker bij ons te houden. De koker staat nu op een plankje in onze slaapkamer. Ik vind dit fijn.
’s Avonds gingen we ALWEER bij ‘De Walrus’ eten. Met vrienden Henri en Ineke.
Ik zal heel eerlijk zijn: ik vind het eten bij ‘De Walrus’ niet fantastisch. De sfeer is goed, je kunt er gezellig borrelen, maar het eten valt elke keer een beetje tegen (en altijd is er vanalles ‘op’).
Maar er is één toetje dat ik echt iedereen kan aanbevelen: de zelfgemaakte advocaat.
WAT?! Advocaat?! Dat is toch dat bejaarden-spul?!
Dat dacht ik ook. Die gele bende in zo’n fles. Niet te hakken.
Maar bij ‘De Walrus’ hebben ze zelfgemaakte advocaat. Ik zag in een soort weckpot een wit-gelig-goedje zitten (lijkt op…). Toen ik vroeg wat het was, bleek dit advocaat te zijn. Ik mocht meteen proeven. FAN-TAS-TISCH. Zo intens lekker! Met zo’n heerlijk toefje slagroom er op♥
Oh jongens. Deze advocaat kan ik echt van harte aanbevelen. Als je een keer bij ‘De Walrus’ in Weesp bent: eet dit!!!
Vrijdag ♥ 22 december
De laatste dag werken van 2017!!! En ik merkte dat heel veel mensen (vooral kinderen en ouders) al behoorlijk aan vakantie toe waren (DRIE clienten vergaten spontaan hun afspraak…)
’s Avonds liep ik met Jur naar molen ‘de Vriendschap’. Daar was het jaarlijkse Midwintermalen (er werd alleen niks gemaald, want het was windstil). Tijdens Midwintermalen worden er oliebollen gebakken in de molen. En er is glühwein. En er worden kerstliedjes gezongen (normaal onder begeleiding van koperblazers, maar die hadden afgezegd hoorde ik… Jammer.).
Dit klinkt suf, maar is heeeel knus!
En we kwamen allemaal gezelligerds tegen: nog knusser♥
Kerstliedjes zingen bij Midwintermalen: instant-kerstgevoel! Foto: Carolien Mansfelt-Groenheyde
Zaterdag ♥ 23 december
Begin je weekend in de CrossFitbox en je bent meteen gelukkig. Dit geldt voor mij, dus dit deed ik.
Meteen na de training ging ik boodschappen doen. Morgen (zondag) rijden we namelijk naar Frankrijk. Daar zijn zondag de winkels dicht. Maar maandag ook, vanwege kerst. Dus ik moest inslaan.
Helaas moest de rest van Weesp dit ook. Damn wat was het druk. Ik hou dus best van boodschappen doen (je komt altijd bekenden tegen: vind ik gezellig!), maar dit was hels. Blij dat ik weer buiten stond.
Ik douchte en stapte vervolgens in de trein naar Amsterdam. M’n vriendin U, die in HongKong woont, is namelijk voor een weekje in Nederland!! Tijd voor een gezellige lunch: veeeeel om bij te kletsen!!
Jaaa ze is er!!
Toen ik weer thuis was (veel later dan ingecalculeerd, want: zo gezellig en moeilijk om afscheid te nemen 🙁 Ik zie U. nu pas weer op onze bruiloft…) kon ik meteen beginnen met het inpakken van m’n tas. Want morgenochtend vroeg (zo vroeg dat het eigenlijk geen ‘ochtend’ is, maar nog gewoon ‘nacht’) gaan Jur en ik naar Frankrijk!!
Zondag ♥ 24 december
Jaaaaaa vakantie!!! Jur en ik gaan een week naar Frankrijk! We mogen in het vakantiehuis van Jurs ouders♥
(Bericht aan alle inbrekers: we hebben een huis-oppas en hij is heel sterk.)
Dit zou eigenlijk een vakantie met Monster zijn: het huis ligt aan de westkust van Frankrijk, lekker aan het strand. Dus heerlijk om met Monster over het strand, door het bos en door de duinen te wandelen…. Maar dat loopt nu dus anders.
