race - Miles & More

#lifegoals

Uit de categorie #lifegoals kan ik weer wat afvinken:

Eerste (vrouw) worden bij een hardloopwedstrijdje!

Yep. Did it. 🙂
En ik kreeg zelfs m’n eigen fietser!! (Zo iemand in een geel hesje die voor je uit fietst. Ik was echt intens gelukkig.)

Twiskemolenloop

Een paar keer per jaar organiseert AV Waterland (in Landsmeer) de Twiskemolenloop: een knus loopje door het mooie Twiske, met als hoogtepunt: de Twiskemolen. Zeer verdrietig om te melden is dat de Twiskemolen sinds een paar weken ‘onthoofd’ is… De nok is er tijdens een heftige storm afgewaaid… Dus dit was een Twiskemolenloop zonder Twiskemolen.

foto: Jeroen Otten

Ik had eigenlijk nog nooit aan dit loopje door ’t Twiske meegedaan, dus ik ‘miste’ de molen ook niet echt. Uiteraard leef ik mee met de onfortuinlijke molenaar…

Last-minute

Vriend en ik besloten redelijk last-minute dat we wel zin hadden in een loopje. Dus zondag 30 oktober stapten we in de auto naar Landsmeer.
Ik had nét iets meer zin om te rennen dan Jur, dus ik schreef me in voor de 16,1km, en Jur besloot de 10km te doen.
Bij AV Waterland gaat het er allemaal heel gemoedelijk aan toe: in de kantine van de atletiekbaan kun je je inschrijven en eventueel nog een kopje koffie drinken. Mensen staan overal verspreid een beetje te rekken en te kletsen: chaos.
Er zijn verschillende afstanden (21,1km, 16,1km, 10km en 5km, en ook nog 3 en 1,5 geloof ik) en om de 5 minuten is er een startschot. Beetje opletten dus (note to self). 10 seconden voor de start stond ik bij de startlijn, ik was net m’n oortjes in aan het doen toen het startschot ging. Prima timing!

10 Engelse mijl

De afstand was goed te doen: ik had 2 weken geleden nog een halve marathon in Amsterdam gedaan, dus ik maakte me niet druk. En het was echt heerlijk weer!! Koud, maar niet té. En lekker veel zuurstof in de lucht. Denk ik. Dat heb ik niet gemeten ofzo. Puur subjectief.

Tijdens het rennen zag ik niet zoveel vrouwen om me heen. Er waren sowieso niet zoveel mensen: een rustig loopje door een rustig natuurgebied. Er was 1 dame die me zo nu en dan inhaalde, en dan haalde ik haar weer in: zo hielden we elkaar lekker bezig.
Tijdens de laatste 5 (?) km heb ik haar AFGESCHUD. Mwoehahahaha. (eigenlijk onbewust, ik dacht namelijk dat ze vlak achter me liep… Dat gaf me precies dat gejaagde gevoel, waardoor ik m’n tempo hoog kon houden 🙂 )
En toen gebeurde het: *tromgeroffel* ik kreeg een eigen mee-fietser!! (hoe heet zo iemand?!). De vrouw in het het gele hesje op de fiets riep naar me: ‘je bent eerste dame’. Vervolgens vroeg ze ook nog hoe het met me ging, of ik lekker had gelopen en of ik blij was. Ik moest toen nog 2km tot de finish, dus een gezellig kletspraatje was eigenlijk geen optie. En ik vond het ook wat vroeg om te juichen.

Dit was trouwens niet de vrouw die me steeds inhaalde en andersom. Dit was gewoon iemand die hier ook toevallig liep. foto: Jeroen Otten

Want zoals bij elke wedstrijd, kan er maar EEN de winnaar zijn 🙂

Vlak voordat ik de atletiekbaan weer oprende stond Jur langs de kant. Ik wilde roepen: ‘Kijk ik heb een eigen fietser!!’, maar ik had niet genoeg adem.
Op de atletiekbaan hoorde ik al galmen:

…. eerste dame….. 16,1km…… NORA……

En daar was de finish. Ik probeerde zo heroïsch mogelijk m’n laatste meters te rennen. Het voelde als slow-motion, ik zag Jur in de verte al staan♥
Op de finish stond een man met een bos bloemen, die kon ik zo in mijn vaart meepakken. Tsjonge wat prachtig.

Interview

Na de finish mocht ik meteen een diepte-interview geven aan de Mart Smeets van AV Waterland (dit was een vrouw overigens).
Vrouwelijke Mart Smeets: ‘Waar kom je vandaan?’
Ik (net 1 seconde geleden gefinisht): *hijg* Weesp *hap naar adem*
Vrouwelijke Mart Smeets: ‘Heb je al eerder meegedaan aan de Twiskemolenloop?”
Ik: ‘nee’
Vrouwelijke Mart Smeets: ‘Geniet er van, fijne zondag!’

