gepolariseerd trainen

Happy monday!! En stille maandag. Want ik heb geen stem. Nou ja, wel een beetje stem: een soort piepgeluid. Niet zo handig voor een logopedist….
Hoe het komt, dat m’n stem zo is? Lees mee.

Maandag ♥ 30 januari

Ik begon de dag (en de week!) met Crossfit.
*alert* nu volgen er veel Crossfit-termen, dus doorscrollen als je dat onboeiend vindt. *einde alert*

WOD: double Airforce (echt f*cking zwaar):

For time, en elke minuut 4 burpees:
20 Thrusters
20 Sumo deadlift high pulls
20 Push jerks
20 Overhead squats
20 Front squat

(en dat dus 2 keer…)

Ik deed er 25 minuten (en nog wat) over: dus ik heb 25 x 4 burpees moeten doen: HALLELUJA 100 burpees inderdaad.
Resultaat: 4 dagen spierpijn….

’s Middags had ik cliënten op de praktijk. Niks bijzonders. Maar om 19.30u moest ik (met collega L.) bij kinderdagverblijf Kindergarden zijn: om een presentatie te geven! En wel over de spraak-taalontwikkeling van kinderen van 0 tot 4 jaar. Mocht je nou geïnteresseerd zijn in de inhoud van deze presentatie: stuur me even een mailtje! Dan mail ik je de handout die ik maakte 🙂

Ik maakte voor het eerst in m’n leven risotto! Intens goed gelukt, al zeg ik het zelf (het smaakte veeeel lekkerder dan deze foto doet vermoeden).

Dinsdag ♥ 31 januari

Overdag werkte ik gewoon. Ik voel me bijna schuldig dat ik geen spannende avonturen beleefd heb… niks aan zo.
Uiteraard is het op dinsdagavond tijd voor: hardlooptraining van Jim! Deze keer bij de Gaasperplas. Veel loopscholing en daarna een interval training (ik weet niet meer precies wát we nou deden, ik weet nog wel dat het vermoeiend was..)

Woensdag ♥ 1 februari

Overdag: heel veel cliënten, heel weinig pauze….
Na werk moest ik snel boodschappen doen (en bij de Appie kom je dan natuuuurlijk weer 1000 bekenden tegen, zodat ‘snel’ boodschappen doen ongeveer 45 minuten duurt…) want m’n vader zou komen eten.
Jur was vandaag al de hele dag druk geweest met het opbouwen van de stand van Save-Me op de Gezondheidsbeurs. Donderdag t/m zondag staan we daar te shinen, dus dan hebben we geen tijd om Monster uit te laten. Gelukkig is m’n vader DOL op Monster (het is zijn lievelingskind): dus een honden-oppas is zo geregeld 🙂 En m’n vader kwam Monster dus vanavond ophalen en at meteen een hapje mee. Ik maakte een shitload aan eten (soep vooraf, toen een macaroni-schotel en als toetje chocolade-mousse (niet zelf gemaakt hoor)) en alles ging op. Hongerige mannen.

Donderdag – vrijdag – zaterdag -zondag ♥ 2 t/m 5 februari

De Nationale Gezondheidsbeurs!! In de Jaarbeurs in Utrecht. En ik was er bij! Met Save-Me. En Jur natuurlijk.
Ik had van te voren gedacht dat de Gezondheidsbeurs een-en-al geschikt zou zijn voor fitgirls. Zoals ik. Whahaha. Grapje. Ik dacht dus dat de beurs was voor: gezonde, sportieve mensen die zin hebben in het leven en er daarom iets fantastisch moois van maken. Zoals ik dus. Maar dan echt.
Maar. Op de Gezondheidsbeurs bleken verrassend veel ’types’ rond te lopen. Natuurgeneeskunde, haptotherapie, ayurveda en de kracht van gewoon ‘zijn’, waren termen die bij veel stands rijkelijk vloeiden. Er was zelfs dit:

Geen grap.