Jur en ik vieren kerst en Oud&Nieuw heerlijk met z’n tweetjes♥ Even NIKS moeten en vooral lekker samen zijn. Daar ben ik wel aan toe!
Hoe vier jij kerst? Ga je wat leuks doen? Grootse plannen of ook lekker rustig net als ik?
Hoe dan ook, ik wil JOU een hele fijne kerst en een fantastisch, sportief en enthousiast 2018 vol met LIEFDE wensen!! Lekker uitrusten, eten en genieten nu: dat heb je wel verdiend!
En in 2018 ga je NOG VEEL MEER van me horen 😉 Beloofd! Laat jij ook af en toe wat van je horen? Vind ik leuk!
Liefs! Nora
Wat een heerlijke schrijfstijl heb je Nora en in combinatie met jouw positieve karakter maakt dat ik altijd een glimlach op m’n gezicht krijg en een goed gevoel aan jouw blogs overhou , zelfs met de verdrietige momenten die je beschrijft omdat je je dat zo liefdevol en warm beschrijft. Fijne dagen met Jur daar in het Franse land ?????
Och ik zie je reactie nu pas! Wat een lieve woorden, dankjewel!! We hebben het heerlijk gehad in Frankrijk, veel gelachen en gekletst, met af en toe een traan om Monster… Heb jij fijne feestdagen gehad? En natuurlijk (het mag nog): de allerbeste wensen voor 2018! Veel liefs! xxx
Het Midwintermalen ontdekte ik in 2015. Ik ontmoette toen een leuke vrouw. Samen hebben we een uur staan kletsen en genoten we van de uitstekende oliebollen en glühwein. Vorig jaar was het extra gezellig want ook de molen naast de Vriendschap was versierd met lichtjes en in de tuin stond een grote tent met optredens van een koor en een band. Dit jaar viel me tegen, er was ook minder publiek dan voorgaande jaren.
De kerst is inmiddels voorbij. Maar ik kan jullie nog net een leuk uiteinde en een spetterend begin van 2018 wensen. Vanzelfsprekend ook alle goeds voor 2018.
Ha Paul! De beste wensen!! Midwintermalen is heel gezellig he? Maar inderdaad was het dit jaar ‘anders dan anders’. De koperblazers hadden afgezegd (hoorde ik), jammer! Want die geven altijd zo’n fijne sfeer, dat échte kerstgevoel.
Maar het blijft een mooi en knus evenement. We hebben wel ontdekt dat je niet te vroeg moet komen, want dan is het nog een groot kinderfestijn. Pas iets later konden we rustig naar boven bij de molen. Ik heb je trouwens helemaal niet gezien!
Heb je fijne feestdagen gehad? Nog weggeweest (in een van die leuke B&B’s van je?) of lekker rustig thuis? Gaat het verder goed met je?
Ha Nora, de vroege uurtjes was het inderdaad een kinderfeestje en er stond een hele rij te wachten voor oliebollen. Maar die rijd was snel opgelost. Ik ben er een uurtje geweest en heb in de molen met wat mensen staan praten. Ik zag wel Jur staan in de tuin toen ik wegging maar jou heb ik niet gezien.
De kerstdagen breng ik meestal alleen door. Eigenlijk het enige moment dat ik een leuke vriendin mis. Toen ik die nog had gingen we vaak in een hotel of een B&B zitten. Dit jaar was ik dus alleen thuis.
Met mijn gezondheid gaat het goed. 11 januari weer controle bij de keelarts. Stembanden blijven nog een probleem maar ik heb ermee leren leven.
Ha Paul, goed om te lezen dat je je goed voelt! Hoop dat de controle bij de KNO-arts positief is.
Kerst is ook maar net wat je er zelf van maakt: alleen thuis met een wijntje op de bank kan ook heel fijn zijn! Zeker als je toe bent aan rust 😉 (dat was ik).
Maar ik snap dat het niet altijd een keuze is…