Berichten

Visitekaartje Nora Schenk

Mijn bedrijf Tekstbureau Nora Schenk bestaat al sinds 2017, maar nu heb ik eindelijk ook visitekaartjes. Ik voel me zo’n businessvrouw nu. Jammer dat op dit moment de wereld stilligt door corona, want ik kan niet wachten om mijn kaartjes tijdens een leuk netwerkborreltje uit te delen.

Visitekaartje Nora Schenk

Denk je nu: ‘visitekaartjes, dat is wel heel erg één-punt-nul’? Mee eens. Tegenwoordig heeft een visitekaartje minstens een QR-code, een inventieve bingo op de achterkant, of de vorm van een dagpauwoog.

Mijn visitekaartje is gewoon rechttoe rechtaan. Je kunt het ouderwets noemen, maar met ouderwets is niks mis. Zeg gewoon oldskool of vintage en hopla: het is weer hip.

Nu even praktisch

Mijn visitekaartjes heb ik besteld bij drukwerknodig.nl, een website waar je echt van alles kunt laten drukken, zoals posters, banners en zelfs boeken en bierviltjes (en die laatste optie ga ik zeker onthouden voor als er ooit weer feestjes gegeven mogen worden, want hoe tof: je eigen bierviltje!)

Ik zag een beetje tegen het bestellen op, omdat ik dacht dat het een gedoe zou zijn om het kaartje te maken. Maar het viel uiteindelijk mee.

In InDesign maakte ik een ontwerp voor mijn visitekaartje. Dat sloeg ik op als PDF. Nu hoefde ik alleen het PDF te uploaden op drukwerknodig.nl, maar daar bleek dat ik een verkeerd formaat had gebruikt in mijn ontwerp. Klassieke beginnersfout, dus als je dit leest: check eerst het formaat dat wordt gevraagd en ga dan pas aan de slag.

In de herkansing maakte ik hetzelfde kaartje, maar dan in het juiste formaat. Mijn InDesign-kennis reikt nog niet zo ver dat ik het formaat in een paar klikken kan wijzigen. Helaas. Daarna heb ik het goede kaartje als PDF opgeslagen en geüpload op de website van drukwerknodig. Ik koos 100 stuks op 300 grams biotop papier, met een promodoosje eromheen.

Binnen twee dagen had ik de kaartjes in huis. Blij mee. Nu hopen dat de coronacrisis snel voorbijgaat, zodat ik tijdens mooie events lekker professioneel kan zwaaien met mijn visitekaartjes.

Liefs! Nora

Visitekaartje Nora Schenk
Goed verhaal.

Omarm die stalker in je en volg me!
Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 1000 volgers op Instagram heb ik gehaald! #goals. Maar ik bungel nog een beetje op het randje, dus volg me! Vind ik leuk.

Kantoor en schoolKantoor en school

Lees ook: Dromen over spekkoek in het Jappenkamp.

bij de kapper

Haaaa hoi! Hoe is het met je?
Met mij uiterst rustig: op het moment dat ik dit typ (zondagavond) lig ik languit op de bank. En eigenlijk heb ik dat de hele dag gedaan. Maar de rest van de week gebeurde er wel wat hoor. Maar toegegeven: dit was niet de meest bijzondere week uit m’n leven. Ik werkte vooral (ik was zelfs een dagje gastvrouw op een congres) en ik sportte wat.

Dus vanaf de bank en in m’n onesie (want: zondagavond) neem ik even de week met je door. Komt ‘ie!

Maandag ♥ 12 maart

Een dag op de praktijk. En daarna pakte ik een WOD mee bij CrossFit.
Past perfect in het thema van deze week: werken en sporten.

backsquat maandag, werken en sporten

Backsquats op maandag.

Dinsdag ♥ 13 maart

Ik werkte op kantoor en de dag vloog voorbij. Klinkt nogal suf he? Maar ik kan er niks mooiers van maken.