Wat is ze lekker gewoon gebleven hè?

Jur en ik stapten in de auto en reden naar huis.
En thuis bakte ik een ei. Want het leven gaat gewoon door, ook al ben je net voor het eerst EERSTE geworden.

Zo, heb jij dit weekend nog dingen van je wishlist/ bucketlist/ to-do-list kunnen afvinken? 🙂 Laat het me weten!!

Liefs! Nora

Zelfs in Runner’s World

In de nieuwste Runner’s World stond zelfs een leuk stuk over de Vechtloop:

Start en finish

Bij manege Blijenberg was zowel de start als de finish. Wat een gezellige drukte!! Ik was zeer onder de indruk van de aantal sportieve kinderen dat meedeed aan de scholierenloop. Met knalrode koppies zag ik stoere jongens en meisjes over de finish komen. Petje af hoor! Als kind hield ik namelijk helemaal NIET van hardlopen. Ik haatte zelf de shuttle-run en de coopertest, en ik kan me niet voorstellen dat ik voor m’n plezier aan een hardloopwedstrijdje zou meedoen…

in de rij voor de wc!

Uiteraard moest ik voor de start nog naar de wc (ook al was ik 3 minuten geleden thuis nog geweest). Ik sloot aan in de lange rij voor de Dixie en werd meteen van meerdere kanten aangesproken over m’n blog voor het Weespernieuws! Wat tof!! Het doet me goed om te horen dat mensen het lezen en ook nog leuk vinden!! Jeeee!!
Samen met m’n moeder (die deed ook mee!) voegde ik me bij het startvak. Nog 3 minuten tot de start… De wedstrijdkriebels waren volop aanwezig, maar ik hield mezelf maar voor dat het binnen een uur voorbij zou zijn. Gewoon even lekker rennen!

Parcours

Een reden waarom de Vechtloop zo fantastisch is, is het parcours. Na de start komt eerst een stuk door het centrum van Weesp: wat een boel supporters!! Echt zo TOF om overal je naam te horen!! (stond op het startnummer).
Vervolgens renden we weer langs de manege. Toen ik daar langskwam hoorde ik de speaker: ‘Daar is onze blogster van het Weespernieuws!’ Whaaa hij ook al! Wat cool!! Hij praatte door over de hardloopinterviews en dat die wekelijks te lezen zijn op de site van het Weespernieuws in aanloop naar de triatlon. En dat dus terwijl ik langsrende. Dat gaf een boost joh!
Daarna het lange stuk langs de Vecht. Veel gedeeltes in de volle zon (had ik me maar ingesmeerd…). Bij het keerpunt bij Uitermeer stond mijn held-van-de-dag met een sproeier: halleluja, dat had ik nodig.
Ik haakte aan bij een jongen met een prima tempo. Een tikje snel, maar zo kon ik me mooi laten hazen 🙂 (ik heb hem er na afloop vriendelijk voor bedankt hoor!!). En voor ik het wist finishte ik alweer!! In 46.48!! Daarmee was ik meteen 5e vrouw. Hopla! (thanx haas)

Na afloop

Bij de finish was het een drukte. Mensen om de schermen om hun tijd te zien, mensen langs de hekken om ‘hun’ hardloper aan te moedigen, mensen die een stukje banaan/ sinaasappel wilden scoren…. Goede sfeer hoor!! Ik wachtte nog even tot m’n moeder gefinisht was, en daarna nog m’n vriendinnetje en ook nog m’n collega. Omdat Weesp ‘Weesp’ is kletste ik nog met 100 andere mensen ondertussen. Leuk! Ik doneerde m’n medaille aan stichting Semmy en ging weer naar huis.

Weer een Vechtloop gedaan! M’n vierde!! Dit jaar jammergenoeg zonder m’n vriendje… hij zit namelijk in CHINA, mehhhh 🙁
Maar wel met m’n moeder! En het was te gek! De Vechtloop is altijd te gek!! En warm…

Heb jij ook meegedaan met de Vechtloop? Hoe ging het? Lekker gelopen, blij met je tijd?
See you next year!!

Liefs! Nora

in de rij voor de garderobe Vechtloop 2016 Weesp

Met m’n moeder in de rij bij de garderobe.

Dit was na afloop, gezien mijn rode kop….

Een beetje in scene gezet, deze foto… Want eigenlijk ren je de andere kant op. Maar zie je m’n naam?! Dat had de buurvrouw gedaan!! Toen we hierdoorheen renden was het ook heel druk hoor, met fans 🙂

Berichten

De eerste keer dat ik eerste werd! | Twiskemolenloop