halve marathon - Miles & More

Zo halverwege vorige week kreeg ik ineens een goed idee.

‘Zal ik proberen een startbewijs te fixen voor de halve marathon van Amsterdam?’

Redelijk last-minute, want 4 dagen voor de start.

Startbewijs met een traan

Ik zette een berichtje op de website van de TCS Amsterdam marathon, en kreeg meteen een mailtje van iemand die zijn startbewijs wel aan mij wilde slijten! Ik mailde hem terug, en hij mij weer, en ik hem weer etc. En zo ontstond er een hele correspondentie! Ik kwam erachter dat de man zelf niet mee kon doen, omdat hij bij zijn doodzieke kind (nog maar 2 jaar….) in het ziekenhuis moest zijn. Een hartverscheurend verhaal.
Dus als ik straks lekker door Amsterdam huppel, zit er ergens anders een gezin met enorme zorgen en verdriet…
Ik nam het startbewijs wel over, zette het op mijn eigen naam, en besloot dat ik tijdens de halve marathon veel zou denken aan het lieve kindje van 2, dat vecht voor z’n leven 🙁

Expo

Op zaterdag ging ik samen met the boyfriend naar Amsterdam om m’n startbewijs op te halen. Konden we meteen even over de expo lopen. Ik moet eerlijk zeggen: die expo vond ik niet fantastisch. Het was vooral erg druk. Veel hardloopschoenen en -kleding. Maar omdat het zo druk was had ik niet veel zin om me tussen het gepeupel te mixen om iets te passen. Ik scoorde nog wel 2 haarbandjes die, zo is mij plechtig beloofd, niet uit het haar glijden! Top.

Zondag, raceday

Omdat ik pas om 13.20u startte, kon ik lekker uitslapen en rustig opstarten. Zo hoort een zondag te zijn.
Samen met Jur ging ik met de trein naar Amsterdam Zuid. Ik denk dat 80% van de mensen in die trein óf zelf ging rennen, óf ging supporteren. Goede zaak, hardlopen is taking over the world 🙂
Uiteraard moest ik al IN de trein plassen. Maar de sprinters van de NS hebben geen wc… Ik moest dus wachten totdat we bij het Olympisch Stadion waren. Daar waren heel weinig wc’s voor de halve marathonners…. Puntje van verbetering, Le Champion! Maar we ontdekten dat als je even ‘omliep’ naar het marathon-gedeelte, je dan in een wc-walhalla terecht kwam. Plenty dixies, weinig wachtenden. Plas-probleem opgelost. Voor nu dan.
Door de drukte en het wc-zoek-probleem moest ik nog best haasten naar m’n startvak. Ik startte in startvak oranje, tussen de hardlopers die verwachtten onder de 1.40 te finishen. Tja, daar kan ik niet aan meedoen, maar dat startnummer had ik nou eenmaal overgenomen. En oja, ik was toch undercover en incognito, want ik heette voor de gelegenheid Collin Hoogenboom.

halve marathon Amsterdam 2016 startvak Save-Me

Mooi geënsceneerd om de Save-Me armband in beeld te brengen 😉

Uiteraard moest ik IN het startvak ook weer plassen. De dixies in de buurt hadden een iets te lange rij, ik had nog maar 5 minuten voor de start…. En hoe nodig moest ik eigenlijk? Was dit echt, of was dit weer zo’n zenuwen-plasje? Ik besloot niet in de rij te gaan staan, NIET aan plassen te denken, en maar te kijken hoe het onderweg zou gaan. Dit bleek (met de wetenschap van nu) een wijze beslissing! Geen plas-drang onderweg 😉

Rennen Noor!!

Ik ben dus altijd zenuwachtig als ik moet rennen (tijdens zo’n loopje dus). Ken je dat? Vlak voordat het startschot ging had ik al een hartslag van 130 denk ik. Maar toen ik eenmaal rende kwam alles goed.
YES ik ren!!

Amsterdam, juichen dan!

De eerste kilometers in Amsterdam waren tof!! Het stuk langs het industrieterrein (langs de Makro enzo) was een beetje boring. Geen mensen langs de kant. Wel een DJ-auto met muziek. Dat was tenminste iets. Die DJ-auto’s stonden trouwens vaker langs de route. Een beetje Damloop-style. I like it.
Verder vond ik de route echt okee!! Mooi Amsterdam, goede sfeer! Het scheelde natuurlijk dat het 18 graden was: voor supporters ook wat aantrekkelijker om te komen kijken dan. Maar de Amsterdammers mogen wel wat meer aanmoedigen!! Sommigen staan maar wat suf langs de kant, met de armen over elkaar. Kom op mensen. DOE IETS!
Gelukkig had ik mijn eigen juich-team geregeld!! Jur stond bij de start♥ dus een goed begin. M’n vader en zijn vriendin stonden bij 14km, dat was fijn om ‘naartoe’ te rennen. M’n vader probeerde me nog vast te leggen op de foto, dat werd een hele bijzondere foto 🙂

Ik werd op de stadhouderskade zelfs even aangemoedigd door een echte Ironman:

En in het Vondelpark stonden m’n moeder en haar vriend te juichen! Dat was fijn. Voor mij was het toen nog maar 2km te gaan, maar ik was toe aan de finish 🙂
Laatste stuk over de Amstelveensweg leek ook ineens een groot vals plat. Is dit ook zo?! Of was dit een mindfuck?
In elk geval was ik intens blij om Jur te zien op 500m voor de finish! Ik moest toen nog m’n haar enzo goed doen voor de finishfoto (zie nutteloze tips). En daar doemde het Olympisch Stadion op!! WOW!! Wat SUPERgaaf om zo het stadion in te rennen. Dik grijnzend en über-trots rende ik de laatste meters.