Na werk besloten Jur en ik een avondwandeling te maken. Ook al zo suf eigenlijk. Maar wel heel fijn. Want: even lekker naar buiten. We kozen een route door straten in Weesp die we niet goed kenden. En dit was dus heel leuk! Ik hou ervan om in het donker langs gezellige huisjes te lopen en dan een beetje naar binnen te gluren #moewhahaha.
Maar het is ook fijn om even samen te wandelen en te kletsen zonder afleiding van tv, telefoon, krant etc. Heerlijk 1-punt-0 dus.

[Hier had een foto kunnen staan van de mooie sterrenhemel tijdens de wandeling. Of van de heerlijke overschotel die we aten als avondeten. Maar ik heb geen foto’s gemaakt. Sorry guys. Mijn dag was echt 1-punt-0. Misschien moet ik dat vaker doen.]

Woensdag ♥ 14 maart

Een chaotisch drukke dag op de praktijk. Nu ik nog maar twee dagen per week op de logopediepraktijk ben, moet ik alles in die dagen proppen. Maar dat kan niet, want op andere dagen (vooral op dinsdag) willen m’n collega’s uit de logopediepraktijk ook allemaal dingen van me. Maar dan ben ik dus met ander werk bezig. En op dagen dat ik als logopedist werk, willen m’n andere opdrachtgevers ook allemaal dingen van me.
Mennnn ik ben nog maar 2 weken op deze manier aan het werk, en ik loop NU AL tegen dit soort dingen aan. Of misschien JUIST NU (in het begin). Want ik moet hier zelf m’n weg in zoeken en vooral duidelijk zijn naar iedereen. Nu gaat dat mis.

Ik zat tot 19.00u op de praktijk (en ik had totaal niet door dat het al zo laat was, want het was nog helemaal licht buiten), maar nog steeds was m’n to-do-list enorm. Look on the bright side: ik verveel me tenminste nooit!

Om 20.45u ging ik naar CrossFit. Ik doe normaal NOOIT zo’n late WOD, maar het kwam dus even zo uit vandaag. Groot nadeel: na zo’n late WOD sta ik nog 3 uur te stuiteren terwijl ik eigenlijk moet slapen…

Maar ik moet zeggen: hard gelachen tijdens het trainen 🙂
Laat ik het maar CrossFit humor noemen:

  • een pull-up WAVE, met 10 personen (ik vond het leuk)
  • En dan dit pareltje↓↓ (zie filmpje van Instagram) Die oefening heet ‘around the world’ en HEEL TOEVALLIG kwam toen dat liedje van Daft Punk ook langs. Maar echt toevallig.

Donderdag ♥ 15 maart

Ik was best een beetje zenuwachtig voor vandaag: want ik was gastvrouw op een congres. Een congres over circulaire huurwoningen.
Je denkt nu misschien: hoe komt ze daar nou weer terecht?!
Goede vraag. Eigenlijk dankzij Jur. De organisator van dit congres heeft zijn kantoor in hetzelfde pand als Jur. Hij zocht iemand die hem tijdens zijn congres wilde helpen om alles vlekkeloos te laten verlopen, alle deelnemers welkom te heten, naamkaartjes uit te delen en dat soort rocketscience. En Jur vond dat wel wat voor mij.
Vorige week had ik een voorbespreking met Thijs (de congres-man dus), afgelopen dagen zocht ik zelf nog van alles uit over de deelnemers en sprekers (om goed voorbereid te zijn. En vandaag was dus DE DAG.

Amersfoort

Het congres was in Amersfoort. Vroeger kwam ik daar best vaak, omdat m’n zusje en haar vriend (nu man) daar woonden. Maar nu wonen ze in Gouda. Maar ik heb goede herinneringen aan Amersfoort. Echt een leuke stad.

