Ghana met Albert Heijn Foundation
YES! Ik was in Ghana!! En wat was het FANTASTISCH!!
Ik heb zoveel lieve en gastvrije mensen ontmoet, interessante dingen geleerd, KAKELverse mango’s en ananassen gegeten, en prachtige natuur en cultuur gezien, dat ik het onmogelijk allemaal in een keer kan vertellen.
Dus ik dacht: ik maak een (foto-)blog met al mijn lievelingsdingen in Ghana, en ik begin gewoon bij het begin!
Lievelings-bezigheden op Schiphol
Met (een gedeelte van) de groep mede-Ghana-gangers dronk ik op Schiphol koffie bij Starbucks. We moesten namelijk ABSURD vroeg verzamelen, waardoor we zo’n 4 uur moesten overbruggen op de luchthaven. Ik denk dat ze bij Albert Heijn alle mogelijke files, vertragingen en stakingen hadden ingecalculeerd… Ach, we waren in elk geval op tijd!!
In het vliegtuig (toen nog leeg, maar als snel TJOKvol) naast Renee: een andere lucky-bastard die mee mocht naar Ghana. In het vliegtuig zaten overigens ook vet veel afgevaardigden van Jezus Christus (zo stond het op hun naamkaartje)… Zijn dat missionarissen? Of Mormonen? Geen idee. Praise the lord.
Lievelings-dingen in het vliegtuig
Wat kan je in het vliegtuig nou beter doen dan eten, terwijl je een filmpje kijkt? Ik at dit bakje vis, terwijl ik naar een heerlijke zwijmel-kerst film keek. Prima!! En daarna keek ik nog maar een film (Hungergames, Mockingjay part 2) want: ik zat er toch.
In zes uur vlogen we naar Ghana: best snel voor iets dat voelt als de andere kant van de wereld!!
Lievelings ontbijt
We kwamen in het donker aan bij het eerste hotel. Na een biertje in de bar was ik toch wel moe, dus maar naar de (super-de-luxe) hotelkamer gegaan. ’s Ochtends heb ik in de zee (!!!) en het zwembad gezwommen: tussen de palmbomen, het ultieme vakantiegevoel!! En toen: een verrukkelijk ontbijtbuffet. Vers fruit all over: jaaaaa!!
Lievelings fruit
De eerste dag bezochten we de fabriek van BlueSkies: hier worden mango’s en ananassen ‘fresh from harvest’ in stukjes gesneden en in plastic bakjes gedaan. Je kent ze wel: die fruitbakjes (met tropisch fruit) van de Appie. Die worden dus hier gemaakt en DIRECT naar Nederland gevlogen. Binnen 48 uur na plukken eten we dus in Nederland onze stukjes mango en ananas!
Lievelings fabriek
De fabriek van BlueSkies is volledig gericht is op het ‘verbeteren‘ van Ghana: veel lokale bevolking kan hier aan het werk onder ontzettend goede omstandigheden. Het salaris is 3 keer hoger dan het gemiddelde Ghanese loon, er is ‘healthcare’ en mensen worden opgeleid binnen de agrarische sector. Werken bij de BlueSkies fabriek is dan ook een gewild baantje onder de Ghanese bevolking. Daarbij wordt niks verspild: van alle restanten van het fruit wordt sap gemaakt en de schillen en pitten worden verwerkt tot compost waarmee de plantages weer worden bemest.
Het zit allemaal vernuftig in elkaar en ik moet eerlijk zeggen dat dat me verbaasde! Ghana lijkt een ‘achtergebleven’ land (en dat is in veel gevallen ook echt zo). De bevolking is arm en een opleiding volgen is voor velen niet weggelegd, waardoor het intellect zich dus ook niet ontwikkelt. De fruitplantages worden vaak ‘misbruikt’, waardoor er van duurzaamheid geen sprake is. Maar doordat er hier bij de verschillende mango- en ananas boerderijen in de praktijk veel kennis wordt overgedragen, leert men zelfstandig een akker te onderhouden en daarmee geld te verdienen. Met dat geld kan men weer voldoende eten en een opleiding voor de kinderen bekostigen, waardoor de ontwikkeling zich voortzet. Super gaaf en bijzonder om te zien!
De fabriek van Blueskies (waar de mangostukjes worden gesneden) is best knus: in kleine zalen staan vrouwen gezellig kletsend de mango’s te snijden en in bakjes te doen. Iedereen vrolijk, want ze hebben het daar namelijk best goed! Thuis hebben de meeste Ghanezen geen douche of goede toiletten. Hier, in de fabriek, MOETEN ze douchen, zijn puike toiletten en hebben ze zelfs uitgebreide medische zorg (en zwangerschapverlof! Dat bestaat in de rest van Ghana namelijk niet). Goed geregeld dacht ik zo.
De mango (en ananas) stukjes worden in bakjes verpakt en dagelijks in het ruim van de KLM-vlucht vervoerd naar Nederland.
Uiteraard hebben wij uitgebreid de mango, ananas en kokos geproefd: delicious♥
Lievelings outfit
Om tussen de fruit-snijdende Ghanese vrouwen te mogen staan, moesten we helemaal douchen en een speciaal pak aan. Hygiène is hier een belangrijk puntje, gelukkig. Met Renee en Jana hing ik hier een fashion-victim uit.
Lievelings school
Kinderen krijgen op school les over de landbouw en worden gestimuleerd om zelf groente en fruit te verbouwen. De Albert Heijn Foundation werkt hierbij samen met BlueSkies en heeft echt bijzondere projecten opgezet. Wij bezochten een school waar een ‘Farmer of the Year Contest’ is opgezet; zelfs de Ghanese minister van Landbouw was bij deze feestelijke opening aanwezig!
Selfies zijn erg populair bij de schoolkinderen, die overigens allemaal fotogeniek waren, dus: strike a pose!! 🙂
Lievelings landbouw-les
We kregen les in het planten van ananassen. Confession: ik dacht eigenlijk dat ananassen aan een boom groeiden… Niet dus!! Een (stekelige) plant it is!! Elke ananas-plant geeft 1 vrucht en 5 stekjes die weer geplant kunnen worden, zo kan een ananas plantage dus best snel uitgebreid worden! Het is trouwens wel oppassen geblazen: pythons en black mamba’s (= gifslangen) kruipen vrolijk tussen de plantjes door…. Stiekem best jammer dat we er geen een zijn tegengekomen 🙂 #FreekVonkWannabee
Lievelings hotel
Na de eerste SUPERdrukke dag in Ghana had ik tijd om even über-chill te ontspannen in bad. Ik wilde toen eigenlijk deze blog al plaatsen, maar de wifi in Ghana had andere plannen.
Inmiddels is het zaterdag en ben ik net weer geland op Nederlandse bodem. Met een hoofd vol van al m’n Ghanese belevenissen ga ik straks toch maar even een middagdutje doen, want een nacht in het vliegtuig heeft m’n nachtrust geen goed gedaan (lees: ik heb GEEN OOG dichtgedaan).
Ik zal deze week de rest van mijn avonturen bloggen, omdat ik nog veel meer te vertellen heb en jullie ZOOOO nieuwsgierig zijn 😉
Liefs! Nora
