In mijn reistips schreef ik al over de fantastische trail die we maakten door Bach Ma. Ik ben echt ZOOO enthousiast over dit ‘uitje’, dat ik er een aparte blogpost over wilde schrijven!
Laat me je meenemen naar het prachtige, avontuurlijke Bach Ma National Park. Let’s go!
Whoehoeee!!!
Wat is Bach Ma?
Het Bach Ma National Park ligt in een bergachtig gebied precies op de grens tussen het vroegere Noord- en Zuid-Vietnam. Er zijn watervallen, koele bossen, rododendrons, 300 soorten medicinale planten en 931 verschillende soorten dieren. Wij hebben trouwens alleen vlinders gezien 🙂 Maar wel een heleboel verschillende soorten, in feestelijke kleuren.
Het park heeft een oppervlakte van zo’n 22.000 vierkante kilometer. Het hoogste punt, Mount Bach Ma, ligt op 1.448 meter. Je begrijpt dat de temperaturen er heel wat koeler en aangenamer zijn dan beneden.
De naam Bach Ma betekent ‘wit paard’. Daarmee wordt de witte wolk die soms rond de bergtop hangt bedoeld. Toen wij er waren, waren er helemaal geen wolken, dus het ‘witte paard’ hebben we gemist, maar van het prachtige uitzicht vanaf de berg hebben we des te meer kunnen genieten.
Jur boven op de wereld.
Geschiedenis van Bach Ma in een notendopje
In 1932 werd Bach Ma door de iets rijkere Fransen (Vietnam was toen een Franse kolonie) gebruikt als ‘hill station’: een plek in de bergen waar het wat betreft temperatuur en klimaat wat fijner is. Ze bouwden vakantievilla’s, hotels en zelfs een ziekenhuis en een postkantoor.
Rond 1950 brak de eerste Indo-Chinese oorlog uit, het resort op Bach Ma werd totaal verwoest door de Vietminh. Er bleven alleen ruines over (en die kun je nog steeds zien).
Tijdens de Vietnamoorlog gebruikten de Amerikanen Bach Ma als een soort fort, want het lag nogal strategisch op de grens tussen Noord- en Zuid Vietnam. Plus: vanaf het hoogste punt konden de Amerikanen alles in de gaten houden.
Het Vietnamese ‘people-army’ probeerde Bach Ma in te nemen, ze groeven tunnels om zich in te verbergen. De Amerikanen hebben tijdens de Vietnamoorlog een groot deel van het regenwoud bruut verwoest met ‘Agent Orange’.
Heel eerlijk: ik had nog nooit van Agent Orange gehoord. Agent Orange is een chemisch middel wat vanuit vliegtuigjes werd gesproeid. Alles, maar dan ook alles, ontbladerde hierdoor. Er bleef dus niks over dan kale bomen… Er werd verteld dat het na de oorlog ook nog (Tsjernobyl-achtige) uitwerking heeft gehad op de bevolking… #verschrikkelijk
Onze gids
Via een folder in ons hotel vonden we onze gids: Nico. Een robuuste Fransman, die niet echt goed Engels kon, niet zoveel wist van de geschiedenis van Bach Ma, ook niet zoveel wist van de flora en fauna van Bach Ma, maar die wel alle avontuurlijke routes wist.
Dwars door de jungle!
Nico haalde ons om 7.30u op in het hotel. Met een auto met chauffeur. Tijdens de koffie-pauze pakte Nico zijn emmer met gekookte kip en witte rijst erbij en verontschuldigde zich dat hij nog even moest ontbijten. Vervolgens viel hij als een beest aan op de bak met voer. Ik kon niet NIET naar hem kijken: hilarisch zoals deze man zijn eten naar binnen schoof, smakkend en met rondvliegende stukken kip 🙂
Nico is een echte hiker. No-nonsense, gewoon lopen en klimmen. Maar tijdens het beklimmen van de berg waren Jur en ik lekker aan het kletsen, maar Nico had wat moeite zijn ademhaling onder controle te houden.
Ik heb erg gelachen om deze man. Maar mocht je een trail willen doen op Bach Ma: bel Nico. Hij is briljant.
Als uitgeputte guerillastrijders even bijkomen 🙂
De route
We begonnen met het ‘five-lake-path‘. Dat is een route langs 5 meren (joh), met allemaal watervalletjes tussendoor. Het is niet gewoon wandelen, maar je loopt/ klimt langs touwen langs de rotswand naar beneden. Deze route is zeker niet geschikt voor mindervaliden en/of niet-zo-fitte-mensen: aan het einde van de 5 lakes is een trap van 700 treden naar beneden, met als doel: de adembenemende De Quyen waterval♥
Klein detail: nadat je intens hebt genoten van de enorme waterval, moet je die 700 treden (lang, kort, hoog, laag) ook weer omhoog… Tijdens deze trap was ik zo blij met alle Crossfit-lesjes die ik had gedaan: dankzij de box-steps-WOD waren die 700 prima te doen!
Intens hoge en adembenemde waterval (met 700 treden om er te komen)
We lunchten bij een verlaten kippenrestaurant wat ineens opdook tussen de bosjes. Er was zelfs een leeg zwembad en een verwilderde moestuin. Nico had van te voren geregeld dat er rijst met kip voor ons klaar stond (goh, Nico’s lievelingseten?). En uiteraard had Nico z’n bord al bijna leeg geschranst voordat Jur en ik ook maar onze stokjes uit het papiertje hadden gehaald 😉
Na de lunch ging de tocht naar boven: naar de top van Bach Ma. Dit was steil, maar goed te doen. Onderweg kwamen we nog tunnels tegen van het Vietnamese ‘people-army’, waar tijdens de Vietnamoorlog werd geschuild.
En dan de top: WOW. Dubbel wow eigenlijk, jesus wat bijzonder. Zo weids, zo hoog!!
Er stond een gebouwtje waaruit je kon kijken. Nico vond dat we óp dat gebouwtje mochten gaan zitten/ staan/ lopen, om echt optimaal van het uitzicht te kunnen genieten. Dus dat deden we.
wat een uitzicht!!
Op de top was ook een klein informatie centrum, waar van alles te lezen was over de geschiedenis van Bach Ma (daar heb ik mijn wijsheid vandaan). Nico hield niet zo van lezen, dus hij wachtte buiten.
Na dit letterlijke hoogtepunt liepen we weer terug naar het kippenrestaurant. Daar stond de chauffeur met auto op ons te wachten. Heerlijk om in een koele auto met airco te kunnen stappen. Om 19.00u werden we afgezet in Hoi An.
Doe dit mensen!
Wat een dag. Wat een avontuur. Wat een awesome en onvergetelijke activiteit!
Als je een paar dagen in Hoi An (of in de buurt) bent, en je hebt tijd: ga deze trail doen! Het is zo bijzonder!
Er zijn ook routes voor gezinnen, die iets minder heftig zijn. En je kunt kiezen om niet alle 700 treden af en op te gaan, dan maak je het jezelf wat makkelijker. Maar dan mis je ook de prachtige waterval en die wil je eigenlijk niet missen.
En? Heb ik je enthousiast gemaakt?
Liefs! Nora