Het congres verliep vrijwel vlekkeloos. Ik had m’n default-glimlach aan staan. En dit werkte ook goed voor m’n eigen humeur: ik had een ontzettend leuke dag! De organisator en de sponsoren waren dik tevreden en blij, zo heb ik vernomen. En daar word ik dus weer blij van 🙂

Een hele dag congres (we waren er om 9.00u en om 19.00u gingen we weer weg) voelde als een ochtendje.
Behalve dan m’n voeten, want damnnnn wat had ik pijn aan m’n voeten. HOEZO wilde ik perse hakken aan, terwijl ik wist dat ik de hele dag moest staan?!

naamkaartjes congres

Het was mijn taak om alles vlekkeloos te laten verlopen. En dat begon bij het alfabetiseren van de naamkaartjes 🙂 Onmisbaar was ik, haha.

Eenmaal thuis besloten Jur en ik om een hapje te eten bij de Walrus. En vooral ook een wijntje te drinken. De wijn was heerlijk, maar m’n eten niet (ik bestelde gegrilde aubergine mét feta en olijven, maar ik kreeg gefrituurde (of gewoon hele vette) aubergine zónder feta en olijven maar met een overdosis knoflook. Echt zoveel knoflook, dat kon ik gewoon niet aan).

***Ik merk dat ik de laatste tijd best kritisch ben op eten in restaurants. Oh mennn. Ik wil niet zo’n zeikerd zijn. Maar niet lekker is gewoon niet lekker. Zonde om het dan wel op te eten toch?***

Vrijdag ♥ 16 maart

Vrijdag = kantoordag.
Met vrijdagmiddagborrel. Maar die hield ik nu heel beschaafd, want ik ging nog even m’n handstand-push-ups trainen (in WOD 18.4 van The Open (die ik zondag ga doen)  zitten namelijk nogal veel handstand-push-ups…
En Jur was de hele vrijdagavond weg, omdat weer een andere vriend van hem 50 werd en een mannenfeestje hield.

(Ik zit in een levensfase waarin iedereen om me heen trouwt en/of kinderen krijgt. In de vriendenkring van Jur worden nogal veel mensen 50 op het moment….)

tess in allemaal kleurtjes

Dit is Tess. Ze is een kantoorhond (en de hond van de baas). Heel fijn om doelgericht wat frisse lucht te kunnen halen op kantoordagen door de hond uit te laten. Plus: Tess is lief.

Zaterdag ♥ 17 maart

Zoals ik net al schreef: Jur was gisteravond op een feestje in Amsterdam. Hi zou met de laatste trein terug komen.
Ik had al een paar keer aangeboden om hem op te halen met de auto. Vind ik niet erg! Maar dan kan ik er rekening mee houden. Maar dat was niet nodig, hij zou gewoon de laatste trein halen, aldus Jur.

Toen ging ineens om 1.45u (’s nachts ja) m’n telefoon: ‘schatje…. ik heb de laatste trein gemist’.
Dus ik, half slapend, de auto in, op weg naar Amsterdam Centraal om Jur te halen. We hadden aan de telefoon afgesproken dat ik hem op A’dam CS zou oppikken. Maar blijkbaar was ik zo slaperig dat ik niet had gehoord dat dit aan de achterkant van het station zou zijn…
Sowieso ben ik nogal een NERD in het vinden van de weg (als ik een winkel in ga en er 5 minuten later weer uit kom, dan weet ik zelfs al niet meer van welke kant ik nou kwam…). Dus met de auto ‘even’ A’dam CS vinden is lastig.
Oplossing: Google maps!
Alles leek goed te gaan, tot ik ineens aan de voorkant van het station stond en Jur dus niet…. Ik moest naar de achterkant.

Om een lang verhaal kort te maken: het ging niet soepel en de sfeer werd er niet beter op. Midden in de nacht.

En toen, na een brakke nacht (want toen we eenmaal thuis waren kon ik van al het ‘gedoe’ niet meer slapen) ging zaterdag om 7.30u m’n wekker.

Waarom zo vroeg?! HET IS WEEKEND!!!

