Ik heb de vakantie-blues…. Mehhhh.

Sinds gister weer in Nederland, terug van vakantie. Best bruin, al zeg ik het zelf. Maar nog laaaaang niet uit-ge-vakantie-d….

Ik wil nog lekker hardlopen door pittoreske stadjes! En door knusse dorpjes struinen. En niksen op het strand! En de heerlijkste gerechten proeven bij authentieke restaurantjes….

Boeeehoeeeee 🙁

Ok. I need therapy. Tijd om lekker te internetshoppen!!

Maar, als ik mijn virtuele boodschappen-karretje heb volgeladen, komt er altijd een zweempje schuldgevoel en twijfel om de hoek kijken. Misschien hebben jullie dat ook wel eens??

Heb ik dit wel echt nodig? Heb ik dit geld er écht voor over of kan ik het eigenlijk beter niet over de balk smijten? En vooral: wat zouden m’n collega’s van me denken als er wéér een pakketje voor mij op het werk wordt bezorgd (ik laat het altijd heel handig op m’n werk bezorgen, dan is er tenminste iemand om het aan te nemen!!).

Ik heb 3 verschillende scenario’s om met mijn internet-shop-schuldgevoel-en-twijfel om te gaan:

Scenario 1:

Ik shop me suf, flikker allerlei leuke sportkleding en sportaccessoires in mijn winkelmandje en klik gewoon op ‘bestellen’. Hoppa. Want sportkleding is NOOIT weggegooid geld! Toch? Ik heb immers sportkleding nodig om gezond en fit te blijven! Toch? En met 6 verschillende setjes kan je net niks, 8 is veeeel beter! Toch? Dus kopen kopen kopen! Dat is welbesteed geld.

Scenario 2:

Ik gooi mijn winkelwagentje vol met allerlei prachtige kledingstukken, kekke accessoires en high-heels. Vervolgens word ik afgeleid: ik moet even aan het werk. Een uur later blijkt dat ik eigenlijk helemaal niet zoveel behoefte had en heb aan de items in mijn online winkelmandje. Ach laat maar. En ik klik de site weg. Maar het ‘shoppen’ op zich heeft me wel voldoening gegeven!

Scenario 3:

Ik zie prachtige schoenen. Die MOET ik hebben. Oh en die trui!! Ik wil ‘m. Ok, dat T-shirt kan er ook nog wel bij. Voor ik het weet heb ik een shit-load aan spullen uitgezocht. Oeps. Schuldgevoel-alert. Maaaaaarrrrr. Als ik nou eens een leuk shirt erbij koop voor m’n vriend? Dan koop ik niet alleen voor mezelf, ik maak ook een ander blij! En wie goed doet goed ontmoet! Dus eigenlijk ben ik nu wel verplicht om op ‘bestellen’ te drukken, want ik doe dit om mijn vriend blij te maken! En klik, besteld.

Een half uurtje geleden speelde scenario 3 zich hier af. Oepsie.

Hebben jullie dit ook wel eens? Kopen jullie veel online? En hebben jullie ook ‘maniertjes’ om dit voor jezelf goed te praten? Ik wil het weten!!!

Liefs! Nora