Een finish in het Olympisch Stadion: te mooi♥
En ik was blij. Want I did it!
De halve marathon van Amsterdam. Tik ‘m aan.

Olympisch Stadion halve marathon Amsterdam

zoek Nora.

[easy-image-collage id=2454]

Bitterzoet

Dus. Goede beslissing om mee te doen in Amsterdam. Ik word vrolijk van hardlopen!
Tijdens het rennen wel vaak gedacht aan het kleine zieke kindje van mijn startnummer-sponsor. Over 20 jaar rent hij de halve marathon in Amsterdam, wedden?

Heb jij ook gelopen in Amsterdam? Hoe ging het?

Liefs! Nora

PS. Ik finishte in 1.46.18. Best okee huh? En dan te bedenken dat ik al maanden niet verder dan 15km heb gelopen, met als uitschieter de Damloop (16,2 km). Ik ben dus heel tevreden met m’n tijd!

Startbewijs

Ik kreeg deze week ineens de hardloopkriebels: toch wel zin om weer eens een wedstrijdje te doen. En als ik iets wil, dan wil ik het zo snel mogelijk.
Dus ik kwam vanzelf uit bij Amsterdam, aanstaande zondag. De halve marathon was al uitverkocht, maar via de site regelde ik last-minute nog een startbewijs, yessss!!

21,1km ja?

Om heel eerlijk te zijn: ik heb al een tijdje geen ECHTE lange duurlopen meer gelopen… Ik heb nog wel af en toe 15km gedaan, maar meer niet…
Dus, omdat ik me enigszins zorgen maak over die 21,1km van zondag, ben ik op internet op zoek gegaan naar tips voor het rennen van een (halve) marathon. Genoeg tips te vinden! Maar vooral OPEN DEUREN en UITGEKAUWD geouwehoer, zoals:
– Ren je eigen race!
– Zet je spullen van te voren klaar!
– Wees op tijd!
– Geniet! (ja, daar heb je ‘m weer)

Dit soort tips heb ik niks aan. Kan ik zelf ook wel bedenken. Kan ik zelfs BETER bedenken 😉
Dus, tadaaaaaa: hier zijn mijn tips!!

Nutteloze tips voor het rennen van een ½ marathon

Make love to the camera!!!

Zoek van te voren uit waar de camera’s langs het parcours staan, en zorg dat je LACHT!! Je wilt natuurlijk niet voor eeuwig vastgelegd worden met een sjaggo en/of arrogante kop!! Ik heb dit door schade en schande geleerd, bij de Damloop 2016 ging dit nog niet soepel (getuige de foto’s…):

Draag waterproof make-up!!!

Dit geldt natuurlijk alleen als je überhaupt make-up draagt tijdens een halve marathon. Maar geloof me: je gaat zweten tijdens het rennen!! En dan gaat je mascara z’n eigen marathon lopen…. Gevolg: Je ziet er uit als een gothic-pandabeer. Dat wil je niet. Zeker niet als je denkt aan al die foto’s (zie punt 1). Dus WATERPROOF mascara/ eye-liner/ oogpotlood/ oogschaduw/ lippenstift inslaan!!

Zorg 400m voor de finish dat je haar goed zit!!

Want die finish-foto is meedogenloos. Je wilt toch laten zien dat je die halve marathon hebt GEROCKT? Zorg dus ruim voor de finish (ik zeg: vanaf 400m, want je moet niet te vroeg pieken) dat je er uit ziet om door een ringetje te halen!! Haartjes mooi, zweet weggeveegd en met een grote grijns die finish over, alsof het je NUL moeite heeft gekost! Na de finish mag je huilen van ellende en wegstrompelen, ok?

Onderweg plassen? Maak je broek rennend los!!

Je wilt natuurlijk geen tijd verliezen met je plaspauze. Dus hou je ogen open voor een Dixie langs de route, maak al rennend je broek los (die kut-touwtjes kunnen namelijk behoorlijk tegenwerken op het moment-supreme) en ren zo die plas-keet in!! Klaar met plassen? NIET afvegen en vooral NIET je handen wassen. Dit kost tijd!! Hygiène is een woord dat geen enkele atleet kent.

Gefinisht? Tijd voor bier en bitterballen!!

Ja jongens. Dit is de gouden tip. Bier en bitterballen maken een race TE GEK. Bier en bitterballen horen bij een hardloopwedstrijdje, zoals doping bij wielrennen hoort: het hoeft niet, maar het maakt nét het verschil.

En? Ik had je gewaarschuwd hoor: redelijk NUTTELOOS. Maar je hebt ze toch gelezen. Ha!

Wil je toch wat nuttige tips? Check dan deze handige checklist voor VOOR de wedstrijd.

Dus, zie ik je zondag? Welk startvak zit je? Ik start om 13.20u (heb een startbewijs overgenomen van iemand die dacht dat ‘ie binnen de 1.30u zou finishen. OMG. Dat red ik dus niet. Ik doe chill). Of misschien sta je langs het parcours?? Dat zou TOF zijn: alle support is welkom!! Tot zondag!!!