M’n wekker ging zo vroeg omdat ik naar de kapper wilde. En mijn kapper maakt geen afspraken. Je moet gewoon op tijd zijn, of heel lang wachten. Ik koos voor op tijd zijn. Met dus maar 3 uur slaap #mehhhhh

bij de kapper

Dit plaatje doet anders vermoeden, maar m’n haar is weer prachtig! En ja, dit is de #mooiemeidenkapper (check m’n column)

Zondag ♥ 18 maart

Ik was nog zo gaar joh…. Een nachtje ‘doorhalen’ voel ik meteen het hele weekend…

Maar vandaag moest ik wel een beetje SHINEN, want ik ging namelijk 18.4 van The Open doen (bij CrossFit0294 dus).
Deadlifts en handstand-push-ups. Verder kwam ik niet 🙂

deadlift 18punt4

Deadlifts om te beginnen. Toen HSPU’s. 21-15-9 stuks, met een timecap van 9 minuten. Ik haalde net de eerste HSPU van de 15. (Had dus 58 punten: 21+21+15+1)

De WOD duurde 9 minuten, en meer dan die 9 minuten activiteit heb ik ook niet gehad zondag.
Ik hing op de bank, begon vast met dit weekoverzicht (maar maakte het niet af) en ik las wat tijdschriften. Heerlijk.
Oja, ik deed wel boodschappen en ik poetste de badkamer.

En nu is het weer maandag.
En het was vandaag de allermaandagste maandag der maandagen. #duimomlaag
Hopelijk wordt de rest van de week beter.

Genoeg over mij. Hoe is het met jou? Vertel me iets leuks, make my day. Ik kan wel wat vrolijkheid gebruiken!!

Liefs! Nora

Oja trouwens…
Let’s keep in touch! Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. De 500 volgers op Facebook zijn in zicht #goals. Leuk als ik je daar tegenkom! En op Instagram plaats ik (meestal) dagelijks Instastories: jij ook?

handstand bij CrossFit

Joehoeee, welkom bij m’n wekelijkse dagboek! Heel leuk dat je weer mee leest 🙂
Ik ga je vandaag bijpraten over m’n eerste ‘echte’ werkweek van 2018, een week waarin ik een mega goed gesprek had met een opdrachtgever en ik nu echt grote zakelijke stappen ga zetten, jeeeee!!
En een week waarin ik nieuwe CrossFit doelen voor 2018 opstelde en volledig stuk ging op WOD5 van The Nationals (maar wel een tijd neerzette waar ik blij mee ben). Verder fietste ik een rondje door Londen (huh? Lees maar↓) en waren Jur en ik druk bezig met het regelen van onze bruiloft! Allemaal leuke dingen dus.
Ready? Let’s go!

Maandag ♥ 8 januari

’s Ochtends werkte ik heerlijk thuis, in ons eigen kantoortje op zolder. Er lagen nog wat schrijf-klusjes en wat logopedie-klusjes, maar ik was vooral ook bezig met de tekst voor onze trouw-uitnodiging. We trouwen pas over een half jaar, maar er moet nog best veel geregeld worden…

’s Middags kwam onze bruiloftscateraar langs om wat dingen te bespreken. Het wordt allemaal steeds ‘echter’ 🙂

Ik had vandaag een beetje een blue monday. Volgens mij is het officieel pas volgende week de meest depressieve dag van het jaar, maar ik voelde me vandaag weemoedig. Niet depressief of verdrietig ofzo, maar gewoon niet vrolijk. Ken je dat?
Dus ik besloot om de beste therapie in te zetten: lekker sporten!! Ik deed een (heavy) WOD bij CrossFit0294. En ik werd weer blij!

Daarna maakte ik mijn allerlievelingseten: krabtaartjes! Lees hier het recept en maak het ook maar meteen #tip.

mijn lievelingseten: krabtaartjes

Dit is zo lekker! Jur wil graag wat kloddertjes (zelfgemaakte) kerrie-mayo erbij, van mij hoeft dat niet perse: het is al lekker genoeg!

Dinsdag ♥ 9 januari

De eerste volle dag op de praktijk van 2018, inclusief stagiaire, team overleg en oudergesprek. Druk, maar ook weer leuk!