Op donderdag bemanden Jur en ik de Save-Me stand met z’n tweetjes, van we verwachtten niet al te veel mensen.
WRONG! Het was meteen om 10.00u (toen de beurs opende) al druk! Omdat de stand dicht bij de ingang was, kwamen er ook direct mensen op ons af. Wat een belangstelling voor Save-Me zeg! Super tof!! We lulden ons 3 slagen in de rondte, en om 16.00u hadden we eindelijk tijd om te lunchen. ZO DRUK.
Gelukkig hadden we van Kookers een fantastisch koffiezetapparaat geleend: want zonder koffie zou het leven een stuk minder fijn zijn en was ik deze dag niet doorgekomen #drama

Op vrijdag zou het nóg drukker worden op de beurs. Dus we hadden hulp ingeschakeld: Ilse kwam ons helpen! Vet lief.
Inderdaad: continu mensen op de stand, iedereen geïnteresseerd, en veel mensen die met een Save-Me armband weer naar huis gingen!! Joehoe!!
Ik had zelfs nog even tijd om rond te lopen (als een Spidi Gonzales) en liet ook nog even snel (voor ik er erg in had) m’n wenkbrauwen bijtekenen. #heelveelwenkbrauwineens

Om 17.30u sloot de Gezondheidsbeurs, dus wij trokken een wijntje open. De rest van de standhouders nam trouwens de benen. NIEMAND die nog even na-borrelde, dat is toch raar?! In elk geval begon voor ons de pret en hebben we op ons gemak even wat stands kunnen bekijken (geen last van andere mensen 🙂 )

wijntje met Ilse en Jur

Bij deze stand waren relax-stoelen waarin je prima een wijntje kon drinken 🙂

Na wat wijntjes op de beurs, besloten we in Weesp nog even na te borrelen bij La Ruelle. Gedurende de dag had ik steeds meer keelpijn gekregen, en na de beurs: BOEM. Stem weg. Mehhh.
Dus lekker rustig bij La Ruelle, want ik kon niks zeggen. Maar ik deed het wel.

Ik ben echt de slechtste logopedist ooit, want ik zou al mijn cliënten stemrust verplichten, maar zelf doe ik dat natuurlijk niet.

Zaterdag: alle standhouders hielden hun adem in, want het zou moeilijk druk worden. Het was zelfs uitverkocht. Jawel.
Wij kregen gelukkig wat hulp van Caroline, super fijn! En het was inderdaad druk. Gelukkig had ik GEEN STEM, zodat ik iedereen goed te woord kon staan… Met veel gepiep en gehoest heb ik toch de hele dag gepraat. Ik kan Save-Me daar toch niet laten staan?! IK BEN NODIG!! Vond ik.

Ik denk dat ik hier aan het uitleggen was dat ik enorme keelpijn had…

En uiteraard weer een wijntje (de overburen waren al lang en breed weg)

Zondag, laatste beursdag. We kregen hulp van Louise, echt te gek!! Ook zondag was een drukke dag. Mensen stonden te drommen (is dit een woord?!) voor onze stand. Ik ouwehoerde dus weer de hele dag. Zonder stem *grijns*.
We deden goede zaken en ik gaf nog een televisie-interview voor een Hindoestaans tv-programma: wereldfaam is nabij 😉

Een selfie tijdens m’n tv-interview. Ik had trouwens nog steeds geen stem #onhandig

Zondagavond moest de beurs weer opgeruimd worden. Gelukkig kreeg Jur hulp van vriend Stef, en konden ze mijn hulp slecht gebruiken. Dus samen met Louise reed ik naar huis.
Het zat er op. Finally!
Zoals ik al eerder schreef: een beurs is een soort klein vakantie-kampje. Je bent continu met dezelfde mensen (en veel van die mensen heb je net leren kennen) en met elkaar maak je allemaal avonturen mee. Dat schept een band! En dat maakt een beurs ook zo fantastisch: de sfeer, de gezelligheid en vooral dat voldane gevoel achteraf.
Ik vond het tof! Mijn stem niet. Nu (maandag) is het nog ellendig. Hoesten, keelpijn, hees: alles. Dus ik schenk nog even een theetje in okee?

Hoe was jullie weekend? Ik heb best wat van jullie op de gezondheidsbeurs gezien!! Was leuk!!
Wat vonden jullie het leukste daar? Save-Me he? 😉

Liefs! Nora

Marathon schema

Sinds een paar weken train ik weer met een schema. Dus geen junk-miles meer, maar alle loopjes uitgedacht en gepland. Met als doel: marathon Rotterdam 2017.
Het schema is gemaakt door de triatlon-Goeroe (daar is ‘ie weer) en gebaseerd op het principe van ‘gepolariseerd trainen’.
Ik zie je denken. Dat had ik dus ook: Wat is gepolariseerd trainen?
Ik heb het aan de triatlon-Goeroe gevraagd!! Note: dit gesprek over gepolariseerd trainen heb ik anderhalve maand geleden al gehad met de Goeroe: gelukkig heb ik aantekeningen gemaakt.
Lees dus maar verder.

