Een ontzettend RARE week met Gerard Joling? Deze titel vraagt om uitleg. Want – laten we wel wezen – vrijwel alle tijd die ik zou doorbrengen met Gerard Joling zou RAAR zijn, lijkt me. Maar ‘mijn’ Gerard Joling is een hond. Ok, hij heet niet echt Gerard Joling en het is ook niet mijn hond. Maar het is de Gerard Joling onder de honden. Laat me er meer over vertellen.
Om te gieren
Yori is onze logeerhond. Een superlief beest, koddig ook. Maar er is iets misgegaan in zijn opvoeding: hij luistert namelijk totaal niet. Ook niet naar zijn naam. Dus al noem je hem Hond, Boeffie, Yori of Vriendelijke Vriend, hij luistert toch niet. Wij noemen hem Gerard Joling.
Typisch Geer
Yori kan niet blaffen. Alleen met een hoog piepstemmetje een beetje gillen. Klinkt als Gerard Joling die ‘Ticket to the tropics’ zingt (klik maar hier, dan hoor je het). Daar heb je het al.
Yori is, net als Geer, een echte diva. Prinsheerlijk op de bak, languit op de beste plek. Jawel. Hij heeft zelfs een eigen Instagramaccount. En als dit mormeltje even geen aandacht krijgt, dan zorgt hij wel dat hij – eventueel negatieve – aandacht opeist. Het maakt niet uit hoe, als alle ogen maar op hem gericht zijn. Hallo Geer!
Nog iets dat verdacht veel lijkt op het gedrag van de ‘echte’ Gerard Joling: Yori geeft – als hij geen aandacht krijgt – hapjes in je bil. Geen grap en waar gebeurd. Hij doet het een beetje stout en speels, zodat je bijna geneigd bent te denken: ‘ach wat schattig’. Ik zie zo voor me hoe de menselijke Gerard Joling dit ook toepast in zijn, euhhh… spel.
We dachten dat hij er geen kracht meer voor had…
We wisten al van zijn baasjes dat Gerard Joling niet los kon lopen. Hij heeft namelijk aandacht voor alles, behalve voor degene die hem uitlaat. Wij besloten een goede wandeling te maken, Geer mocht mee uiteraard. Na 10 km, waarin Gerard van links naar rechts slalomde en daarbij steeds de riem om ons heen wist te Houdini-en, waren wij moe. We dachten dat Geer dat ook was. Bij thuiskomst (dit speelde zich af in Drenthe) maakten we de riem los in de deuropening, in plaats van binnen. En dat was onze fout.
Gerard had er duidelijk de kracht nog wel voor en nam de benen. Hij rende de weilanden in, naar de buren, de weg over, andere tuinen in en dat allemaal in een moordend tempo. Wij er paniekerig achteraan, dat snap je.
Na een klopjacht van anderhalve kilometer liet dat krengetje zich weer pakken en mee naar huis nemen. Wij boos, Gerard vond het om te gieren.
Eikels
Gerard Joling hapt graag in eikels. De hond dan hè, wat dacht jij?! Geer de hond rent achter alle eikeltjes aan op de grond. En dat zijn er nogal wat in de herfst. Kan hij zich uren mee vermaken. Nou ja, minuten in elk geval. En dat is eigenlijk super zoet❤
Zo raar was het eigenlijk niet
Nu is Gerard – aka Yori – weer terug naar zijn eigen baasjes. Jammer 🙁 Want behalve z’n boevenstreken was Gerard ook gewoon een schatje om heerlijk mee te knuffelen. Daar kan de echte Gerard Joling niet tegenop.
Liefs! Nora
Omarm die stalker in je en volg me!
Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 1000 volgers op Instagram heb ik gehaald! #goals. Maar ik bungel nog een beetje op het randje, dus volg me! Vind ik leuk.
Ik weet nu een goede plek als logeeradres voor mijn hondjes, indien nodig ??
?? dan noemen we die Gordon en René Froger en dan zijn de toppers compleet!?
Zo te zien is deze hond een Shiba ook wel kleine Akita genoemd. Het is een eigenzinnig, zeer sterk Japans hondenras met een groot uithoudingsvermogen. Luistert alleen naar zijn eigen baas. Prachtig om te zien.