Ik heb weer last van m’n hielblessure, dus ik twijfelde of ik naar hardlooptraining zou gaan (want rustig rennen lukt wel, maar steeds aanzetten en versnellen levert me nu nogal pijn op…). Ik besloot niet te gaan rennen, maar naar Crossfit te gaan.
Maar! De WOD van vandaag was: 5,5km rennen… Wel opgedeeld in 10 stukjes, met bear-complexen tussendoor (voor de niet-kenners: een bear-complex is een combinatie van 5 oefeningen met je stang. Je kunt het google-en als je wilt.)

crossfit doelen voor 2018

In de box stond een box ( 🙂 ok een doos) om je doelen voor 2018 in te doen. En ik had er al over nagedacht! Leuk dit.

Woensdag ♥ 10 januari

Weer een volle dag op de praktijk. Veel cliënten gezien, maar ook veel dingen van m’n to-do-list kunnen strepen! Yesss, lekker gevoel.

Jur heeft sinds kort een Tacx (= een apparaat om je racefiets op te zetten, zodat je binnen kunt trainen). En daarbij een programma om een virtuele fietstraining te doen: Zwift. En, hoe lief, ik mocht vandaag ook even!
Jur installeerde mijn fiets en ik fietste een rondje door…..tromgeroffel…. Londen! Vet tof.
‘Een rondje fietsen’ klinkt heel relax, maar DAT WAS HET NIET. Mennn, Londen zit vol hoogtemeters. En zelfs een berg. Of heuvel ofzo. In elk geval zweette ik als een otter. Maar ik vond het best leuk, dus misschien mag ik nog een keer 🙂

Op de fiets in ons kantoor-aan-huis.

Op de fiets in ons kantoor-aan-huis.

Donderdag ♥ 11 januari

Kickstart om 7.00u in de CrossFitbox! Het kostte even wat doorzettingsvermogen (want: ik lag zo lekker in bed) maar het was een fijne training.

deadlift triceps

Pure magie: ik liet m’n barbell zweven! #mindfuck

’s Ochtends had ik een meeting (whoehoeee ik ben een #zakenmeisje) over het nieuwe merk (design meubels) waar ik bij betrokken ben: zo tof allemaal! Ik ben echt blij dat ik gekozen heb om voor mezelf te beginnen als tekstschrijver: er gaan compleet nieuwe werelden voor me open, ik leer ZO VEEL en het is vooral heel afwisselend en GAAF!

Tess: Een Zwitserse herder

De eindbaas had z’n hond Tess meegenomen: zo’n lief beest! Ze kwam onder tafel even gezellig knuffelen. Wat de meeste vrouwen van mijn leeftijd met baby’s hebben, heb ik met honden: *smelt*

Met angst en beven reed ik ’s middags naar Amsterdam. Ik had namelijk een afspraak met mijn terror-fysio Sybilla…. Want: ik heb dus weer dikke hiel-pijn….
Het was eigenlijk heel gezellig bij Sybilla. We hadden elkaar al even niet gezien, dus genoeg om te kletsen (vooral over de zorgverzekerings-ellende die ik heb als logopedist maar zij ook als fysio). Sybilla is dus heel aardig, TOTDAT ze gaat ‘masseren’ (let op de aanhalingstekens bij masseren, want het is eigenlijk ‘martelen’).
M’n hiel deed zoveel pijn, dat ik echt vreesde voor die naald die er normaal ingestoken wordt. Maar gelukkig bleef het vandaag naaldvrij. In plaatst daarvan kreeg ik een massage-from-hell. Maar daarna (en de dagen er na) voelde m’n hiel veel prettiger!!