Te snel

Dit is er bij mij aan de hand: ik ren te veel op een te hoog tempo. Ik dacht dus dat ik daar sneller van zou worden, maar dit is niet zo!! *grote ogen smiley*
Door te veel van dezelfde vlotte trainingen te doen, prikkel je je lichaam namelijk niet meer, waardoor je prestaties stagneren én je grote kans hebt op blessures… aldus de Goeroe.

Afwisseling

Tijdens een training laat je je lichaam als het ware ‘schrikken’. Je lichaam reageert door zich te herstellen en zich voor te bereiden om de volgende keer dezelfde prikkel beter aan te kunnen. Als je dus beter wilt worden, moet je je lichaam blijven prikkelen.
Hoe? Afwisselen!! In intensiteit en in omvang.

Gepolariseerd trainen houdt eigenlijk in dat je vooral LANGZAME en SNELLE trainingen doet en niet zoveel loopjes ‘er tussen in’. Hier is het langzame harlopen dus echt langzaam (Z2): dit hoort van begin tot eind gemakkelijk aan te voelen.
Het snelle lopen gebeurt tijdens intervaltrainingen: in mijn geval is dat tijdens de gezamelijke hardlooptraining van de Goeroe op dinsdagavond.
Loopjes uit de categorie ‘lekker tempo’tje!’ en ‘wel doorrennen maar niet verzuren’ hebben volgens deze polarisatie-theorie niet zoveel nut, omdat deze loopjes wel vermoeiend zijn, maar het lichaam onvoldoende ‘uitdagen’.

Tja, die ‘lekker tempo’tje’ loopjes…. Die deed ik eigenlijk alleen maar. Niet elke keer tot de max, maar wel goed doorlopen. Niet onwijs effectief dus. ~~Maar staat wel beter op Strava.~~
Misschien bleef ik daarom ook ‘hangen’ op mijn niveau?
En misschien betekent dit dat ik ooit nog wel wat sneller kan op de marathon!!

Waarom? Volgens de goeroe…

Het schema bestaat (nu) uit 80% langzame trainingen. Dit gaat geloof ik wat minder worden naarmate de marathon dichterbij komt… Van deze langzame duurlopen herstel je relatief snel, zodat je ook snel weer kunt gaan trainen. Door de duurtrainingen in omvang op te bouwen, krijg je een betere hardloopconditie. De Goeroe vertelde zelfs dat je sneller wordt van langzaam hardlopen, omdat (en dit is wat ik letterlijk heb opgeschreven in m’n aantekeningen):

aerobe drempel (= energie uit O2) → efficiënter →sneller.

Snappen jullie het? Ik wel, denk ik. Maar ik denk er nog even over na. Vragen kan je hieronder stellen, dan stel ik ze aan de Goeroe.

De snelle intervaltrainingen zijn goed voor je looptechniek, en je wordt er sterker van.

Dit had ik ook nog opgeschreven:

gepolariseerde methode → minder blessures.

Ik weet alleen niet meer waarom dit zo is. Ik vraag het na, ok?

Langzaam lopen, slome!

Ik heb inmiddels een paar lange duurlopen in Z2 gedaan (= echt langzaam). Mènnnn, dan voel ik me echt een slome sukkel!! Voelt als sjokken… En als ik het dan upload op Strava schaam ik me bijna… Ik krijg nog wel kudo’s gelukkig… #langzaamisnietstoer
Maar juist tijdens dat langzame lopen moet je letten op je cadans en je grondcontact, zodat je eigenlijk ‘actief’ langzaam loopt… Ik beheers het ook nog niet.

Wat scheelt is dat ik de intervaltraingen dus met een groep doe. Ik kan me zomaar voorstellen dat je bij deze training, als je ‘m alleen doet, minder snel ’tot de bloody limit’ gaat. Iedereen heeft een beetje peer-pressure nodig, zo af en toe 😉

Ik blijf dit gepolariseerde schema trouw volgen tot de marathon: mijn marathon-tijd zal aantonen of het heeft gewerkt….

Laat me raden: jij doet ook vooral ‘lekker-tempo-maar-niet-dodelijk’ loopjes? Want: heel Strava kijkt mee 😉 Of ben je ook al aan het polariseren? Ik ben benieuwd wat jij er van vindt!! Of heb jij een andere goede trainingsmethode? Laat je bericht achter!