Berichten

Ik ren. Ik ren heerlijk. Volledig in mijn eigen wereld, muziekje op mijn oren en zweet op mijn voorhoofd. Langs prachtige weilanden vol koeien, over kleine paadjes met hobbels en langs slootjes en de Vecht. Mijn hoofd leeg, just me and the road.

Plotseling in de verte, een hardloper. Ik zie een lange running-tight (huh? Het is bijna 20 graden) een sportief hemdje en een band om de bovenarm waar een telefoon in zit. Langzaam kom ik dichterbij. Oh het is een man. Of jongen. Dat is nog niet duidelijk (Wanneer wordt een jongen een man trouwens? Of stel ik nu hele lastige vragen?). Al rennend merk ik dat ik steeds dichterbij hem kom. Oh, het was geen lange broek, het is een korte hardloop-legging met hoge compressie-kousen. Yep, deze dude is zeer professioneel gestyled. Hij zal wel goed zijn.

Ik ren in een fijne tred, maar ik ren duidelijk harder dan de man voor me. No problem, dan haal ik hem toch in. Ik zeg ‘hoi’ in het voorbijgaan. De man kijkt me verwilderd aan en mompelt iets terug. Ik denk ook ‘hoi’. Mijn tempo behoudend ren ik door.

Maar na een paar minuten word ik ineens voorbijgestormd door dezelfde man. Gebeurt dit echt?! De beste man heeft duidelijk een enorme sprint ingezet om me voorbij te gaan. Raar. Maar prima. Misschien doet ‘ie intervaltraining?

Ik blijf mijn eigen tempo’tje rennen, maar ik zie al gauw dat de man die me net zo snel inhaalde, nu steeds meer gaat sjokken. Ik kom dichterbij, en op 10 meter afstand hoor ik hem al luid hijgen. Ik ren hem weer voorbij. Glimlachend.

Hij zegt: ‘Jou hou ik niet bij hoor.’

En ik denk: “YOU JUST GOT CHICKED!’

Moewhahahahahaha!!! *evil*

Gechickt worden = worden ingehaald door een meisje (aka ‘chick’)

Het blijft een gevoelig puntje voor mannen: ingehaald worden door een vrouw/ meisje. Of het nou met hardlopen of op de racefiets is, mannen willen NIET ingehaald worden. Ik snap het. Ik wil ook niet ingehaald worden. Bloedfanatiek. Maar voor mannen is het ook een kwestie van trots, mannelijkheid en eer. Veel zichzelf enorm serieus nemende amateur-sporters (hardlopers en wielrenners) beweren stellig dat ze achteruit en op 1 been ‘ons vrouwen’ kunnen inhalen. Zulke mannen zijn de meest dankbare slachtoffers om te chicken. Want de getergde blik in hun ogen op het chick-moment is GOUD 🙂

Alleen daarom al ‘chick’ ik lekker door. Zo nu en dan. Sorry mannen.

 

Heb jij wel eens iemand gechickt? Krijg je dan ook zo’n triomfantelijk gevoel? Wat was jouw mooiste chick-moment? Ik hoor het graag!

 

Liefs! Nora