Aan het einde van de middag had ik een gesprek bij een bedrijf in Weesp waar ik al vaker opdrachten voor heb gedaan. En de uitkomst van dit gesprek was echt meer dan te gek!!
Lang verhaal kort: ik ga vanaf zeer binnenkort 2 dagen per week als freelancer voor dit bedrijf werken!!
Wat?! Ja echt!!
Mijn taken worden ontzettend divers, eigenlijk alles wat met marketing en communicatie te maken heeft: op m’n lijf geschreven! Ik kan niet wachten om te beginnen, zo leuk 🙂

Vrijdag ♥ 12 januari

Alweer zo’n prima dag op de praktijk!

bijna weekend

Laatste dingetjes wegwerken in mijn zelf gecreëerde chaos. En dan WEEKEND.

En vrijdagavond was het tijd voor: helemaal niets!
Jur en ik zaten lekker met z’n tweeën op de bank, gordijnen dicht, kaarsjes aan. Dit soort avonden zijn GOUD. Ik wens iedereen in 2018 veel van dit soort knusse avondjes toe!

Zaterdag ♥ 13 januari

Wakker met een knoop in m’n maag… Oh god, is het weer zover? Ja: ik ‘moest’ een sportieve prestatie leveren, en daarvoor ben ik altijd zenuwachtig. Maakt niet uit wat het is.
Dit keer was het WOD 5 van The Nationals. Maar het mooie (en venijnige) was: deze keer was het een sprint-WOD. Met een timecap van 6min. Dus maximaal 6 minuten om te lijden.
Ik had met m’n CrossFit matties Adrian en Louise afgesproken om dit spreekwoordelijke varkentje even te wassen.
En dat deden we!! Vorige week had ik deze WOD gedaan in 2.26. Maar toen had ik intense spierpijn. Dus dat kon beter.
Vandaag finishte ik in 2.14!! Yes!
Ik had nog een weddenschapje met Adrian: de langzaamste van ons zou voor de volgende keer (dat we een Nationals WOD doen) iets bakken. En je raadt het al….
Nee grapje, dit kan je niet raden. Hij had ook 2.14.
Geen zelfgemaakte koekjes dus volgende keer.

handstand bij CrossFit

life’s better upside down 🙂 Zoals je al bij m’n CrossFit-doelen kon lezen, is het de bedoeling dat ik uiteindelijk 10m kan lopen op m’n handen… M’n plan: elke keer even oefenen.

spontaan eten bij Aaltje

Zaterdagavond besloten we spontaan om bij Aaltje te gaan eten, met vrienden Henri en Ineke. Het was zo gezellig, dat zelfs dat glas wijn wat ik over me heen kreeg niet erg was 😉

Zondag ♥ 14 januari

Een column-deadline (voor het WeesperNieuws) hijgde in m’n nek. Maar ik had nog geen idee waarover ik moest schrijven. Elke maand ben ik weer bang voor een writersblock, maar tot nu toe kwam het altijd goed. Ik vind het niet mijn taak om in mijn columns ingewikkelde maatschappelijk of politieke discussies aan te slingeren, dat past niet bij me. Mijn columns moeten gewoon makkelijk weglezen, met hopelijk een vlaag van herkenning.
Na m’n column van vorige maand (over Monster) kreeg ik zoveel reacties: heel erg lief! Maar toen had ik ook echt iets ‘meegemaakt’ en geschreven vanuit emotie. Ik ben bang dat dat deze keer niet lukt….

Update: m’n column is geschreven! En ik heb het lekker luchtig gehouden 😉 Dat past wél bij mij. En de herkenning is er hopelijk ook, behalve als je een kale man bent. Was dit een spoiler? Lees woensdag maar in de krant.

Jur en ik hebben net een stuk gerend. Niet pijnloos, maar wel fijn. Nu is het tijd om ‘Wie is de mol’ terug te kijken (want: door ons spontane etentje bij Aaltje heb ik dat gemist) en zondag-dingen te doen. Heerlijk!

Hoe was jouw week? Heb jij eigenlijk sportieve doelen voor 2018?

Liefs! Nora

Oja trouwens…
Lijkt me leuk om contact te houden! Bijvoorbeeld op INSTAGRAM, of FACEBOOK. Op dat laatste kanaal zit ik bijna op 500 volgers #goals. Leuk als ik je daar tegenkom!